389 matches
-
ai d-lui Năstase se cred tot pe vremea împușcatului. Și, prin urmare, mint de îngheață apele. Umflă cifrele de parc-ar avea vreo importanță dacă agricultura merge bine sau nu, dacă ogoarele sunt însămânțate sau dacă-au rămas de izbeliște. Numai că reflexul domnilor care-au sărit din Daciile negre direct în jeep-urile aduse, la prima oră, din saloanele internaționale e mai puternic chiar decât instinctul de conservare. Dacă însuși premierul a ajuns să-i averizeze pe trimișii săi
Tarlaua cu prefecți by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/15779_a_17104]
-
Pentru a exemplifica mentalitatea primitivă a unora dintre proprietarii români de animale, organizatorii au postat pe internet un filmuleț în care un țăran își lovește cu cruzime calul, căzut la pământ din cauza efortului, potrivit green-report.ro. Drama cailor lăsați de izbeliște de proprietari, apoi recuperați brusc pentru a-i vinde la abator, nu a rămas fără ecou în presa străină. "50 de cai sălbatici dintr-o rezervație ocrotită au fost duși la măcelărie ca să fie făcuți salam", titrează publicația De Standaard
Protest la Londra pentru caii de la Letea () [Corola-journal/Journalistic/60523_a_61848]
-
Ziceri din campania electorală" (2004) Vine iarna! De fapt, în Harghita e iarnă-iarnă! Corespondentul TVR, Ioan Ceaușescu, înfrigurat bine, transmite un reportaj cu priveliște de apocalipsă din Munții Călimani: Cariera de sulf, unică în felul ei în Europa, lăsată de izbeliște - imaginile parcă amintesc de Pompei... Probabil peste-o vreme, cândva, niște arheologi, vor constata că băștinașii din acea zonă locuiau la bloc, aveau școală, cămin cultural etc., așa că vor exclama: - Nii, mă, ăștia erau civilizați!... A venit iarna. Au căzut
"Niciodată educația nu va mai fi cenușăreasa bugetului" by Dumitru Hurubă () [Corola-journal/Journalistic/11105_a_12430]
-
lunile, ba chiar de pe capotele unor splendide automobile occidentale parcate pe lînga zidurile delabrate și gardurile prăbușite! Acest amestec incredibil de opulenta și mizerie - ce nu deranjează pe nimeni în România - a devenit marca distinctiva a unei țări lăsate de izbeliște de iresponsabilii săi conducători. Că întotdeauna, la capitolul acesta, trebuie evocat dl Emil Constantinescu. Mi-am cumpănit bine gîndurile înainte de a așterne pe hîrtie cuvîntul de mai sus, dar altul care să exprime exact atitudinea sa față de așa-zisa "Declarație
Jogging în tara "Scrisorii pierdute" by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/17824_a_19149]
-
se răspîndească tot felul de speculații în jurul absenței lor, erau din nou acolo, radiind de o energie regăsită ca prin farmec. A circulat chiar un zvon cum că însăși Sanctitatea Sa, îngrijorat de durerile care îl sileau să-și lase de izbeliște răspîndita-i turmă, a recurs - e adevărat, luîndu-și enorme măsuri de precauție, ca să păstreze discreția absolută - la noul sanctuar al științei, de unde s-ar fi întors cu o reînnoită vigoare... După ce ajungeau din nou acasă, acești privilegiați îi fericeau pe cei
Calea vieții noastre (fragmente) by Ilinca Taranu () [Corola-journal/Journalistic/13966_a_15291]
-
e de presupus că Stanca a rămas la dispoziția celorlalte rude. Exista, într-adevăr, o prevedere legală, trimiria (prin care bunurile defunctului erau repartizate rudelor de sânge, soției și comunității), dar aceasta se aplica și nu prea. Lăsată cumva de izbeliște, Stanca Mântuleasa are de făcut față numeroaselor prejudecăți și impulsuri discriminatorii ale epocii. Citându-l pe Ionnescu-Gion, cu a sa Istorie a Bucurescilor, Andreea Răsuceanu ia în discuție o expresie din folclorul urban de-acum două secole, „a lua din
Una și una by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/6449_a_7774]
-
dă vina pentru această situație pe distrugerea sistemului de irgiații. În această zonă, în 1989 erau peste 1 milion de hectare irigate, din cele mai moderne sisteme. Tragedia agriculturii românești s-a întâmplat modului în care guvernații au lăsat de izbeliște sistemele de irigații. În județul Constanța erau aproape 400.000 de hectare la irigat. În județele Brăila, Călarași și Ialomița, aproape un milion de hectare .Existau 2000 de km de canale de irigații. Toate acestea s-au dus pe apa
Mărturii din Câmpia Bărăganului. Oamenii nu beau apă, ci iau și ultimul mililitru pentru a-l da animalelor () [Corola-journal/Journalistic/21897_a_23222]
-
care a scris cuvintele sale testament, un vibrant și însângerat apel la restaurarea ființei neamului între fruntariile ei dintotdeauna. Subliniez, am intrat în Uniunea Europeană, întrun nou cadru de existență, doar cu o parte dintre români, lăsându-i pe ceilalti de izbeliște... MDP: Ca scriitor și ca jurnalist, ați făcut, de-a lungul anilor, multe și lungi călătorii de documentare în țări din Europa și America de Nord. Cum ne proiectăm noi, românii, în conștiința lumii? Cu ce ochi ne privesc cetățenii altor țări
