639 matches
-
în pură atmosferă de magie, pitorescul derizoriu al imaginilor nu face decât să stimuleze o asemenea percepție. În același timp, densitatea amănuntului descriptiv și caracterizator, blochează orice tentativă de a disocia între nivelul riguros realist al povestirii și eventuala ,,suprarealitate’’ parabolică încorporată lui. Un exemplu este reprezentat de relatarea întâmplărilor, mai mult decât banale din viața de zi cu zi a cerșetoarei, fapt care nu lasă prin nimic a se înțelege că în timpul nopții ce vine 58 bătrâna nevolnică va fi
Fantasticul în proza lui Ion Luca Caragiale by Elena Deju () [Corola-publishinghouse/Science/1278_a_1923]
-
aceste portrete fiind dezvoltat în câte o secțiune separată. Studiul de imagologie etnică este dublat de unul de antropologie vizuală, aproximativ două sute de ilustrații susținând demersul științific. După decenii de tabuizare a subiectului, lucrarea a declanșat o dezbatere vie. Microromanele parabolice din Cutia cu bătrâni (1995) continuă firesc lucrările științifice ale lui O., transpunând în ficțiune problematica sinuciderii din eseistica lui Camus (Comisionarul) sau reconstituind misterul unor individualități prin colajul baroc al amintirilor și viziunilor trezite de colecția mateină de obiecte
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288514_a_289843]
-
ce se dovedește a fi îngerul morții, ci de doi vizitatori ce reușesc să le dea peste cap, prin situațiile create, ceea ce considerau că este o viață normală. Piesele așa-zis absurde, în opinia lui Michael Bennett, prezintă o structură parabolică, în care expresia metaforică, paradoxul și tendința spre dezordine invită spectatorii să își confrunte propriile viziuni pentru a restabili ordinea în haosul ce este reprezentat pe scenă (Bennett: 8). Dintre acestea, Who's Afraid of Virginia Woolf? trece de pe Off-Broadway
Dicţionar polemic de cultură americană by Eduard Vlad [Corola-publishinghouse/Science/1402_a_2644]
-
de protest social sau politic. Este o scriere alertă, nervoasă, cu un dialog viu, colorat. Cel de-al doilea roman, Gigantica (1988), se axează pe o evocare afectuoasă a personalității tatălui, acrobatul, care devine personaj într-o epică de factură parabolică, incluzând aluzii la contemporaneitate. Tot din lumea circului se inspiră și piesa pentru copii Vrăjitoarea Cik... la circ, reprezentând debutul în dramaturgie al autorului, pusă în scenă în 1986 la Teatrul Național din Cluj-Napoca și ulterior la Teatrul „Toma Caragiu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288436_a_289765]
-
lovi calculul (știut fiind faptul că, În timpul mișcărilor respiratorii, rinichiul, deci și calculul, se deplasează cu 2-4cm!). Sursa electromagnetică mai are, pe lângă litotritorul Siemens Lithostar și Dornier Compact, și Storz Modulith, dar acesta din urmă este dotat cu un reflector parabolic al undelor de șoc. b. Emițătoare piezoelectric Aparatele ce utilizează acest tip de mecanism se bazează pe faptul că, o serie de curenți de mare frecvență și voltaj, determină o elongare a elementelor ceramice plasate Într-un reflector concav, toate
LITIAZA RENALĂ GHIDUL PACIENTULUI ŞI AL MEDICULUI by CĂTĂLIN PRICOP () [Corola-publishinghouse/Science/91500_a_93180]
-
folosite atât ruga și implorația, cât și blestemul și invectiva împotriva uitării și înstrăinării. Tema iubirii Basarabiei și României este predominantă. Proza din volumul Să vii acasă pe un nor (1989), oralizantă, biografică, de sorginte populară, este structurată în episoade parabolice, având în centru pe un moș Carp, rostitor de pilde. Drama Viforul (1942) va fi inclusă peste decenii într-un volum colectiv, publicat în 1996. Alte piese (S-a întâmplat la seceriș, 1955, Bogata la telefon, 1965) s-au jucat
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286831_a_288160]
-
