611 matches
-
Se vedea, Însă, cum tremura carnea pe ei de nerăbdare. Își Împachetau bagajele aproape cu evlavie și se arătau darnici cu cei rămași: le Împărțeau țigări, lame de ras, pixuri și hârtie de scris, papiote de ață și ace, oglinjoare, cioturi de săpunuri pentru bărbierit, conserve ce până atunci zăcuseră pitite În valizele de lemn, cărți de joc cu femei goale (astea erau numai Împrumutate, sub cuvânt de onoare că aveau să fie Înapoiate În stare perfectă). Până la urmă, Însă, tot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
pâră kâr oichii ciobi-se-vor”, „tot o ciupearcă pe-o ciupearcioaică / de la micro- la macrociupercioaie / pâră la a cea de-a opta zi / kâr toate goalele plezneau”. Nu lipsesc rimele interioare hazlii: „pe-un mărar de armăsar pe un ciot de svântă tot / pe-un arcuș de corcoduș pe-o găoace de rădace / de trei ori moartă / odată la poartă odată la toartă și mai odată / la nunta spartă”. Cel mai întins poem al lui S., Imperiul (1981), revărsat pe
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289850_a_291179]
-
imagine în Oglindă (își dă o palmă usturătoare) Aoleu Că s-ar putea să am nevoie în curând de o imagine de președinte, Un porc împuțit și roșcat ca mine Care și-a pierdut pielea prin lume Și al cărui ciot de picior a fost mereu roșu Mai înainte ca Lumea din cauza unei furtuni să trebuiască să intre în apă (bea și face gargară cu ce bea) Gustul nu mă mai are Numai amețeala. (bea și gargarisește) Dar pe latrină sunt
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
toate durerile Un om uns e un om curat Afară un om poticnit Ogorul meu a părăsit cocina porcilor Trebuie să fi dat înghețul cu cercul lui alb de brumă ca o mortăciune Și eu trebuie să rămân acasă până când ciotul meu de la picior devine vinețiu închis Pielea strigă după dogoare până când ajunge să ia foc Dar gerul îngeruit arde cu un cuțit care-i priceput la oameni. Era.. În vremea războiului rece erau toți egali Eram prieteni ai pădurii roșii
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
că pădurea e una în care păsările se sfiesc Nevasta mea era destul de tânără Și destul de poticnită la pântece Un brad aplecat Un vârf pentru cei dornici de un luminiș Și nici o singură creangă Muștele nu mai știau încotro La ciotul de la picior sau la cadavrul femeii O grămadă de muște cărnoase Și mereu țâncu născut mort Până la copilul mort Totul au lins bucuroase muștele La latrină Și ce rămâne după fătare (gâfâie încă o bucată de drum) ș-acu vine
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
Ziua morții tale s-a dat la fund Tu ești tatăl Ești tatăl unui Nimic Puroiul țâșnește din ochii tăi Gălbenușul e putrezit Nevoia a obosit (strânși unul în altul rămân pe scenă) SEPP BOTDEJIGODIE: Acu' mi s-a înroșit ciotul piciorului Acu' zac în apa mea unturoasă Apropierea ia foc Apropierea care trebuie să știe de mine O apropiere care știe cum, unuia ca Sepp, să-i smulgă gaura curului O fantomă prezindențială smulge haleala oamenilor Haleală porcească de pe globul
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
sută de metri Care nu voia să devină un câine În pădure Pe pajiștea hrănită de numai În groapa cu nisip In război In femeia mea În toate viețile cu sânge străin Și mereu numai un câine a mușcat de ciotul meu de la picior Așa a trebuit să spun Că acum aici sunt și sunt acolo unde acum trebuia să fiu Și că oricine mă poate hăcui cu omul lui Dacă are voință să fie un om cu viața plină de
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
