657 matches
-
pleca. N-am știut niciodată de unde venea și unde se ducea, auzeam doar atât: A venit bâlciul! A plecat bâlciul! După plecare se așternea peste oraș o monotonie apăsătoare, care ținea până când venea iarăși. Și totdeauna venea cu ceva nemaiauzit, nemaivăzut. Sau, poate, uitasem eu ce văzusem cu un an în urmă. Anul ăsta bâlciul a fost mai mare ca oricând. De cum a sosit în orașul nostru, s-a pornit o paradă strălucitoare. Jongleori, clovni, iluzioniști defilau prin centrul orașului îmbrăcați
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1544_a_2842]
-
2004, p. 23. 864. Felipe Torroba Bernaldo de Quirós, Evreii spanioli, traducere și prefață de Ezra Alhasid, Editura Hasefer, București, 2003. 865. În 1859, compozitorul maghiar Franz Liszt susținea că, locuind În „mizerie decadentă”, evreii est-europeni „răspândesc o boală molipsitoare nemaivăzută, nenumită și necunoscută Înainte, o boală care Îi va aduce la dezastru pe opresorii lor” (866, p. 534). 866. Levente Szabo, „Just Pure Music. Franz Liszt’ Book on the Relationships between the Hungarian and Roma Music”, În Symposia. Journal for
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
materiale care, altfel, ar fi rămas în dulcea amorțeală balcanico-bizantină, a scos la lumină capacități pe care nici noi nu știam că le avem au apărut oameni noi care s-au adaptat rapid noilor vremi, a crescut într-un ritm nemaivăzut circulația în Europa a oamenilor și bunurilor din România și, în sfârșit, dar nu în ultimul rând, am primit acele fonduri ( SAPARD, PHARE etc.) pe care, treptat, învățăm să le cheltuim. Așadar, impresia generală care s-a înfipt ca un
Curierul diplomatic by Mihai Baciu [Corola-publishinghouse/Administrative/939_a_2447]
-
de un miliard și jumătate de dolari despre care am vorbit data trecută. În ceea ce privește acest al doilea punct, am rămas cu buzele umflate. Înainte de toate, perioada postbelică în Irak s-a dovedit a fi un război civil de o cruzime nemaivăzută și care nu se mai termină; apoi, când este vorba de bani, marile firme, în frunte cu cele americane, n-au mamă, n-au tată. Așa încât românii n-au obținut nici măcar un singur contract semnificativ. Soldați, însă, am trimis. Este
Curierul diplomatic by Mihai Baciu [Corola-publishinghouse/Administrative/939_a_2447]
-
poate fi marcată o a treia etapă importantă, și anume implantarea firmelor multinaționale occidentale sau asiatice în țările fostului lagăr socialist, care oferă piețe interesante și o forță de muncă ieftină și foarte calificată. Dimensiunea acestora a atins un maxim nemaivăzut pînă atunci. Într-un top al celor mai mari 100 de "economii" ale lumii, 51 erau multinaționale sau companii-mamut, restul fiind state. În noul mileniu, rolul jucat de corporațiile multinaționale este unul de prim plan, dominant, acestea continuînd să își
Economie politică by Tiberiu Brăilean, Aurelian P. Plopeanu [Corola-publishinghouse/Administrative/1420_a_2662]
-
fix-șase pentru tratament, am observat ceva ce mi-a plăcut extraordinar de mult: femeia tocmai se trezise, avea părul răvășit, chipul somnoros și un zâmbet pe care nu pot să-l descriu și nici să-i găsesc sensul. Un zâmbet...nemaivăzut până atunci, indefinibil! Ce mai..., o femeie superbă! O frumusețe de neînchipuit. Am înțeles că la cei 22 de ani ai ei are deja trei copii...luați în îngrijire de Asistența Socială deoarece cel mai mic este sugar și ar
FOAIE DE OBSERVAŢIE -jurnalul unei conştiinţe- by VIRGIL ANDRONESCU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/274_a_499]
-