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/86_a_359]
-
temă, rezumată de poeta Ana Blandiana astfel: „La început a fost doar ideea de a urmări influența represiunii comuniste asupra urmașilor celor reprimați, de a încerca să descoperim cum a influențat tragedia părinților întemnițați, deportați, uciși destinul copiilor lăsați de izbeliște.” Avem astfel mărturii tulburătoare, care pe victimele terorii comuniste le ajută să scape de uitare, iar pe noi, cititorii de azi, ne fac să înțelegem trecutul. Prin asemenea inițiative editoriale, Academia Civică își îndeplinește exemplar misiunea nobilă de restabilire a
Ochiul magic by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/3453_a_4778]
-
de la Externe, PSD îi pregătește o retragere onorabilă în eventualitatea unui eșec al negocierilor României pentru intrarea în Uniunea Europeană. Nici această ipoteză nu stă în picioare, fiindcă Geoană n-ar mai scăpa în veci de reproșul că a lăsat de izbeliște interesul național pentru a se lua la trîntă cu Traian Băsescu. De ce n-am accepta însă că Mircea Geoană chiar vrea să-și măsoare puterile cu Traian Băsescu. Și de ce n-am lua în calcul faptul că Geoană nu vrea
Ecuația Geoana by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/12865_a_14190]
-
masă și întrebă: - Ce faci, Nuța? cine este doamna? Mama îi explică pe scurt situația și mai lăsă să picure câteva lacrimi. Mirel, care era un suflet mare, a fost impresionat și zise: - Tată, nu putem lăsa femeia asta de izbeliște. Dăm totul afară din cele două cămăruțe, astupăm găurile de șobolani și punem la punct ușile și geamurile.Vedem apoi cum o mobilăm... - Bine, mă, Mirele, dacă zici că te angajezi și tu la așa treabă, o primim! Du-te
Pelerinul rătăcit/Volumul I: Povestiri by Nicu Dan Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91839_a_92881]
-
și vraja lor. Ele sunt o prețioasă avuție pe care fiecare om o păstrează în cele mai tainice ascunzișuri ale minții, bine ferecate și păzite. Pot fi amintirile furate sau pierdute? Furate, nu! Pierdute, da! Cei ce le lasă de izbeliște în calea devastatoarei uitări, pot rămâne fără ele. Și cei ce le-au aruncat în subsolul conștiinței, nu pot dispune de ele ori de câte ori ar dori. Tolba cu amintiri, mai burdușită sau mai goală, reprezintă tezaurul mnemic al fiecărui om, tezaur
Acorduri pe strune de suflet by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/773_a_1527]
-
putut câștiga mama (cu sapă). Rușii ne-au dat voie să ne întoarcem acasă la sfârșitul lui august dar nu ne-au permis să recoltam grâul (unică sursă existența de alimente). Gospodăria (casă, grajdiul, sura, ograda), după 5 luni de izbeliște, se prezenta imensă și goală. Pentru cei trei copii, mama și bunica, nu există, pentru iarnă, nici hrană și nici îmbrăcăminte. Mama a făcut minuni ca să supravetuim. În februarie 1945 tata s-a întors rănit: era o gură în plus
PESTE VREMI…ISTORIA UNEI GENERATII – PROMOTIA 1952 – by Șorea Niculai () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91807_a_93330]
-
Mariei i se cutremură sufletul. Știa că sora ei, cu care făcuse schimb doar cu câteva ore în urmă, se jucase cu nervii lui Rim apelând la câteva trucuri chimice dezvoltate de Abație pentru situațiile extreme, când religiile rămase de izbeliște trebuia reparate prin potențarea vieții sexuale. Rim fusese practic scăldat în feromoni, dar nu reacționase în nici un fel. Sora ei plecase nedumerită și frustrată în Sat și o lăsase pe ea să primească augustina și toată tristețea lui. Dacă aș
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
cu Gerda cu câteva minute înainte. Vii aici și faci pe șefu’, după ce ai lipsit zile în șir, iar W., prea iritat ca să se poată controla, ripostă că așa nu se mai putea continua, că tot ce fusese lăsat de izbeliște e dovada unei conduceri neserioase a întreprinderii. Se pare că se încheiau acorduri fără contracte, plăți fără dovezi, fără chitanțe și, în timp ce W. își dădea drumul întregii mânii acumulate, zâmbetul mic de pe fața lui Hackler se lăți o idee mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
n-aș da să fiu oriunde altundeva în minuțelele astea, începe să se gîndească, acuși, acuși o să dea beleaua peste noi, are o presimțire, dacă pe Roja la ora asta nu-l mai interesează nimic, dacă o s-o lase de izbeliște chiar acum? Zbîîîrrrrr, ia uite-o că face pe bosumflata, observă Tușica, te doare ceva fetițo? întreabă Angelina învîrtind butonul fierului de călcat în poziția oprit, e îndrăgostită lulea, își spune în gînd, altceva n-are ce să fie. Și
