620 matches
-
să perimeze noțiunea de frontieră, moștenită din secolul al XIX-lea (continuând mișcarea începută mai devreme de radiodifuziune). Fără imaginea electronică și chiar fără CNN, un agricultor din Ardèche n-ar fi văzut niciodată cu ochii lui un copil african murind de foame, un student chinez oprind o coloană de tancuri, o micuță columbiancă agonizând în noroi, pe Elțîn suindu-se pe un tanc sau pe Reagan pe cal. Tot ceea ce desocializează civilizează, iar televiziunea servește incontestabil conștientizarea planetară și cauza
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
folclorice - Miorița și Meșterul Manole. Singurătatea artistului ca ființă de excepție, un „ales”, fatalitatea cu rezonanțele ei de descântec („Trecea nesimțind/ În inimă cum/ Trandafir de fum/ Negru se tot suie/ Fără cărăruie,/ Negru înflorește/ Nalt, împărătește”) din Baladă, Cioban murind, Manole vorbește zărilor, și, deopotrivă, reînvierea unui etos eroic, ce nu apune odată cu moartea lui Avram Iancu sau a lui Horea, Cloșca și Crișan, din Crăișor de munte, Trei umbre, noaptea, restituie emoții adevărate în marginea emoției colective, cu o
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288908_a_290237]
-
un om bun. Bun la suflet, cum se spune la noi, cald și îndurător. În privința aceasta, nici un erou al epopeii nu îi seamănă. Iar în toată poezia prieteniei dintre doi bărbați, poate doar Horatio, good Horatio, cum îi spune Hamlet murind, aduce cu el. Menelau spune ceva asemănător despre Patrocles, și anume că nimeni nu trebuie să uite cât a fost de bun (eneés, calificativ care i se dă, în toată Iliada, numai lui, printre alții, chiar și de un troian
Ahile sau Despre forma absolutã a prieteniei; Ariel sau Despre forma purã a libertãþii by Petru Creţia () [Corola-publishinghouse/Science/1373_a_2880]
-
poem, se vede numai în amintire sau prin ferestrele către altă durată ale comparațiilor. Acela al vieții acasă, în Ftia, în casa părinților săi. A fost sortit să trebuiască să aleagă între a rămâne lângă Troia, luptând mai departe și murind, dobândind în schimb o glorie fără moarte, și a se întoarce acasă, trăind acolo ani mulți și fără slavă. Și, sub imperiul mâniei provocate de ofensă, este la un moment dat gata să se întoarcă în Ftia, greu de prăzi
Ahile sau Despre forma absolutã a prieteniei; Ariel sau Despre forma purã a libertãþii by Petru Creţia () [Corola-publishinghouse/Science/1373_a_2880]
-
Ahile, un fel de răscumpărare târzie a neîndurării lui Ahile față de ahei: „Da, copilașul meu, e bine să-i scapi de prăpastia morții pe tovarășii tăi istoviți.“ Ea însăși îi spusese, încă de mult, înainte de caii lui și înainte de Hector murind, care îi va fi soarta și cât de aproape îi este sfârșitul. Știe că, ducându-se să-l ucidă pe Hector, se apropie de propriul lui sfârșit. Ahile înțelesese că va muri de o moarte pe măsura lui, iar, în
Ahile sau Despre forma absolutã a prieteniei; Ariel sau Despre forma purã a libertãþii by Petru Creţia () [Corola-publishinghouse/Science/1373_a_2880]
-
prin sensuri cu originea în alte funcții sintactice: • complement indirect, când dezvoltă sensul propriu dativului - destinația: „Ah! Acele gânduri toate îndreptate contra lumei,/Contra legilor ce-s scrise, contra ordinii-mbrăcate/ Cu-a lui Dumnezeu numire-astăzi toate-s îndreptate/Contra inimei murinde” (M.Eminescu, I, p. 52); • circumstanțial: „Deasupra criptei negre a sfântului mormânt/Se scutură salcâmii de toamnă și de vânt.” (M. Eminescu, I, p. 129), „Naintea nopții noastre îmblă/Crăiasa dulcii dimineți.” (M. Eminescu, I, p. 204) Observații: Sensurile condiționate
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
adverbul. Observații: Gerunziul poate avea și alte ipostaze: • de adjectiv; când primește dezinențe de număr și gen, ca orice adjectiv calificativ: „Metalica, vibrânda a clopotelor jale” (M. Eminescu) • de substantiv; prin intermediul valorii adjectivale, în urma unui proces de substantivizare, prin articol: „Murindului speranța, turbării răzbunarea.” (M. Eminescu) Aceste ipostaze intră în inventarul noilor unități lexico-gramaticale: adjectiv, substantiv. Caracteristici adverbialetc "Caracteristici adverbiale" Natura adverbială a gerunziului se manifestă în predominarea funcției de circumstanțial, la nivel sintactic: de mod, de timp, de cauză etc.