în schimbare (1984), roman recompensat și cu Premiul Academiei Române. Despre purpură și Antonia. O poveste de dragoste (1978) sunt singurele cărți de povestiri scurte și nuvele ale lui U., celelalte fiind romane. Despre purpură adună șase proze fantastice, mitice și parabolice, din care se conturează un univers specific creației sale viitoare, cu un reper - tărâmul imaginar Vladia - articulat mai târziu din aceste „bucăți de puzzle” în romanul cu titlul omonim (1982). În volumul de debut scriitorul explică misterul acestui ținut ficțional
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290379_a_291708]
-
-o, cea nouă, pe care o descoperă sau o inventează, respingându-i ori neputându-i-se adapta. În Vladia, roman legat indisolubil de Stăpânirea de sine (1986), U. revine la realismul magic din proza scurtă, alternând normalul cotidian cu fantasticul parabolic. Într-un ținut al somniei, în care poți face absolut ce dorești, treptat se naște plictiseala pe care o dă libertatea fără limite și sens, lumea de aici fiind apăsată de „singurătatea neomenească, lipsită de suferință și tristețe”. Lui Vicol
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290379_a_291708]
-
scrie P. - de regulă mici narațiuni fracturate, lacunare, presărate cu eludări și suspendări, frapante prin atmosferă (obținută printr-o maximă concentrare, cu mijloace retorice și elemente lexicale și anecdotice puține) - nu sunt parabole fluente și consecvente (deși semantizarea în manieră parabolică e frecvent utilizată, în secvențe scurte, articulate ca elementele unui puzzle), ci aproximări prudente ale unei confesiuni profunde. Aparentul intimism - uneori cu accente cinic-autoironice - e, de fapt, o modalitate piezișă de contemplare a ontologicului: „spre seară acolo în încăierările din
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288735_a_290064]
-
se află după o îndelungată cură de psihoterapie și, în principiu vindecată, își reasumă sinele, printr-o autoscopie retrospectivă - în care anamneza morții Agatei are un loc important -, dublată de o mistuitor- izbăvitoare dezlănțuire de erotism. Poate fi vorba astfel, parabolic, cum au observat comentatorii, de o „dublă deshumare”. Nu tematica și așa-zicând anecdotica în sine sunt relevante în ce privește puterea de seducție a cărții, ci perspectiva, viziunea, scriitura, dicția și mizanscena. Autoarea ocolește formule romanești considerate optzeciste, așa după cum nu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288735_a_290064]
-
ucisă de Siguranță pentru vina de a fi participat la acțiuni comuniste subversive, săvârșite în memoria tatălui ei, participant la revolta muncitorilor de la Grivița din 1933. „Infernul” ideologic se încheie pentru prozator odată cu apariția romanului Alexandra și infernul (1966), narațiune parabolică ce marchează începutul celei mai importante etape în evoluția scrisului lui F. Roman de război, încărcat de evocarea unor experiențe traumatizante și a unor crize psihologice profunde, Alexandra și infernul este alcătuit prin punerea cap la cap a unor povestiri
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287107_a_288436]
-
sunt uneori interpretate eronat, ceea ce generează numeroase confuzii. Conform teoriei asociate fenomenului, există mai multe puncte de interes generate de modul de variație a costurilor. Dacă se acceptă prezumția că funcția ce reprezintă variația costurilor cu producția are o formă parabolică (deși acest lucru este învățat din primele lecții de economie și se consideră evident, unii economiști îl pun sub semnul întrebării!), atunci ar fi de maxim interes determinarea valorii producției pentru care se obține un cost minim. În practică se
[Corola-publishinghouse/Science/2251_a_3576]
-