sau a aplica noul radical - în orice domeniu - cere din răsputeri cauțiunea foarte-vechiului. O opțiune secundă, spuneam, fără de care însă se pare că prima opțiune - aceea pentru înnoire - nu rezistă decât anevoie. Pentru a-ți lua curajul să încerci ceva nemaivăzut trebui să crezi că acel ceva a fost cândva văzut. Dar vechiul însuși nu e un dat obiectiv, ci trebuie la rândul lui imaginat, reconstruit, chiar în funcție de noul sperat, înainte de a fi restituit ca temelie a acestui nou. Revoluția plutește
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
mai mult sau mai puțin contestabil), ci expresia unei orbiri generalizate care duce în cele din urmă la destrămarea țesutului social. Viu fiind, menirea lui Socrate e aceea de a arăta primejdia care apasă asupra cetății; o dată mort, primejdia aceasta nemaivăzută, difuză, ocupă și în cele din urmă pervertește întregul spațiu comun. Pe de altă parte, prezența lui Socrate (inclusiv în atitudinea față de moarte) rămâne semnificativă; efigia sa marchează problema pe care urmașii săi (și în primul rând Platon) o vor
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
omenească, ci o voce dumnezeiască, duhovnicească, superioară firii noastre. Toți alergau să o audă, de sus, îngerii, de jos, oamenii. Toți doreau să vadă o gură fără limbă și să o audă grăind așa. Și era într-adevăr minunat și nemaivăzut și nemaiauzit ca o gură să grăiască fără să aibă limbă. Asta a adus diavolului multă rușine, mucenicului multă slavă, iar ucenicilor, mare mângâiere și temei de răbdare”<footnote Sf. Ioan Gură de Aur, Cuvânt de laudă la Sfântul Mucenic
Medicii și Biserica. Medicină și Spiritualitate în abordarea pacientului terminal by Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/121_a_138]
-
fără domn, făr’ de liturghie.” Nu este vorba despre un simplu clișeu conservator, nostalgic și moralizator, valabil pentru toate generațiile. De fapt, cei doi observatori surprind În pagina scrisă emblema definitorie a epocii lor: dramatica schimbare socială, Într-un ritm nemaivăzut până atunci. Pentru că, la cumpăna dintre veacurile al XVIII-lea și al XIX-lea, societatea românească din Ardeal traversa apele unor prefaceri fundamentale. Semnele noului se Înfiripă timid sau eclatează spectaculos la nivelul structurilor social-economice, al instituțiilor, al evoluției tehnicilor
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
la dogmă și primesc un salariu oficial. Problema relațiilor cu Dalai lama este însă departe de a fi rezolvată. * Budismul mongol. Aflat în raza de acțiune a rusiei sovietice, budismul din Mongolia fusese distrus în jurul anului 1920, cu o violență nemaIVăzută. În anii ’90 s-au descoperit gropi comune conținând corpurile a mii de călugări executați. Multe mănăstiri au fost distruse între 1927 și 1928, dar o parte dintre ele au fost reconstruite între 1990 și 1992. Există o legătură foarte
Sociologia religiilor: credințe, ritualuri, ideologii by Nicu Gavriluță () [Corola-publishinghouse/Science/610_a_1439]
-
cumpătare domnește pretutindeni. Îmbătat de splendoarea peisajului scăldat în lumină sau înveșmântat în straie de iarnă, poetul, retras în casă, la gura sobei - el are teroare de intemperii -, se lasă împresurat de fantasme, deslușind în jocul limbilor de foc plăsmuiri nemaivăzute (Serile la Mircești). Gerul, iarna sunt personificate, ca în mitologia populară. Un imn e înălțat îndeletnicirilor agreste, săvârșite de țărani radioși. Exuberanți, zburdalnici, țăranul și țărăncuța (Rodica) au un irezistibil tonus amoros, însă idila care îi ațâță suferă de prea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285234_a_286563]
-
