420 matches
-
-ne, la sfârșit, ca „our new friends”. Delicata contrapondere a unui clasicism intelectual orgolios, detașat. Am contemplat, de asemeni, comportarea În preajma femeilor a cuceritorului faimos, cândva, pentru aventurile amoroase și numeroasele căsătorii-divorțuri. Redevenea cavalerul ușor arhaic, juvenila directitate americană potența curtenitoarea afabilitate, farmecul, ticul seducției, acum supravegheată, Încetinită. L-am urmărit și În tensionatele momente dinaintea apariției monografiei lui James Atlas, când se aștepta la indiscreții răuvoitoare din partea fiilor proveniți din căsătorii anterioare, ca și la cinice manipulări ale documentelor de către
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
el, iar el nu oferise decât filosofie. Și totuși, respectându-și promisiunea față de ea însăși, nu-l înfruntase niciodată. Până în momentul în care le întorsese spatele, îi măgulise reputația, convinsă că, dacă va fi destul de politicoasă, specialistul ăsta bărbos și curtenitor, cu părul grizonant, va învinge Capgrasul și îi va salva atât pe fratele ei, cât și pe ea. Daniel ceruse de mai multe ori să-l întâlnească pe doctor. Ea îl refuzase. Daniel nu i-o spusese niciodată, dar nici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
a părut că slăbise. Și era mai agitat ca de obicei. Îl auzeam umblând mereu încolo și-ncoace și bocănind cu bastonul lui de nevăzător. Bunicul tău ere un om îndărătnic. Un catâr, câteodată. Însă un gentleman.” „Un gentleman?” „Întocmai. Curtenitor și corect, trebuie să recunoaștem că așa a fost. Pe la începutul anilor treizeci era bogat, avea o fabrică de prelucrat lemnul. Când mama ta era copiliță, locuia într-o casă superbă, cu camere mari, împodobite cu mobile vechi, picturi și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
Doamnei. Când se aude clopotul de la Mitropolie că iese mitropolitul, popa de la Biserica Doamnei zice amin la predică și miruiește grăbit înaltele fețe, astfel încât cele două alaiuri cucernice să se întâlnească chiar în fața porților curții domnești. Și atunci vodă intră curtenitor alături de soața lui, care se uită grijulie în jur s o vadă toți, boieri și prostime, că ea, doamna, intră prima, lăsând-o la urmă pe soacră-sa. — Ei, n-o fi chiar așa, domnia ta. — Ba este chiar mai rău
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
armoniile ce izvorau din genuni se ridica vocea severă a călugărului: ,,Doamne al puterilor, fii cu noi, căci pe altul afară de Tine, ajutor întru necazuri, nu avem, Doamne al puterilor, mântuiește-ne pe noi”. Acasă Întors la Ierusalim, spătarul Mihai, curtenitor, le-a însoțit pe cele două femei peste tot pe unde le-a fost dorința. Doamna Ilinca era fericită că în sfârșit nu mai simțea în atitudinea lui dezaprobarea. Știa bine că în familia lor toți făcuseră politică, dar tot atât de
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
protocolar, politicos dar sec, vodă îi răspunse cu un zâmbet cald și cu o prietenoasă urare de bun venit rostită în cea mai distinsă limbă turcă. Imbrohorul nu apucă să răspundă, căci cei doi prinți îi adresară și ei cuvinte curtenitoare pline de amabilitate, în aceeași limbă literară. La un semn discret al voievodului, un căpitan aduse de căpăstru un roib tânăr cu o șa foarte măiestrit lucrată, se plecă și dădu căpăstrul prințului Con stantin care, în timp ce tatăl lui își
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
că se transformă în cai, dansând ca să îmbuneze un zeu al cailor, devin un fel de călugări credincioși acestui zeu. Eh, Selin aga, ce ne-am face fără cai? — Măria ta, zise Kuciuk Selin și se închină în fața domnitorului, care curtenitor îi răspunse cu un zâmbet sincer, rugându-l pe Ștefan să-l însoțească pe imbrohor până la cortul lui. În picioare, în locul prințului, stătu vătaful primei cete. Dansul celei de a doua cete începu, lumina deveni blândă, vestind venirea întunericului. O să
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
pe cei invitați așezați pe lavițele neprietenoase dimprejurul zidurilor. Pe peretele opus ferestrelor, sub icoana Maicii Domnului ardea candela. Doamne, iartă-mă că o să stric pacea sfântă a acestei seri, se rugă Brâncoveanu în gând. Începu amabil conversația, întrebându-l curtenitor pe marele stolnic despre cum a fost vremea în țară, despre recolta de grâu, seceriș și altele, apoi adresându-se sfinției sale, se interesă de mersul muncii la tiparnițele de la Vâlcea, Snagov și București. Oftă și, îndreptându și spinarea în jilțul
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
