495 matches
-
și spuneau nouă. Ne-au îmbarcat și am ajuns la Gherla, noaptea. M-ați întrebat dacă mi-au pus lanțuri. Da! Mi-au pus la Gherla și de la București la Iași când m-au adus după recurs. De la "cabinetul stomatologic" Gherla la colonia negrilor de la Salcia C. I.: Cum a fost la Gherla? D. B.: La Gherla, Doamne Dumnezeule!, când am ajuns cineva a strigat: "Sunteți în Gherla!" Am fost urcați în niște camioane cu prelată, păziți cu automate și am intrat
[Corola-publishinghouse/Science/84954_a_85739]
-
și de la București la Iași când m-au adus după recurs. De la "cabinetul stomatologic" Gherla la colonia negrilor de la Salcia C. I.: Cum a fost la Gherla? D. B.: La Gherla, Doamne Dumnezeule!, când am ajuns cineva a strigat: "Sunteți în Gherla!" Am fost urcați în niște camioane cu prelată, păziți cu automate și am intrat în Gherla. Acolo am intrat într-o celulă mare și a doua zi dimineață un sergent de la Securitate, un caraliu cum le spuneam noi, a întrebat
[Corola-publishinghouse/Science/84954_a_85739]
-
T. Arghezi, „Duhovnicească”, „Psalmi”, „Testament” de T. Arghezi, Cluj-Napoca, 2001; Ștefan Melancu, Apocalipsa cuvântului. Pamfletul arghezian, pref. Nicolae Balotă, Cluj-Napoca, 2001; Popa, Ist. lit., I, 1122-1132, passim; Vârgolici, Portrete, 302-328; Alex. Ștefănescu, Tudor Arghezi, RL, 2003, 26; Ion Tudor Iovian, Gherla imaginarului arghezian, Bacău, 2003. S.C.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285438_a_286767]
-
esteticul nu este eludat. Sunt, astfel, cercetate sub toate aspectele paginile unor cărți care oricând pot rezista unui examen literar critic - Jurnalul fericirii de N. Steinhardt, Închisoarea noastră cea de toate zilele de Ion Ioanid, Evadare tăcută de Lena Constante, Gherla de Paul Goma, Cu Dumnezeu în subterană de Richard Wurmbrandt, dar și alte mărturii, de la Constantin Noica la Aurel State, Belu Zilber sau Marcel Petrișor. Intenția autoarei fiind aceea de a evita ficționalul și literaturizarea faptelor, demersul este în bună
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286176_a_287505]
-
vorbeam de o latură terapeutică a acesteia. Foarte importante sunt excursiile documentare la închisoarea Gherla și la Memorialul de la Sighet al victimelor comunismului și din alt motiv. Eu îmi asum riscul ca studenții să fie mai fascinați de Gherla, de Gherla actuală, decât de Memorialul de la Sighet. În cele din urmă ei înțeleg, însă, că Gherla este o închisoare vie adaptată condițiilor de astăzi, axată pe deținuți de drept comun, iar celălalt spațiu a devenit un muzeu, un memorial, nemaifiind o
[Corola-publishinghouse/Science/2083_a_3408]
-
o subterană, conservată totuși ca relicvă a vremurilor trecute) - comandantul ne spune întotdeauna: „Dar de ce vreți să mergeți acolo, întrucât Zarca nu mai este folosită?”. „Vreau să vadă cum arătau Gherla și Sighetul în realitate (îl lămuresc eu pe comandantul Gherlei), nu doar memorialul-muzeu pe care îl vor vizita. Acolo, la Memorial, vor afla informații stocate, muzeificate, dar nu vor avea acces la condițiile propriu-zise de odinioară”. Ei bine, în spațiul acela imund de la Gherla, în subsolul nefolosit astăzi, mai există
[Corola-publishinghouse/Science/2083_a_3408]
-
I, București, 1990; Caidul. Nuvelele adolescenței în temnițele comuniste, București,1992; Sânge pe râul Doamnei, București, 1992; Casa lacrimilor neplânse. Martor al acuzării în procesul „reeducatorilor”, București, 1993; Dactilografele și revoluția, București, 1993; „Rugul aprins”. Duhovnicii ortodoxiei, sub lespezi, în gherlele comuniste, București, 1993; Codrul scufundat, București, 1994; Evadarea lui Liviu Rebreanu, pref. George Anca, Romulus Vulcănescu, București, 1994; Martiriul Bisericii Ortodoxe Române, cuvânt înainte Teodosie Snagoveanul, cuvânt înainte Teodosie Snagoveanul, București, 1994; Împușcarea călărețului, București, 1994; Popa Piso din Zărnești
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289103_a_290432]
-
douăzeci; dintre ei unii au ajuns la Gherla, iar alții la mină. Dar nouă, celor șase, ne era rezervată o surpriză. Trebuia să facem cunoștință cu comandamentul de reeducare condus de Țurcanu, filiala Gherla. PARTEA a III-a CAPITOLUL I Gherla „Nu credeam să-nvăț a muri vreodată. „ (Eminescu) În ultimul timp nu mai puneau lanțuri la picioare din cauza mișcării continue a oamenilor și probabil nu aveau atâtea mii de bijuterii. Dar pentru periculoși s-au găsit șase bucăți nou-nouțe. După