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
te-nalță din mormânt Să te-aud din corn sunând Și Moldova adunând.” (M. Eminescu) În afara situațiilor în care s-a întrebuințat adjectival - în limba română a secolului trecut, mai ales: „Pe-un pat alb ca un lințoiu zace lebăda murindă.” (M. Eminescu), gerunziul își păstrează componenta semantică adverbială concomitent cu componenta verbală - procesualitate ‘nedeterminată’ - și în sintagmele în care se realizează funcția sintactică de atribut (atribut calificativ), în relație de dependență față de un regent-substantiv: „Ulcioare-nchipuind s-adape au forma fetele
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
s-ar putea identifica funcțiile: cine - subiect, te - complement direct; - construcții gerunziale absolute; alcătuite dintr-un gerunziu și un nume (pronume) - care funcționează ca „subiect interior”: „Căci voi murind în sânge ei pot să fie mari.” (M. Eminescu); I - voi murind - circumstanțial de cauză dezvoltat; II - murind + vei - „subiect” interior; - sintagme alcătuite din verbul a trebui și un participiu; în enunțul „Părinte Dănilă, i-a spus ea cu umilință, eu nu mă pricep cum ar trebui întocmită o asemenea jalbă.” (M.
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
or sta când or da turcii în țară și-o să-i facă bucăți pre ei, cei rămași.” (E. Barbu, S.N., 30) Uneori relația de apoziție este mascată prin repetarea regentului termenului-bază: „Pe-un pat alb ca un lințoliu zace lebăda murindă Zace palida vergină cu lungi gene, voce blândă.” (M. Eminescu, I, 32) „Îmi venea greu să-i spun adevărul, să-i spun că e amnezic.” (M. Eliade, 180) Identitatea apoziției - funcție sintactică este asigurată de complementaritatea a trei factori: • elementul
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
spirituală, alegorismul universal reprezentând un mod fabulos și halucinant de a privi universul. Căci Dumnezeu Mi-a dat să scriu Aceste rânduri 1091. Și nimic nu este doar ceea ce pare ci mai ales ceea ce ar putea să sugereze. Să mergi murind, cântând. Și umbra s-o botezi cu sânge babilonic de nobil luptător. Cu-albastrul tuș al suferinței parafezi cuneiforme pe un auriu covor 1092. Ceea ce imită alegorismul scriptural augustinian și aspiră la o funcție cognitivă este alegorismul poetic. Ca în fața
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
Orfeu este expulzat este o rătăcire, o însingurare, o dureroasă rană, însă o trăire conștient ireparabilă reprezentând “uitarea” legii Persefonei. Ca și în viața actuală, omul este totuna cu pământul: moartea este de fapt întoarcerea la origini sau o inițiere. Murind, Orfeu se uneste cu principiile nașterii sale (zeul fluvial și mama sa Muza). Capul despărțit de trup continuă să cânte, ce semnifică supunere Amintirii: „Limba sa înghețată o cheamă încă pe Eurydice” (figura 4). Mitul lui amintește că moartea este
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
unde este, de asemenea, redactor, și redactor-șef, din 2002, la „Ziua literară”. În 1994 a devenit director al Editurii Ararat. Cu excepția a două volume de povestiri, Manualul întâmplărilor (1984; Premiul Uniunii Scriitorilor) și Însemnări din Sodoma (Portret al artistului murind) (1994), producțiile sale rămân în sfera romanului (aparent) istoric: Ziua mâniei (1979), Tache de catifea (1981), Tobit (1983; Premiul CC al UTC, Premiul Asociației Scriitorilor din București) și Sara (1987). Citite în serie, cărțile sale trădează o amprentă stilistică unică
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285200_a_286529]
-
