424 matches
-
țăranilor „nedeschiaburiți” nu este deloc mai de invidiat. Zeci de mii de comuniști de la oraș sunt mobilizați pentru a prelua controlul satelor, înlocuind foarte adesea autoritățile locale care se opun colectivizării. Aceasta este percepută de către țărani ca o întoarcere la iobăgie - desființată în Rusia în 1861 - și antrenează o rezistență pasivă: ei își ascund cerealele sau le distrug, își taie vitele. Numărul comuniștilor asasini crește, și în unele regiuni izbucnesc răzmerițe. Kolhozurile sunt uneori distruse și de „răscoale ale băbuțelor” - după cum
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
ari, care se vor dovedi, de-a lungul timpului, cele două elemente esențiale ale aprovizionării colective. Colectivizarea marchează, pe de o parte, ura definitivă a noilor salariați ai câmpului împotriva statului, care le impune o întoarcere la un soi de iobăgie ancestrală, și, pe de altă parte, generalizarea mentalității de iresponsabilitate față de bunul colectiv. Colectivizarea introduce ziua de lucru ca măsură a venitului, adeseori plătit în natură: o zi de salariu corespunde unei sarcini clare, care depășește mai multe zile de
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
el, în decembrie 1924, „construirea socialismului într-o singură țară”. în lupta pentru succesiune, Stalin are câștig de cauză, prezentându-se ca un centrist mai preocupat de organizarea pragmatică decât de ideologie. Le dă de înțeles rușilor că le impune iobăgia pentru a construi un mare stat modern, de temut - și respectat - de întreaga lume - și își înlătură fără dificultate rivalii, doctrinari frumos vorbitori, mai visând la vreo revoluție mondială. în 1924-1925, se aliază cu Kamenev și Zinoviev pentru a-l
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
Marx cu privire la „arta insurecției”; în sfârșit, revoluția rusă din 1905 și răscoalele ei țărănești - bunt - care măturau totul în cale. Concepția sa este, în același timp, indusă de violența care domnește atunci în societatea rusă, provocată de trei secole de iobăgie a țărănimii și de terorismul* pe care îl practică anumiți revoluționari ruși* împotriva autocrației. Dacă Lenin a teoretizat, încă din 1903-1905, necesitatea violenței revoluționare sub formele ei cele mai largi, războiul din 1914, împingând violența militară la un nivel până
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
-le și nu substituindu- se lor. Pe la 1365 voievodul Balc a fost copleșit de dragostea regelui Ludovic, Înzestrat cu proprietăți și investit cu onoruri pe care, acceptându-le, a fost și ultimul voievod român. S-a deschis astfel calea spre iobăgie, s-au adus iobagi ruteni, și s-a Împământenit primul feudal - Kun de Roszaly. Până În secolul al XIV-lea, Maramureșul este amintit În 1199, 1231, 1271, când sunt menționați coloniști germani, În 1292, când se vorbește de primul voievod, Niculaie
ROMÂNII DIN UCRAINA by VLAD BEJAN () [Corola-publishinghouse/Science/91686_a_107355]
-
și nu constituiau o categorie socială care să Îngrădească drepturile și libertățile altor săteni, prin privilegii de care să beneficieze Întreaga familie. Menținerea sistemului tradițional „jus valachcum” a limitat, un timp, Încercările de acaparare a pământurilor și de introducere a iobăgiei de către oficialitățile maghiare. Dragoș-Vodă, „descălecătorul” Moldovei, era fără Îndoială un războinic viteaz, bun organizator și administrator, capabil să Îndeplinească sarcina de a Întări rezistența În fața repetatelor năvăliri și jafuri pornite, endemic, din răsărit. Ascendența asupra nobililor maramureșeni care l-
ROMÂNII DIN UCRAINA by VLAD BEJAN () [Corola-publishinghouse/Science/91686_a_107355]
-
copii cu titlul Insula Șerpilor. iobag - nume dat în Evul Mediu țăranului român care nu avea pământ și era dependent de feudal (boier, nobil), inclusiv cu libertatea. În Moldova se numea vecin, în Țara românească rumân, iar în Transilvania șerb. iobăgie - sistemul de totală dependență a unui țăran de feudalul al cărui pământ îl lua în folosință. Deși asemănător cu sclavia din Antichitate, teoretic, nu se permitea vânzarea iobagului ori uciderea lui, dar se accepta înstrăinarea prin căsătorie, danie, împrumut etc.