1.2. Costurile suplimentaretc 1.1.2. Costurile suplimentare" Apariția unor costuri suplimentare odată cu creșterea producției ar părea un paradox prin raportare la seria de economii discutate anterior. Și totuși, teoria economică operează cu costuri variabile medii cu o variație parabolică, ceea ce înseamnă că acestea prezintă un minimum pentru un nivel dat al producției. Chiar dacă există o componentă a costului total mediu cu o scădere continuă odată cu nivelul producției, costul total mediu va avea, ca și cel variabil, o variație parabolică
[Corola-publishinghouse/Science/2251_a_3576]
-
parabolică, ceea ce înseamnă că acestea prezintă un minimum pentru un nivel dat al producției. Chiar dacă există o componentă a costului total mediu cu o scădere continuă odată cu nivelul producției, costul total mediu va avea, ca și cel variabil, o variație parabolică. După un anumit nivel al producției, o creștere a acesteia va avea drept consecință o creștere a costului mediu. Fenomenul este denumit „dezeconomie de scară”. Explicația acestei creșteri a costurilor este dată nu numai de elemente tehnice, ci și de
[Corola-publishinghouse/Science/2251_a_3576]
-
similară domină romanele Martorii (1968) și Cartea fiilor (1970), în care narațiunea se țese pe canavaua unei simbolistici biblice foarte dense. La fel în Epistole (1969) sau Tăietorul de lemne (1974), unde normele confesiunii, predica și eseul coexistă cu exemplificarea parabolică. S-ar părea că face excepție de la această viziune masivul roman Istorii (I-V, 1977-1986), în care autorul a vrut să-și probeze voința de a ilustra modalitatea realismului. Critica a remarcat totuși că observația realistă reprezintă numai un strat
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286236_a_287565]
-
uneori efectul de real e spulberat înainte de a lăsa asupra cititorului amprenta unui make-believe. Astfel, între povestirile din volumul de debut, Felia amară, textul titular demarează cu o reușită evocare melancolică a mamei și sfârșește cu o scenetă parodică și parabolică, ușor facilă, în care se întâlnesc Istoria, Poporul Român, Dumnezeu, Președintele, Mătușa Măriuca, Eu și Străinul. Mult mai izbutită e proza Așteptând-o pe Godette, unde o intrigă erotică se inserează pe fundalul unei lumi absurde, cu diferența că de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290325_a_291654]
-
dramaturgiei sale poate fi pusă în evidență prin prezentarea cronologic răsturnată a pieselor. Astfel, cele mai reușite se dovedesc acelea incluse în volumul Don Juan apocalipticul (1984), marcând o direcție distinctă în teatrul românesc postbelic. Autorul cultivă cu precădere drama parabolică, sprijinită de schelăria subtilă a speculației, pornind de la pretexte istorice, cazurile grotesc-ambigue fiind transpuse în haina derutantă a tragediei cinice sau a farsei atroce. În centru se află analiza sistemelor politice opresive și a figurii tiranului, de unde și articularea parabolelor
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289652_a_290981]
-
naturalețe și sinceritate. Mireasa (1967) oferă o suită de nuvele din viața satului. Proza lui S., autor „cu un spirit fin de observație și cu simțul acut al situațiilor de viață paradoxale” (Mihai Cimpoi), conturează psihologii, într-o formulă laconică, parabolică, în spirit modern. În același context al căutărilor se înscriu și dramele scriitorului - Minodora, Grăbește-te încet, Armăsarul cu dinți de aur(1989), Consumatorul de onoruri (2001) -, unele abordând tarele totalitarismului. Este și autorul unui scenariu de film artistic. SCRIERI
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289970_a_291299]
-
din cîteva încercări le-am astupat, senin deasupra, prima stea, Ruginoasa podeț ciorchine de băieți, hăiturile de Anul Nou au învelit trenul, îl așteptați, transportul ieșind cel mai bine în prezent, Tîrgu Frumos amfiteatru de case de mahala, frontonul gării, parabolica strînge liniile, dar voi v-ați luat bilet? eu am venit cu nașu', 3,50, noi am dat 4,60! vine și controlează, supraveghează coada cît se mai bîțîie pe noapte, lăsată liberă pe cît de țeapăn axul, aschimodia de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