unde suntem. EL: Suntem acasă. Și dacă d-voastră din ușurință părăsiți forma de adresare cu d-voastră, vă veți afla în absolut lipsita de importanță străinătate. (Vehiculul-EL șchioapătă trăgând după el lada cu rechuizite și se sprijină de un ciot tăiat, cu o vizibilă proastă dispoziție. Își înfige bastonul în fața LUI ca o declarație de război. Se schimbă în EA și îi împinge LUI în gulerul cămășii un șomoiog de iarbă. EL și EA abia dacă bagă în seamă ce
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
trebuie să auzim, muzica gonită, plângând încet în pădure. COMPOZITORUL: Of, oameni buni, asta a fost o sărbătoare, unul împotriva tuturor, fără ca măcar un singur sunet să sară în următorul lac cu bere. Și bine îi mai stă pe un ciot de copac imaginar cu pumnul înfipt în gâtlej. Pumnul se trage afară, se șterge pe ultimele, incredibil de roșii, buze și își încălzește pumnul între picioare. IMPRESARUL: Și ce a povestit acum limba voastră lucrurilor din afara limbii? Ce are vorbirea
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
rândul său, el rămâne dezorientat de noul său mediu. Spectacolele câmpenești, ale acestei naturi în ochii săi stranie și aproape plină de violență îl stupefiau: Întârzia îndelung cu privirea asupra unor trunchiuri răsucite de măslini, acoperite de umflături, ieșituri și cioturi estropiate, noduroase și nu prididea să exclame: - Soarele ! Soarele!". Totul scapă înțelegerii sale" și se uită la lună cu un sentiment de tulburare angoasată, fiindcă ea nu pare aceeași, ea pare să vorbească un alt limbaj. "Cum se simțea încă
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
cu precizarea că este vorba de statuete antropomorfe feminine (fig. 5/1-6). Statuetele de la Dodești au sânii bine modelați, uneori chiar cu decor din linii incizate, care au menirea de a reliefa caracteristica feminității, iar brațele, scurte (doar ca niște cioturi - amorse, uneori fragmentare din vechime) sunt modelate oblic în sus, sau chiar îndoite, cu antebrațele în sus, în poziția clasică a orantei (fig. 5/6). Din statueta de la Igești s-a păstrat doar partea superioară a corpului, cu capul și
Arta antropomorfă feminină în preistoria spațiului carpato-nistrean by Vasile Chirica, Mădălin-Cornel Văleanu, Codrin-Valentin Chirica () [Corola-publishinghouse/Science/303_a_648]
-
a fi așezate pe tronuri, ne îngăduim să credem că și această creație reprezintă tot divinitatea feminină. O serie de perforații marchează sânii, verticalitatea gâtului, gura și urechile, ultima fiind plasata la nivelul frunții. Brațele, ridicate vertical, sunt tot niște cioturi (amorse) și întreaga circumferință a piesei este decorată cu mici crestături (V. I. Markevici, 1985, p. 56, fig. 28) (fig. 3/3a). În același context cultural, dar din localitatea Putinești-Florești, provin alte două scăunele-tronuri, pe care au fost așezate statuete
Arta antropomorfă feminină în preistoria spațiului carpato-nistrean by Vasile Chirica, Mădălin-Cornel Văleanu, Codrin-Valentin Chirica () [Corola-publishinghouse/Science/303_a_648]
-
jos, și a treia, care delimitează conturul exterior al picioarelor. A doua piesă este reprezentată de o figurină sculptată în partea corticală a unui corn de cervideu. Conturul ondulat redă corpul și coapsele, mâinile ridicate fiind doar sugerate prin două „cioturi” care par să sugereze înălțarea umerilor (ca și la unele statuete cucuteniene, Vl. Dumitrescu, 1979, p. 74); dar accentuarea gâtului ar putea indica faptul că această creație reprezintă un pandantiv (H. Delporte, 1991, fig. 85). Piesa din grota Pendo, ce
Arta antropomorfă feminină în preistoria spațiului carpato-nistrean by Vasile Chirica, Mădălin-Cornel Văleanu, Codrin-Valentin Chirica () [Corola-publishinghouse/Science/303_a_648]
