1,480 matches
-
după cum se exprimă beizade Alecu Ruset), ea aflându-se la intersecția unor mari imperii, în locul unde se războiesc "„împărații lui Belzebut și împărații Mielului”". Țara pare pustiită și tristă: nu are drumuri pietruite, nici poduri, satele sunt frecvent prădate și incendiate de bandele de tâlhari nemți, polonezi și cazaci, în timp ce oamenii trăiesc într-o spaimă continuă. Aflat în calea năvălirilor străine și atacat periodic de turci și de tătari, statul moldovenesc este lipsit de dreptate și ordine, acestea fiind considerate de către
Zodia Cancerului sau vremea Ducăi-Vodă () [Corola-website/Science/333843_a_335172]
-
cu luptele lui omerice, cu instinctele lui războinice și amoroase”, făcând un exces de subiectivism în descrierea coloristică a mediului istoric și natural. Stilul narațiunii este poetic, avântat și plin de patos, iar peisajele evocate (codrii și apele moldave) par incendiate cu o flacără lirică într-un mod asemănător cu impresionismul artistic. Există o deosebire esențială între romanele istorice antebelice ale scriitorului și "Zodia Cancerului", ce evidențiază maturizarea talentului lui Sadoveanu. Lirismul caracteristic începuturilor carierei literare este înlocuit aici de un
Zodia Cancerului sau vremea Ducăi-Vodă () [Corola-website/Science/333843_a_335172]
-
în nuvele memorabile, cum ar fi "La țigănci" (1959), cât și în romanul "Noaptea de Sânziene" (1971). După moartea lui Eliade, acesta a fost atacat de Adriana Berger (cea care s-a ocupat de aranjarea hârtiilor din biblioteca lui Eliade incendiată pe 18 dec. 1985) cu acuzații de antisemitism, fără a aduce dovezi, prefigurând linia atacurilor repetate care au urmat. În România de după 1990 s-a început publicarea doar a unei părți din cele patruzeci de volume de operă științifică și
Mircea Eliade () [Corola-website/Science/297106_a_298435]
-
fost întotdeauna un centru comercial important. La începutul secolul al III-lea î. Hr., grecii din Regatului Bosporosului a fondat o colonie aici, pe care au numit-o Tanais (după numele grecesc al fluviului). Câteva secole mai târziu, așezarea a fost incendiată de regele Poleumon al Bosporusului. Coloniștii greci au reconstruit prospera colonie, dar goții au nimicit așezarea în secolul al III-lea. Situl arheologic al anticului Tanais, acum ocupat de satul Nedvigovka, a fost cercetat începând cu mijlocul secolului al XIX
Azov () [Corola-website/Science/302227_a_303556]
-
de lemn nu era declarată monument istoric nebeneficiind astfel de fonduri pentru reparare din partea statului precum și datorită stării puternic deteriorate a clădirii. Starea precară și lipsa de bani au dus în final la dispariția ei. Potrivit articolului Biserica din Solona - incendiată de localnici! apărut în ziarul Graiul Sălajului aflăm că acțiunea de demolare a bisericii a fost făcută fără a fi înștiințat Protopopiatul Ortodox Jibou sau Primăria Comunei Surduc. Urmare a acestor evenimente, dispariția bisericii de lemn din Solona a fost
Biserica de lemn din Solona, Sălaj () [Corola-website/Science/319013_a_320342]
-
numită apoi Drepana) și au fost capabili de a respinge în mod constant blocada romană la Lilybaeum pentru a aduce provizii la oraș. După o furtună ce a distrus lucrările de apărare romane , cartaginezi au ieșit din oraș și au incendiat armele de asediu romane , distrugându-le. Dar în anul următor, consulii noi au adus întăriri. Consulul senior, Publius Claudius Pulcher, a decis să lanseze un atac împotriva flotei cartagineze la prima bătălie de la Drepana care s-a transformat în cel
Primul Război Punic () [Corola-website/Science/317973_a_319302]
-
