1,039 matches
-
maghiar și la care va ajunge; însă încă n-a ajuns; limba lor încă e considerată între jargoane. Să-ți mai spui încă una? Sunt academii cari nici pe limba italiană n-o consideră încă între limbe, ci de un jargon cu care s-au exprimat atâtea geniuri mari. Când auzii că și limba italiană, zise D. R., trece între jargoane, mi se păru un egoism, un orgoliu francez înaintea căruia nu mai puteam sta; pentru că nici operele scrise în limba
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
mai spui încă una? Sunt academii cari nici pe limba italiană n-o consideră încă între limbe, ci de un jargon cu care s-au exprimat atâtea geniuri mari. Când auzii că și limba italiană, zise D. R., trece între jargoane, mi se păru un egoism, un orgoliu francez înaintea căruia nu mai puteam sta; pentru că nici operele scrise în limba maghiară n-aveam să i le pui înainte, nici geniuri ca al lui Dante, Aristo, Petrarca, Tasso... puteam să-i
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
și prieteni vizitează familia îndurerată și - dacă sunt practicanți - se spun rugăciuni în casă. 4. Sintagma fiică a casei - uneori fată a casei - nu e caracteristică ebraicei. E folosită de Sara ca formă unică de exprimare, influențată de ladino, un jargon iudeo-spaniol pe care îl vorbeau evreii sefarzi din mai multe țări. 5. Cuvânt în ladino - vezi nota 4. 6. Cititorul poate remarca o inconsecvență a detaliilor sau a ordinii cronologice în ceea ce privește momentul în care mama Sarei și învățătoarea s-au
[Corola-publishinghouse/Science/1883_a_3208]
-
ocurentei (pui refrigerat). 39 Apud Bien, Peter, 1989, Kazantzakis Politics of the Spirit, vol. 1, Princeton and Oxford, Princeton University Press (trad.n.). 40 O parte din subcapitolul ÎI.4 .a. face parte din grantul CNCSIS " Rostirea economică, între ecumenismul jargonului profesional și războiul reprezentărilor etno-idiomatice. O încercare de abordare lingvistică a mentalului contabil în orizontul integrării europene." (Nr.2GR/09.05.2007, director: conf.univ.dr. Gabriel Mardare) 41 Druguș, Liviu (1998: Radicalismul economic american, Iași, Editura Institutului Național pentru Societatea și
by Camelia-Mihaela Cmeciu [Corola-publishinghouse/Science/1056_a_2564]
-
în cazuri gave până la "surditate verbală"; ▪ vorbirea cu debit normal, uneori chiar excesiv de abundent și accelereat ("logoree", "diaree verbală"); ▪ producția verbală lipsită de înțeles, prin parafazii semantice ("salată de cuvinte"), neologime ("jargonafazie"); ▪ construcția gramaticală doar ușor alterată, uneori totuși paragramatism ("jargon dissintactic"); ▪ incapacitatea de a înțelege limbajul scris (alexie), scrisul disortografic; ▪ pacientul este de cele mai multe ori inconștient de defectul său și are o dispziție afectivă disforică; ▪ capacitatea de comunicare este grav alterată. Leziunea este localizată în circonvoluțiunea temporală posterioară și cea
Fundamentele psihologiei speciale, Ediţia a II-a by GHEORGHE SCHWARTZ [Corola-publishinghouse/Science/1447_a_2689]
-
puțini la număr, știau rusește, dar vorbeau cu un accent și o sintaxă care lăsau mult de dorit. Iar generația intermediară, al cărei reprezentat tipic era conu Petrache BÎrseanu din Boroseni și care formau majoritatea societății de pe vremuri, - vorbea un jargon moldo-rus, care ofensa deopotrivă urechea unui român și urechea unui rus, - jargon alcătuit dintr-un monstruos amestec de cuvinte rusești și românești, În doze variabile, cu singura deosebire că atunci cînd Își Închipuiau că vorbesc rusește, acel lexic era Împodobit
A FI SAU A NU FI by GHEORGHE C. MOLDOVEANU () [Corola-publishinghouse/Science/830_a_1715]
-