-
cu 8 milioane pe lună, celălalt e calculatorist, dar n-are post bun. Nu vor să plece În afară. Fata e studentă la Arte plastice la București. tot ce câștigă trimit copiilor În țară. El are În gură un singur ciot galben, la 50 de ani, nu știu cum mănâncă. De la Bălem mergem cu un tren suburban (40 de minute, multe opriri, trenul e ca un intercity de-al nostru de București, preț mic, 1,60 euro) la Cascais, stațiune a celor bogați
Psihologia servituţii voluntare by Adrian Neculau () [Corola-publishinghouse/Science/854_a_1579]
-
prin demotivare, ca urmare a dispariției din grai a entopicului originar. Exemple: Agest, Baba, Batiște, Bechet, Bent, Beuca, Bica, Bobu, Bord, Borcoș, Bucium, Buceci, Bunaru (formate prin conversiune de la entopicele: agest, „adunătură de vreascuri sau bine uscate, pietre, nămol“; babă, „ciot ascuțit de stîncă“; batiște, „loc unde a fost o stînă“; bechet, „loc de pază, locuința pădurarului, pichet de grăniceri“; bent, „loc adînc în albia unui rîu, unde apa face vîrtej“; beucă, „văgăună adîncă, scobitură în stîncă“; bică, „o gaură mică
101 nume de locuri by Ion Toma () [Corola-publishinghouse/Science/1350_a_2724]
-
picioarelor la alergare, după epuizarea și stressul înotului. Cât despre cățăratul în copaci, aici ambele biete animale abia de reușeau, într-un târziu, să se agațe, cu eforturi jalnice, pe câte un...trunchi doborât de furtună sau pe câte un ciot mai noduros, scorțos și scorburos. La sfârșitul instrucției, toamna târziu, premiant și ...”șef de promoție” a fost recunoscut în unanimitate singurul...destul de bun înotător, acceptabil cățărător și cât de cât alergător în același timp...puiul de șarpe, ajuns acum la
[Corola-publishinghouse/Science/2059_a_3384]
-
descoperite la Fărcașu de Sus au indicate diferite părți anatomice ale corpului, inclusiv sexul (M. Nica, 1976, fig. 17/1, 2) (Fig. 1/1, 2). Cea feminină are sânii evidențiați prin două mici pastile de lut, brațele modelate ca niște cioturi la nivelul umerilor, posteriorul fiind puternic bombat, cu fesele despărțite. Personajul masculin, de la care se păstrează doar partea inferioară, are picioarele modelate din aceeași bucată de lut, fiind despărțite printr-o incizie fină, iar indicația sexului este realizată prin adăugirea
Arta antropomorfă feminină în preistoria spațiului carpato-nistrean by Livian Rădoescu () [Corola-publishinghouse/Science/303_a_649]
-
în poziție verticală, cu steatopigie, ornamentate. Acestei categorii îi este atribuită piesa descoperită la Fărcașu de Sus, aparținând etapei Dudești III B (Ibidem, p. 97, fig. 17/3). Capul este modelat într-o manieră destul de neglijentă, brațele sunt ca două cioturi, rotunjite la capete, iar sânii sunt redați prin două mici gurguie. In partea mediană, statueta are un ornament ce reprezintă, potrivit autorului descoperirii, o centură (Ibidem). În această categorie plastică poate fi inclus și fragmentul descoperit la Măgura, care este
Arta antropomorfă feminină în preistoria spațiului carpato-nistrean by Livian Rădoescu () [Corola-publishinghouse/Science/303_a_649]
-
Șotroagă, Gheoguța, Ciocănel, Veneticu, Ghebosu, Șchiopu, Floșcanu, Buzatu, Mustăciosu, Vulpoi, Munteanu, Iepure, Iepuroaica, Chițâgoi, Gânsac, Broscoi, Olteanu, Acrișor, Băbuță, Bâzgoi, Bursuc, Cap de Cal, Cartofoi, Ceas rău, Chioru, Ciorsoi, Covrig, Fleașcă, Pârțoi, Piciu, Butelie, Tuluc, Țâganu, Turculea, Vrăghioi, Zdrea, Sugurel, Ciot, Mocanu, Lungu, Pruna, Boureanu și Belciug. După cum arată academicianul Iorgu Iordan, „toponimia poate fi socotită istoria nescrisă a unui popor, o adevărată arhivă unde se păstrează amintirea atâtor evenimente, întâmplări și fapte mai mult sau mai puțin vechi sau mai
