440 matches
-
despre Alice în Țara Minunilor. Antoaneta Ralian ține pasul cu evoluția limbii române, este la curent, printre altele, cu achizițiile lexicale de ultimă oră, datorate tinerei generații. Când a tradus cărțile lui Henri Miller, pline, cum se știe, de cuvinte licențioase, i-a sunat pe unii tineri cunoscuți de ea rugându-i să-i explice care sunt termenii argotici la modă în materie de sex. A fost un amuzament general, dar a fost și o lecție de profesionalism, care i-a
Antoaneta Ralian: „Rafturile cu cărțile mele – conserve de timp, de tinerețe, de emoții” by Dora Pavel () [Corola-journal/Journalistic/7299_a_8624]
-
mustața de încordare, Eminescu tace în prostație contemplativă, ambele atitudini trădînd intensitatea ritului. Cînd textul citit amenință să capete tente pornografice, Negruzzi sau Pogor invocă autoritatea de interdicție: „duduia de la Vaslui“, o abonată fidelă preschimbată în simbol al repudierii paginilor licențioase, ale cărei scrisori indignate devin motiv de proscriere a textelor corozive. Secvențele acestea canonice - (faul, faul ), (scoate-l, scoate-l ), (porco, porco ), („scaunul lui Gheorghiu“) („duduia de la Vaslui“), („prost e Paicu!“) sau („carul cu minciuni“) - sunt formule de jargon ezoteric
Protocolul junimist by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/2748_a_4073]
-
așa că traducerea era scurtata, și nici nu trebuia să ridice cititorului de ocazie dificultăți de înțelegere, așa că era adaptat la limbajul considerat accesibil. În plus, traducerea era uneori ad usum delphini, adică epurata de expresii care în epoca treceau drept licențioase. Într-un român tradus în anii 1960, în loc de gay (știți ce înseamna), traducătorul a pus gai (vesel, în limba lui Gide). Disputa de astăzi a condus la inaugurarea unor serii polițiste în care traducătorii respectă originalul, atât ca dimensiuni, cât
Cum traduc francezii () [Corola-journal/Journalistic/4154_a_5479]
-
Presumtio sumitur de eo quod plerumque fit - prezumția se naște din ceea ce se întâmplă mai des; Nemo dat quod non habet - nimeni nu poate da ce nu are. De unde, mult mai târziu, proverbele lumești, glumețe, parodiind dreptul roman, ca cel licențios: Faute de mieux, on couche avec sa femme; sau celălalt, la fel de ușuratec: Și cea mai frumoasă fată din lume, nu poate da decât ce are. Orice ar fi, literatura începe cu ziceri. Pe urmă, observația complicându-se, avem povestea, romanul
Nemo judex in re suaNemo judex in re sua by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/15731_a_17056]
-
dintre părinți și copii, cea mai firească și cea mai veche relație care îi unește pe oameni, dar și asupra unui tip special de rudenie - instituția nășiei, definită ca "rudenie spirituală". Pornind de la câteva texte rituale, nupțiale, și de la proverbe licențioase, Nicolae Constantinescu încearcă să refacă, în afara oricăror altor mărturii documentare, rolul pe care nașul îl avea în noaptea nunții, de inițiator sexual al tânărului mire. Demonstrația este extrem de convingătoare, pentru că ea intră în sistemul de relații specific comunității tradiționale și
"Evreul imaginar" și "evreul real" la români by Cătălin Constantin () [Corola-journal/Journalistic/16064_a_17389]
-
liderul "Fracțiunii libere și independente" din Iași) au declanșat scandalul. Fapt este că în februarie 1863 un substitut de procuror (pus la cale), pe motivul că într-un fragment din Duduca Mămuca redactorul revistei (care era și autor) lașase pasaje licențioase "contra bunelor moravuri", cere că Hașdeu să fie chemat în instanță pentru un interogatoriu, fiind înștiințat de aceasta. Cabala, luminîndu-se, e înștiințat și ministrul Cultelor și Instrucțiunii publice. Hașdeu se înfățișează procurorului și procesul se deschide. Instigatorul V. Alessandrescu, presedintele
Opera literară a lui Hasdeu by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/17799_a_19124]
-
