983 matches
-
limbi filozofice ale lui Bacon, Comenius, Descartes, Dalgarno, Wilkins, Lodwick, Leibniz se încadrează aici. Limbile a posteriori sînt limbi internaționale auxiliare schematizate (elementele de bază sînt preluate dintr-una sau mai multe limbi naturale, dar sînt simplificate și regularizate) sau naturaliste (încearcă să fie cît mai apropiate, sub toate aspectele, de aspectul unei limbi naturale). Exemple de limbi a posteriori sînt: interlingua (bazată pe patru limbi bază: engleză, franceza, spaniolă și italiană și două limbi de control: germană și rusă), esperanto
[Corola-publishinghouse/Science/84963_a_85748]
-
derivată din loglan, dar cu un vocabular diferit. Toki pona - e o creație minimalistă cu 14 foneme și doar 120 de cuvinte; creată în 2001 de lingvista canadiană Sonja Lang. Interlingua (1924), latino sine flexione (1903), occidental (1922) sînt limbi naturaliste simplificate avînd la bază latină. Interslava (slovianski), limba recent creată (2006), bazată pe slavă comună; scopul a fost facilitarea comunicării între popoarele slave. Sistemfrater - este o limbă internațională a posteriori creată în 1957 de lingvistul vietnamez Pham Xuân Thái, avînd
[Corola-publishinghouse/Science/84963_a_85748]
-
și suport fiind dublate de măsuri coercitive și abuzive (legislația antiavort, interzicerea mijloacelor contraceptive, îngreunarea divorțului); • a instituit politici protective pentru femei în detrimentul politicilor de emancipare și afirmare a acestora ca subiect; • a construit identitatea femeii în jurul maternității (adoptând perspectiva naturalistă), ignorând total rolul parental al bărbaților; a adoptat politici de tipul "mama și copilul", nu politici de responsabilizare parentală "părintele și copilul"3; • a definit maternitatea ca îndatorire patriotică și a transformat corpul femeilor în proprietate a statului 4; • a
[Corola-publishinghouse/Science/84992_a_85777]
-
că judecățile normative pot fi adevărate sau false, că ele au întotdeauna valoare de adevăr și exprimă o cunoștință. Dimpotrivă, non-cognitivismul, afirmă că judecățile normative nu sunt nici adevărate, nici false și nu exprimă nicio cunoștință. Teoriile cognitiviste pot fi naturaliste sau non-naturaliste10. Potrivit naturalismului meta-etic, reprezentat de Bentham, Mill sau Spencer, conceptele etice fundamentale, precum bun, trebuie, datorie, pot fi definite cu ajutorul unor termeni care nu aparțin eticii. Spre exemplu, J. S. Mill susține că bun este "ceea ce produce plăcere
Filosofia sistemelor normative: dreptul şi morala by Raluca Mureşan [Corola-publishinghouse/Science/1443_a_2685]
-
care nu aparțin eticii. Spre exemplu, J. S. Mill susține că bun este "ceea ce produce plăcere". Conform teoriilor non-naturaliste, cum este intuiționismul meta-etic, aceste concepte etice fundamentale nu pot fi definite decât prin referire la anumite proprietăți morale sui-generis. Teoriile naturaliste au fost puternic criticate. Cea mai celebră critică, formulată la începutul secolului al XX-lea de G. E. Moore 11, a fost cea numită "eroarea naturalistă" (naturalistic fallacy). Naturalistul, crede Moore, identifică conceptul de bun cu "ceea ce produce plăcere", ceea ce
Filosofia sistemelor normative: dreptul şi morala by Raluca Mureşan [Corola-publishinghouse/Science/1443_a_2685]
-
fundamentale nu pot fi definite decât prin referire la anumite proprietăți morale sui-generis. Teoriile naturaliste au fost puternic criticate. Cea mai celebră critică, formulată la începutul secolului al XX-lea de G. E. Moore 11, a fost cea numită "eroarea naturalistă" (naturalistic fallacy). Naturalistul, crede Moore, identifică conceptul de bun cu "ceea ce produce plăcere", ceea ce înseamnă că ele desemnează unul și același concept. Analizând întrebarea " Este identic binele cu plăcutul?" remarcăm faptul că această întrebare nu este identică cu întrebarea " Este
Filosofia sistemelor normative: dreptul şi morala by Raluca Mureşan [Corola-publishinghouse/Science/1443_a_2685]
-