cu miză mare și fatalmente riscante. NICOLAE MANOLESCU SCRIERI: Ziua mâniei, București, 1979; Tache de catifea, București, 1981; ed. pref. Eugen Negrici, București, 1999; Tobit, București, 1983; Manualul întâmplărilor, București, 1984; Sara, București, 1987; Însemnări din Sodoma (Portret al artistului murind), București, 1994; Republica pe eșafod, București, 2000; Fric, postfață Petru Creția, Iași, 2003. Repere bibliografice: Titel, Cehov, 196-199; Manea, Contur, 221-228; Holban, Profiluri, 374-382; Monica Spiridon, O figură a discursului critic, textualismul, CRC, 1987, 41; Tuchilă, Privirea, 74-88; Radu G.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285200_a_286529]
-
despre un poet care și-a încheiat cariera prematur, Bolintineanu notează astfel calitatea poeziilor: "nu vom vorbi de cugetări adânci, de simțiminte puternice, ce nu veți găsi în poeziile unui talent june și născând; vom vorbi de profumul ce lasă murind această floare"111. Despre ce "dispariție" e vorba? Ce pierdere încearcă să descrie acest efort de metaforizare? Există între articolele lui B.P. Hasdeu un experiment, pe jumătate ludic, pe jumătate serios, pe care el însuși avea să îl caracterizeze "o
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
ș-acele puține ceasuri își otrăvește dându-se patimilor firești, râvnii și lăcomiei" (I. Budai-Deleanu, Țiganiada, ediție îngrijită de Florea Fugariu, Minerva, București, 1981, pp. 240; 352). Sau într-un text din 1691: "Și de multe ori și fetișoara frumoasă murind, și după o zi doao, s-au aflat groapa ei plină de viermi și de împuțiciune multă. Vezi oame ce frumuseațe răvnești și săruți?" (M. Gaster, Chrestomatie română. Texte tipărite și manuscrise (sec. XVI-XIX), dialectale și populare, I, Socec - Brockhaus
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
ultimele decenii, de la Alexandru Drăghici la Rodica Stănoiu (ea e menționată de Radu Ciuceanu printre cei mai importanți torționari români). Scoaterea la muncă în mod forțat a tuturor deținuților a dus la moartea multor bolnavi și bătrîni, numai la Canal murind între 1949 și 1954 peste 60.000 de arestați. Presiunile internaționale au obligat autoritățile comuniste să grațieze toți deținuții politici, activitate încheiată în vara anului 1964. Venirea lui Nicolae Ceaușescu în fruntea statului a adus o serie de schimbări în
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]
-
de smârc” - ș.a., iar printre toți aceștia, pitoreștii Stan Palanca („bardul de crâșmă”) și „curiosul bard Pâcă/ ăl de-și căta cu bătăușii râcă”. Pura enunțare a acestor nume creează haloul sublim al unei generații tragice, care clamează, odată cu Spartacus murind, „Lăsați-ne himera!” sau subscrie declarația celor „cu inima în palmă”: „E timpu-acelor care INIMI au/ și OCHI și CREIER - să le dea vederii! / Spre spaima sumbră-a Marelui-Bau-Bau / Gonit de-aripa Razei din imperii!// De-acei ce se vor
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287216_a_288545]
-
vei fi”, i-a replicat regele. Desigur, este un dialog de sorginte apocrifă, deoarece regii Franței nu adăugau nicio cifră lângă nume. Se mai spune că acest presupus dialog ar reprezenta una dintre ultimele discuții dintre tată și fiu, regele murind la scurt timp după aceasta. Ludovic al XIV-lea a devenit astfel regele Ludovic al XIII-lea nu avea deplină încredere în loialitatea soției față de Franța și, din acest motiv, a solicitat să existe un consiliu regent, alcătuit din cinci
Ludovic al XIV-lea, memorii oficiale și apocrife by Andreea Irina Chirculescu () [Corola-publishinghouse/Science/1669_a_2963]
-