două ieșiri la verticala lumii, alegeri de crengi pe zăpadă în Republica Brazi, tinerii în discurs bilingv banii, jilip gardul în loc de torent, împlinită cu munți Valea Trotușului, scăzămînt în case, canton, ține steagul de pînză, cuib conic în castan, cureți parabolica, vîntul se întețește, după cîte-am înțeles n-au nică și așteaptă de la ei să-i deie! Brusturoasa de ce nu-i dă drumul? nu, dar mulți navetiști din Palanca și așteaptă acolo de jumătate de oră Iași Adjud Brașov acceleratul de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
liberalizarea ideologică și renunțarea la modelul proletcultist și până în 1990, când a căzut comunismul, de la versificarea propagandistică ridicolă, fără nici o valoare estetică, la experimentul postmodernist și biografismul perfect aliniate la tonul poeziei occidentale. Proza a experimentat și ea, cultivând când parabolicul, ca metodă de eschivă, când psihologiile oblice, dificil de adus în contemporaneitatea politică. În orice caz, această literatură, valabilă estetic, a dat naștere unui tip special de receptare, care, deși se revendica de la criteriul estetic (pe care îl opunea grilei
[Corola-publishinghouse/Science/84944_a_85729]
-
Damascului sau Moara de nisip), București, 2003; Iisus Tămăduitorul, București, 2000; ed. (Moara de vorbe sau Iisus Tămăduitorul), București, 2003. Repere bibliografice: Ion Papuc, Virtuțile ficțiunii epice, TR, 1968, 27; Magda Ursache, „Oameni singuri”, CRC, 1968, 51; Constantin Cubleșan, Romanul parabolic, TR, 1969, 29; Mircea Muthu, „Cortegiul”, ST, 1969, 8; Mincu, Critice, I, 195-197; Popa, Modele, 145-146; Nicolae Prelipceanu, „Urma”, TR, 1972, 39; Eugen Uricaru, „Urma”, ST, 1973, 21; Constantin Hârlav, Banala aventură a sufletelor însingurate, TR, 1974, 39; Dana Dumitriu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289936_a_291265]
-
de apă a lui Goethe). Fericirea, nu rareori cu sugestii platonice, este dată de „sincera sălbăticie”, iar rosturile „stării” sunt supuse naturii (Manual de fericire și Ideea), apa fiind elementul germinativ (marea, lichidul amniotic), liant al omului cu neantul. Expresia parabolică sau alegorică (fabula uneori) are o transparență de obiect frumos de sticlă, cu cadențe și armonii bine strunite. În Strigăt și șoaptă (1984) versul capătă o solemnitate care cere respirație cuprinzătoare, adaptată ordinii lucrurilor cântate („piesa naturii - / spectacolul ei de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289922_a_291251]
-
este simbolul soarelui și al vieții, al focului furat de Prometeu. Este aprinsă la Olympia sacră, pe locul vestigiilor olimpice din antichitate, pe ruinele templului zeiței Hera. La fiecare ediție a Jocurilor Olimpice, flacăra se aprinde de la soare cu o oglindă parabolică și apoi este purtată de atleți cale de 350 km până la Atena. De aici ștafeta flăcării olimpice (simbolizând întoarcerea permanentă la origini), parcurge țări, mări, continente, fiind transmisă de la un alergător la altul până la locul de desfășurare a Jocurilor Olimpice, în
Fenomenul olimpic de la antic la modern by Liliana RADU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101004_a_102296]
-
cambio, case de schimb valutar, unde se pot schimba dolarii în pesos și invers; tot mai multe mașini cu numere de înmatriculate de Texas, Illinois, California, Georgia, Florida, North Carolina, Colorado și Oregon; case cu două etaje, garaje și antene parabolice; copii cu jocuri Nintendo și care poartă tricouri cu inscripții americane, teniși, tatuaje, șepci de baseball și toate celelalte articole de îmbrăcăminte care caracterizează grupurile de tineri din Los Angeles, Chicago, Houston sau Miami. În timpul verii, comunitățile rurale par pustii
[Corola-publishinghouse/Administrative/1989_a_3314]