congruență cu propășirea umanității 144. . În aceeași categorie a sentimentaliștilor, C. Korsgaard îl include și pe John Stuart Mill, deși, spune ea, "Mill, spre deosebire de Hume sau Williams, este citit în mod natural ca un fel de realist moral, un realist naturalist care crede că este de dorit să fim buni"145. Așa cum rezultă din lucrarea sa Utilitarismul, Mill crede că dorința este sursa normativității, în sensul că toate temeiurile de a acționa izvorăsc implicit din aceasta. El arată că există două
Filosofia sistemelor normative: dreptul şi morala by Raluca Mureşan [Corola-publishinghouse/Science/1443_a_2685]
-
a locuinței Dacilor ne-o mai dă și Plinius care arată că «câmpia și șesurile sunt ocupate de Iazigii Sarmați, munții însă și pădurile până la râul Patissus, de Dacii cei alungați de Iazigi din câmpie.» Credem că acest loc din naturalistul roman a fost până acuma rău interpretat și sensul că Dacii ar fi locuit la început mai către apus, prin Panonia, de unde alungându-i Iazigii ar fi ocupat munții de lângă Tisa. Mai întâi Iazigii nu se constată a fi locuit
ISTORIA ROMÂNILOR DIN DACIA TRAIANĂ ISTORIA MEDIE, Partea I De la întemeierea Ţărilor Române până la (cu o hartă) by A. D. XENOPOL () [Corola-publishinghouse/Science/101022_a_102314]
-
Petőfi, Vörösmarty Mihály, Arany János, Jókai Mór ș.a.). Cele mai multe tălmăciri s-au făcut însă din literatura franceză. În lista scriitorilor traduși sunt incluși autori de orientări variate și din epoci diferite, începând cu marii scriitori clasici și sfârșind cu romancierii naturaliști: La Fontaine, Corneille, Racine, Molière, Rousseau, Voltaire, Beaumarchais, Lamartine, Balzac, Al. Dumas, Al. Dumas-fiul, Victor Hugo, Ponson du Terrail, Jules Verne, François Coppée, Guy de Maupassant, Émile Zola, Anatole France, Alphonse Daudet, Sully Prudhomme ș.a. F. a ilustrat, pe întinderea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286948_a_288277]
-
devenind un act tot mai conștient al omului. Un naturalist francez spunea că: Fără câine, omul ar fi fost condamnat să vegeteze veșnic În sălbăticie. Câinele l-a făcut pe om să treacă de la starea sălbatică la starea patriarhală. Iar naturalistul Bufon spunea că apogeul primei arte a omului, apropierea și domesticirea câinelui, a Însemnat cucerirea și posedarea pașnică a Întregului pământ. Vrând-nevrând, conștient sau inconștient, omul, Îmblânzitor de câini sălbatici, a Început să le Îmbunătățească aptitudinile, făcându-i tot mai
DE LA LUPUL DIN SĂLBĂTICIE LA CÂINELE-LUP DIN GOSPODĂRIE by Mihaiu Şanţa, Marcel Şanţa, Vlad Florin Şanţa, Alexandra Sima () [Corola-publishinghouse/Science/792_a_1656]
-
în controversă; și modul în care aceasta învățătură a dus la condamnarea că eretice de către Episcopul Étienne Tempier de Paris în 1270 și 12778 a doua convingeri celebre eternaliste și a unei serii de alte doctrine aristotelice. Toți acești filosofi naturaliști, în conformitate cu ceea ce accentuase Averroes, au tratat eternalismul cu argumente ținând de imposibilitatea de a crea substanță ex nihilo. Astfel, în Sentințele lui Peter Lombard eternalismul apare doar ca o chestiune privitoare la imposibilitatea de a crea substanță și, urmându-i
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]
-
Titus Livius, el a fost într-un fel un eternalist eretic. Averroismul italian În secolul al XIV-lea eternalismul averroist a devenit surprinzător de popular la sud de Alpi. În urmă condamnărilor pariziene din secolul al XIII-lea, predarea filosofiei naturaliste aristotelice a migrat din Franța în nordul Italiei, unde a înflorit timp de trei secole sub largă (și nu întotdeauna corectă) eticheta de "averroism", în special în universitățile din Bologna și Padova (Nardi, 1945, Maier, 1966, pp. 251-278; Kristeller, 1990
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]
-