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
privești acțiunea, face Curistul pe deșteptul, din partea mea, fiecare se alege întotdeauna doar cu ce merită. — Cei care răspundeau de Grup au trădat, nu se știe din ce motive, zice Roja, și oamenii lor s-au trezit brusc lăsați de izbeliște, de unde trebuiau să se strîngă cîteva mii, s-au văzut doar cîteva zeci, și normal că s-au hotărît să renunțe. La început stăteam și mă rugam să nu ni se întîmple și nouă același lucru, spune Părințelul, dar se
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
și încărcătoarele de rezervă pe care le avea înfundate în buzunarele pantalonilor. Totul era la locul său. Cu un ochi privi înspre gardul cimitirului, iar cu celălalt la cele două cadavre ale dictatorilor, înfășurate în foi de cort, lăsate de izbeliște pe acel teren viran din marginea Bucureștiului, la numai cîteva ore după ce fuseseră adunate de pe jos din fața plutonului de execuție. Nu mai avea nici o clipă la dispoziție. Trebuia să se pună în mișcare. — Ai avut toată noaptea să te hotărăști
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
bunicel, din care nu cheltuia nici un leu pe mâncare. Venea mereu acasă cu sacoșele pline cu de toate, Mirelo, ce bucurie, antricoate și mezeluri, pungi cu zahăr și orez, conservăraie și pâine la discreție, și asta-n vremurile alea de izbeliște, când se dădea, zahărul și uleiul de la alimentară pe tabel, iar pâinea și salamul tot cu porția și cu buletinul, iar tu nu numai că nu duceai lipsă, dar aveai și pentru alții. Pentru prietenele tale, Mirelo, fomistele, perversele și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
când localul cantinei concentraților și hala bucătăriei s-au transformat într-un depozit de mărfuri cu vânzare angro, iar conducerea intreprinderii de Gospodărire Locală și Alimentație Publică, care aparținea cantina, s-a simțit obligată să nu-și lase salariații de izbeliște. Încă nu se ajunsese la concedierile și disponibilizările masive de personal de mai târziu, iar șomajul era în zilele acelea, imediat după Revoluție, mai mult o poveste, nu chiar de speriat, de vreme ce se întâmpla, în Occident, și uite că ăia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
și hăinuțe pentru ăla mic din ce le rămăsese de la ai lor și întrecându-se să-l bălăcărească pe idiotu’ ăla de Velicu că s-a dat la fund ca un laș nenorocit ce este și a lăsat-o de izbeliște când îi e mai greu, deh, un împuțit și o zdreanță, și las’ că tot răul spre bine, bine că și-a dat arama pe față, ca să știe de-acum și Mirela cu cine și-a mâncat amaru’, ce șarpe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
plece-n Italia să lucreze, și n-avea nici pe nimeni acolo, după cum nici aici n-avea pe nimeni, era în aer, iar acum nu-i cu mult diferită situația cu copiii ăștia pe care nu-i poate lăsa de izbeliște. Adică, până una-alta, ea e o femeie cu greutăți, care n-ar trebui să-și facă iluzii cu plecatul în lume... Vicențiu și Romeo îl ascultau cu un soi de sfială respectuoasă, luând aminte, de bună seamă, la un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
schimb, să se miște prin aglomerația magazinelor, a talciocurilor, a târgurilor duminicale.. Într-o seară, s-a întors acasă cu o sticlă de Cola, altă dată a adus un ciorchine de banane, înșfăcat în trecere de pe o tarabă lăsată de izbeliște de către vânzător pentru douăzeci de secunde, dragostea mea, ești eficientă, și ea că-ți închipui dac-aș fi avut o traistă la mine cum aș mai fi făcut-o pă treabă... Ba bine că nu; lăcomia nu-i bună, măcar că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
și rapid tastele calculatorului. La naiba, doar n-avea nimic de pierdut. Avea să-l abandoneze rapid Arm când avea să-i descopere ologeala? Ei și?... Măcar ea nu-i fusese atâția ani soție ca Irina, ca să-l lase de izbeliște pentru unul mai ochios și mai potent în așternuturi decât el. Pierduse deja destul în viață, ca să îi mai fie teamă acum de asemenea lucruri. Ceasul de perete bătu de câteva ori, prelung și melodios, din pendula aurită. Nu era
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
în plumbul sau. Oare chiar atat de grăbita am fost, neatenta, zăpăcita, încât să nu observ toate astea, încercând să opresc totul?! Fac câțiva pași prin încăpere, luminată de o iluzie. Scrisoarea era încă acolo, albă, începută și lăsată de izbeliște. Aștepta că cineva să-i zgârie față cu vorbe reci, albastre: Dragă Andrei, Trec peste cele două cuvinte mult răzvrătite. Regăsesc oglindă. Oglindă!... Îmi arăt chipul ei. Mă privesc atent; fâșiile de oboseală ce-mi susțin ochii devin din ce in ce mai grele
A doua oară unu by Ursuleanu Smaranda- Ioana () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91792_a_92949]