650 matches
-
și Meuse (în actualul Brabant), care le permite să întrețină războinici numeroși și fideli. O primă tentativă de a-i uzurpa pe merovingieni eșuează în 656, dar, începînd cu 680, Pepin, zis de Heristal, ia cu asalt puterea. Învingător al majordomului Neustriei la Tertry (aproape de Laon), el lasă, la moartea sa (714), cele trei dregătorii: ale Austrasiei, Neustriei și Burgundiei, fiului său natural, Charles, supranumit Martel, a cărei victorie asupra arabilor la Poitiers îl va transforma, în ochii contemporanilor săi, în
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/962_a_2470]
-
căruia îi este încredințată paza tezaurului, scneșalul și conetabilul, primul fiind mai mare peste servitori, cel de-al doilea peste grajduri, mareșalii, în sfîrșit, care se ocupă de cavalerie și de arme. În fruntea acestei societăți de slujitori se afla majordomul, personaj al cărui rol nu va înceta să crească, în secolul al VII-lea, în detrimentul suveranului. În plan local, permanența romană este asigurată de un personaj care a apărut încă din timpul Imperiului tîrziu: contele. Acesta exercită, în sînul cetății
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/962_a_2470]
-
predica Evanghelia pe continent. Cel mai activ dintre acești misionari de dincolo de Marea Mînecii a fost Wynifrid, canonizat sub numele de Sf. Bonifaciu care, începînd cu 715, va duce, dincolo de Rin, o operă intensă de convertire a barbarilor. Sprijinit de majordomii Austrasiei, el a întemeiat mănăstiri, a instalat episcopate depinzînd de arhiepiscopatul său de Mainz și a reformat Biserica francă, înainte de a fi martirizat în Frisia în 755, cu prilejul unei ultime misiuni în țara păgînă. Cultura în timpul monarhiilor barbare Așa cum
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/962_a_2470]
-
o anume înflorire, manifestată prin dezvoltarea școlilor, reforma clerului, renașterea unei arte oficiale a palatelor si bisericilor, în timp ce, în defavoarea latinei, limba "vulgară" și mai ales graiurile romane evoluează tot mai mult. Cînd, în 737, moare merovingianul Thierry IV, Carol Mar-tel, Majordom al Palatelor Austrasiei, Neustriei și Burgundiei, nu consideră necesar să-i caute un succesor în dinastia domnitoare. Se comportă ci însuși ca un suveran, Icgiferînd, confîs-cînd bunuri ale Bisericii, acordînd în scris protecție Sfîntului Bonifaciu, asemeni unui rege, însărcinat de
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/962_a_2470]
-
rezolvate. În 747, Carloman hotărăște să-și termine zilele într-o mănăstire și, ca atare, intră, ca simplu călugăr, la Monte-Cassino, lăsîndu-i fratelui său întreaga putere. Stăpîn al Regatului franc, Pepin nu are, însă, nici un alt titlu, în afara celui de Majordom al Palatului lui Childeric III. Începînd cu 749, mesagerii pornesc spre Roma pentru a-1 întîlni pe noul Papă Zaharia, în vederea unei schimbări de dinastie. Conjunctura este cu atît mai favorabilă pentru Pepin, cu cît misionarii cărora nu le-a
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/962_a_2470]
-
reîntorcea la piscină sau la terenul de tenis, ori se ducea cu mașina la Havana sau la Cojimar. Prin casă umbla îmbrăcat în cămașă și șort, iar când avea musafiri purta un sacou și cămașă albă. În astfel de ocazii, "majordomul" care servea avea vestă albă și mănuși, iar Mary aprindea și lumânări, ceea ce-l făcea pe "Papa", care suferea de miopie și astigmatism, să exclame că la așa o lumină "oricând e posibil să mâncăm și gândaci!" Excluzând gândacii, lui
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1571_a_2869]
-
poate transforma în <<mustărie>>. Va scoate de la naftalină niște birje trase de <<Ducipali>> focoși și după o publicitate deșteaptă nu va trebui să aștepte prea mult mușteriii autohtoni, dar cel mai sigur pe cei străini”... Și încheiam eu foarte subtil: „Majordomul va fi mereu ocupat cu lustruirea plăcii de marmură roșie gravată cu anticul <<SALVE>>”. Naivități de visător, ce mai? Și totuși. Din acel loc - nu întâmplător ales de stăpânii castelului - ai în jur priveliști de o frumusețe rară. În zarea
Iaşii dealurilor albastre by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1211_a_1919]
-
să îmi fie îndrumător. În pauză am luat prînzul împreună și am fixat o întîlnire. Cînd l-am sunat, nu mi s-a dat legătura. Am încercat de mai multe ori, dar nu-mi răspundea decît o secretară sau un majordom. În cea de-a șaptea zi am reușit să îl contactez personal la telefon. M-a invitat să petrec două zile cu el într-un castel din Scoția. Urma să ajung acolo duminică după-amiază la ora 6:00. O dată ajuns