s-au săpat două gropi comune, conținând fiecare 250 de morți și o a treia groapă, care cuprindea un număr mai mic de morți. La 9 iulie 1941, tot la Cernăuți, trupele germane au executat 400 de evrei și au incendiat cu ajutorul grenadelor Templul evreiesc din Cernăuți. După ocuparea militară a Bucovinei de către trupele germane, aliate pe atunci cu România, Dr. Abraham Jakob Mark, ultimul șef-rabin din Cernăuți, a fost omorât de nemți la data de 9 iulie 1941. Simultan cu
Abraham Jakob Mark () [Corola-website/Science/310459_a_311788]
-
arsă și distrusă până la temelie. Încercările de a salva cele 63 de suluri ale Torei au fost împiedicate de către Gestapo. Oamenii Gestapoului au adus în templu doi barili de gazolină, pe care au plasat-o înaintea altarului și l-au incendiat. La scurt timp, întreaga mobilă din templu a luat foc. Nori roșii de foc au ieșit prin domul sinagogii. Sute de civili români și numeroși soldați germani și români au fost martori la acest spectacol. Numai zidurile și scheletul metalic
Abraham Jakob Mark () [Corola-website/Science/310459_a_311788]
-
cheamă pe regele Ungariei să întreprindă o expediție cruciată împotriva «schismaticului» Asan, iar țara ce o va cuceri de la el să fie unită cu Regatul Maghiar. Anul 1241 este un an teribil pentru Severin din cauza invaziei tătarilor care până în 1242 incendiază și despopulează regiunea. Reorganizând zona distrusă de pustiirea mongolă, Bela al IV-lea încredințează regiunea Severinului guvernării lui Litovoi. Anul 1247 aduce deopotrivă recunoașterea importanței rolului militar și economic al populației valahe din regiune. Înaintea cumanilor, valahii severineni sunt înregistrați
Banatul Severinului () [Corola-website/Science/304418_a_305747]
-
1408, Sigismund îl numește Ban de Severin pe renumitul Filippo Buondelmonti degli Scolari, cunoscut cu numele de Pipo di Ozora, cavaler al Ordinului Dragonului ca și Vlad Dracul, tatal lui Vlad Țepeș. În 1427, Murad al II-lea cucerește și incendiază cetatea. În 1429 Sigismund cere ajutorul Ordinului cavalerilor Teutoni. Sub conducerea lui Nicolae Radwitz, care este înobilat baron și numit Ban de Severin, cavalerii teutoni preiau apărarea cetății și a Banatului de Severin. În acest răstimp, toate cetățile începând cu
Banatul Severinului () [Corola-website/Science/304418_a_305747]
-
beneficiarul domului de Hildesheim, Henning von Haus, și contele Hermann de Hessen, locuitorii din Gronau s-au alăturat contelui de Hessen și au fost de două ori asediați fără succes de către trupele din Hildesheim. În anul 1518 Gronau a fost incendiat de un argat răzvrătit al nobilului Burchard von Saldern și a ars aproape până la temelii. În războiul dintre principatul de Hildesheim și cel al dinastiei de welfi din principatul Braunschweig-Wolfenbuettel-Callenberg din anii 1519-1523, care a izbucnit în Gronau, orașul se
Gronau (Leine) () [Corola-website/Science/309156_a_310485]
-
29 iunie 1509 și a ajuns a doua zi la Camenița. Oștenii săi au ars și prădat localitățile din Polonia și au asediat orașul Liov. La 6 iulie, au trecut prin Rohatin, oraș mare și vestit, pe care l-au incendiat și l-au prădat. După cum relatează cronicarul, ""luat-au din Rohatinu și clopotul cel mare ce este la mitropolie în Suceava"". Răspunsul polonezilor la invazia lui Bogdan a venit curând. O oaste poloneză condusă de voievodul de Cracovia a intrat
Biserica Mirăuți () [Corola-website/Science/316888_a_318217]
-
un ultim mesaj din partea neasemuitului Leonidas și al ostașilor săi: Sacrificiul suprem de la Termopile a avut darul de a zdruncina încrederea aramtei invadatoare și de a înaripa curajul grecilor pentru luptele următoare. Trecând umiliți de Termopile, perșii au cucerit și incendiat Thespia, Plateea și Atena, dar victoriile navale ale atenianului Temistocle la Salamina, ale lui Leotyides și Xanthippos la Mycale, lângă Samos și înfrângerea suferită de generalul persan Mardonios în fața coaliției polisurilor grecești conduse de spartanul Pausanias la Plateea, în cursul