Mic dicţionar de istoria românilor pentru ciclul primar by Carmen-Laura Pasat () [Corola-publishinghouse/Science/100978_a_102270]
-
la realizarea Unirii (vezi Unirea Mică). Rovine - bătălie istorică, la 17 mai 1395, terminată prin înfrângerea sultanului Baiazid I. Mircea cel Bătrân (vezi Mircea cel Bătrân) a obținut independența Țării Românești. rumâni - vecini, nume dat țăranilor fără pământ (vezi iobag, iobăgie). Rusia - una din marile puteri europene, formată în estul Europei, prin extinderea granițelor Rusiei Kievene. A fost condusă de țari până în 1918, când comuniștii au detronat familia imperială și au instaurat regimul comunist. Cei mai cunoscuți țari au fost Petru
Mic dicţionar de istoria românilor pentru ciclul primar by Carmen-Laura Pasat () [Corola-publishinghouse/Science/100978_a_102270]
-
uni, la 24 ianuarie, cu Moldova (vezi Moldova) și va forma Principatele Unite ale Valahiei și Moldovei (vezi Unirea Mică). Țarigrad - veche denumire a orașului Constantinopol (vezi Constantinopol), azi Istanbul. țăran dependent - țăran care nu avea pământ (vezi rumân, iobag, iobăgie). Țările Române - nume folosit în Evul Mediu pentru Moldova, Țara Românească și Transilvania (vezi Moldova, Țara Românească, Transilvania), până la Unirea din 1859, când Moldova și Țara Românească s-au unit, formând Principatele Unite (din 1881, Regatul România, vezi dinastia de
Mic dicţionar de istoria românilor pentru ciclul primar by Carmen-Laura Pasat () [Corola-publishinghouse/Science/100978_a_102270]
-
Tyler, bande de țărani, constituiți într-o armată improvizată, intră în Londra, ajung pînă la tînărul rege Richard al II-lea, îi trag de bărbi pe consilierii regali și o insultă pe regină. Regele este obligat să cedeze. El abolește iobăgia și transformă pe toți exploatatorii de pămînturi în fermieri liberi, între timp, revolta se întinde în Surrey, Midlands și Suffolk, unde un predicator rătăcitor, John Ball, predică o reformă agrară și egalitatea socială între mojici și gentilomi. Dar mișcarea, reprimată
by ADRIAN NICOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/963_a_2471]
-
constituirii marilor domenii pentru creșterea animalelor) și în Spania, unde se dezvoltă creșterea oilor, acest fenomen se manifestă în mod evident, în Europa centrală și orientală, marile domenii reprezintă o regulă, iar țăranii au un statut care îi apropie de iobăgie 39. Fabricarea artizanală își regăsește și ea dinamismul din secolul al XIII-lea. Dacă postăvăria flamandă se întoarce la strălucirea de altă dată, noile centre din Anglia, din Languedoc și din Spania, apărute în timpul crizei, își continuă dezvoltarea. Același lucru
by ADRIAN NICOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/963_a_2471]
-
naștere, sau avîntul marelui comerț maritim nu trebtie să ne înșele: Europa rămîne un continent rural, inclusiv părea sa occidentală. Totuși, situația țăranilor este diferită. În Europa centrală și orientală, în cadrul marelui domeniu feudal, țăranii au adesea un statut de iobăgie 73, care îi leagă de pănîntul pe care îl lucrează și din care fac parte în mod organic. Ei sînt vînduți sau lăsați moștenire odată cu acesta. În schimb, în Europa occidentală, țăranii sînt liberi, exceptînd cîteva regiuni restrînse. Ar fi
by ADRIAN NICOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/963_a_2471]
-
profită deja de modernizarea economică, beneficiază de reformele sociale care stabilesc egalitatea în fața legii și face cariere prestigioase în armată sau în domeniul funcțiilor publice. Cît despre țărănime, aceasta devine proprietara pămînturilor pe care le cultivă și beneficiază de desființarea iobăgiei. În ciuda tendinței monarhice a regimului imperial, Napoleon apare deci în ochii vechii aristocrații europene ca un revoluționar gata să zdruncine din temelii întreg continentul. Moștenitor al spiritului universalist din secolul al XVIII-lea, la început, Napoleon consideră că oamenii sînt
