1,469 matches
-
să mă ardă geana ta s-ar putea să mă țipe ochiul trecător s-ar putea să mă doară așa într-o doară ....joaca... s-ar putea să mă ațină pata ta de lumină apoi să plecăm ....... să mă cunun prispă senină.. Referință Bibliografică: VENIN DE CUPE MI-E LĂSTARUL / Florica Ranta Cândea : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1914, Anul VI, 28 martie 2016. Drepturi de Autor: Copyright © 2016 Florica Ranta Cândea : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială a
VENIN DE CUPE MI-E LĂSTARUL de FLORICA RANTA CÂNDEA în ediţia nr. 1914 din 28 martie 2016 by http://confluente.ro/florica_ranta_candea_1459119078.html [Corola-blog/BlogPost/365974_a_367303]
-
umoristului Mihai Frunză, lui Anatol Covali, cantautorului Traian Chiricuță, poetei Maria Ieva, sau unor colegi de condei internetistic, cu care se intersectează adeseori pe site-uri. „Cuvântul mi-a fost leagăn și-alinare/ Iar casa mea e însăși poezia/ Pe prispa ei veghează veșnicia/ În doine și lumini strălucitoare” - își declară poeta Crezul artistic în „Sonetul luminii”. După care, întreabă omenirea: „Există oare, floare mai frumoasă/ Ori cer curat atât de cristalin/ Cum este poezia luminoasă// Care aduce mărilor senin?/ Nicicând
METAFORA IUBIRII NESFÂRŞITE de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 1963 din 16 mai 2016 by http://confluente.ro/cezarina_adamescu_1463420086.html [Corola-blog/BlogPost/366123_a_367452]
-
goi/noi; cobori/nori; sfânt/cuvânt; poteci/reci; deschise/vise; nemuririi/fericirii; senină/lumină; vântul/cuvântul; vântul/pământul; rouă/plouă; ș.a. E interesant că poeta a alăturat în rimă categoriile poezia cu veșnicia. Dar și versuri neașteptate: curate, proaspete: „Pe prispa unui vis nemărginit”. Prin versurile sale, aflate „Între cer și pământ”, Alexandra Mihalache și-a câștigat deja un „crâmpei de nemurire” - pentru că da, „avem o singură avere:/ Să trăim sortiți pentru-a iubi!” (Sortiți pentru a iubi). Ceea ce e cu
METAFORA IUBIRII NESFÂRŞITE de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 1963 din 16 mai 2016 by http://confluente.ro/cezarina_adamescu_1463420086.html [Corola-blog/BlogPost/366123_a_367452]
-
formă de strofe. La fel de melancolice, cu o anume muzicalitate, cu ritm interior și rimă întâmplătoare, într-o arie tematică diversă, dar asemănătoare celorlalte cicluri: amurgul, melancolia, ploaia, regretele de pe obrazul serii, înstrăinarea, perdeaua timpului, ochii înlăcrimați, doinele sufletești, amintirile obscure, prispa tăcerilor, singurătatea, norii, culoarea asfințitului. Dar și: mângâierea clipei, ca o floare de catifea, sărutările nevinovate, căldura iubirii, „o formă a perfecțiunii”; „leacul într-un sărut”; „țărmul făgăduinței”, unde „se va odihni iubirea”, „pe aripi de biruință”. O oarecare undă
METAFORA IUBIRII NESFÂRŞITE de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 1963 din 16 mai 2016 by http://confluente.ro/cezarina_adamescu_1463420086.html [Corola-blog/BlogPost/366123_a_367452]
-
trifoi proaspăt cosit,Însă un nor spre casă m-a gonitși cât de-aproape-am fost atunci de glie;Iar ca s-ajung mai repede în sat,Într-a fântânii roată m-am rotitși-n stropi căzuți de ploaie m-am uscatPe lutul prispei ce l-am încălțatCând prima oară-n viață am pășit;Dar astăzi, între Lună și-ntre Soare,Mă legăn în clopotnița bătrână... De ar putea bărbații, printre rânduri,Să recitească ce demult s-a scris,Nu-și vor mai face
