1,401 matches
-
puteai vedea decât sărăcia pământului sărăturos, plin de ciulini printre tulpinile firave de porumb sau floarea soarelui, nerecoltate încă. Dealungul terasamentului de cale ferată, pe partea stângă de mers se înșiruiau zeci de copaci, plopi și sălcii în care aninau ciorchine de vâsc. Până atunci eram convins că această plantă parazită se dezvoltă numai pe crengile de plop, însă în zona vasluiană acestea atârnau în număr destul de mare de crengile sălciilor destul de numeroase în peisaj. Intrarea în Iași până la gara Nicolina
CU TOAMNA BRAŢ LA BRAŢ. de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1413 din 13 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/stan_virgil_1415860191.html [Corola-blog/BlogPost/384423_a_385752]
-
urme de venit și dus, Cu umbre vechi și umbre noi, De oameni care sunt ori nu-s. În note lungi de iasomie, Cu o urzeală dalbă- n stea, Menestrel de insomnie, Solfegii cresc grădina mea. Salcâmi cu urmă de ciorchini, Fost-au miri în altă vreme, Tăcuți, ei, martori de destin, Știu că vara o să-i cheme. Măceș și maci și verde grâu, Floarea-miresii uscățind, Ogorul înflorit la brâu, Pământul, seva lui mustind. Parfum de soc și ape moi, Spumă
MAI DE VARĂ de CAMELIA PETCU în ediţia nr. 1971 din 24 mai 2016 by http://confluente.ro/camelia_petcu_1464060928.html [Corola-blog/BlogPost/375358_a_376687]
-
mai sus, brazi. La noi cresc mai ales salcâmi și sălcii în locurile joase. Salcâmii au coaja aspră, dar pot fi descojiți ușor. Mie îmi plac salcâmii, mai ales pentru că primăvara fac niște flori mărunte, albe. Florile alea albe, adunate ciorchine, pot fi mâncate. Mănânci până nu mai poți și tot ai mai mânca, pentru că nu prea țin de foame. Florile de salcâm le plac și albinelor. Am un unchi, fratele mai mare al tătucăi, care e prisăcar. Stă toată ziulica
IMITATORUL DE PĂSĂRI de DAN FLORIŢA SERACIN în ediţia nr. 644 din 05 octombrie 2012 by http://confluente.ro/Imitatorul_de_pasari_dan_florita_seracin_1349427078.html [Corola-blog/BlogPost/348454_a_349783]
-
aveau case mai frumoase și mai multe acareturi, sau pe la primării. Cât stăteam la vie, o auzeam pe bunica toată ziua cântând, ca să nu se plictisească. Când se coceau strugurii mai bine, se ducea la câte un butuc și lua ciorchinii pe pipăite, că nu îi vedea, îi punea în poala fustei sale din lână, lungă până în pământ, făcută din material țesut la război, nu de cumpărat, un fel de stofă așa cum apar costumele la cântărețele de muzică populară de astăzi
UN SCRIITOR AL TAINICELOR IUBIRI, de STAN VIRGIL în ediţia nr. 2053 din 14 august 2016 by http://confluente.ro/stan_virgil_1471183685.html [Corola-blog/BlogPost/343105_a_344434]
-
de viață și îmbătat de aromele trezirii , după somnul lung al iernii, căutînd o frîntura din el. Îmi este dor de un cîntec! Îl caut printre vechile pietre ale munților Macinului , prințe fire de măcriș și cupe de bujori, prințe ciorchini de poama razachie și printre miros de nuci verzi.... Îmi este dor de un cîntec! Îl caut în ochii măslinii ai unei fete tinere ...în brațul puternic al flăcului... și în prinderea lor de mîini ; în legămîntul tăcut făcut numai
CANTEC PIERDUT de MIRELA PENU în ediţia nr. 1513 din 21 februarie 2015 by http://confluente.ro/mirela_penu_1424548832.html [Corola-blog/BlogPost/377733_a_379062]
-
