1,633 matches
-
minte o zi de vară însorită când câțiva țărani împreună cu taică-său au luat-o și au pus-o într-un car și au plecat cu ea. ‘’Avea la cap o lumânare aprinsă de care ținea țața Elisaveta, sora tatei ‘’, prăpădindu-se și ea acum o vara, otravită cu niște ciuperci. Alte rude, Colaie, nu știa. Tot satul, ba și satele vecine-l știau de Colaie al lu’ Lipici. De ce Lipici? Habar n-avea! Probabil că porecla i se tragea de la
COLAIE AL LUI LIPICI de ILIE FÎRTAT în ediţia nr. 1566 din 15 aprilie 2015 by http://confluente.ro/ilie_firtat_1429078587.html [Corola-blog/BlogPost/369482_a_370811]
-
de aici. Nimeni nu a știut că soția mea este străină, mai ales că vorbea românește perfect, deci nu a primit nici un tratament aparte. Mai mult, în prima noapte o bătrână din cameră, care a suferit enorm s-a și prăpădit. Trebuia văzut cum se chinuiau toți în încercările de a o salva și ce durere au manifestat toți după acea. Tot ce pot să spun este „Zece plus" pentru întreaga echipă de la terapie intensivă coronar, condusă de dna. dr. Katalin
NU TOT CE SE SPUNE, ESTE CHIAR AŞA ! de IVAN LUNGU în ediţia nr. 1067 din 02 decembrie 2013 by http://confluente.ro/Ivan_lungu_nu_tot_ce_se_spun_ivan_lungu_1385982902.html [Corola-blog/BlogPost/342182_a_343511]
-
Hurezeanu. „Aflată la limita dintre publicistica și proza, inspirată din cea mai strictă actualitate, dar trecută prin filtrul imaginației unui scriitor cu experiență, cartea lui Cristian Tudor Popescu, Cuvinte rare, seamănă cu filmele lui Charlie Chaplin: te face să te prăpădești de ris, pentru că la sfîrșit să simți că ți-a rămas o lacrima în colțul ochiului. Este o oglindă a timpului prezent în care ne privim cu fascinație și oroare. Aproape că devine inutil să recomanzi o carte a unui
16 Martie 2010 by http://www.iasi4u.ro/stire/16-martie-2010/ [Corola-blog/BlogPost/95139_a_96431]
-
nu mai vii la munca câmpului. E greu, băiatul tatii, e tare greu... Să înveți, să mergi mai departe, cu bursă dacă poți. Dacă nu... oi vedea eu cum te țin, da' nu este mai mare supărare după ce s-a prăpădit Maria, cum ar fi să nu ajungi la oraș. Pe picioarele tale, pe munca ta, pe banii tăi, fiule! - Da tată, îți promit că așa va fi... - Așa să fie și Dumnezeu să te ajute! Nu te înhăita cu băieți
ISPITA (8) de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 263 din 20 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Ispita_8_.html [Corola-blog/BlogPost/356493_a_357822]
-
spațiul dintre ușa și țocul ușii dispare. Se lasă liniștea, dar nu pentru mult timp. - Începând chiar de...ACUM, eu plec acasă...de mâine, decât să muncesc degeaba mai bine stau degeaba...ai grijă de șeful tău, să nu se prăpădească de plâns când o să afle că nu mai vin la lucru...glumesc...lumină violeta din acest spațiu m-a eliberat complet de voi...va iert, ca să mă liniștesc, dar nu va uit...hai, deschide ușa buncărului, să plec cât mai
FARA TITLU, PANA LA FINAL...NUVELA, EP. 2 de EUGEN LUPU în ediţia nr. 1981 din 03 iunie 2016 by http://confluente.ro/eugen_lupu_1464930747.html [Corola-blog/BlogPost/378121_a_379450]
-