sintaxă care lăsau mult de dorit. Iar generația intermediară, al cărei reprezentat tipic era conu Petrache BÎrseanu din Boroseni și care formau majoritatea societății de pe vremuri, - vorbea un jargon moldo-rus, care ofensa deopotrivă urechea unui român și urechea unui rus, - jargon alcătuit dintr-un monstruos amestec de cuvinte rusești și românești, În doze variabile, cu singura deosebire că atunci cînd Își Închipuiau că vorbesc rusește, acel lexic era Împodobit cu flexiuni rusești, iar În cazul contrar cu cele românești. De altfel
A FI SAU A NU FI by GHEORGHE C. MOLDOVEANU () [Corola-publishinghouse/Science/830_a_1715]
-
Omul a cheltuit așadar o avere pentru a avea autorizarea de a-și da un nume cu asonanță italiană, pentru ca apoi să-și afirme cu ultima energie obîrșia curat rusească, - deși graiul său ar fi putut servi de model de jargon moldo-rus din Basarabia de pe vremuri, agravat Încă de un ușor accent grecesc. Iar modelul acesta era destul de des folosit. Andriușa Matu, fiul stăpînului monstru din Stăuceni, a descoperit că se trage din boieri moscoviți și a Întemeiat o gazetă, o
A FI SAU A NU FI by GHEORGHE C. MOLDOVEANU () [Corola-publishinghouse/Science/830_a_1715]
-
vocabule, care continuă să fie consultat și azi. În România, înregistrarea sa a început tîrziu, pe la jumătatea secolului trecut. N.T. Orășanu, în 1861, în Întemnițările mele politice, oferă o listă de termeni din limbajul deținuților de drept comun și din "jargonul cartoforilor de cafenele". A preluat-o integral G. Baronzi, în 1872, în Limba română și tradițiunile ei, ca ilustrare pentru "limba cărăitorilor". Termenii lor par astăzi învechiți: lumînare ("gîscă"), cocoană ("găină"), barosan ("curcan"), purcea cu sensul de "ladă", ochișori sau
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]
-
gunoaie sau rebuturi umane, a căror nocivitate trebuie neutralizată. Această viziune conduce la ideea unei relații de tip stăpîn-sclav. Psihologii de la organizația Amnesty Internațional spun că la cadre domină un superego combinat cu un spirit de elită. Antrenamentele, ritualurile și jargonul specific pe care-l cultivă (prețiozitatea limbii, de care am vorbit într-un capitol anterior) au rolul de a le inocula ideea că alcătuiesc un corp de elită al societății. Accesul spre statutul de profesioniști este dat de trecerea examenului
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]
-
Figura 6. Evoluția numărului de școli la 100 de copii în Franța, 1810-1910 Sursa: Grew și Harrigan, 1992 Pentru unele țări, astfel de modele explică până la 99% din varianța creșterii efectivelor luate în considerare. Acest tip de model descrie, în jargon statistic, o curbă de histereză, adică una autocorelată. Totul se petrece ca și cum cererea de educație își creează propria sa dinamică. O ipoteză implicată de modelul exponențial și de eficiența sa explicativă în raport cu anumite fenomene educaționale este că evoluția sistemelor educative
[Corola-publishinghouse/Science/2235_a_3560]
-
noua structură a economiilor capitaliste dezvoltate, rolul educației în productivitatea țărilor din Asia de Sud-Est a scăzut. Sursele principale ale acestui declin sunt două: economia a trecut de la activități consumatoare de muncă la activități consumatoare de capital (cu înaltă valoare adăugată, în jargon economic), iar nevoile tehnologice au trecut de la ingineria inversă, necesară absorbirii tehnologiilor achiziționate din țările mai dezvoltate, la cercetarea orientată către inovație tehnologică 1. Astfel, sistemele educaționale moștenite din epoca industrializării rapide sunt supuse unor critici aspre și unor încercări
[Corola-publishinghouse/Science/2235_a_3560]
-