ales în zonele de munte sau la pensiuni. În jurul chioșcului creșteau niște arbuști cu tulpinile contorsionate, cum sunt cele de viță de vie din bolți, cu frunzele verzi, de forma celor de salcâm sau frasin, însă plini cu flori în ciorchini mari de până la cinsprezece - douăzeci de centimetri lungime, mov la culoare și deosebit de parfumați. De la chioșc și până la poartă era amenajată o zonă cu legume iar pe cealaltă parte a aleii o livadă cu tot felul de arbuști fructiferi, inclusiv
ROMAN ÎN LUCRU de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1521 din 01 martie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1425226473.html [Corola-blog/BlogPost/373018_a_374347]
-
pământ și oamenii aceștia nu mai au nici o speranță acum. Iar Copacul abundenței își înălța coroana până dincolo de acoperișul lumii. De aici de jos, prin acest Internet celest se poate vedea foarte bine cum crengile copacului sunt încovoiate de greutățile ciorchinilor încărcați cu banane, portocale, ananas, nuci de cocos, măsline, cafea, și de tot felul de bunătăți...Iată cum Doamnele doamnelor se înfruptă toate pe săturate din Copacul abundenței! Iată cum și Doamnele în roz, sunt ca vulpile, urcă și coboară
REPORTAJ IMAGINAR LA UN CONGRES INTERNAŢIONAL AL FEMEILOR ( 7 ) de CONSTANTIN MILEA SANDU în ediţia nr. 535 din 18 iunie 2012 by http://confluente.ro/Reportaj_imaginar_la_un_congres_int_constantin_milea_sandu_1340045536.html [Corola-blog/BlogPost/357548_a_358877]
-
din vremea când eram copil. Nefiind muzician, afirm totuși că intona aceleași vechi solfegii, bine știute de milenii, cred eu. Dar nimic nu se poate compara cu acea veche simfonie. Printre tufele de bozi cu fructele lor coapte ca niște ciorchini de struguri, urcam încet fără să mă grăbesc privind în urmă la tablourile cu răchiți și salcâmi care împrejmuiau casa părintească, acoperită acum de această nouă pădure pe care nu o mai stăpânea nimeni. Îmi aduceam aminte de tata, supra
18 SEPTEMBRIE 2014 O ZI DE MUNCĂ de MIHAI LEONTE în ediţia nr. 1374 din 05 octombrie 2014 by http://confluente.ro/mihai_leonte_1412489669.html [Corola-blog/BlogPost/362752_a_364081]
-
un sunet care-l trezi definitiv din gândurile lui. Era alarma, anunța că s-a terminat bombardamentul pe ziua aceea. Apoi forfota de dinainte, în sens invers, căruțe, mașini , trăsuri, tramvaie se înghesuiau printre dărâmături să-și facă loc, oamenii, ciorchini pe ele, înjurau, blestemau, plângeau, ambulanțele cărau la morți, claxonând înnebunite printre mulțime... După acestă alarmă trebuia să apară și țiganu-ăla de Praporică, dar nu va mai apărea, capul lui va rânji ce va mai rânji sus acolo pe gard
VALIZA CU BANI de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 1140 din 13 februarie 2014 by http://confluente.ro/Valiza_cu_bani_ion_ionescu_bucovu_1392273899.html [Corola-blog/BlogPost/364108_a_365437]
-
un sunet care-l trezi definitiv din gândurile lui. Era alarma, anunța că s-a terminat bombardamentul pe ziua aceea. Apoi forfota de dinainte, în sens invers, căruțe, mașini , trăsuri, tramvaie se înghesuiau printre dărâmături să-și facă loc, oamenii, ciorchini pe ele, înjurau, blestemau, plângeau, ambulanțele cărau la morți, claxonând înnebunite printre mulțime... După acestă alarmă trebuia să apară și țiganu-ăla de Praporică, dar nu va mai apărea, capul lui va rânji ce va mai rânji sus acolo pe gard
VALIZA CU BANI de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 704 din 04 decembrie 2012 by http://confluente.ro/Valiza_cu_bani_ion_ionescu_bucovu_1354640989.html [Corola-blog/BlogPost/351668_a_352997]
-
