315 matches
-
jumătatea lui. De aceea cred în acest miot <victor37>: mit, sorry. <maya>: și cu Biblia? <victor37>: cam la fel. Se zice că prima nevasta a lui Adam a fost un înger, Lilith <victor37>: începuse să-l învețe tot felul de drăcii - mai ales cum să fie tot atît de puternic ca si Dzeu <victor37>: cînd au văzut că Lilith e prea deșteaptă și ‘trădează’, au alungat-o <victor37>: prea îl pusese pe bărbat sub papuc... <maya>: <victor37>: și au scos o
Taraba cu vise by Sava Nick () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91662_a_92378]
-
roooog <victor37>: păroasa, cu firul lung și alb, că am par și în... Doamne iartă- mă! <maya>: e frumoasă! <victor37>: și o jigodie fără pereche <maya>: de ce o faci jigodie? <victor37>: cînd o fac, se ascunde. Știe că a făcut drăcii <victor37>: că acuma. s-a suit pe birou și și-a băgat coadă în cafea. ANIMALU! <maya>: o bați? <victor37>: Doamne ferește! o stropesc cu apă <maya>: lol <victor37>: vroiam să te întreb: de cînd te bilbii <maya>: de mică, de la
Taraba cu vise by Sava Nick () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91662_a_92378]
-
bărbat care își pune în cap să mă cucerească <sima35>: o poate face fără mare efort <victor45>: eu nu îmi pun în cap așa ceva <sima35>: cu atît mai rău! <sima35>: să știi, sunt femeie frumoasă și dorită <sima35>: mă apucă drăcii cînd întîlnesc unul indiferent <victor45>: da cu aghiazma <sima35>: mda <victor45>: sunt nenumărate motive să nu sărim pe femeile frumoase și dorite <sima35>: dă-mi unul <sima35>: în afară de a fi gay <victor45>: să zicem că iubim o altă femeie <sima35
Taraba cu vise by Sava Nick () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91662_a_92378]
-
nici pe conducătorul său. Acceleră puțin, ca să ridice turația motorului și schimbă viteza într-o treaptă superioară. Eliberă ambreiajul și călcă din nou accelerația. Motorul tuși scurt și se opri cu un zvâcnet care făcu caroseria masivă să tremure. Ei, drăcie! Ce ai drăguță, de ce te-ai oprit? vorbi el drăgăstos cu camionul uriaș. He, he! începu apoi să râdă. Am eliberat eu prea repede ambreiajul, nu-i așa? Scoase repede maneta la punctul mort, după care cuplă viteza a treia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
Aia ce-i? întrebă el, arătând spre un eșafodaj de lemn ridicat mai la distanță de apă. Un șteamp, îl lămuri Vasilică. Un ce? se întoarse Cristi spre el, nevenindu-i să creadă ce auzise. Un șteamp, așa se cheamă drăcia aia. Îl folosesc tot ca să spele nisipul aurifer. Când vine apa mare, explică starostele, care se apropiase de cei doi, acolo spălăm mâlul cărat de vâltoare pe maluri. No, vreți să vă arătăm și ăsta cum funcționează? Acum își scosese
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
debitând lucruri nesărate. Glasul lui nu semăna cu al tău. Era răgușit, avea un timbru aspru, strident. Nu puteam să-l aud, îmi zgîrîia urechile. I-am spus: "Taci! Lasă-mă doar să te privesc". El râse vulgar, zgomotos: "Ei drăcie! N-o să stăm muți!" " Te rog mult!" Mă privi lung, nedumerit de insistența mea, apoi ridică din umeri: " Ești ciudată, ma parole!" În clipa aceea, orchestra execută L'invitation à la valse. N-am recunoscut bucata chiar de la primele măsuri
Invitație la vals by Mihail Drumeș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295579_a_296908]
-
o gheară ascuțită și neîndurătoare. Avea impresia vagă că uitase ceva acasă dimineață - deși nu știa ce - și simțea inexplicabil fiori tot mai mari de amețeală și de dor față de aceasta. Avea un puternic tremur de emoție în stomac. „Ei, drăcie! Cred că m-am îmbolnăvit. Se vede că am gripă...”, gândi el. Venind înapoi acasă, el nu putu să găsească - ciudat lucru! - nicio farmacie deschisă și, astfel, renunță la a se mai preocupa, în ziua aceea, de sănătate. Simțea că
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1940]
-
Ei bine, asta da lovitură! „Indiscutabil, reiese că tare prost mai ești, luate-ar dracu’ cu totul!” Și am grăbit pasul, ținându-mă cu mâinile de cap și mârâind printre dinți furios și alte câteva înjurături de largă popularitate. Ei, drăcie! Asta-i de tot inadmisibil, dar, totuși, uite că este foarte adevărat. Așadar, aceasta îi era lui mentalitatea, element descompus la el. Ce pot spune, prostie pură, și nimic altceva. Și, mai mult decât atât, ăsta nu-i chiar deloc
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1940]
-