Leonidas () [Corola-website/Science/302140_a_303469]
-
care o prezintă ca plan și stil de construcție cu biserica reformată din Dej l-a determinat pe Kádár József să afirme că cele două locașuri de cult ar putea avea același constructor. Conform tradiției locale, biserica ar fi fost incendiată de tătari în timpul domniei lui Gheorghe Basta. Au urmat renovările nenumărate ale locașului de cult, care treptat i-au șters identitatea. Una dintre acestea s-a realizat în 1753, cu sprijinul lui Szenási András, József și Borbala. Cu acest prilej
Comuna Panticeu, Cluj () [Corola-website/Science/299562_a_300891]
-
de cult. În vâltoarea evenimentelor celui de-al doilea război mondial, bisericii reformate i-a fost distrusă arhiva, mica bibliotecă și mobilierul liturgic. Credincioșii au reușit să recupereze mai târziu o parte a obiectelor dispărute cu acel prilej, dar documentele incendiate în spatele bisericii nu au mai putut fi reconstituite. O altă refacere a bisericii reformate s-a realizat în 1962 și 1966. În 1962 s-a înregistrat și o refacere a acoperișului turnului cu sprijinul nemijlocit al preoților reformați Bóne Lajos
Comuna Panticeu, Cluj () [Corola-website/Science/299562_a_300891]
-
a Habsburgilor. Eupen ajunge să fie cunoscut în 1554 prin comerțul cu pânză și cuie, iar în 1555 ajunge împreună cu Brabant și Limburg sub dominația habsburgilor spanioli. Prima mișcare protestantă în Eupen este amintită în 1565, localitatea fiind în 1582 incendiată de mercenarii olandezi, iar în 1635 populația este decimată de pestă. In anul 1635 devine oraș cu judecătorie proprie, în 1674 independența orașului este atestată prin sigiliul orașelor libere. Prin anii 1680 - 1688 orașul cunoaște o perioadă de înflorire. Prin
Eupen () [Corola-website/Science/309638_a_310967]
-
sediul principal. Ocupația de către forțele Antantei (Anglia și Franta) s-a sfârșit abia în 1930. În noaptea de 9 - 10 noiembrie 1938 (noapte numită "Noaptea pogromului din noiembrie" sau "Noaptea de cristal"), în timpul guvernului nazist, naziștii și slugile lor au incendiat și distrus total sinagoga principală de pe colina "Michelsberg", pe atunci una din cele mai reprezentative clădiri ale orașului. Abia în zilele noastre (2009), deci la 65 de ani de la sfârșitul războiului, s-a hotărât ca pe vechiul loc al sinagogii
Wiesbaden () [Corola-website/Science/302563_a_303892]
-
practică și pentru a evita protestele și demonstrațiile de anvergură, oficialitățile au evacuat lent și treptat rezidenții, împingându-i spre periferie, unde nu ajung nici metroul, nici piștele de bicicletă. Merită spus că în 2005, când în Franța au fost incendiate mașini și cartiere întregi, în Marsilia a fost, în mod surprinzător, liniște și pace. Era un foarte important semnal al unui anume simt al comunității, care la vremea aceea, încă mai dădea consistentă orașului. Presa a încercat să explice proastă
O carte poștală din Marsilia - fragmente* () [Corola-website/Science/296108_a_297437]
-
Sud, Pennsylvania, Carolina de Nord și Georgia s-au revoltat. În toate coloniile au apărut grupuri organizate de "Fii Libertății". Distribuitorii de timbre au fost nevoiți să părăsească orașele. În New York, masele răsculate au asediat garnizoana bateriei de artilerie, au incendiat trăsura oficială a viceguvernatorului și au distrus casa maiorului. În celelalte colonii, comerțul continuă, ignorând legea timbrului. Parlamentul și-a început sesiunea, iar subiectele despre răzmerițele din America canalizau discuțiile. Guvernul Rockingham a trebuit să pacifice o revoltă provocată de