dispărea, clandestin, câte un călător din sat, tolerat de frânar, în funcție de cât de cunoscut era cu acesta. Pe liniile de trenuleț mai circulau și vagonetele de serviciu ale muncitorilor de la calea ferată. Acestea, pe timp de vară, le vedeai încărcate ciorchine cu femei și copii, cu găleți pline de zmeură, afine, ale oamenilor care plecau dis de dimineață la cules prin parchete. Vremurile acelea au trecut. Acum „bâzâie” prin comună, dar și prin sate, mașinile lucioase ale urmașilor foștilor localnici, sau
DISTRACŢIE PE ROŢI de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1292 din 15 iulie 2014 by http://confluente.ro/Viorel_darie_1405404390.html [Corola-blog/BlogPost/349284_a_350613]
-
02 iunie 2016 Toate Articolele Autorului Râs de copii Prindeam bondari și fluturi zglobii Ascunși printre călțunași și norele, Având timpu' aliat, știam să-l îmbii, Cu jocuri, cu râs de copii pan' la stele. Și iedera blândă, cu sfielnici ciorchini, Mă- ncerca, mă privea, martor mut, Să vadă de-ocrotesc muguri fini, Trandafiri rubinii, vas sfințit, dar tăcut, Cupe plăpânde, mustind de frumos, În care Cel de Sus, din potir, a lăsat Parfumuri, culori, zugrăvite spumos Din Edenul pur, nestricat
RAS DE COPII de DANIA BADEA în ediţia nr. 1980 din 02 iunie 2016 by http://confluente.ro/dania_badea_1464815083.html [Corola-blog/BlogPost/378832_a_380161]
-
Ediția nr. 281 din 08 octombrie 2011 Toate Articolele Autorului Se trece ziua ca un rug aprins, Frunzarele le mână-n codru dorul, Oglindă tremurândă e izvorul Și gândul meu de tine stă azi prins. Săruturi eu ți-am adunat ciorchine, Pe patul nopții fi-vom amândoi, Găsind noi desfătărilor pricine Vom declara iar liniștii război. Intra-vor roi de stele pe fereastră Să vadă ce demult nu au văzut Cum ochii tăi, de floare-albastră Sunt pradă vie, dulcelui sărut. Cum
DE DRAGOSTE de VALERIA IACOB TAMAŞ în ediţia nr. 281 din 08 octombrie 2011 by http://confluente.ro/De_dragoste.html [Corola-blog/BlogPost/355560_a_356889]
-
de aramă, copaci duc nostalgii în zări. De jale, domnița toamnă duce ecou în depărtări. De belșugul rodniciei, frunzele sacrificate scriu povestea veșniciei. De la șes, la culmi înalte. Toamna, cu recoltă vine și cu zaibăr în pahare. Gânduri strânge în ciorchine, cu povești nemuritoare. Copacii își plâng iubire din frunzele călătoare. De-a tristeței despărțire, vântul viscolește jale. A rodniciei zeiță, Toamna, ca o fată-mare își împletește-n cosiță, feunzele din chihlimbare. Gânduri toană în cuvinte, tristețe însângerată. Toamna să rămână
MELANCOLII DE TOAMNĂ de MARIA FILIPOIU în ediţia nr. 1375 din 06 octombrie 2014 by http://confluente.ro/maria_filipoiu_1412576043.html [Corola-blog/BlogPost/353057_a_354386]
-
cum desișul parcului se prelungea dincolo de raza privirilor. Întunecimea adâncă a vegetației compusă din tufișuri și siluetele arborilor seculari se conturau, forme tainice ce se pierdeau în valuri de umbră. În imediata apropiere a aleii, florile glicinelor în formă de ciorchini, de culoare violet și roz se întrezăreau la lumina lămpilor, asemeni altor arbuști, care creșteau în apropierea unei fântâni de piatră la marginea aleii, străjuită de statuile a doi gemeni, care aminteau de Castor și Polux. Au pătruns într-un
PETRECERE NEFASTĂ(4) de MARIA GIURGIU în ediţia nr. 2023 din 15 iulie 2016 by http://confluente.ro/maria_giurgiu_1468589784.html [Corola-blog/BlogPost/368498_a_369827]
-
