660 matches
-
acestei lucrări părea de domeniul legendei. Se știa doar că o dactilogramă de „câteva mii de pagini” fusese depusă de autor în timpul războiului în Biblioteca Vaticanului. Pomenirea acestei întâmplări se acompania de regulă cu o nuanță de ironie și cu insinuări malițioase privind cumpătul mintal al autorului. „Manuscrisul de la Vatican” : aceste cuvinte se rosteau mai mult sau mai puțin în derâdere. Puțini au perceput, sau poate nimeni, gravitatea gestului lui Camil Petrescu în contextul istoric de atunci. Alții însă au perceput
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
acumulată și le stabilesc caratele după criteriile mele referitoare la adevăr. în cronică, le-am reținut numai pe cele frapante, de-o evidență aproape dureroasă. Evoluînd în „climate” nesigure, printre „solomonari” imprevizibili, atenția mea s-a concentrat pe depistarea amenințărilor, insinuărilor răuvoitoare, criticilor nedrepte, precum și a limbajului dublu, greșelilor de limbă, alunecărilor în grotesc. Organic, n-am suferit și nu sufăr limbuția, trăncăneala, retorica oficială, recitările zgomotoase, relatările afectate, chichi-urile, exprimările simandicoase, schimonoselile didactice, certurile furibunde, confesiunile de bețivi, povestirile scabroase
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
altceva decît mizerabile politicale și constatări provinciale. *Din nou spaime fără cauze, vini fără cauze. Aprehensiuni - reprehersiuni! Nu o dată, Costin descrie astfel diviziunea muncii în tandemul său cu Genoiu: „Eu cu săpăliga (adică lucrurile cu caracter introductiv, gen captatio, de insinuare), iar el cu buldozerul (în forță, de-a dreptul și fără mănuși)”. Tandemul funcționează astfel mai ales în deplasare (la diverse instituții centrale și la restaurantul Uniunii Scriitorilor). „Acasă”, în redacție și în alte locuri, rolurile se mai inversează: G.
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
să i le ofer tocmai lui, care, lipsit de măsură în uzanțe, le-ar trivializa, în maniera caracteristică. Le-ar cita, unde și cînd nu mă aștept, ca dovezi că mă tăvălesc în aceeași făină cu restul trupei. Uneori o insinuare e mai nocivă decît o pîră fățișă. „Noaptea aceea” n-am scris-o nici în jurnal. A fost o „noapte a erorilor”, haotică, de deboșerii și eșecuri. Am început-o în holul teatrului, cu băutură, la lansarea primului volum al
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
marele Pericle, înainte de a vorbi în public, se ruga zeilor să nu spună decît ceea ce trebuie. De la o vreme - am adăugat -, mă rog și eu, din ce în ce mai intens, Dumnezeului meu, să nu spun decît ceea ce trebuie. Văzînd că unii așteaptă aluzii, insinuări, plesneli la adresa unor „factori locali” sau de mai sus, am continuat într-un fel care să-i tempereze: ...să spun ceea ce trebuie pentru a-l satisface pe cel care îmi comandă să vorbesc, dar și publicul. O sărbătoare, „decada” nu
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
fără s-o irosească inutil asupra neesențialului. Nimeni n-a făcut mai mult cu un singur cuvânt, nimeni nu și-a izbit ținta cu mai multă precizie și n-a antrenat mai adesea după sine părerea tuturor, fie printr-o insinuare nimerită, fie printr-o trăsătură care îi intimida adversarii. La tribună era imobil; cei ce l-au văzut știu că valurile se revărsau în jurul lui fără să-l emoționeze, și că rămânea stăpân pe pasiunile sale până și în mijlocul unui
ANTOLOGIA PORTRETULUI De la Saint-Simon la Tocqueville by E.M. CIORAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1321_a_2740]
-