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
nu trebuie să intrăm în panică în fața necunoscutului. Aceștia nu au mai vorbit cu noi până când am ajuns la Gherla; s-au retras într-un colț și ne priveau cu ochi disperați mestecând regrete pentru inconștiența noastră. Am ajuns la Gherla abia a doua zi după-amiază. Hrană rece am avut o bucată de turtoi, o feliuță de marmeladă și câte o cană de apă dimineața și seara. Era pentru prima dată când „vizitam” Gherla. Din ușa dubei am văzut panorama văii
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
de acela mă voi rușina și Eu înaintea Tatălui Meu” (Evanghelia după Ioan). O ispită vicleană pe care nu o cunoscusem niciodată Iarna 1951/52 s-a scurs sub tensiunea fricii instituite de organele de administrație oficiale și neoficiale ale Gherlei. În noaptea Crăciunului lucram numai în schimbul de noapte, ca pedeapsă. La ora 24 am ieșit la wc. Până câștigai încrederea șefului trebuia să mergi însoțit de el. De câtva timp nu mă mai supraveghea așa de atent. Poate voia să
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
partid și de concepția comunistă. La următoarea convorbire a venit altul, mai în vârstă, care s-a păstrat în limitele întrebărilor stricte, citite din carnet, nedându-mi voie să argumentez sau să explic nimic. Recunoști că ai fost bătut la Gherla?, vru să mă constrângă. De cine să fiu bătut? Domnule, dumneata răspunde la întrebare, s-a răstit el. Întrebarea este incompletă și nu pot răspunde! Bine, și a notat în carnet. Recunoști că ai dat declarații false, ca să induci în
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
inimile noastre?! Când au ajuns la chiliile lor, cu puținii posmagi pe care-i cumpăraseră, îi aștepta o familie de creștini, care veniseră cu doi măgari încărcați cu desagi plini de daruri. Fără comentarii, domnule Rozin! CAPITOLUL III Înapoi la Gherla Înainte de plecarea la Gherla au fost aduși de la Timișoara 10-12 tineri din grupurile de rezistență, arestați în munți; a doua noapte au și fost luați și nu s-a mai auzit nimic despre ei. În noaptea aceea fuseseră adunați de
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
administrației. Am avut ocazia să văd pe scaunul frizeriei o mulțime de prieteni și frați de suferință, de care îmi era tare dor. Între alții: Traian Trifan, Horia Cosmovici și mulți studenți, țărani și muncitori cu care trecusem prin supliciile Gherlei. Când am terminat cu etajul, milițianul m-a chemat într-o cameră, pentru că cel de acolo nu putea fi adus la frizerie. Parlagiul Am rămas încremenit de tabloul apărut în fața ochilor. În celulă erau doi oameni. Unul era nenea Vasile
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
îi puteți cunoaște: ei mărturisesc Adevărul dumnezeiesc, enunțat de Sfânta Biserică, și-l transpun în viața personală, slujind neamului și suportând consecințele mărturisirii lor. Cine face altfel, se exclude și se condamnă singur, prin faptele sale. CAPITOLUL V Disciplinar la Gherla După declanșarea grevei peste două sute de deținuți legionari am fost trimiși disciplinar la Gherla. S-a lansat printre cei rămași în Celular, prin ciripitori, ideea că la Gherla se continuă reeducarea. Până la îmbarcare, ne-am reîntâlnit mulți din cei trecuți
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
și frații Costache și Dumitru Luchian din Parpanița m’au luat la bătae cu ciomegele și cu un hârleț de fer spărgându-mi capul și trântindu-mă jos”. O fi fost adevărat sau numai a vrut să-i bage la gherlă și mai tare pe participanți, arendașul a povestit anchetatorilor vasluieni că în răstimpul încasării, cu tot cu dobândă, a bătăii de la țărani, i-a fost furat din buzunar și portofelul cu suma de 180 de lei, în afara altor 1.800 de lei
Fălciu, Tutova, Vaslui : secvenţe istorice (1907-1989) : de la răscoală la revoltă by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1235_a_1928]
-
Au încercat să mă promoveze ca țesător, dar, văzând că n-am îndemânare, au renunțat la asta și de-acolo eu am fost eliberat, pe 30 ianuarie ’51, după ce făcusem 6 luni în plus de închisoare... Să înțeleg că în Gherla ați fost ferit de reeducare... Da, da, n-am avut probleme, n-am mai fost bătuți. Nici când vă întorceați seara în celulă nu erați luat la întrebări? Se făcea un program de reeducare în spirit comunist. Popa Țanu ne
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