ușa camerei sale se deschise violent și se izbi, cu zgomot mare, de perete. În pragul ei, era Victoria. Arăta precum nu mai arătase niciodată; se vedea că-i neagră de furie; era de-a dreptul schimbată la față. „Ei, drăcie! Iar va trebui să dau jocul meu de șah pe un scandal... Sper măcar să fie un scandal măreț, unul demn de mine și de mama. Doar acelea îmi rămân mie în minte!”, gândi el ironic, însă nebănuind defel ce inconștiente
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1940]
-
receptorul în furcă, apoi l-am ridicat din nou. — A fost un telefon din oraș, domnule, mi-a răspuns fata. E totul în regulă, domnule? — Da, am răspuns. Mulțumesc. Totul e în regulă. Ua, mi-am spus eu - uite altă drăcie. Era un telefon local, fără discuție. Cât se poate de local, într-adevăr. * Era ora două patruzeci și eu eram pe Broadway, îndreptându-mă spre nord. Ei, cât de prost crezi că mă simt? ... Păi, te înșeli. Sunt impresionat de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
făcu el. — Ai vândut un milion? S-a destins. Nu se putea citi nimic în spatele zâmbetelui său strâmb. — Fii serios, făcu el. — Păi, cât ai vândut? — Ei, un număr rezonabil. Am râgâit și am ridicat din umeri. Am râgâit iar. — Drăcia dracului! am exclamat. Scuză-mă. Am căscat. Mi-am plimbat privirea prin cârciumă. El s-a întors la cartea lui. —Hei, am spus eu. Chiar în fiecare zi... Faci chestia asta chiar în fiecare zi, adică scrii? Ai un program
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
din mansardele și locuințele lor la comun, zicându-și - om fi noi liberi în maniere, dar ăștia doi bat toate recordurile. — Hei, frate negru! Ninety-Eighth Street. Am întors capul. Doi tipi negri cu un câine mare care trăgea de lesă. — Drăcia dracului. Cred că câinele meu vrea să-l muște pe unul din șmecherii ăștia albi. — Fielding, am spus eu încordat. E nebun? Hai să luăm mașina. Asta e țara nebunilor. — Vezi-ți de drum, moșule, și ține-ți capul sus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
altă considerație. Trebuia să fie impresionată, puțin pusă la punct și, poate, pedepsită de neobosita forță a minții pe care o trezise la viață. I-am întâlnit privirea. În ochii ei întunecați, plini de viață, se citea consternarea, încântarea. Ei, drăcie, mi-am spus eu. Ferma animalelor fusese o glumă de la cap la coadă. — Știi, e vorba de o alegorie, mi-a spus ea. — Ce? — E o alegorie. E vorba de revoluția din Rusia. — Cee? Mi-a explicat. Chestia asta a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
e moștenitorul tronului. Adică, vreau să spun că el trebuie să știe pe ce va pune mâna, nu-i așa? Altă zi, altă cârciumă. Fat Paul și Shakespeare. Eu și Fat Paul - suntem ca doi frați. Cu el făceam toate drăciile și scandalurile, cu el mă hârjoneam și mă băteam toată ziua. Am încetat cu hârjoana și bătăile pe la douăzeci și cinci de ani. Durea prea tare. El nu pierdea niciodată. Azi îmi e frică de Fat Paul și am grijă să nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
gravidă, John. Grozav, mi-am spus eu: acum și Caduta o să aibă o cădere nervoasă. După care altceva mi-a trecut prin minte: — Ești sigură că e al lui? Nu sunt chiar așa de sigură. — Dar iei pastile. Ai o drăcie acolo, înăuntru. — Răspunde-mi la o întrebare, John. De ce trebuie doar femeia să ia întotdeauna măsurile de protecție? — Hă? Pentru că femeia este cea care întotdeauna rămâne gravidă. Credeam că sunt sterilă. — Cine? — Eu. Sterilă. A, da - rimează cu Beryl. — Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
de viață respectiv. Și ăștia, de pe-aproape de Nu Știu, exclamau, uluiți, unii înțelegând cam despre ce ar fi vorba, cei mai mulți, nu: ca să vezi, mă, al dracului zevzec, și mare pișicher,în a ne duce cu vorba; cum a putut, drăcia dracului, să ne tușineze într-atât, mustața, cu veșnicul său, Nu știu?! ALO, 112? VENIȚI!... UN SPÂNZURAT! Profesorul Iuliu Porumbar se întorcea, pe jos, de la înmormântarea bunicii după mamă. Cernit, trist,însingurat, pășea rar, cu privirile plecate, pălăria ținându-și
Blândeţea by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/672_a_1240]
-
Tot. Numai, că,între timp, a mai sporit. Am ajuns la aproape două hectare. Și la câți stupi! Nici nu mai știu, sigur, la câți: pentru că, eu, nu mi socotesc prisaca la număr de stupi, ci, la hectar. Bă, ce drăcie, e-n capul tău?! Păi, da, omule, să mă deosebesc, și eu, cu ceva, de restul lumii. Să fiu,în felul meu, cât de cât, original. Fii. Da. Sunt. Sănătate. învingătorule. Că bine zici. Chiar învingător, sunt,învingător de infern