ani fur aerul pământului în plămânii acum obosiți alerg după cercul fericirii iluzive arcuri sufocă mutismul uman scot verbele pe taraba poeziei mă satur să alerg printre consoane a picta mișcarea static este ca un gest al mâinii care rupe ciorchinele de strugure în plin cântec al viței de vie când cercul atinge degetele picioarelor fac saltul înapoi în cușca sălbaticului umedă trecere așteaptă gândul apoi zborul lui descrie o singură aripă în care tu și eu încercuim silabele scădem consoanele
VOCALELE DISTANŢEI de ANNE MARIE BEJLIU în ediţia nr. 1364 din 25 septembrie 2014 by http://confluente.ro/anne_marie_bejliu_1411653773.html [Corola-blog/BlogPost/353128_a_354457]
-
orele mele ploi relele,împresurat de-andreleleîn hora cu ielele ...Râul Constantinescu... XIII. EMIURGUL, de Răul Constantinescu , publicat în Ediția nr. 1476 din 15 ianuarie 2015. EMIURGUL Izvorului Eminescu Eternul punctum saliens din veșnicii primul Crește-n linii unghiuri cercuri câmpuri ciorchini de universuri Sfera sferelor de sfere pe dublă spirală de spirale Între oglinzi paralele născând lumi și intermundii, Nins de gânduri vis de dor nemărginit jertfe mituri Din neființă smulge-n darul vieții tot ce mișcă și visează Prin cuget
RAUL CONSTANTINESCU by http://confluente.ro/articole/raul_constantinescu/canal [Corola-blog/BlogPost/376033_a_377362]
-
cantului sfânt sublimare Simfonice trăiri gheizere de spectre fulger continuu De neauzite sonuri răsfrânte-n culori nemaivăzute Îmbrățișarea bosonilor în marea de iubire lupta luminii ... Citește mai mult EMIURGULIzvorului EminescuEternul punctum saliens din veșnicii primulCrește-n linii unghiuri cercuri câmpuri ciorchini de universuriSfera sferelor de sfere pe dublă spirală de spiraleîntre oglinzi paralele născând lumi și intermundii, Nins de gânduri vis de dor nemărginit jertfe mituriDin neființă smulge-n darul vieții tot ce mișcă și viseazăPrin cuget și simțire prefira totul
RAUL CONSTANTINESCU by http://confluente.ro/articole/raul_constantinescu/canal [Corola-blog/BlogPost/376033_a_377362]
-
priveau marea desculță ca pe o femeie nudă venită să-și usuce fluviile aride sub umbrela de nisip colorat al plajei cănd liniștea ta se desfăta în ploaie cu atingerea curcubeului dăltuit în copitele cailor sălbatici cănd buzele tale rupeau ciorchinii dantelați ai cerului șoptindu-le despre fragi roșii adunați cu migală din câmpia inimii cănd sânii tai ieșeau la lumină cum ies stelele din cupola dumnezeirilor fără sfîrșit eu deveneam dimineață a primăverii cu florile lumii așternute sub picior și
TRIST de GEORGE ADRIAN POPESCU în ediţia nr. 902 din 20 iunie 2013 by http://confluente.ro/Trist_george_adrian_popescu_1371731828.html [Corola-blog/BlogPost/346107_a_347436]
-
aibă mai puțin de cinci hectare. Cultivau pe pantele Dealului Oltina și vița-de-vie, peste care, deseori, era lăsată să cadă bruma, pentru că vinul avea o altă aromă și tărie. Struguri erau mari și de soi, hibridă și nobilă a cărui ciorchine ajungea până la patru kilograme și jumătate. Femeile purtau ii cusute de mâna lor și o fustă neagră, cu marginile brodate, din bumbac, pentru că ei cultivau și țeseau bumbacul. Casele, într-una din camerele ale căror ferestre dădeau spre răsărit, erau
CASA CA FORMĂ GEOMETRICĂ, SPAŢIU SPIRITUAL ŞI LOC AL DESTĂINUIRILOR FAMILIEI SATULUI GORUNI de ŞTEFAN LUCIAN MUREŞANU în ediţia nr. 2074 din 04 septembrie 2016 by http://confluente.ro/stefan_lucian_muresanu_1473008370.html [Corola-blog/BlogPost/372755_a_374084]
-