preschimba câte-un deget în răsucirea de apă. Ba chiar poftea să se cufunde în unda subțire, să se contopească de tot cu ea! Dar își lua degrabă seama, fiindcă ce s-ar fi ales de stânca-de-foc? S-ar fi prăpădit! Nu?! Și stăpânită nebunia chemării, se lăsa mai departe purtat de apa care-l urca și-l cobora, când zbuciumat, când lin, când pe ocolite, când... Tot de la Muma știa că izvorul sfânt adună multe ape și curg laolaltă, tot
DUBLIN, 2014 de ANGELA DINA în ediţia nr. 1432 din 02 decembrie 2014 by http://confluente.ro/angela_dina_1417546123.html [Corola-blog/BlogPost/371882_a_373211]
-
-l purtase prin colbul vremii, îl năpădiră lacrimile, gata-gata să-l înece. Și se lăsă plânsului îndelung, amărât... pentru arnăut, pentru fete, pentru țara împilată în vremurile vechi de fanarioți și otomani, pentru cei din oastea lui Tudor care se prăpădiseră pe-acele plaiuri oltenești în drumul spre făptuiri înalte... Ostoindu-și durerea, băiatul se pomeni c-avea în mâini năfrămuțele aflate în vis. Le puse pe masă, iar ele pe dată se îmbinară, născând însemnul roș-galben-albastru, sfânt călăuzitor al străbunilor
DEZLEGAREA de ANGELA DINA în ediţia nr. 2158 din 27 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/angela_dina_1480233055.html [Corola-blog/BlogPost/384294_a_385623]
-
înălțase, ne simțeam confortabil. Cu totți priveam peisajul de primăvară timpurie, ... XXXIII. ORDINUL, de Florica Patan , publicat în Ediția nr. 2230 din 07 februarie 2017. ORDINUL Erai cea mai mare dintre surori, în clasa a XI-a, când s-a prăpădit bietul vostru tată. Rămăsese cu patru copii, el singur să vă crească, după moartea prematură a mamei voastre. Și a făcut-o bine până în acea zi nefastă, când a căzut de pe stâlp... Era linior, lucra în telefonie pe vremea aceea
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/florica_patan/canal [Corola-blog/BlogPost/383518_a_384847]
-
bine că mamă nu mai aveam când tatăl meu, angajatul întreprinderii dumneavoastră, a avut un accident de muncă și am rămas ai nimănui „ . Citește mai mult ORDINULErai cea mai mare dintre surori, în clasa a XI-a, când s-a prăpădit bietul vostru tată. Rămăsese cu patru copii, el singur să vă crească, după moartea prematură a mamei voastre. Și a făcut-o bine până în acea zi nefastă, când a căzut de pe stâlp... Era linior, lucra în telefonie pe vremea aceea
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/florica_patan/canal [Corola-blog/BlogPost/383518_a_384847]
-
altfel! - Mai bine ți-ai vedea de drum, îl sfătui iepurașul pe arici, căci, dacă se trezește Mormăilă, nu te văd bine, fârtate! - Măi să fie, megieșule! Ce mai spaimă te-a cuprins, nu degeaba ți se spune Fricosul! se prăpădea de râs ariciul. - Ehe, ariciule, dar viteaz mai ești! Și iepurașul nu mai contenea să zâmbească. - Te-aș ruga ceva, dacă ești amabil, continuă ariciul cu o voce gravă. Să-mi vorbești cu „domnule”, urecheatule! - Ei, dar văd că ești
IEPURAŞUL VESEL (POVESTE) de MARGARETA CHIURLEA în ediţia nr. 448 din 23 martie 2012 by http://confluente.ro/Margareta_chiurlea_iepurasul_vesel_p_margareta_chiurlea_1332486843.html [Corola-blog/BlogPost/350778_a_352107]
-
că teoria pedagogică nu a făcut pe nimeni profesor adevărat: profesor ești sau nu ești. Dacă ești, se întâmplă în virtutea vocației tale lăuntrice. Nu poți fi puțin profesor. Teoria pedagogică nu ar trebui complet eliminată, deși nimeni nu s-ar prăpădi dacă așa ar sta lucrurile, dar un examen de competență reală se face pe specialitate. Dacă ne dorim profesori competenți, atunci teoria pedagogică ar trebui exilată departe. Specialiștii își vor da seama dacă un profesor e profesor asistând la oră