Revoluția Americană () [Corola-website/Science/301533_a_302862]
-
o mulțime de 8000 de oameni ce l-au convins pe căpitan să se întoarcă cu încărcătură. Nereușind să negocieze, mulțimea s-a urcat pe vas și a aruncat lăzile cu ceai în apă. Vasele încărcate cu ceai au fost incendiate la Annapolis și Greenwich, Dacă Compania nu avea să fie despăgubită cu contravaloarea ceaiului distrus-15 000 de lire, Parlamentul trebuia să admită că a pierdut controlul asupra coloniilor. În 1774, parlamentul a legiferat Legile repressive, închizând portul Boston și instituind
Revoluția Americană () [Corola-website/Science/301533_a_302862]
-
zdrobit forțele lordului Dunmore la Great Bridge. Guvernatorul Virginiei a evacuat Norfolk, stabilindu-și baza și refugiindu-se pe un vas militar britanic. La 1 ianuarie 1776, a debarcat din nou pentru a-i pedepsi pe rebelii americani și a incendiat Norfolk. La 10 ianuarie 1776, Thomas Paine a publicat pamfletul "Common Sense", ce s-a dovedit a fi unul direct, viguros, simplu și incendiar. Coloniștii apelau la rege împotriva parlamentului, creând și menținând “mitul bunului rege” în timp ce condamnau doar miniștrii
Revoluția Americană () [Corola-website/Science/301533_a_302862]
-
tunurile grele capturate la fortul Ticonderoga. Colonelul Henry Knox, librar de meserie, a adus 59 de tunuri. În timp ce se amplasau bateriile, britancii au decis să se retragă din Boston. Generalul Howe a promis unei delegații din Boston că nu va incendia orașul dacă americanii nu-i vor atacă trupele. Beligeranții au redus ostilitățile la minimum. În noaptea de 17 martie, ultumul soldat britanic a fost îmbarcat. Howe a evacuat Bostonul, plănuind să ocupe New York, care avea cel mai bun port de pe
Revoluția Americană () [Corola-website/Science/301533_a_302862]
-
de Freeman’s Farm, britanicii pierzând 600 de soldați, iar americanii-300. Generalul Clinton, comandantul britanic din New York, chemat în ajutor de către Burgoyne, a coborât de-a lungul Hudsonului, ocupând forturile Clinton și Montgomery la 6 octombrie. A ordonat flotilei să incendieze orașul Esopus Kingston și să se retragă la 16 octombrie. S-a întors la New York. Burgoyne nu mai avea rezerve alimentare decât pentru două săptămâni, iar la 3 octombrie, rațiile au fost reduse la o treime. La 7 octombrie, un
Revoluția Americană () [Corola-website/Science/301533_a_302862]
-
în Bătălia de la Horseshoe Bend. Odată cu înfrângerea lui Napoleon din 1814, britanicii au adoptat o strategie mai agresivă, trimițând trei armate împreună cu mai multe patrule. Victoria din Bătălia de la Bladensburg din august 1814 a permis britanicilor să captureze și să incendieze Washington, D.C. Victoriile americane din septembrie 1814 și ianuarie 1815 au respins invaziile britanice ale orașelor New York, Baltimore și New Orleans. În 1814 încep negocierile de pace, în decembrie fiind semnat tratatul de pace de la Ganț, Belgia, fiind stabilite principii
Revoluția Americană () [Corola-website/Science/301533_a_302862]
-
în fabricație a unor noi echipamente militare a fost amânată până la completarea stocurilor armatei. Soldaților care erau evacuați de la Dunkirk li s-a ordonat ca să distrugă echipamentele pe care nu le puteau transporta cu ei în Anglia. Astfel, britanicii au incendiat sau dinamitat vehiculele, astfel încât să nu mai poată fi folosite de germani. Lipsa de vehicule de transport după evacuarea de la Dunkirk a fost atât de mare în Regatul Unit, încât serviciile de specialitate britanice au trebuit să recondiționeze până și
Bătălia de la Dunkerque () [Corola-website/Science/311475_a_312804]