că nemernicul ar fi râs cu hohote. 3. Dezbaterea 1.: Pe urmă, însă, când a văzut că se îngroașă gluma, a angajat un avocat care a amenințat că va da în judecată jurnaliștii, dacă vor mai face și o singură insinuare la adresa mandantului său. Apoi M.P. a mai angajat un avocat, cel care a prezentat fotografii și documente atestând că în ziua odiosului asasinat, M.P. s-ar fi aflat într-o croazieră pe Mediterana cu luxosul vapor "Franz Joseph". Iar când
[Corola-publishinghouse/Science/1520_a_2818]
-
șoaptă Între cetățenii acestei țări timp de 42 de ani (1948-1990). Cine intra pe mâna zeloșilor apărători ai fundurilor activiștilor de partid de rang Înalt și foarte Înalt și ai unei orânduiri strâmbe, trebuia să se pregătească de orice: șantaj, insinuări, amenzi, bătăi cumplite prin beciurile instituției pentru a recunoaște și ce nu a făcut, etc. Dar, mai grav era atunci când pe un asemenea individ fără nici cea mai vagă urmă de scrupule Îl apuca „dragul” de cineva! Atunci să fi
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
obligația de a merge la școală. De aceea, se poate spune că pentru Creangă copilăria nu este doar o etapă a vieții, ci o calitate a ei,un mod de a fi. Amintirile lui Nică curg senine și lipsite de insinuări, netulburate de vanitate, însușirea caracteristică a lor fiind atmosfera de voie bună, de sagă și șovialitate, care îl intâmpină pe cititor de la prima pagină și se menține fără știrbire până în final. Dar pentru copilul Nică, imaginea părinteluiăpopii) rămâne pentru totdeauna
Lumea lt;poveştilorgt; lui Creangă by Brînduşa-Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1634_a_2971]
-
pe care nu mă feream să le arăt, lua o atitudine de care nu am aflat decît mai tîrziu. Despre aceasta, cel mai mic lucru ce s-ar putea spune este că era lipsită de franchețe și răuvoitoare, traducîndu-se prin insinuări pe lîngă domnul Brătianu, insinuări care nu ar fi trebuit să fie ascultate dar din păcate erau cu atenție și complezență. În pertractările dintre Roma și București, ministrul Italiei îi arăta domnului Brătianu că este esențial să nu mă informeze
by DIMITRIE GHYKA [Corola-publishinghouse/Memoirs/1001_a_2509]
-
să le arăt, lua o atitudine de care nu am aflat decît mai tîrziu. Despre aceasta, cel mai mic lucru ce s-ar putea spune este că era lipsită de franchețe și răuvoitoare, traducîndu-se prin insinuări pe lîngă domnul Brătianu, insinuări care nu ar fi trebuit să fie ascultate dar din păcate erau cu atenție și complezență. În pertractările dintre Roma și București, ministrul Italiei îi arăta domnului Brătianu că este esențial să nu mă informeze despre nimic, deoarece în următoarele
by DIMITRIE GHYKA [Corola-publishinghouse/Memoirs/1001_a_2509]
-
etnic: în timp ce dalmata avusese ca substrat „neamurile iliropanone”, româna s-ar fi format pe un substrat „foarte amestecat”, tonul unitar fiind însă dat de „neamuri tracice”, care erau în concepția lui Philippide grecești sau grecizate. Astfel s-a ajuns la insinuarea ideii că baza autohtonă a romanității orientale este greacă. Grecii se considerau traci la origine. Lui Philippide însuși îi plăcea să spună: „Doar nu sânt trac degeaba”. Și etimologic cuvintele grec și trac converg spre o origine comună, deosebirea făcând
Istoria cuvântului românesc by Mihai Lozbă () [Corola-publishinghouse/Science/1262_a_2207]
-
dreptate toți acești domni, doamne și domnișoare; și eu, și alți câțiva colegi ai mei de generație sau chiar și scriitori de valoare ceva mai tineri am fi curioși de o adevărată ierarhie valorică, dar... o facem din nou cu insinuări, dacă nu chiar cu imixtiuni grosolane politice? Și-apoi... cine să o facă? Tinerii cronicari, nemulțumiți nu rareori de exigențele unei redacții literare, fug la un cotidian de tiraj, de unde Împroașcă cu un venin prost distilat pe cine vrei și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