profesionale care ofereau o mare marja de manevră atunci când venea vorba de o doctrină cum era eternalismul. Predarea de acest gen a fost permisă atâta timp cât profesorul le clarifica studenților săi faptul că el discuta o problemă de specialitate inerentă filosofiei naturaliste aristotelice și atâta timp cât profesorul afirmă că învățăturile sale nu aveau implicații mai largi cu privire la doctrina Bisericii. A fost probabil inevitabil că predarea în continuare a ideilor cunoscute a fi eretice să fi generat entuziasm și să fi avut o influență
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]
-
din Florența a început să se asigure de instruirea tinerilor în latină și în greacă umanista și în anii în care stilul all'antica a devenit la modă în artele plastice, a existat de asemenea un mare interes pentru filozofia naturalista averroistică și aristotelica. Pare de asemenea să fi avut loc o schimbare și în natură discuțiilor eternaliste. Decât să se concentreze pe imposibilitatea de a crea materie din nimic, ei acum tratau problemă modului în care într-o lume eternă
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]
-
în Florența și a sugerat, pe baza unui studiu al scrierilor sale despre optică, faptul ca Pelacani a fost influențat în primul rând, prin Paolo Toscanelli, de artiștii florentini care au descoperit perspectiva liniară. Asemena unui mare număr de filosofi naturaliști, Pelacani a predat eternitatea lumii. În 1396 el a fost cercetat de către Curtea Episcopului din Pavia sub acuzația că prelegerile sale despre eternalism erau contrare doctrinei Bisericii. Conform acestei relatări, Pelacani trata eternalismul nu doar ca o chestiune de conservare
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]
-
opoziție cu rolul său filosofic? Istoricii greci și Eternalismul Marea figură în dezvoltarea unui nou tip de istorie în Florența secolului al XV-lea a fost Leonardo Bruni. Deși scrierile lui Bruni au avut foarte puține de spus despre filosofia naturalista, după o atracție inițială spre Platon, el a devenit cel mai important traducător al lui Aristotel din secolul al XV-lea. După cum a declarat în Viața lui Aristotel, unul dintre cele mai atrăgătoare aspecte ale filosofiei aristotelice a constat în
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]
-
teoriei inteligențelor multiple: Sigmund Freud (intrapersonală), Albert Einstein (logico-matematică), Pablo Picasso (spațială), Igor Stravinski (muzicală), T.S. Eliot (lingvistică), Martha Graham (corporală-chinestezică) și Mahatma Gandhi (interpersonală). Charles Darwin poate fi un exemplu de persoană cu un nivel foarte înalt de inteligență naturalistă. Gardner subliniază totuși faptul că majoritatea acestor persoane au dovedit că au un nivel înalt al mai multor tipuri de inteligență, dar și un nivel remarcabil de scăzut în cazul altor tipuri de inteligență (de exemplu, Freud se poate să
[Corola-publishinghouse/Science/2062_a_3387]
-
personală și introspectivă, povestirea vieții, interviul, observația, texte istorice, materiale vizuale sau care acoperă interacțiunea subiect-obiect, astfel încât să se descrie momente obișnuite și deosebite din viața indivizilor, precum și semnificațiile lor pentru aceștia. În concepția autorilor anterior citați, abordarea interpretativă și naturalistă, pe de o parte, și utilizarea unor surse de informare și narațiuni multiple, pe de altă parte, constituie notele distinctive ale cercetării calitative. După Howard S. Becker (1993) cercetarea calitativă diferă de cea cantitativă prin cinci caracteristici: - Raportarea la pozitivism
Principii de bază ale cercetării știinţifice by Ruxandra Postelnicu () [Corola-publishinghouse/Science/91486_a_93182]
-
și unul simplu sau cu poduri cu alesături, fiind despărțite de câte 2-3 vrâste policrome. Alesăturile mai vechi erau geometrice, formate din succesiuni de pătrate și romburi. De pe la mijlocul secolului al XX-lea, stilul geometric a fost părăsit în favoarea stilului naturalist reprezentat de flori și ornamente vegetale. Din punct de vedere cromatic, avem de-a face cu culori având tonuri stridente, uneori chiar țipătoare. Țărăncile din aceste sate știau să țese cu mult meșteșug covoare în două ițe, cu două fețe