Apel pentru restaurarea demnității profesorilor by https://republica.ro/apel-pentru-restaurarea-demnitac-ii-profesorilor [Corola-blog/BlogPost/338414_a_339743]
-
doctă și înțepată, altfel foarte deșteaptă). Și se plimba Leana, cu ochelari de împrumut așezați confortabil în șaua nasului ei impunător, țeapănă de parcă înghițise un băț, cu mâinile la spate, întinzând un deget inchizitorial spre vreuna din ele. Fetele se prăpădeau de râs și când dansa Leana cântându-și singură „Obbladi, obblada”, dând din brațele lungi de parcă voia să-și ia zborul. Avea ceva din Olive a lui Popeye , caraghios și înduioșător totodată. -Fetelor, le anunță domnișoara Geta, intrând într-o
CHAGRIN D AMOUR de STELUȚA CRĂCIUN în ediţia nr. 1932 din 15 aprilie 2016 by http://confluente.ro/steluta_craciun_1460704567.html [Corola-blog/BlogPost/381245_a_382574]
-
Țin minte când mi-am serbat majoratul mama a scos toate macaturile și a împodobit gardul curții cu ele. Erau în total 40. Fiind singurul copil rămas în viață (sora mea mai mare cu un an ca mine, Florica se prăpădise la 5 ani, deochiată la o nuntă bogată, fiind cea mai frumoasă copilă din împrejurimile a câtorva localități), mama mă considera ca și fată de măritat, cu atâta zestre. Pereții Odăii erau îmbrăcați cu macaturile cele mai frumoase, cu Icoane
TRADIŢII ALE SFINTELOR PAŞTI PĂSTRATE ÎN SUFLETUL VÂLCEANULUI de GHEORGHE CONSTANTIN NISTOROIU în ediţia nr. 1209 din 23 aprilie 2014 by http://confluente.ro/Gheorghe_constantin_nistoroiu_1398209325.html [Corola-blog/BlogPost/347927_a_349256]
-
urcam la pătuțul meu pe care am avut plăcerea de-al alege din cele douăsprezece de toate, căci camera era goală, și, coborând pe genunchi am rostit Creatorului nostru următoarele: ”Doamne, doar Tu știi cât sufăr că mama s-a prăpădit de trisețe pe când eu eram în Germania, departe de ea. Și tot numai Tu știi de ce am ajuns eu aici în Israel, căci ți-am cerut un servici în afara țării oriunde pe acest Pământ, și iată că nu-l mai
...JAFFO, LOC ANTIC AL REVELATIILOR! de ALEXANDRU ŞI MARICUŢA MANCIUC TOMA în ediţia nr. 270 din 27 septembrie 2011 by http://confluente.ro/_la_stanci_.html [Corola-blog/BlogPost/354040_a_355369]
-
-i drept, avea un glas foarte frumos. Nici acum nu știu de ce nu s-a făcut popă, că avea darul preoției. Noi abia ne stăpâneam să nu dăm în vileag toată afacerea: ne ascundeam fețele unul după altul și ne prăpădeam de râs în sinea noastră. Dar bătrânica, plină de evlavie, lua lucrurile în serios, era numai ochi și urechi la slujbă. De la o vreme, am observat că bătrânica stătea în cumpănă, să zică, sau să nu zică ceva. Parcă-i
TEAM BUILDING de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1448 din 18 decembrie 2014 by http://confluente.ro/viorel_darie_1418886088.html [Corola-blog/BlogPost/349708_a_351037]
-
țină o slujbă de mulțumire pentru fapta ei cea bună, dar și pentru vreme frumoasă, cu glas tare, s-audă și bătrânica: - Miluiește, Doamne, pe roaba Ta Parasca, pentru multă bunătate ce sălășluiește în sufletul ei. Noi râdeam de ne prăpădeam, ne țineam de burtă să nu crăpăm de râs. Și, în timp ce glasul "părintelui" încă mai răsuna în ecouri prelungi prin văile pădurii, echipa s-a pornit să culeagă afine. Într-adevăr, era un belșug de afine. Doar în vreo patru