regresie multiplă realizat sunt: - statutul social al tatălui - SST; - nivelul de instrucție al tatălui - NIT; - nivelul de instrucție al fiului - NIF; - statutul social al primului post al fiului - SSPF; - statutul social actual al fiului - SSAF. Coeficienții din desen, numiți în jargon statistic coeficienți path, pot fi înțeleși ca măsuri ale influenței unei variabile asupra altei variabile în condițiile în care celelalte variabile sunt păstrate constante. Ele variază între 0 și 1, influența maximă având loc în cazul în care coeficientul este
[Corola-publishinghouse/Science/2235_a_3560]
-
de altă parte, adeseori situațiile în care elevii sau studenții par a înțelege greu ce spune profesorul nu semnifică faptul că aceștia nu stăpânesc codurile elaborate, ci reflectă folosirea în exces de către profesori a codurilor restrânse specifice comunității lor științifice (jargon, abrevieri, neologisme). 3. Trebuie să ținem cont de faptul că folosirea codului restrâns oferă siguranță. Limbajul unei colectivități se dezvoltă prin istoria sa și prin interacțiunile din interiorul ei, iar folosirea acestuia poate să fie importantă și puternică din punct
[Corola-publishinghouse/Science/2235_a_3560]
-
Liman, Dan Petrașincu și Ieronim Șerbu. Este o publicație literară de orientare moderat modernistă, dar subliniat contestatară în privința valorilor anterioare. Editorialul Gong conține un program destul de cețos („Descins în arenă, aruncătorul discului nostru nu aduce nici stridența unui extremism de jargon literar, nici ramolismentul burghez al unor tradiționale restricții estetice [...], el aduce numai realitatea vie a unor talente antrenate afirmării în timp”), din care transpare totuși orgoliul delimitativ al întemeietorilor. Luări de poziție ulterioare vor clarifica profilul revistei, a cărei principală
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286794_a_288123]
-
planete. Adesea, în disperarea mea, acea triere infinită a luminilor mi se părea realizabilă. Mi-am amintit foarte precis ziua în care ți-am vorbit despre Sașa, despre femeia care mi-a apărut dintr-odată singură în imensitatea stepei. În jargonul nostru, îi numeam „văzători“... În ziua aceea, în zăduful african din oraș nu se mai aflau decât rămășițe ale celor două armate dușmane, soldați istoviți, nemaiavând nici măcar puterea să se urască. Mai erau și câțiva locuitori, ascunși, asurziți de explozii
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
două personaje, și anume către unul de pe scena acțiunii și către un narator situat în afara realității ficționale. Pentru un asemenea narator, totuși, sistemul de valori juvenil, simplificat al lui Holden ar fi la fel de nepotrivit ca și stilul său, suprasaturat de jargon adolescentin. Dacă stilul ar fi transpus într-unul aparținînd unui adult, s-ar crea un hiatus între narator și materialul narat. Absența unui astfel de hiatus este o trăsătură foarte semnificativă a textului original. Dacă, pe de altă parte, obiectivul
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
mai 1973. Analiza lingvistică a unui slogan1" Limbajul economic este unul prin definiție pur comunicativ: „locurile” în care el se produce sunt cele în care știința este „aplicată”; altfel spus, sunt locurile pragmatismului pur. Tehnicienii vorbesc între ei într-un jargon de specialitate, ce-i drept, dar cu rol strict, eminamente comunicativ. Canonul lingvistic ce funcționează înăuntrul fabricii tinde apoi să se răspândească și în afara acesteia: este limpede că aceia care produc vor să aibă cu aceia care consumă un raport
[Corola-publishinghouse/Science/2224_a_3549]
-
69. Acum, în ’73, rolul acțiunilor sale revoluționare pare să fie eliberarea timpului liber și răspândirea folosirii drogurilor: așadar, lupta nu încetează. Limbajul „oral” al lui Valcarenghi, care se oglindește, de parcă ar fi înregistrat, în limbajul său „scris”, este un jargon, demonstrând astfel fără drept de apel specializarea existenței lui Valcarenghi. Un astfel de jargon este constituit dintr-un limbaj de fond „vivace”, de altfel foarte sărac, de caracter milanez mic-burghez (nu popular!), care s-a format la începutul anilor ’60