by ADRIAN NICOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/963_a_2471]
-
de schimbare nu este ușor de realizat în Marele Ducat al Varșoviei. Introducera reformelor se lovește aici de rezistența îndîrjită a unei nobilimi obișnuită să domine satul. Administrația este modernizată, Biserica plasată sub autoritatea statului, este adoptată o Constituție autoritară, iobăgia este abolită, iar libertatea individuală este garantată. Dar pămînturile rămîn în mîinile unei nobilimi pe care se sprijină Napoeon, încredințîndu-i conducerea statului. Fiindu-i teamă că într-o zi va fi înlăturată din funcțiile pe care le deține, aristocrația formează
by ADRIAN NICOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/963_a_2471]
-
în fața francezilor. Fără să participe la această mișcare populară, regele Prusiei, suveran din vechiul regim, se folosește de ea pentru a moderniza și a consolida eficacitatea statului său. Reformatorii adaptează la societatea prusacă noile principii impuse de francezi. Ei abolesc iobăgia, drepturile feudale și corvoada, dar lasă nobilimii vastele ei domenii și dreptul de a împărți dreptatea. Corporațiile sînt desființate: burghezii și țăranii capătă dreptul de a poseda pămînt. Un embrion de reprezentare politică este instaurat odată cu alegerea consiliilor municipale. Armata
by ADRIAN NICOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/963_a_2471]
-
în existența unor domenii mari pe care țăranul este constrîns să le lucreze cel puțin o parte din an, în schimbul unor plăți minime (în forma bănească, în natură sau dreptul de a folosi pămîntul pentru o producție personală). Forma de "iobăgie" întîlnită în Europa răsăriteană poate fi numită muncă aservită în sistem fiscal comercial, întrucît proprietarul de pămînt producea în funcție de cererea și oferta de pe piață. Limitele economice ale intensității exploatării erau determinate de cerere și ofertă. Formarea unui sistem de aservire
by ADRIAN NICOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/963_a_2471]
-
Lituania) a condus la concesii progresive față de țărănime și de transformare a obligațiilor feudale în obligații bănești (secolele XII-XIII). Recesiunea din secolele XIV-XV a determinat o "reacție feudală" care a culminat în secolul al XVI-lea cu o "a doua iobăgie", caracterizată prin înăsprirea condițiilor de muncă și sporirea obligațiilor feudale, precum și cu formarea unei noi clase de mari proprietari. (Immanuel Wallerstein, op. cit., pp. 124-129). 40 "Monarhie" (gr. monos = singur; arché = conducător) guvernarea unui stat de către un singur șef. 41 "Casa
by ADRIAN NICOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/963_a_2471]
-
au migrat spre această insulă a românismului, În satele: Subcetate, Gălăuțaș, Sărmaș, Toplița. Aici vine o populație minoritară maghiară de abia la Începutul secolului al XX lea. Este Însă adevărat că populația românească acum sărăcită și căzută În stare de iobăgie e supusă grofilor unguri. Dacă gălăuțenii erau puțini În secolele anterioare, nu Înseamnă că ei lipseau cu desăvârșire. În puținele luminișuri din munți au putut rămâne, deși aici iernile erau aspre. După ce domnii moldoveni: Alexandru Lăpușneanu, Petru Șchiopul, Ion Vodă
GĂLĂUȚAŞUL by IOAN DOBREANU () [Corola-publishinghouse/Science/1183_a_1894]
-
parte dintre ei sau maghiarizat. Prin intermediul lor, cei aflați În Gheorgheni și În Remetea, românii au cumpărat pământ, au făcut defrișări și au practicat plutăritul pe Mureș, asigurându-și surse suplimentare de venit și mărindu-și astfel domeniile. Scăpând de iobăgie, la jumătatea secolului al XIX-lea, viața lor a Început să prospere. Oameni dârzi ai muntelui, au folosit adesea viclenia și dibăcia, dovedind inteligență, energie și voință. Spiritul vioi și mintea pătrunzătoare trădează o obârșie nobilă de esență superioară. La