TEAM BUILDING de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1448 din 18 decembrie 2014 by http://confluente.ro/viorel_darie_1418886088.html [Corola-blog/BlogPost/349708_a_351037]
-
a fraierii credulii, arătându-și dantura asemănătoare ca a unei roți dințate... care-și rupsese „boabele” când prinsese în angrenaj vreun fier ruginit, aruncat de un gură cască. - Mă jenez, măicuță... - Vaită-te... îi șopti smolita vrăjitoare. - Aoleo, aoleooo!... mă prăpădesc, dar nu mai rezist... și „pungașu-conașu” își puse palma la gură să nu care cumva să i se audă râsul pe care și-l curmă cu un sugiț urmat de un strănut bine venit, semn că și la „băutori” au
PARTEA A IV-A PARIUL BLESTEMAT de MARIN VOICAN GHIOROIU în ediţia nr. 764 din 02 februarie 2013 by http://confluente.ro/Partea_a_iv_a_pariul_blestema_marin_voican_ghioroiu_1359792286.html [Corola-blog/BlogPost/359277_a_360606]
-
moldovenească. Îi povestise multe despre locuri și oameni, dar despre ea, mai nimic. Aflase doar că era educatoare la o grădiniță din oraș și că o crescuse bunica din partea mamei, de la care avea toate lucrurile din casă. Părinții i se prăpădiseră de timpuriu, iar în urmă cu câteva luni o părăsise și bunica. Era de ceva vreme în UTM iar cei de acolo o ajutaseră să obțină cămăruța în care stătea, scutind-o astfel să facă naveta din satul unde locuise
DESTIN ( TITLU PROVIZORIU, VOLUM ÎN LUCRU) de HELENE PFLITSCH în ediţia nr. 1152 din 25 februarie 2014 by http://confluente.ro/Destin_titlu_provizoriu_vol_helene_pflitsch_1393344629.html [Corola-blog/BlogPost/353479_a_354808]
-
dracului! Adică, nu mai vezi tu tot ce fac eu în casa mea și în curte, acu vezi doar cotețu! E bine? Auzind cum e Vulpe pus la respect de bătrâna Tanța și trimis să se mai cultive noi ne prăpădeam de râs, însă el nici nu clipea și continuă să povestească: - Bre, vezi că dacă te dau În judecată că mi-ai pus cotețul lângă geam să mă intoxici, eu voi câștiga! Să știi că legea e de partea mea
INGRID (7)FRAGMENT DIN ROMAN de MARIA GIURGIU în ediţia nr. 2014 din 06 iulie 2016 by http://confluente.ro/maria_giurgiu_1467755632.html [Corola-blog/BlogPost/375821_a_377150]
-
sângele lor fierbinte și neprihănit. Dar și acum milioane de creștini români deznădăjduiți de greaua apăsare și împilare economică, socială, politică și religioasă prin care trec de atâta amar de vreme, suferă, se ofilesc, se rătăcesc, se usucă și se prăpădesc întrebându-se printre lacrimile amare și suspinele convulsive: „Unde sunt Ierarhii noștri?” Unii, puțini la număr, ar putea răspunde că sunt într-o ședință permanentă a Sinodului B.O. R., preocupați tocmai de această stare a norodului. Alții, poate cei mai mulți
UNDE SUNT IERARHII BISERICII ORTODOXE ROMÂNE?! (1) de GHEORGHE CONSTANTIN NISTOROIU în ediţia nr. 605 din 27 august 2012 by http://confluente.ro/Gheorghe_constantin_nistoroiu_unde_sunt_gheorghe_constantin_nistoroiu_1346049274.html [Corola-blog/BlogPost/355286_a_356615]
-