Calea spre independenţa financiară. Cum să faci primul milion de dolari în şapte ani by Bodo Schäfer [Corola-publishinghouse/Administrative/903_a_2411]
-
în seamă pe cei care critică din interior P.D.-L.-ul, nici pe Toader, nici pe cel cu broscoiu, nici pe cine vreți voi, dar pe Ileana lui Cocoș, da. De ce? Pentru că ea se vede deja Elena de România, cu majordomi titrați la ușă, doctori în diplomație și în temenele, numai că până acolo, departe, trebuie să treacă pe la Primăria Capitalei, unde o așteaptă Oprescu. Mai mult dintr-o mâțâială, decât din necesitate, Ileana și-a așezat frumos, la ușă, pantofii
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
cameră mare a unei case vechi, aflată în fundul unei curți imense, acoperită cu iarbă și plină de arbuști pe care îi tunde, la intervale regulate de timp, același angajat tăcut, prezent în jurul bătrânei de peste treizeci de ani. Mulți îi spun Majordomul, fiind de părere că bărbatul a renunțat chiar și la propriul nume, din această cauză, însă bătrâna - Lady Esmeralda, proprietara clădirii, sper că este un nume care vă place, mie mi-a plăcut și tocmai de aceea l am ales
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]
-
că este un nume care vă place, mie mi-a plăcut și tocmai de aceea l am ales - îl cheamă de fiecare dată rostind un simplu Jack. Iar Jack se apropie tăcut, așa cum a făcut în ultimele trei decenii, simplu majordom pentru cei care nu pot trece mai departe de stratul superficial al vieții și un consigliere de taină pentru femeia aceasta. Dar nu mai mult decât atât, trebuie să accentuăm acest aspect, chiar dacă unele guri rele sugeraseră, și nu o dată
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]
-
banii și relațiile. Cică stă și se uită la ele, toată ziua. Bea cafea. Fumează. Iar se uită la tablouri. Se îmbracă în ținută de seară, ia masa în sufragerie, este servită ca o doamnă din înalta societate de un majordom, era să cad pe spate când am auzit, apoi se retrage în bibliotecă, demnă, bea coniac cu ibricul și se zgâiește la pereți până o dor ochii și adoarme n fotoliu. O scutim de oboseală. Deci avem un majordom. Are
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]
-
un majordom, era să cad pe spate când am auzit, apoi se retrage în bibliotecă, demnă, bea coniac cu ibricul și se zgâiește la pereți până o dor ochii și adoarme n fotoliu. O scutim de oboseală. Deci avem un majordom. Are o sută cincizeci de ani, pe jumătate surd, pe jumătate orb, dacă era și șchiop chiar că îmi făceam probleme. Mari. Hai să fim serioși, perna pe față, adoarme tataia instantaneu, visează frumos, tinerețe, puicuțe, gata lucrarea. Luăm pictorii
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]
-
și buci, la dolce vita... Carevasăzică tot la Cuba îți stă gândul... E cu Cesaria Evora, cu Che, cu amintirea lui Castro. Mă atrage, ca să zic așa... Istorie și muzică, revoluție și sex. Și dacă nu ne iese treaba, iar majordomul doarme cu Winchesterul pe genunchi și face poc, poc? Sigur nu e înarmat babalâcul ăla? Nu e, altă informație sigură, îi tremură mâinile permanent, când aduce ciorba la masă o varsă, pe jumătate. Informațiile de la omul nostru sunt întotdeauna de
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]
-
spate, cu părul alb, lăsat să crească un pic mai lung decât ar fi trebuit, intră în încăpere. Vestă, cămașă albă, papion, pantaloni călcați la dungă, una perfectă, doar nu vă imaginați personajul îmbrăcat în niște trențe, nu?, un adevărat majordom care se încadra de minune în acel decor. Da, doamnă. Voce caldă, aproape murmurată, cele două cuvinte articulate corespunzător, respect bine dozat în ton, nimic ostentativ. Clasă. Jack, aș dori un coniac, te rog. Și ți-aș fi recunoscătoare dacă
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]
-
miniatură, de culoarea coniacului, captivă, dornică de eliberare, însă resemnată la gândul că doar câteva picături din ea vor cunoaște o scurtă, foarte scurtă, libertate, înainte de a începe ultima călătorie, către buze. Paranteză Dacă Jimmy l-ar urmări acum pe majordom, în timp ce se apropie tăcut de fotoliul în care stă Lady Esmeralda, ar fi foarte suprins să constate că acestuia nu-i tremură mâinile, așa cum susținuse în fața prietenului/partenerului său. Bineînțeles, o astfel de concluzie ar da naștere imediat unei întrebări
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]
-
îi place să stea singură, e cu nasul pe sus... Snoabă... ...la unșpe stinge felinarele, se bagă în scutece, sforăie, întuneric beznă, intrăm prin spate, pac geamul, pac încuietoarea, pieces of cake, biblioteca e la parter, hoașca doarme la etaj, majordomul are hogeacul lângă bucătărie, nici n o să știe dacă visează sau e treaz, umflăm pictorii, drum bun, sleep well, fetițe și băieți, sweet dreams... Eu zic să mai stăm. Și nu face pe Freddy Krueger, până la urmă a fost cu