GĂLĂUȚAŞUL by IOAN DOBREANU () [Corola-publishinghouse/Science/1183_a_1894]
-
și la începutul secolului al - XX-lea. Al doilea element este cel social- politic unde abuzurile clasei conducătoare sunt analizate și trecute prin filtrul criticii lui Constantin Dobrogeanu Gherea. Autorul lucrării spune că ”regimul neiobag” conservă fondul esențial al vechii iobăgii, dar cu un amestec necesar de elemente capitaliste. În perioada 1907 și 1912, socialiștii români vor participa la congresele Internaționalei a-II-a. Acestea s-au desfășurat la Stuttgard în 1907, Copenhaga 1910 și Basel , în 1912. Legăturile socialiștilor români, cu omologii
Rădăcinile socialismului românesc by Nicolae Mavrodin () [Corola-publishinghouse/Science/91629_a_92995]
-
sub președinția lui Leon Hartmann, Marx și Engels interpretează asasinarea țarului Alexandru al II-lea ca prevestind instaurarea certă a unei "Comune rusești" (K. Marx, id. ed., op. cit., Chronologie, pag. CLXXII). Este adevărat că Alexandru al II-lea, care abolise iobăgia, instituise adunările provinciale alese și îl împiedicase pe Bismarck să declare război încă o dată Franței în 1875, era cu siguranță mai sortit loviturilor nihiliștilor decît un autocrat odios poporului și intelighenției. Vor urma alte atentate anarhiste împotriva altor suverani: împărăteasa
by Jean Servier [Corola-publishinghouse/Science/1077_a_2585]
-
Nakaz (Marea Instrucțiune), un set de principii pe baza cărora trebuia alcătuit un cod de legi ceva mai liberale, fără să aducă, însă, nicio atingere puterii sale absolute. Se înțelege că inițiativa n-a avut nicio urmare. Rusia a abolit iobăgia abia în 1861, când în Europa dispăruse de mult. Rusia n-a avut Parlament până în 1905, când, după înfrângerea în războiul cu Japonia, țarul a fost nevoit să accepte înființarea primei Dume din istoria țării. Dar nici prima Dumă, nici
Curierul diplomatic by Mihai Baciu [Corola-publishinghouse/Administrative/939_a_2447]
-
de la Viena și mai multe memorii dietei prin care solicita: românii să nu mai fie considerați „tolerați”, ci egali în drepturi cu celelalte națiuni constituționale, să fie reprezentați în guvern, în dietă, să fie restituite pământurile proprii, să se șteargă iobăgia în scaunele săsești, unde oficialii îi sileau pe români să le muncească, cu toate că erau liberi. Iobagii să aibă dreptul la școală, la învățarea de meserii, la intrarea în bresle. Episcopul a invocat dreptul istoric, originea, vechimea și continuitatea românilor pe
Franciscanii în Ţara Românească by Consuela Vlăduţescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100986_a_102278]
-
provocat o agitație politică și socială care s-a extins cu repeziciune și În Transilvania. Elitele au fost interesate Îndeosebi de aspectele politice, inclusiv cele de ordin național, În timp ce așteptările țăranilor erau legate de Îmbunătățirea stării lor materiale prin abolirea iobăgiei și reducerea diferitelor prestații și impozite la care erau supuși. În pofida existenței acestui fundal Încărcat de așteptări și tensiuni, de nemulțumiri, revendicări și speranțe, documentele năsăudene ne arată că elitele locale propagau un mesaj extrem de prudent și moderat, În primăvara
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
În primul rând de natură națională: egalitatea „nației românești” cu maghiarii, sașii și secuii, reprezentarea românilor În Dietă, proporțional cu numărul lor, folosirea limbii române În administrație și justiție, amânarea discutării unirii Ardealului cu Ungaria. Acestora li se adaugă desființarea iobăgiei „În Provinție”, adică pe teritoriul comitatelor (lucru care nu Îi interesa prea mult pe locuitorii din granița militară) și, În final, „unele Îmbunătățiri” pentru grăniceri, ca și În chestiunile bisericești, adică singurele aspecte care Îi priveau În mod special pe
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]