[Corola-publishinghouse/Science/2224_a_3549]
-
și răspândirea folosirii drogurilor: așadar, lupta nu încetează. Limbajul „oral” al lui Valcarenghi, care se oglindește, de parcă ar fi înregistrat, în limbajul său „scris”, este un jargon, demonstrând astfel fără drept de apel specializarea existenței lui Valcarenghi. Un astfel de jargon este constituit dintr-un limbaj de fond „vivace”, de altfel foarte sărac, de caracter milanez mic-burghez (nu popular!), care s-a format la începutul anilor ’60; cu acesta se amestecă pulverizarea limbajului politic stângist devenit „flecăreală”, adică o serie de
[Corola-publishinghouse/Science/2224_a_3549]
-
interlocutor. Camon se adresează direct destinatarului său canonic, adică unui intelectual de aceeași cultură, sărind peste cultura „claselor inferioare”, văzută, mai întotdeauna, ca o realitate despre care pot vorbi doar „ceilalți”. „Autoapărarea” lui Camon este foarte frumoasă, repet; scrisă în „jargon”, este adevărat, dar în același timp cu spontaneitate și simplitate (după cum cere destinația sa practică). Pledoaria acuzatului care se apără valorează - într-un alt univers cultural - cât pledoaria bătrânei rude biblice care îl acuză. Conține același fanatism și aceeași incertitudine
[Corola-publishinghouse/Science/2224_a_3549]
-
cel pe care eu îl numesc modelul afaziei, al pierderii capacității lingvistice. Întreaga Italie central-meridională își avea propriile tradiții regionale sau citadine ale unei limbi vii, ale unui dialect ce era regenerat prin invenții continue, iar în cadrul acestui dialect existau jargoane bogate în invenții aproape poetice la care contribuiau cu toții zi de zi; în fiecare seară se năștea o replică nouă, o vorbă de duh, un cuvânt neprevăzut; era o minunată vitalitate lingvistică. Modelul pus acum acolo de clasa dominantă i-
[Corola-publishinghouse/Science/2224_a_3549]
-
mediocra a vieții, spune Cioran, nimic nu e direct, totul e derivat, "degradat, de un rang inferior", iar "filosofii sunt agenții meschini ai absolutului"4. În limbaj, Cioran vede un alt punct de ruptură între filosofie și literatura. Prima folosește jargonul cuvântul îmbălsămat, care trimite la "conceptele mumificate" ale filosofiei în accepțiunea lui Nietzsche, în timp ce cea de a doua folosește cuvântul ca expresie vie, dar, în același timp, futila, a unei realități goale, pe care scriitorii încearcă să o umple tocmai
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]
-
din viața omului de la sat. Este o poezie care se cântă și un cântec care se dansează. Sau un cântec de tango care își definește pe deplin personalitatea prin poeții de cartier și lunfardo-ul lor144, specie de "slang" porteño, în jargon, emoția inedită și estetică literară a tangoului. Cântăreții de tango combină modalitățile vocale ale omului de la sat cu cel de la port, cu o adaptare creola a lirismului zarzuelei de la Madrid. "Cel care dansează tango își spune viață pe ritm de
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]
-
reacționar de către comuniști, Sábato s-a aflat într-o situație deloc de invidiat în fața contemporanilor săi: "Staliniștii mă calificau drept contradictoriu, drept mic-burghez ezitant, daca nu chiar drept un individ care, prin literatura să irațională, servește, după cum afirmau ei în jargon, interesele reacțiunii; pe de altă parte, reacționarii, pe care aceste calificative ar fi trebuit să-i bucure, mă acuzau că aș fi comunist pentru că luptăm pentru dreptate socială și pentru eliberarea popoarelor asuprite. Într-un cuvânt, nu ma încadrez în
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]