a murit greco-catolic. Colaborările scriitorilor români din exil apar odată cu anul al doilea, când ritmicitatea publicației se schimbă, devenind trimestrială, iar numărul de pagini sporește de la șaisprezece la peste șaizeci. Deschiderea o face Aron Cotruș, al cărui poem Părintele Damian murind se tipărește în numărul 1/1950. Dacă în numărul următor se reproduc fragmente din eseurile cu tentă religioasă ale lui Nichifor Crainic, Roma eternă, Glasul latinității, și se oferă o serie de informații despre Centrul Român de Cercetări de la Paris
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290017_a_291346]
-
ea a murit prin înfometare. Agrippina și Drusus au fost bănuiți de complicitate și au fost lăsați să moară prin înfometare. Tiberius se apropia de șaptezece de ani și, la fel ca și Augustus, își văzuse majoritatea potențilailor săi succesori murind. Cu toate acestea, Tiberius și-a continuat contraatacul. Mulți senatori îl urau, dar câțiva îl apreciau pentru faptul că sub conducerea lui imperiul cunoscuse vremuri de pace și prosperitate. Era calm și răbdător dar în același timp adversar neâmpăcat al
Tiberius Nero Caesar by Mihaela Strungaru-Voloc () [Corola-publishinghouse/Science/91663_a_92801]
-
Înviat din morți, iar dacă a acceptat să-L urmeze pe Hristos trebuia să-și poarte crucea, chiar dacă Într-o bună zi crucea Însemna și vărsare de sânge. Așadar, moartea asupra lor nu avea nici o putere; ei știau că murind vor trece de-a dreapta lui Hristos, de-a dreptul la Înviere. Ei știau În inimile lor că de fapt această luptă nu era a lor, ci ea era purtată de Iisus Hristos. În momentul În care au fost Îmbrăcați În
Din suflet de creștin. Ediția a V-a by Mariana Iuliana Oproiu; Magdalena Carmen Drăgușin () [Corola-publishinghouse/Science/91775_a_92321]
-
un om bun. Bun la suflet, cum se spune la noi, cald și îndurător. În privința aceasta, nici un erou al epopeii nu îi seamănă. Iar în toată poezia prieteniei dintre doi bărbați, poate doar Horatio, good Horatio, cum îi spune Hamlet murind, aduce cu el. Menelau spune ceva asemănător despre Patrocles, și anume că nimeni nu trebuie să uite cât a fost de bun (eneés, calificativ care i se dă, în toată Iliada, numai lui, printre alții, chiar și de un troian
Ahile sau Despre forma absolutã a prieteniei; Ariel sau Despre forma purã a libertãþii by Petru Creţia () [Corola-publishinghouse/Science/1373_a_2881]
-
poem, se vede numai în amintire sau prin ferestrele către altă durată ale comparațiilor. Acela al vieții acasă, în Ftia, în casa părinților săi. A fost sortit să trebuiască să aleagă între a rămâne lângă Troia, luptând mai departe și murind, dobândind în schimb o glorie fără moarte, și a se întoarce acasă, trăind acolo ani mulți și fără slavă. Și, sub imperiul mâniei provocate de ofensă, este la un moment dat gata să se întoarcă în Ftia, greu de prăzi
Ahile sau Despre forma absolutã a prieteniei; Ariel sau Despre forma purã a libertãþii by Petru Creţia () [Corola-publishinghouse/Science/1373_a_2881]
-
Ahile, un fel de răscumpărare târzie a neîndurării lui Ahile față de ahei: „Da, copilașul meu, e bine să-i scapi de prăpastia morții pe tovarășii tăi istoviți.“ Ea însăși îi spusese, încă de mult, înainte de caii lui și înainte de Hector murind, care îi va fi soarta și cât de aproape îi este sfârșitul. Știe că, ducându-se să-l ucidă pe Hector, se apropie de propriul lui sfârșit. Ahile înțelesese că va muri de o moarte pe măsura lui, iar, în
Ahile sau Despre forma absolutã a prieteniei; Ariel sau Despre forma purã a libertãþii by Petru Creţia () [Corola-publishinghouse/Science/1373_a_2881]