fie lovită de plăgi, pentru ca poporul drept și cinstitor de Dumnezeu să fie eliberat. Și, așa cum în vremea aceea au fost făcute semne pentru a arăta viitoarea nenorocire a Egiptului, tot astfel, în cel din urmă ceas, vor fi minuni nemaivăzute, care se vor face prin toate elementele lumii, minuni prin care toți locuitorii pământului să înțeleagă că sfârșitul este aproape. Lactanțiu face parte din familia spiritelor „decadente”, considerând că pe măsură ce se apropie de sfârșitul său, lumea depinde din ce în ce mai mult de
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
verii, iar vara pe cel al iernii. Dereglarea ritmului vieții pământești este însoțită de răsturnarea tuturor legilor cerești. Lactanțiu introduce o serie de prodigia tipice literaturii „de criză” a autorilor latini păgâni, care abundă, de asemenea, în Oracolele sibiline. Minuni nemaivăzute, săvârșite în cer, vor arunca spiritele oamenilor în cea mai mare groază. Cozile cometelor, întunecările soarelui, culoarea lunii, ploaia stelelor căzătoare, toate acestea vor fi neobișnuite. Se vor ivi pe neașteptate aștrii necunoscuți, nemaivăzuți vreodată; soarele va fi tot timpul
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
de asemenea, în Oracolele sibiline. Minuni nemaivăzute, săvârșite în cer, vor arunca spiritele oamenilor în cea mai mare groază. Cozile cometelor, întunecările soarelui, culoarea lunii, ploaia stelelor căzătoare, toate acestea vor fi neobișnuite. Se vor ivi pe neașteptate aștrii necunoscuți, nemaivăzuți vreodată; soarele va fi tot timpul întunecat, încât cu greu se va deosebi ziua de noapte; eclipsa lunii nu va dura doar trei ceasuri, ci, scăldată în sânge în toată vremea, ea va avea direcții uimitoare, încât nu se va
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
tăiat împrejur, așa cum Cristos a fost tăiat împrejur. Cristos a ales apostolii, celălalt va alege un întreg neam de ucenici, care îi sunt asemenea în lucrarea răului. La început va iubi poporul iudeilor. Cu ei, va săvârși semne și minuni nemaivăzute, dar ele nu vor fi adevărate, ci înșelătoare, menite să aducă rătăcire celor fără de lege ca și el. De va putea, îi va îndepărta și pe cei aleși de la iubirea lui Cristos. La început el se va arăta bun, milostiv
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
și iubitori de arginți [...]. Oștirile lor vor aduce mari tulburări, fugă [în deșert] și vărsare de sânge” (cap. 4). Apoi, un rege aprig își va face apariția în Apus. Domnia sa va sta sub semnul jefuirilor, al nelegiuirilor și al crimelor nemaivăzute (cap. 5). Haosul va cuprinde întregul cosmos (cap. 6). Semne uluitoare vor preceda venirea Anticristului: „Și vor fi semne pe pământ: din neamul omenesc se vor naște balauri și fiare sălbatice; din fecioarele curând căsătorite se vor naște prunci care
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
e "matrice dată din ziua cea dintâi,/ în care mă așteaptă, ca-ntr-o oglindă, chipul" (Femeie luminoasă)14. Noul tărâm, cel poetal de această dată, al nesfârșirii zilei dintâi ce urmează sfârșitului, își oferă imaginea drept chip de nevăzut, nemaivăzut în felul în care el e reflectare pură, lumină a vieții renăscute: "Dar dacă poți, privește ici, în pământul copt,/ sub flacăra-n genunche la căpătâiul nopții,/ figura nevăzută, teribilă, a forții" (Herța, VII)15. Căpătâiul nopții e limita dincolo de
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
sub piept o rană/ Prin care raze roșii se scurgeau/ Prelinse-ncet ca picături de sânge". Vizibilitatea nu aduce la vedere decât lucruri pe care ochiul le percepe în lumina recunoașterii. Chiar și atunci când ceea ce se arată este un lucru nemaivăzut, el e de îndată asociat cu imaginea arhicunoscutului, cu forma deja- văzutului: de pildă un nor care, dacă vâslește și dă din aripi, e doar în virtutea imaginației care se complace să-l vadă în acest mod "poetic". Să fie vorba