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]
-
amănunt e important. Atunci du-te la Fort Knox și dă o spargere. Cu hoașca va fi o plăcere. Să dea Dumnezeu. N are Dumnezeu treabă cu Rembrandt și cu Picasso. Poate nu-i plac pictorii celebri... Lady Esmeralda & Jack Majordomul turnă coniacul în pahare, cu gesturi studiate, deloc ostentative. Întinse unul stăpânei, iar pe al doilea îl ridică încet, cu mâna învelită în mănușa albă. Lady Esmeralda ridică paharul, la rândul său, și cei doi ciocniră. Paharele în formă de
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]
-
azi în jurul nostru. Substantivul aristocrat rămâne, la urma urmei, doar un termen lipsit de substanță. De ce crezi că n-am mai ieșit în societate și am preferat să rămân aici, alături de tablourile noastre, de țigările mele și de coniacul acesta? Majordomul înclină capul, în semn de aprobare. Lady Esmeralda întinse portțigaretul către unul dintre tablouri. Doi adolescenți, un băiat brunet și o fată cu părul lung, roșcat, surprinși la liziera unei păduri, pe jumătate dezbrăcați, într-o poziție ciudată, nu știai
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]
-
dumneavoastră înseamnă viață. Așa cum copiii reușesc să prindă fluturi pentru a-i fixa în insectar cu un bold, așa prindeți dumnevoastră crâmpeie de viață și le fixați, instantaneu, între cele patru rame. Închizând pumnul, pur și simplu. Ce dar minunat! Majordomul înclină capul, în semn de respect. Iar Lady Esmeralda îi întinse mâna, invitându-l să o sărute. Ceea ce se și întâmplă. Apoi ciocniră din nou paharele. Jack, cred că aceasta va fi seara în care vor veni. Ești de acord
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]
-
mai mult ca oricând nevoie de tine. Jack, bunul meu prieten... Voi fi aici, doamnă. Până la final. Apoi... Da. Tablourile. Te vei îmbogăți de pe urma lor. Sau le vei distruge. Nu-ți voi impune nimic. Să faci așa cum crezi, Jack, promiți? Majordomul se apropie și mai mult de fotoliu și lăsă mâna înmănușată să se așeze pe umărul femeii. Apoi oftă și privi peretele înțesat de tablouri. Fiecare ținea captivă o poveste. În cele mai multe dintre cazuri, o poveste tristă. Expresii chinuite, priviri
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]
-
cadrilată, părinții ciocneau pahare cu vin roșu. Se vedea în spate creasta unui munte, acoperită cu un capișon alb. Fetița avea ochi albaștri și privea direct către pictor. O undă aproape insesizabilă de mirare se putea citi în ochii ei... Majordomul își privi ceasul pe care îl scoase dintr-un buzunar al vestei. Promit, Lady Esmeralda. Promit... Finalul Dispariția celor doi hoți nu a mirat, bineînțeles, pe nimeni. Mulți anticipaseră de foarte multă vreme un astfel de final nefericit, plecând de la
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]
-
vogă -, Jack cumpără un bilet de avion (dus) către insulele Azore. Banii din cont i-ar fi permis să meargă oriunde ar fi dorit, însă el alese această destinație, fără să dea nimănui explicații. Înainte de păși pe scara avionului, fostul majordom întoarse capul și privi către oraș. Câteva blocuri înalte (metal și sticlă) zgâriau peisajul, iar coșul înalt al uzinei lăsa să iasă o dâră de fum care se strecura printre doi nori pufoși de dimensiuni apreciabile. Întinse mâna, cu palma
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]
-
ar fi fost gata să ia locul părintelui său, îl încredințase bunicului Faroald. Acesta odrăslise doar două fete: Geretrude, mama lui Rotari, și Helica, mama lui Taso și Kakko. Neavând băieți, refuzase rangul de duce, mulțumindu-se cu funcția de majordom al regelui la Cividale. Pe la vârsta de șaizeci de ani se retrăsese la vatră, acceptând să comande peste pământurile dintre râurile Tagliamento și Livenza, de la poalele munților până la mare. Peste o regiune atât de vastă, el era stăpân în numele ducilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
un jilț-litieră, și ceilalți au rămas în picioare în spatele lui. Prin ieșirea principală și-au făcut apariția Taso și Kakko, urmați de luptători și de longobarzi. Între ei nu l-am zărit pe Rotari și nici urmă de soldați. Un majordom, având în mână un toiag de argint, a cerut oaspeților să coboare în for. Aceștia s-au supus, ca niște miei. Cu veșmintele lor lungi și colorate, cu părul lor presărat cu pulbere de aur, cu mantiile ușoare prinse în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]