și persoana mea, cu care petrecusem nopți lungi și fructuoase ideatice până la orele alburii ale dimineții, aliat necondiționat al întregii mele strategii de luptă, cum o spuneam, împotriva grupului Barbu, confident al meu, total și protejându-l adesea contra unor insinuări tot mai reci și „avertizatoare” cu privire la „caracterul” său, ce veneau, culmea, din partea lui Matei și a lui Nichita, Adrian, care, poate în cel mai reușit, estetic, volum al său de poezii, Mieii primi, dedică patru poeme celor patru prieteni care
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
chiar tiparul de comunicare al companiilor. În mod obișnuit, într-o relație, bărbații (și de cele mai multe ori involuntar) se luptă să domine, ori să își afirme statutul. În conversația dintre bărbați, aceștia încearcă să se depășească unul pe altul prin insinuări la acțiuni agresive („O să le rupem fundul!”), exprimarea unor emoții puternice de macho („Ce dracu’ cred ăia că fac?”) sau aplicarea unor etichete înjositoare altora („Nemernicii!”). O asemenea izbucnire poate fi interpretată drept limbaj pregătitor pentru război, așa cum dansurile și
[Corola-publishinghouse/Science/1992_a_3317]
-
limbaj care include amenințări vagi cu privire la niște pericole care mă pasc în viitor”. Agresorii verbali își conduc deseori atacurile mai degrabă prin ceea ce nu spun, sau spun printre rânduri, decât prin ceea ce spun explicit. Această agresiune verbală implicită uzează de insinuări, de propoziții rostite pe jumătate și aluzii care nasc îndoială, anxietate sau de-a dreptul teroare în mințile celor agresați verbal. Întrucât amenințarea este nefinalizată, persoana amenințată nu știe dacă riscă anumite pedepse la serviciu, sau în afara serviciului - precum spargerea
[Corola-publishinghouse/Science/1992_a_3317]
-
datora faptului că așa vorbesc ei acasă. Dacă persoana mi se pare simpatică și vreau să o ajut să se schimbe, îi precizez că «Nu poți să spui așa ceva» de fiecare dată când debitează o obscenitate, o glumă jignitoare, o insinuare rasistă, sau altă remarcă stupidă. Nu o spun pe un ton de judecător - ci pur și simplu ca o constatare. Persoana se oprește și mă întreabă «Dar de ce nu?» Acela este momentul pe care îl aștept. Mă lansez într-o
[Corola-publishinghouse/Science/1992_a_3317]
-
îndemnau să facă denunț pentru defăimare. Dar don Calabria, deși amărât, a vrut să reflecteze cu calm. S-a informat cine era autorul articolului și apoi s-a interesat care ar fi calea cea mai bună pentru a tempera acea insinuare calomnioasă. S-a dus la redacția ziarului și a întrebat dacă poate vorbi cu acel jurnalist. «Dumneavoastră sunteți autorul acestui articol: Industria credinței?». Da, dar... nu voiam să vă jignesc... trebuie să înțelegeți exigențele găsirii în fiecare zi a vreunei
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
din Este, monseniorul Dalla Valle, survenită la 11 iunie 1921. Succesorul, monseniorul Evaristo Sartori, a avansat imediat plângeri, chiar și în numele parohilor orașului. Nu erau favorabili continuării adorației perpetue în Institut, pentru că distrăgea credincioșii de la slujbele religioase parohiale. Apoi, circula insinuări răuvoitoare despre prezența masivă a surorilor pentru asistența copiilor; și, în fine, s-au ridicat îndoieli asupra legitimității moștenirii. Don Calabria, pentru a păstra armonia și pacea, a cerut să se suspende adorația perpetuă și a retras comunitatea surorilor, substituind
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