relația "fără valoare" a Varșoviei cu Washingtonul, reprezintă o dovadă de "realism politic". "Esență afirmațiilor lui Sikorski indică realismul politic al acestuia", a spus ministerul de Externe al Rusiei, condus de Serghei Lavrov, conform agenției Ria Novosti. Cât despre limbajul licențios al diplomatului polonez, "este probabil un fel de răspuns la ofensiva și remarcile obraznice ale lui Nuland (asistentul secretarului de Stat al SUA, Victoria Nuland - n.r) despre Uniunea Europeană", a mai declarat ministerul rus de Externe. Site-ul Wprost a
Scandalul înregistrărilor. Ce spune Rusia despre înjurătura la adresa SUA by Iordachescu Ionut () [Corola-journal/Journalistic/54005_a_55330]
-
volumașul lui Horia Gârbea o Addenda cu texte de publicistică mai risipită. Cu o sincopă (în articolul dedicat revistelor glossy cu și despre femei, ironia este gripată), și aceste pagini interesează și plac. Adevărat detectiv în decodarea unor expresii populare licențioase, autorul pătrunde și în lumea virtuală, a chat-ului și messenger-ului, studiind cu atenție noile jargoane. Seriozitatea nu mai e însă jucată, ci maximă în două texte de facturi diferite, unul, Despre nedreptate, polemizând cu Gheorghe Grigurcu ("A fi scriitor
Un joc de societate by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/8116_a_9441]
-
speculează în modalitate realistă autocaracterizarea verbală. Intervențiile nu aparțin unor voci convenționale, golite de substanță umană și de personalitate, ci unor indivizi cu tipar mental și stil de exprimare inconfundabile. Deocamdată, cele mai bune efecte fiind scoase din exploatarea filonului licențios, atât de bogat în imaginația pacienților și a personalului: "OLIMPIA (după ce a examinat, crâncenă, vreo doi pacienți, întreabă): Unde-i? TANASÂCU (intervenind iute, din teama ca, pe neașteptate, vreunul dintre colegii săi să nu se trădeze, așa cum, de fapt, se
La ospiciu by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/10308_a_11633]
-
când și când, în chip paradoxal, capătă conotații metafizice). Asistăm parcă la secvențe dintr-un scenariu al unui film de acțiune: protagoniștii sunt puși în situații aproape neverosimile. Al doilea lucru ieșit din comun în cartea lui Gutierréz este limbajul: licențios, mizerabilist, dar plastic în autenticismul său, inspirat de jargonul și moravurile fără perdea ale pegrei afro-cubaneze ce populează periferia Havanei. Din acest punct de vedere, traducătoarea a realizat adevărate performanțe de limbă română, așa cum realizase Antoaneta Ralian traducându-l pe
Sex și moarte la groapa de gunoi a Havanei by Geo Vasile () [Corola-journal/Journalistic/4810_a_6135]
-
Bratu Iulian Înregistrări compromițătoare în care pare că apare președinta CNA, Lăură Georgescu, au fost difuzate luni. Aceasta poate fi auzită folosind expresii licențioase, care nu-i fac deloc cinste. Mi se pare un căcat să iau bani din instituție” „Laptopuri nu ne sponsorizați și pe noi? Nu ne faceți și nouă o donație? 5 bucăți! Ăla e un jaf, frate, să mor eu
Scandalul ”Jigodie-CNA”. Șefa CNA, Laura Georgescu: „Mi se pare un căcat să ...” by Bratu Iulian () [Corola-journal/Journalistic/68400_a_69725]
-
cititorul și zice: mă piș, bă pe textele voastre" Un derbedeu de pe stradă poate avea o anumită grație vorbind astfel. Dar un domn respectabil, cu costum și cravată, nu va găsi în vecii vecilor tonul potrivit pentru a rosti cuvinte licențioase. Ceva asemănător cu filosofarea în pat Nu trebuie să se înțeleagă că în volum predomină această cochetare cu limbajul străzii. De cele mai multe ori, poetul recurge, dimpotrivă la un limbaj eseistic, pe care îl stăpânește perfect și care i se și
Pavel Șușară și încercarea lui de-a se juca de-a literatura by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/16659_a_17984]
-