și draconului În mizeria funebră a jocului satanic. Sunt sătul, dezgustat până la refuz De tabloidele pițipoancelor vedete - Dobitoace râsuri de capre Care defăimează neîncetat orice tradiție moștenită Și întinează îngerii-n bezna vulgară. Azi, mâine, poimâine... Setea slovei potente mă prăpădește Și mă conduce spre zări necunoscute - Tainice portrete ale muzelor de odinioară, Unde stau nestingherit ca-n brațelele Tatii. Carpații urnitu-s-au din locul lor cel de veci Și plaiurile mioritice se cutremură degrabă; Struna Dunării zburdă-n doine și balade
PARTEA II DIN VOLUMUL MASTI de ALEXANDRU ENACHE în ediţia nr. 2149 din 18 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/alexandru_enache_1479472490.html [Corola-blog/BlogPost/342962_a_344291]
-
șemineului Și-mi aminteam o întâmplare, Ce mă umplea de-un dor nepotolit. În fața oglinzii privesc Și-o poartă a timpului mă-nvăluie, Arucându-mă-n negura vremii celei vechi. Mă face să-mi curgă lacrimi calde din izvoarele ochilor Și să mă prăpădesc de tristețea mirajului patern. O nălucire mă frământă pâna-n străfundu` sufletului Și cuvintele blânde, duioase și mângâietoare ale mamei Cucerindu-mi mintea cea mâhnită, Mă ridică din negura melancoliei. Asprimea, înțelepciunea și bărbăția tatei, Mă împing în viață, Făcându-mă
PARTEA II DIN VOLUMUL MASTI de ALEXANDRU ENACHE în ediţia nr. 2149 din 18 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/alexandru_enache_1479472490.html [Corola-blog/BlogPost/342962_a_344291]
-
simt că mi se duc puterile și cred că nu mai apuc ziua când am să-l văd pe Iliuță... - Așa ne-o fi fost soarta: tu nu ai avut norocul să-l vezi pe taică-tu care s-a prăpădit de tânăr... undeva în apropierea Mărășeștilor. Nici măcar nu te născuseși când a plecat la răzbel. Unde s-or odihni oasele lui? Nici în ziua de azi nu am aflat unde-i este mormântul. - Nu-mi doresc să mai trăiesc singură
TAINA SCRISULUI (45) – SCRISOAREA de MARIN VOICAN GHIOROIU în ediţia nr. 819 din 29 martie 2013 by http://confluente.ro/Marin_voican_ghioroiu_taina_marin_voican_ghioroiu_1364546859.html [Corola-blog/BlogPost/345473_a_346802]
-
sfârșit ajungeau la o oază. Iată mirajul prin care se scapă cu viață. Uitați-vă la această oază, visul de a ajunge la ea ajută să învingi toate obstacolele din cale. Dacă încercau să ocolească aceste miraje, erau să se prăpădească în nisipurile pustii și necruțătoare. Mai este și o vorba în popor: să nu te 'alungi după doi iepuri, că n-o să prinzi nici unul. Ei, șmecherii, unul fuge la stânga, iar altul la dreapta și tu te pomenești la mijloc unde
ŞI MAREA ONOARE AVUTĂ PENTRU INTERVIU ! (II) de VALERIAN MIHOC în ediţia nr. 1381 din 12 octombrie 2014 by http://confluente.ro/valerian_mihoc_1413132144.html [Corola-blog/BlogPost/383709_a_385038]
-
Raluca fiind al șaselea copil. ( De altfel și Raluca la rândul ei a născut 11 copii) Iată-i la rând în ordinea nașterii : Maria (Marghioala), Iordachi, Costachi, Fevronia, Safta, RALUCA, Ion, Olimpiada, și Sofia. Soția lui Vasile Iurașcu s-a prăpădit în anul 1834 într-un accident stupid, descris chiar de soț : „ În anul 1834 Noiembrie în 27 zile marți la 7 ciasuri s-au prăvălit trăsura și din acea struncinare la opt ciasuri din ziua aceea și-au dat și
EMINESCU ŞI DULCEA LUI MAMĂ de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 1040 din 05 noiembrie 2013 by http://confluente.ro/Eminescu_si_dulcea_lui_mama_ion_ionescu_bucovu_1383646037.html [Corola-blog/BlogPost/357464_a_358793]