Autor: Alexandru Mărchidan Publicat în: Ediția nr. 2061 din 22 august 2016 Toate Articolele Autorului deschideți porțile să intre belșugul ce ne sară viața preapământească diminețile și serile însingurate de gândurile-meseni lăsați să intre cântăreții dansatorii și chiar tristețile cu ciorchinii lor ascunși - o parte lumină și două nu știu ce să intre și călătoriile pământ îndoit cu lacrimi mers amestecat cu adâncirea de sine nu ne vom rătăci mergând cu inima ci cu ochii și iarăși spun deschideți porțile să vedeți lumea
HAVEIL HAVULIM HACOIL HAVEIL de ALEXANDRU MĂRCHIDAN în ediţia nr. 2061 din 22 august 2016 by http://confluente.ro/alexandru_marchidan_1471867788.html [Corola-blog/BlogPost/376554_a_377883]
-
care tencuiala a lăsat loc cărnii de cărămidă din spatele varului cândva curat și proaspăt. Casă de oameni nevoiași, poate de mahala, dar cu tot ce trebuie la vedere, ca să arate în rând cu vecinii. Sub modestul umbrar cu frunze și ciorchini, ușa de lemn vopsită în albastru trecut, cu nuanțe, cu degradeuri și cu mânerul ruginit, e închisă. Uneori simt în mine o parte din trecutul dat uitării, și mă gândesc că poate sub o astfel de ușă e bine închisă
CONCERTUL CULORILOR de RONI CĂCIULARU în ediţia nr. 123 din 03 mai 2011 by http://confluente.ro/Liana_saxone_horodi_concertul_culorilor.html [Corola-blog/BlogPost/342577_a_343906]
-
vâsc-legendă Vâscul sub care se sărută îndrăgostiții, este considerat o plantă magică. În jurul lui s-au creat multe legende care au înconjurat lumea. În mitologia europeană, vâscul ocupă un loc aparte Această plantă delicată, cu bobițele albe dispuse ca un ciorchine de perle sau ca niște diamante strălucind printre frunzele verzi, este simbolul purității, armoniei și libertății spirituale. Simbol al dragostei, protector al casei și al familiei, vâscul mai este denumit și „creanga de aur”. Preoții celților, druizii, aveau un adevărat
TRADIŢII LA ROMÂNI-POMUL DE CRĂCIUN de FLOAREA CĂRBUNE în ediţia nr. 709 din 09 decembrie 2012 by http://confluente.ro/Traditii_la_romani_pomul_de_craciun_floarea_carbune_1355051822.html [Corola-blog/BlogPost/365773_a_367102]
-
s-a lăut, Si se scarpină-n chelie. Și broscuța cea voioasa, Are-acum ambiție, Îi cheamă la ea acasă, C-a intrat pe funcție. * Se adună-n jurul lor Frunze-n troienire; Ce oftează în decor, Stiti, ... de despărțire. În ciorchine parfumat, Mierea e-n visare, Astăzi iar s-au sărutat Ea și mândrul soare. Depărtările-aducând, Glas de vânt cu ace, Toți se-ascund pe sub pământ, Ori sub carapace. Referință Bibliografica: Toamnă gărgărița -poezie pentru copii / Elenă Spiridon : Confluente Literare, ISSN
TOAMNA GĂRGĂRIŢA -POEZIE PENTRU COPII de ELENA SPIRIDON în ediţia nr. 682 din 12 noiembrie 2012 by http://confluente.ro/Poveste_de_toamna_poezie_pentru_copii_elena_spiridon_1352784177.html [Corola-blog/BlogPost/350906_a_352235]
-
-mprejur, Calotă fusese acela care alertase pe oamenii din barul aflat în apropiere. Majoritatea ... criță. Or, aici, în Valea Lupilor, satul vinului de viță nobilă, vin regesc, unde se întâmplase nenorocirea, barul era la ceasurile acelea târzii de noapte, arhiplin. Ciorchine. Aici se bea fără măsură. Beau de sting capiii de familie. Beau tinerii. Beau bătrânii. Singurii mai cumpătați. Beau femeile.Care, uneori ies trotilate din birtul cu pricina Pe trei cărări ... ”(pag.33) Aceasta este lumea din care autorul, în
PARADISUL ÎNSÂNGERAT, RECENZIE DE DUMITRU PĂSAT de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 419 din 23 februarie 2012 by http://confluente.ro/Paradisul_insangerat_recenzie_de_dumi_al_florin_tene_1330061604.html [Corola-blog/BlogPost/357933_a_359262]