în dauna altui mecanism, cel puțin la fel de important - și mult mai bogat în consecințe în planul interacțiunii dialogale -: cel al echivocului. Multe ghicitori sînt în primul rînd ingenioase capcane verbale, din sfera mai mult sau mai puțin tabuizată a aluziilor licențioase. Exagerîndu-se importanța unui model de receptare intelectual-estetic (conform căruia se spun ghicitori ca exercițiu al minții și pentru plăcerea surprizei), a fost subevaluat mecanismul umoristic-manipulator: faptul că se spun ghicitori pentru a induce o falsă lectură, accentuată de tensiuni psihologice
Ghicitori by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/13598_a_14923]
-
spune că această latură a fost total ignorată de folcloristica românească din ultimele decenii; ea a fost însă constant minimalizată. Argumentația tipică subordonează asemenea „devieri” unor scopuri neapărat serioase: „ghicitoarea, pentru a-și spori atractivitatea, uzează uneori de forme ușor licențioase, și aceasta nu cu un scop în sine, ci pentru a pune în situații dificile pe cei care trebuie să răspundă, să dezlege enigmele. Există însă doar o aparentă predilecție pentru aluzia indecentă” (I. Datcu, în prefața la retipărirea culegerii
Ghicitori by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/13598_a_14923]
-
Studiul lui G. Pascu, Despre cimilituri (Iași 1909), aduna, din perspectivă lingvistică, exemple mult mai numeroase de „indecență” lexicală. Cel mai des, e vorba fie de un text explicit, conținînd cuvinte vulgare din lexicul popular sau regional, care devin metafore licențioase pentru elemente și scenarii inocente, fie de cuvinte ambigue sau de creații fără sens care (în combinație mai ales cu anumite verbe) par a sugera scenarii obscene, contrazise ipocrit de o soluție banală: cimpoiul, căciula, opinca... Efectul e comic, tocmai
Ghicitori by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/13598_a_14923]
-
simțurilor”... Interesant este că acea limbă... (de lemn și ea, însă de un lemn franțuzesc, totuși, o esență durabilă, am putea spune, forțând, cu gândul la Racine) avea aceeași capacitate de a susține literatura oficioasă a vremii precum și pe cea licențioasă ca Legăturile periculoase a lui Choderlos de Laclos... În România începutului de secol 21, tendința spre trivialitate este din ce în ce mai evidentă, ca un fel de răzbunare sau defulare după cei 50 de ani de gândire și scriere dogmatică, insipidă... Cum spunea
Acustica unei cărți by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/13597_a_14922]
-
de pildă, considerat modelul arhetipal al povestitorului spre modernitate, consacră dialectul toscan ca limbă literară (cum va face și Creangă din graiul moldovenesc), înclină spre caricatura veselă, care biciuiește (!!) nobilimea, târgoveții și călugării, dar și moravurile vremii, spre gluma corozivă, licențioasă, impudică din Decameronul (scris între 1348-1353), dar și spre melancolia rememorării; este primul modern care l-a citit pe Homer în original și a încercat o traducere a Iliadei în limba latină, dar și primul care scrie despre nestatornicia omenească
„Lumea pe dos” și „personajul anapoda”, într-o viziune comparativă by Cristian LIVESCU () [Corola-journal/Journalistic/3463_a_4788]
-
intensitate, precum și limitări de aplicare, focalizări asupra unui domeniu sau a altuia (transgresiuni de limbaj, de comportament etc.); în plus, se percep mari deosebiri de registru stilistic. Câmpul lexical cuprinde termeni ca decoltat, desfrînat, destrăbălat, deșănțat, deșucheat, dezmățat, imoral, indecent, licențios, necuviincios, obscen, piperat, porcos, porno, sexi, stricat, trivial, vulgar etc. Pentru a caracteriza unele manifestări de limbaj (mai ales glume, bancuri) sînt folosite și expresii precum fără perdea ori (cu aluzie la Creangă și la junimiști) pe ulița din dos
"Deocheat" by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/16314_a_17639]
-