de ce ai mințit, de ce n-ai spus adevărul... și mâncai iar bătaie. Erau niște chestiuni foarte bine încrângate, din punctul ăsta de vedere, încât n-aveai cum să greșești... Adică nu puteai să greșești pentru că te prindea imediat... Și de la Gherla ați plecat la Canal... Da. La Canal, unde a fost perioada cea mai plăcută dintr-un anumit punct de vedere... în sensul că am scăpat de una din marile racili care ne ținea... foametea. Canalul a fost mai deschis din
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
trebuiau aduși la Canal, ci numai cei până la 10 ani. Și pe ăștia care aveam peste 15 ani, și după profesii, după pregătire, ne-a expediat de acolo... Se organizase atuncea Târgșorul pentru elevi, Piteștiul pentru studenți, Aiudul pentru intelectuali, Gherla pentru țărani și muncitori... Și așa am ajuns la Aiud. Vă mai amintiți când ați ajuns la Aiud? Trecând de la Canal la Aiud a trebuit să staționăm în Jilava și la Văcărești... Văcăreștiul era încă închisoare atunci... A durat câteva
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
țări, care a murit liniștit în patul lui... Din ce a spus el am reținut câteva cuvinte pe care le reproduc mot à mot, că nu le-am uitat. Ne-a spus printre altele: Să țineți minte că aici este Gherla și de aici nici pasărea nu mai iese. Și cine iese de aici, iese numai cu picioarele înainte! Deci acesta era mesajul pe care îl transmitea Goiciu. Pentru mine Gherla a fost o etapă crâncenă. Ați putea să-mi descrieți
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
o cană de apă caldă cu sare... și a treia zi primeai rația de deținut. Deci din 7 zile, aveai 4 zile când nu beai decât apă. Asta era hrana... Cum erau celulele la Gherla? Erau două tipuri de celule. Gherla avea două celulare: Zarca, era vorba de cetatea veche, care era mai grea decât partea unde eram eu... și celularul nou. Acesta avea în celulă, față de Zarcă și de celelalte închisori, W.C. turcesc, cu paravan din rogojină, cu cadru din
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
vizetă, au rănit, au împușcat, deci s-a adeverit întocmai ce am spus eu. Știți cumva cine a tras? Erau simplii gardieni sau au fost și comandanți? O, toți! Și Securitatea de la Cluj a venit. Eu știam că venise la Gherla chiar și Drăghici, să asiste la măcel, dar nu știu în ce măsură este adevărat. Eram închis, dar așa aflasem, că venise și Drăghici. Și după aceea au tras, au fost răniți, și după aceea a urmat măcelul. Au fost scoși din
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
zile cu lanțurile la picioare. Vă mai aduceți aminte precis ziua când s-a întâmplat bătaia aceea? 14 iulie 1958. Că era ca la Revoluția Franceză... Aia fusese în 14 iulie 1789, parcă. În tot timpul cât ați stat la Gherla ați putut lua contact cu cei de acasă? Chiar dacă n-aveam nici un fel de legătură, mai reușeam, totuși, să ne anunțăm familiile... Nu veneau vești de la ei spre noi pentru că nu aveau cum, dar de la noi spre ei se duceau
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
și când au prins-o era prea târziu: Ce o sa mai îmi faceți? Diploma nu puteți să mi-o luați. Și făcea practică la Cluj, la nu știu ce uzină metalurgică, fusese pe acasă, și părinții i-au spus. Sora știind că Gherla e la o aruncătură de băț de Cluj s-a gândit că nu ar fi rău să ia trenul și să vină până la mine. Așa a făcut. A coborât în gară, a mers... și la un moment dat a întâlnit
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
ne-au îmbarcat și ne-au dus și noaptea ne-au ancorat undeva. Nimeni n-a putut să spună unde suntem. Eram undeva pe un grind, pe un canal din ăsta în Deltă. După puțin timp, am ajuns să doresc Gherla, așa cum era ea. Am înțeles că suntem duși pentru exterminare, că nu se poate rezista acolo. Trebuie să găsești soluțiile să reziști, și soluțiile erau foarte puține. Acolo ne-au dus la recoltat stuf. Aveam normă, și dacă nu făceai
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
despre perioada de detenție? După ce ne-a judecat, ne-a dus de la Securitate la penitenciar unde ne-a ținut până în iulie ’58... După aceea ne-am îmbarcat într-o dubă și ne-a dus la Aiud, și de-acolo la Gherla unde am stat până în august ’59. Acolo a fost un regim de teroare cum nu s-a mai pomenit. Am stat în celula 33... Acolo am stat cel mai mult, după aceea ne-a-mbarcat într-un tren fantomă, care ne-a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]