Blândeţea by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/672_a_1240]
-
un sac de bani? Ce fel de sac și ce fel de bani? O sacoșă, cam cât jumătate din masa asta, și-n ea, cu jumătate de milion de euro, hârtii a câte cinci mii bucata. Ba am auzit. Ei, drăcia dracului! Da, domnule, cine crezi mata că ți i-a găsit? E de pe la noi? Da. De pe la noi. Iai pierdut chiar la poarta sa. Ei, cine-o fi, oare, că nu s-a lăcomit, să și-i rețină? Când o să afli
Blândeţea by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/672_a_1240]
-
și cu totul neîntâmplătoare. Deci, tata Trăienică să trăiască! Potrivit însemnărilor unora din cronicarii vremii aceleia , mari semne au prevestit la nașterea președintelui oamenii, observând pe cer cu câteva zile înainte, fenomene neobișnuite, precum păsărele mii, stele făclii și alte drăcii. Alții, care au scris despre perioada aceea, spun în respectiva perioadă, nu s-a întâmplat de fapt mare lucru, relatările de mai sus a cronicarilor, putând fi urmarea directă a faptului, că nașterea viitorului președinte a coincis în acel an
Apocalipsa după nea Grigore by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/325_a_572]
-
provocate de prima lovitură. De partea cealaltă a porții, la câteva zeci de coți depărtare, unul din posturile de observație se cutremurase, ca și când s-ar fi găsit pe punctul de a se prăbuși la rândul său. — Au folosit din nou drăcia aia, frate! zise unul din cei doi bărbați aflați Înăuntru, ridicându-se anevoie de la pământ și dând fuga să iscodească, prin deschidere, la proporțiile dezastrului. Zidul nu va mai ține multă vreme. Celălalt rezistase zguduirii apucându-se de greoaia masă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1916_a_3241]
-
trece. Popor de lingăi și de slugoi, începe Roja să tremure, vă simțiți bine? se impacientează Părințelul, ce-ar fi să nu-mi mai purtați voi mie de grijă? vedeți-vă de treaba voastră, le-o întoarce Roja, ia uite drăcie, Tovarășul are rezervat propriul său panou, ce te mai miri, dacă tot e primul miner al țării, de ce n-ar putea fi și primul croitor? Nu mai e loc nici cît să înfigi un ac, văd că te-au afișat
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
ne bagi în aceeași oală, se revoltă brusc Roja, gîndindu-se la Părințel și la Curist, simțind cum îl cuprinde furia. Calmează-te amorezule, că nu sînteți cu nimic unul mai breaz decît altul, ia să vedem de cine e semnată drăcia asta, spune întorcînd fițuica pe toate fețele, căutînd atentă cu ochii în josul paginii. Cauți degeaba, se rățoiește Roja, pun pariu că e anonimă, face pe deșteptul. Îți bați joc de mine, cum de mai îndrăznești? își ia Delfina rolul foarte
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
un experiment nereușit, după părerea mea, și degeaba vrei tu... — Ia stați puțin! făcu pilotul, ascultând. Se-aude ceva. Comandantul ciuli urechile. Se auzea într-adevăr un zgomot crescând, un fel de duduit. După un minut, îi zăriră sursa. — Ei, drăcie! exclamă comandantul. De după un pâlc de salcâmi din capătul lanului cu orz se ivi, venind spre ei, un tractor. Episodul 5 Tractoristul Când tractorul ajunse cam la treizeci de metri, uimirea celor doi pământeni, în loc să scadă, spori: la volanul autovehiculului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
să spun. Dar uite un alt fel de a reacționa: dacă se poate întâmpla orice, să ne asigurăm al naibii de bine că nu se va întâmpla niciodată. — Te referi la Dolores, spuse Vultur-în-Zbor. Virgil nu-i răspunse. DOUĂZECI ȘI NOUĂ — Ei, drăcie! zise Nicholas Deggle. Stătea pe plaja Calf, după ce sosise prin „poarta“ prin care-l trimisese pe Vultur-în-Zbor cu două săptămâni în urmă, și era foarte furios pe el însuși și, din această cauză, pe tot universul. Făcuse o greșeală atât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
munte. Și mai era și faptul că, dacă Tulpina nu era demnă de încredere îl putea arunca oriunde, poate chiar într-o situație mai proastă decât cea în care era acum. Nu mai putea face nimic: trebuia să urce. — Ei drăcie! Repetă Deggle. Silueta lui deșirată și fragilă nu era făcută pentru astfel de efort fizic. Numai gândul la el îi făcea limba s-o apuce pe calea blasfemiei. Se mai înveseli la ideea reacției lui Grimus - și a lui Jones
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]