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
ca lumina/ ce doarme-n floare"44. Lumina acestui cer la puterea a doua, învăluită în chipul cerului vizibil, "e-n nevăzut cum e zăpada/ în mâna flăcării"45, face vizibilul și mai vizibil, adâncindu-l în perspectiva nevăzutului, a nemaivăzutului posibil. Prin reducția datelor sale obiectiv-sensibile, vizibilul e străluminat de invizibil, vederea se topește în prevedere, se lasă străvăzută, vede în lumina unei alte vederi. Vederea e acum retragere, în chiar deconstrucția semnelor vizibile, acces regresiv la începutul care o
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
pâlpâitoare în golul din care se desprind 82. Ipostaze imaginale date intuiției eidetice, ele sunt manifestările poetale ale inaparentului, frânturi din chipul ascuns, în-semne survolând peisajul văzut în suspensia oricăror determinații sensibile. Căci ceea ce se vede acum este un imprevizibil, nemaivăzutul care iese din ascundere fără să se ofere în întregime, chipul unui peisaj pe care nu îl avem în vedere, neexperiat ca atare, in-sensibil și ne-suferit în existența obiectivă 83. Invizibilul se face vizibil prin filtrul vizibilului; inaparentul se
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
fața spre plugurile Răsăritului", iar "grâul e chip/ Și față povestesc și ochii animalelor,/ Primejdia și slava sunt pe chip"78. "Icoană țin" cu toatele, căci în rama invizibilului excesul slavei se oferă privirii, saturând-o extatic, dilatând-o în hiperbola nemaivăzutului: "Semințe străvezii cât munții cresc/ În glii de limpede lumină/ Nu se mai poate tăinui nimic/ Căci totul e o taină în lumină"79. Acesta e chipul iconic pus în lumină: o taină în lumină, vizibil al inaparentului care se
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
apariției. Doar natura albului poate ieși dintre albii, deversând din matca speciei, drept rozalb care își sparge limitele, crește nemăsurat pe ecranul care îl pune în vedere. Se revarsă enorm pentru că e însuși enormul fără măsură, dilatând ochii în excesul nemaivăzutului 48. Iar ceea ce apare se arată între, își face loc printre, răzbate prin aparențe în distanța deschisă de intervalul pe care îl străbate pentru a ajunge la vedere. Ajunge văzut și nevăzut deopotrivă, căci nu se dă decât în eclipsarea
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
cea de a doua jumătate a secolului XX când, după ororile celui de-al Doilea Război Mondial și după relevarea adevăratului chip al comunismului, omenirea trăiește la modul tragic sentimentul unui sfârșit iminent al omului și al lumii, printr-o nemaivăzută până acum degradare și uitare de sine. În această din urmă consonanță, însă, la nivel ideatic, nu a contat atât de mult, pe cât ne-am fi putut aștepta, experiența carcerală, comună lui Dostoievski și lui Soljenițîn, și nici modul de
by Cecilia Maticiuc [Corola-publishinghouse/Science/1022_a_2530]
-
tot al naratorului. Eroul din povestirea Mâna dreaptă este cel care focalizează toate fenomenele și obiectele din jur, cu interesul celui revenit la viață. Acesta introduce în discursul propriu elementele aflate în atenția sa: "pentru mine, totul era uitat sau nemaivăzut, totul mi se părea interesant: până și căruciorul cu înghețată; până și măturătorul cu furtunul de apă" etc. Pe lângă obiectele simple și fructele ademenitoare, pe care nu-și permitea să le cumpere, atenția naratorului-personaj se îndreaptă spre fenomene ("răsăritul triumfător
by Cecilia Maticiuc [Corola-publishinghouse/Science/1022_a_2530]