rămas pe deasupra de la taica socru rămâne Măriuței. Aci glasul lui Ștefan înce puse să tremure și lacrimi se rostogoliră spre barba neagră. Își șterse urmele de pe obraji cu o batistă cu dantele de Flandra, se ridică și cu un gest curtenitor își conduse oaspeții spre masa așezată paralel cu peretele nordic al încăperii. Înainte de a-i invita să se așeze în jilțuri, arătă spre icoana Mântuitorului și-i ceru marelui stolnic să rostească rugăciunea cuvenită. Pe nas, stolnicul psalmodie pe grecește
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
zâmbind cumva cu inima, un fel de bucurie și împăcare îi umplea sufletul, așa cum nu mai simțise decât în preajma jupânesei Theodora, răposata-i nevastă. O slugă intră și anunță că preotul îi așteaptă în capelă. Se ridicară amândoi și unchiul, curtenitor după obiceiuri europenești, își sprijini nepoata de braț, dându-i întâietate la toate ușile. Stanca îi mulțumea de fiecare dată, cu un surâs copilăresc. Din sala mare, aruncând o ultimă privire tavanului boltit și zugrăvit, întruchipând drumul lui vodă făcut
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
Te roagă să aduci regulamentul de mah-jong la partida de diseară. Ronald Ei, cum ți se pare treaba asta, bunătatea asta manifestată până la ultima suflare? Cum ți se pare treaba asta la un băiat bun, grijuliu, un băiat mărinimos și curtenitor și bine crescut, un băiețel evreu simpatic, de care nimeni, în veci, n-ar avea motiv să-i fie rușine? Zi mulțumesc, iubitule. Zi cu plăcere, iubitule. Zi că-ți pare rău, Alex. Zi că-ți pare rău! Cere-ți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
iar ca desert salată asortată de fructe. Ce vin doriți? Tămâioasă românească. O alegere perfectă. Prea bine, domnule. Pocnește ușor din degete către un tânăr chelner îmbrăcat à quatre épingles.40 Te ocupi numai de dumnealor. Se întoarce către Smaranda, curtenitor ca un flăcău tomnatic la pețit: Vă urez poftă bună și seară plăcută în continuare. Orchestra se oprește pentru o scurtă pauză. Liniștea relaxată face loc foșnetului fin al unor rochii sau a câtorva râsete reținute, punctate de clinchetului cristalin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
pentru speranță și pentru soarta generoasă care mi te-a oferit în dar! Ciocnesc amândoi, simțind că intimitatea și veselia din prima parte a serii lor revenise. Între timp, orchestra atacă primele acorduri ale unui tangou argentinian plin de pasiune. Curtenitor, Marius o invită pe Smaranda la dans. Siguranța și grația lor îi singularizează printre ceilalți dansatori, dovadă numeroasele priviri fățiș admirative din partea celor așezați la mesele din apropierea ringului parchetat. Cele ale bărbaților ascund în spatele încântării afișate și un dram de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
așa răsfăț culinar unde simplitatea s-a împletit cu rafinamentul. Între timp, Paul se oprește să schimbe câteva vorbe cu un camarad aviator, cam cu chef după veselia exagerată a feței roșii, primește respectuos felicitările unei perechi în vârstă, sărută curtenitor mâna unei tinere invitate care îi este prezentată de o doamnă respectabilă, după care se oprește chiar lângă masa pe care nu o pierduse din ochi nici o secundă în tot acest răstimp. Cred că nu vrei să fii atât de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
se uită câteva clipe la el. — Nu chiar... nu-mi aduc aminte, zise ea tremurând. Și mă mândresc cu o memorie vizuală aproape perfectă. — Eu sunt cel care v-a sunat când erați În L.A., zise Fitzgerald cu un zâmbet curtenitor de pisică de Cheshire. Și la care ați țipat. — A... Îngăimă șocată Desert Rose, Încercând să gândească. — După care mi-ați Închis telefonul. Se uita la el fără nici o expresie. Părea amuzat de răzbunarea de care avea parte. Îmi pare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
cu Rahan, cum n-avea habar de orientarea socialistă a editorului, frati-miu era căzut în cap după ele. Îl adula pe sălbaticul blond, care nu prididea să fie curajos, justițiar, viteaz, proaspăt bărbierit, agil, iscusit în mânuirea armelor și curtenitor cu femeile de grotă. A suferit nespus când acel homo sapiens exemplar, revoltat de apucăturile exploatatorilor rupeștri, a fost atins de-o săgeată otrăvită și s-a prăbușit fără suflare la marginea unei mlaștini. Atunci am văzut cu ochii mei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
lui franțuzești, de a se asigura că nimeni nu-i dă vreo atenție, apoi, tiptil, mai curând ca un bandit de cea mai joasă speță decât ca un sălbatic blond „...curajos, viteaz, proaspăt bărbierit, agil, iscusit în mânuirea armelor și curtenitor cu femeile de grotă“, de a se strecura (ca o pisică, ca un linx) până în baia apartamentului 40 din aleea Băiuț, de unde mâna lui expertă în furtișaguri dibuia întotdeauna o pilă de unghii aflată pe policioară, ca apoi, îmbibat de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