Monografia Comunei Oncești Bacău by Octavian I. Iftimie () [Corola-publishinghouse/Science/1775_a_92288]
-
chilim” (un fel de broderie făcută cu fire de lână sau de mătase pe etamină sau pe canava). În evoluția lor ornamentală, aceste țesături au avut mai multe etape: cu motive geometrice (cele mai vechi) și apoi cu ornamente florale, naturaliste. Sunt cunoscute covoare în romburi (în roate), cu pomul vieții și cu motive antropomorfe. Cele mai noi au ca modele buchete de trandafiri, oleandru sau alte motive florale. În perioada dintre cele două războaie mondiale și după aceea până la colectivizare
Monografia Comunei Oncești Bacău by Octavian I. Iftimie () [Corola-publishinghouse/Science/1775_a_92288]
-
iluzia vieții și ratează teatralitatea ca efect estetic global. Oricum, indiferent de autenticitatea sau artificialitatea textului lovinescian, eșecul se datorează, înainte de toate, indeciziei scriitorului, care a utilizat atât procedeele specifice dramei psihologice, cu personaje individualizate pregnant, cât și mijloacele teatrului naturalist de unde vizibilul dezacord dintre "logica" patimii amoroase, cu inflexibila sintaxă narativă prescrisă de poetica tragediei ("sângele" fiind aici un substitut al "destinului"), pe de o parte, și, pe de altă parte, tendința centrifugă a protagoniștilor dramei, ce înclină să evadeze
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1052_a_2560]
-
Patima roșie, dar și de dramele "freudiene" ale lui Blaga (îndeosebi de Fapta, republicată ulterior cu titlul Daria). Ca atare, deși teoretic am văzut că respinge determinismul (corespunzător ideii de fatalitate existențială)109, identificabil și în tragedie, și în drama naturalistă, deși sancționează vehement dramatugia lui Caragiale sau Mihail Sorbul (fiindcă se axează prea mult pe "instinct" și prea puțin pe intelectualitate), Lovinescu nu izbutește deocamdată să găsească o formulă artistică alternativă, capabilă a răspunde dorinței de libertate și de afirmare
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1052_a_2560]
-
din cauza unei decepții sentimentale, chiar dacă reprezintă însuși prototipul eroului lovinescian, rămâne totuși un personaj absent din drama propriu-zisă, trăind doar în amintirile celorlalți. Așadar, înainte de a trece la "analiza" propriu-zisă, Lovinescu înscenează "comedia dragostei" în forma simplă a unei drame naturaliste, unde "glasul sângelui" lasă în umbră complicatele resoturi sufletești. Abia în proză, o dată cu procesul epicizării dramei, autorul coboară în scenă ("de peste prag") împreună cu eroul său favorit, ca spectator și actor deopotrivă, într-o manieră tipic melodramatică (vezi supra), pentru a
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1052_a_2560]
-
operei lovinesciene (edificată, am tot repetat, pe sistemul vaselor comunicante și al jocului de oglinzi), fără a neglija specificitatea estetică a textelor analizate. Din perspectiva aceasta, drama De peste prag trebuie înțeleasă nu doar ca un ecou al teatrului ibsenian sau naturalist, ci și ca un exercițiu preliminar, de pură virtuozitate, în care scriitorul se mulțumește deocamdată doar să schițeze, într-o formă obiectivă și impersonală (ca să nu spun gata făcută), temele fundamentale ale viitoarelor sale opere de imaginație, cu tot cu soluțiile estetice
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1052_a_2560]
-
pe canavaua unei structuri de tragedie, Lovinescu compune în fapt un "hibrid" în care înlocuiește "dialogul frânt", abia șoptit (admirat la dramaturgul norvegian), cu pledoaria emfatic-grandilocventă, și atribuie fatalității o motivație mai mult biologică decât literară, în linia detestatului teatru naturalist. Dacă autorul nu ar fi ținut morțiș la ideea de tragic, De peste prag putea deveni o foarte reușită melodramă. N-a fost să fie. De altfel, caracterul schematic al piesei sare în ochi chiar din textele de escortă (didascaliile), extrem de
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1052_a_2560]