te întreb, zise Jayne. - Ce? Câinele, interesat în răspunsul meu, îmi aruncă o privire piezișă. - A trebuit vreodată să golești un spălător de vase? Sunt curioasă. - Hm, Jayne... Chestia cu spălătorul de vase suna ca multe alte întrebări încărcate de insinuări. Sentimentul straniu de vinovăție - de a fi făcut ceva greșit - nu-mi dădea deloc pace în casa asta. Am încercat să par calm și rațional, în locul celeilalte alternative: să leșin, îndurerat și înfrânt. - Poftim? Încă mai aștepta răspunsul meu. - Nu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
arestat ca participant în comitetul secret revoluționar care voia să atenteze la viața împăratului Napoleon III, a fost internat la Paris în casa de sănătate a doctorului Blanche, care era un mare specialist pentru bolnavii atinși de alienație mintală. Această insinuare a fost publicată și în ziarul Le Soleil din Paris. Acestui ziar i-a răspuns doctorul Blanche. Doctorul afirmă că Ion Brătianu n-a fost deloc bolnav de alienație mintală, ci a fost trimis în casa de sănătate de către prefectul
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1329_a_2712]
-
și ofensivă, cea mai deplină independență, bunăstare, mărire, durată, preponderență și scopuri de largă viziune. Un secol a lucrat neclintit și sistematic la realizarea acestui mare plan. Acestui scop unic, unitatea acestuia făcea temeiul tuturor negocierilor, războaielor, flexibilităților, darurilor, mărinimiei, insinuărilor, făgăduielilor și a nenumărate alte mijloace întrebuințate. Rusia dobândea marele său scop final și cu el totul. Acestui imperiu îi provoacă sănătate mărimea și dimensiunea sa enormă, ele ar fi putut fi o povară, dacă lacurile, râurile și canalele nu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1474_a_2772]
-
3) Arta de a calomnia, minți și mistifica; 4)Arta de a intriga și, în sfârșit, 5)Arta de a teroriza. Cine stăpânește aceste cinci elemente ale propagandei oportuniste este un desăvârșit artist, este omul politic perfect: În sfârșit, când insinuarea nu reușește, elocvența nu seduce, corupția nu dă rezultat, calomnia nu face impresie și intriga e neputincioasă, atunci oportuniștii apelează la un mijloc extrem, de disperare: terorizarea, adică întrebuințarea forței brutale în luptele politice, de la împiedicarea prin forță a unei
CE SE ÎNTÂMPLĂ ÎN ROMÂNIA? by Radu Iacoboaie () [Corola-publishinghouse/Administrative/499_a_937]
-
spectatori. Receptivă la toate îndrumările pe care am reușit să i le sugerez în cele două repetiții, a redat cu talent trăiri tulburătoare, când pline de afectivitate pentru iubitul ei Mario, când plină de îndoieli cu explozii de gelozie la insinuările veninoase ale lui Scarpia. Partitura extrem de grea a sopranei, din actul doi mai ales, a fost parcursă cu siguranța și ușurința asemănătoare unei vorbiri curente, contribuind la atribuirea calitativului de excepțional întregului spectacol. Ceilalți colegi din distribuție care apăreau în
PANORAMIC ARTISTIC (consemnări de regizor) by MIHAI ZABORILĂ () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91815_a_93193]
-
nu să-și afirme sfidător poziția de cârtiță la temelia României), nu-i chiar atât de singulară pe cât pare. Au apărut chiar în focul unanimității românești, vizionari, clarvăzători, solomonari și mame Omida care, cântând în struna intereselor altora, au lansat insinuări cum că nu e bine să ne grăbim, să ne gândim, să nu acționăm pripit, dintr-un imbold emoțional, ca să vedem ce vor face aliații, (am văzut ce-au făcut „aliații” noștri în al doilea război mondial !) că la urma
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]