mâna dreaptă ridicată, nu ca să lovească din nou, ci într-o plutire blândă și leneșă. Îmi imaginam c-o să văd și o să aud multe, dar ce-am văzut și am auzit m-a lăsat fără aer. Tata s-a aplecat curtenitor și a sărutat mâna care mă plesnise, își tot cerea scuze pentru incident (de parcă eu aș fi mușcat-o de degete și m-aș fi rănit în inel) și se bucura aflând că sunt un elev bunicel, căruia nu-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
paradă. Lateral, În partea dreaptă a vilei, o rețea de bărci pescărești În care pescarii meștereau la năvoade, Întregea cu măiestrie acest minunat colț de lume. Nevasta lui Gică picior de lemn, Îi primi cum se cuvine, afișând un zâmbet curtenitor. „Vă rog, luați loc la masă... Aduc Îndată, ceva de băut...” „Desigur, neapărat trebue să bem ceva - zâmbi amuzat Tony Pavone - abea a trecut o jumătate de oră de când am lăsat jos paharul”. Cercetând Încaperea cu ochi de cunoscător, Tony
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
rugător la prietenul ei dar, acesta ridică din umeri vrând parcă să motiveze: „Ce pot face? Trebue să văd totuși ce vor dela mine?”. Nu având cale de ales, Tony Pavone se adresă noilor veniți cu o voce suficient de curtenitoare. „Vă stau la dispoziție...” Din servieta pe care o ținea În mână, antreprenorul dădu la iveală o hartă pe care o derulă pe birou; cu ajutorul stăpânului, o netezi În așa fel să poată fi văzute toate detaliile. Zise. „Vă rog
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
persoana viitorului său Șef, un mare diplomat, cartofor, farsor de o inteligență demnă de luat În seamă, iar pe deasupra, afemeiat până În “Vârful urechilor” cum avea să afle mai târziu.Pe scurt, trecuse de curând granița celor șaizeci de ani. Extrem de curtenitor față de proaspătul colaborator, Șeful de Șantier Îl prezentă colegilor de profesie după care intrară la contabilul șef, Gică Popescu, care va avea un rol destul de important În activitatea lui ce va urma. Acesta Îl iniție sumar despre felul cum va
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
cale tot felul de matrapaslâcuri! În ce privește clădirea, era locuită În exclusivitate de țigani. Astfel, acest edificiu avea o Înfățișare dezolantă, oricare provincial fiind În vizită se putea minuna cum de se mai țin zidurile pe verticală, din precauție ocolind’o...!! Curtenitor, Șeful Șantierului Îl apucă de braț pătrunzând Într-un gang jegos, plin de zoaie de urină și lături, deschizând o ușă care fură nevoiți s’o proptească de perete pentru a nu cădea pe ei accidentându-i. Intrarea suficient de
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
prezenta la Sediul Intreprinderii. In prealabil Însă, Paulică Înainte de-a pune piciorul În local preciză cu seriozitate. „Domnilor, de la Început doresc să fim Înțeleși: nu pot Întârzia mai mult de o oră... La ora două, am audiență cu publicul...!” Curtenitor Gică Popescu, Îl gratifică cu un compliment. „Dragă Paulică, cunosc munca ta neobosită, În folosul Întrepriderii. Mai cunosc faptul bine stabilit: În curând, vei fi numit directorul acestei instituții. Îmi permit să-ți adresez anticipat, sincere felicitări...” Fiind ora mesei
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
o reclamație pe șase coli de hârtie. Presupusul Comandant Îl ascultă fără a scoate o vorbă. Îl mai privi insistent câteva secunde după care se ridică de pe scaun ocolind biroul În câteva rânduri vorbindu-i pe un ton politicos, oarecum curtenitor. „Noi Organele Puterii la conducerea țării, dezaprobăm În totalitate unele mărunte abuzuri În defavoarea populației, făcute de lucrătorii noștri. Îmi pare rău, tovarășe Tony Pavone... În mod sigur, dv. nu sunteți informat de conținutul Decretului Nr.118, emis de Tovarășul Nicolae
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
ȘAPTESPREZECE AUGUST KRAPPTAUER PLEACĂ ÎN VALHALLA Vice-Bundesfuehrer-ul Krapptauer, din proprie inițiativă, a coborât toate scările până jos ca să aducă din limuzina lui Jones bagajele iubitei mele Helga. Revederea mea cu Helga îl făcuse să se simtă din nou tânăr și curtenitor. Nimeni n-a știut ce punea la cale până ce n-a reapărut în pragul ușii mele cu câte un geamantan în fiecare mână. Jones și Keeley au rămas consternați din pricina bătrânei inimi sincopate și fisurate a lui Krapptauer. Vice-Bundesfuehrer-ul avea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2334_a_3659]