Monografia Comunei Oncești Bacău by Octavian I. Iftimie () [Corola-publishinghouse/Science/1775_a_92288]
-
oameni, la urloaie/ Damigene și butoaie/ să beți și voi, ca străbunii,/ Vinu-adevărat al lunii.” C. este un poet interesant atunci când nu își cenzurează natura delicat elegiacă: „Frumoase sunt acele nopți de aur/ În care luna nu e doar un ciot/ Și când parfumul florilor pornește/ Și toată noaptea umblă peste tot./[...] Frumoase sunt acele nopți de vară/ Cu mii de ochi de aur din înalt/ Când este-atât de liniște în toate/ Că pot vorbi cu mine, celălalt.” C. a
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286108_a_287437]
-
structură concisă, cel mai adesea de catren. Rostită, de obicei, în tactul muzicii, s. prezintă un ritm specific de emitere, menit să întărească acompaniamentul instrumental. Termenului consacrat îi corespund, în diferite zone etnofolclorice ale țării, numeroase alte denumiri: chiotitură, chiuitură, ciot, descântec, iuitură, horire, strigare, țipătură, țipuritură. În unele zone, cum ar fi Bihorul, Țara Oașului, Bucovina, s. se cântă pe o melodie monotonă, arhaică. Clasificarea se face în funcție de conținutul afectiv, de cadrul ocazional în care este spusă și de funcționalitate
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289980_a_291309]
-
conchideau ei... Acele înțelepte concluzii erau adesea măturate după câteva ore de un blindat în flăcări, a cărui cochilie de oțel răsuna de țipetele arșilor de vii sau, la fel ca ultima oară, de moartea acelui rănit care-și întindea cioturile brațelor spre rafalele unui automat. Mă străduiam să nu înțeleg astfel de morți, pentru a nu le dilua în sporovăiala noastră strategică. În mod straniu, am învățat să-mi conserv această lipsă de înțelegere salutară datorită unui om care proslăvea
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
iar în fiecare minut era prea mult rău amestecat cu prea mult bine pentru a mai putea judeca. Nu puteai decât să taci și să privești. Lângă o fereastră, un soldat tânăr învăța să aprindă o țigară, strângând-o între cioturile de mâini care-i mai rămăseseră. În ziua aceea de martie l944, printre toanele ucigașe ale haosului, lui Pavel i se păru că întrevede un sens, un scop măreț de care nu se mai putea îndoi. La câțiva metri de
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
-n zarea depărtată sună codrul de stejari"). Un scurt dialog între sultan și solul român evidențiază opoziția dintre trufia turcului și diplomația românului. Baiazid, îngâmfat, se laudă cu victoriile anterioare și îl privește disprețuitor pe Mircea cel Bătrân, numindu-l "ciot" și "moșneag". Acesta din urmă propune o altă viziune a istoriei, amintind că este "domnul Țării Românești", vorbește despre "iubirea de moșie" care este ca un zid în fața cotropitorilor. Discursul domol al lui Mircea cel Bătrân aduce în prim-plan
Dicţionar de scriitori canonici români by George Bădărău [Corola-publishinghouse/Science/1401_a_2643]
-
tînjind timid spre lumină, nu se rezolvă, iar sfîrșitul e o ruptură presimțită În degradarea peisajului, În distanțarea de lumina solară și răcirea atmosferei: „Parcă pe pînzele subțiri de păianjen ale atmosferei, o pojghiță a lunecat; În ogrăzi securile izbesc cioturile de lemn cu un regret vibrînd ca o vîslire de păsări. Am lăsat departe mărgelele galbene ale soarelui. Aici buruienile se rup cu un zgomot sec și cîmpul zbîrcindu-se pe nesimțite se pregătește pentru lungile luni de ger. [...] Frigul s-
[Corola-publishinghouse/Science/2021_a_3346]