a descoperit textul lui Louis Protat la biblioteca unui institut din Indiana dedicat sexualității masculine, și pare puțin probabil să găsești în bibliotecile de la noi rubrici intitulate "Pornografie feminină, Franța, secolul XIX sau "Scatologie), deși în ce-l privește pe licențiosul, dar mult mai onorabilul Monselet, sursa citatului ( vous penetrerez dans les familles...) a fost descoperită de Radu Albala, în 1985. Ce înseamnă a reciti? E pur și simplu a pune întrebări important nu e răspunsul, ci curiozitatea intelectuală, capacitatea de
Editura Timpul mitic al lecturii by Iulia Popovici () [Corola-journal/Journalistic/13733_a_15058]
-
simplă mostră portretistică a acestuia din urmă e oricând citabilă: "Figură de boier cabotin și cinic, libertin și prematur consumat de excese (luxură, apoi pederastie și narcomanie), amoralist cu nostalgia moralei, conviv seducător și cult, cu o conversație pitorescă și licențioasă (stilul Mateiu Caragiale din corespondența cu N.A.Boicescu), estet al viciului și vicios al artelor, prin sprijinirea cărora s-a răscumpărat, Bogdan-Pitești a jucat un rol decisiv în susținerea financiară a cenaclului macedonskian și a revistei Literatorul, în afirmarea lui
Avangarda și complexele criticii literare by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/8806_a_10131]
-
un experiment literar postmodern virtuoz (și deloc virtuos) pornind de la coroziva poveste a lui Creangă. Cum ceea ce am putut citi nu e decît primul capitol dintr-un volum în pregătire, nu ne-am putut da seama dacă miza acestei "jucărele" licențioase e mai mult decît o parodie spirituală, plină de aluzii și referințe contemporane. Oricum, performanța stilistică e remarcabilă, iar faptul că inteligentul și rafinatul nostru coleg s-a delectat scriind-o - evident. * Cum n-am găsit drept exemplificare un fragment
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/16794_a_18119]
-
VEZI ȘI: Propunere genială a redactorului șef de la Antena 3 CNA-ul a dat o amendă de 10.000 de lei, adică 2000 de euro, bani de țigări pentru orice televiziune. În America, Howard Stern a devenit celebru prin limbajul licențios, cu aluzii sexuale. După un cuantum de 2,5 mil. de dolari, FCC ( CNA-ul lor) i-a obligat pe angajatorii lui Stern să-i rezilieze contractul. Acolo se amendează fiecare expresie indecentă în parte. În 2004, Stern a trecut
Dan Negru, atac la adresa unui coleg de breaslă. "E mai bine să taci..." () [Corola-journal/Journalistic/50021_a_51346]
-
lucru! Dar să ajung să și numesc, după atâta ocol, cartea cu pricina, aceea despre care spuneam că este printre primele pe care le-am citit. Este vorba de o culegere masivă a scrierilor lui Ion Creangă (fără, totuși, poveștile licențioase), intitulată Opere complecte și prevăzută cu două prefețe, una scrisă de Constantin Botez, „fost Inspector General al Învățământului", cealaltă de G. T. Kirileanu și Ilarie Chendi. A doua o reproduce, de fapt, pe aceea a ediției Minerva din 1906. Volumul
O carte veche by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Journalistic/6090_a_7415]
-
al scriitorilor de ultimă generație pretinde o altfel de abordare din partea criticii. Ea trebuie să-și adapteze metodele la lumea în care trăim și la problematica ei. Nu prea știu să existe o carte românească dedicată pornografiei și/sau literaturii licențioase deși există un sentiment general că aceste fenomene domină, în diverse forme, universul nostru cotidian (revistele "de specialitate", filmele, unele produse literare etc.). În vreme ce în Occident există de mai multă vreme istorii ale literaturii erotice, studii academice despre pornografie și
Biblioteca roz a literaturii române by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/11761_a_13086]
-
Mihail Gălățanu MIHAIL GĂLĂȚANU practică în poezie sporturile extreme. S-a jucat, cândva, de-a poetul licențios si a devenit peste noapte inamicul public numărul 1, astfel încât cu greu a scăpat de un dosar penal. Poemul , pe care l-a oferit spre publicare României literare, reprezintă si el o provocare riscantă. De data aceasta de altă natură
Eminescu by Mihail Gălățanu () [Corola-journal/Imaginative/6804_a_8129]