VALERIU CERCEL by http://confluente.ro/articole/valeriu_cercel/canal [Corola-blog/BlogPost/367940_a_369269]
-
vreo trei anișori după cum zicea, era ținută pe un cățel de către părinți ca să meargă pe el...J era o fericire că sunt pe tărâm misterios. Deja, de când fusesem prima dată am gasit analogii cu casa bunicii, așa cum stăteam verișorii pe prispa și povesteam pe când eram copii..casă parcă tot la fel. Sau căsuțele alea la ea..parcă tot la fel mă pusese și mama ei prima dată pe prispa aceia și începuse să depene despre ea... a fost un lucru miraculos
FILE DE JURNAL de VALERIAN MIHOC în ediţia nr. 1992 din 14 iunie 2016 by http://confluente.ro/valerian_mihoc_1465937592.html [Corola-blog/BlogPost/385274_a_386603]
-
prima dată am gasit analogii cu casa bunicii, așa cum stăteam verișorii pe prispa și povesteam pe când eram copii..casă parcă tot la fel. Sau căsuțele alea la ea..parcă tot la fel mă pusese și mama ei prima dată pe prispa aceia și începuse să depene despre ea... a fost un lucru miraculos cu mama ei, care m-a simpatizat din prima, până să o sune pe ea... dar, n-am știut cum să aman acel apel care deja îmi prevestea
FILE DE JURNAL de VALERIAN MIHOC în ediţia nr. 1992 din 14 iunie 2016 by http://confluente.ro/valerian_mihoc_1465937592.html [Corola-blog/BlogPost/385274_a_386603]
-
ca sunt într-un anumit mod..dar, iată, acum a dat de tasu , față de cum ma vedea pe mine. Am mai strigat, chiar dacă la început mi se părea ciudat, mai ales glasul meu de un gâjâit.. M-am apropiat de prispa pe care am stat prima dată bucuros, poftiți fiind de doamna B. atunci prima dată acolo, cănd prea multe nu făceam, dar primeam atenții (pentru că-I duceam un premiu, o surpriză..ce nu se primea altfel, chipurile), informații fără să
FILE DE JURNAL de VALERIAN MIHOC în ediţia nr. 1992 din 14 iunie 2016 by http://confluente.ro/valerian_mihoc_1465937592.html [Corola-blog/BlogPost/385274_a_386603]
-
pentru toți!” -spunea atunci doamna B. Oh, ce tare mă înduioșase asta... chipurile eu mai iubit înainte?? Normal că NU, doar atenții..! Dar, si aia ce coincidență, să moară fratele dânsei odată cu fratele meu...Doamne! Am stat, culmea, pe acea prispa că și la mine acasă, dar mai băteam în geam. Spre căsuța din partea cealaltă nu știu de ce n-am avut tragere de inimă să merg să bat și acolo. Tot mi se părea chiar dacă pitoresc, familiar. Îmi închipuiam că așa cum
FILE DE JURNAL de VALERIAN MIHOC în ediţia nr. 1992 din 14 iunie 2016 by http://confluente.ro/valerian_mihoc_1465937592.html [Corola-blog/BlogPost/385274_a_386603]
-
petrecută pe Valea Cobiei, în județul Dâmbovița, datorită existenței unei cunoștințe comune - actorul Valeriu Dogaru. Nu în ultimul rând, pentru că sufletul mi-a vibrat la auzul unor cuvinte pe care nu le mai folosisem demult în comunicarea mea zilnică: pridvor, prispă, mișei, bălai, jăratic, ropot, mreje, văpaie, odor, mărgean, zădărnicie, „Izvorau lumine” auzindu-le în timpul recitalului. Îi doresc oaspetelui nostru sănătate neumbrită și ușurință în împlinirea proiectelor artistice despre care ne-a vorbit. Sperăm ca icoana care i-am oferit-o
EMIL BOROGHINĂ cu recitalurile SHAKESPEARE şi EMINESCU în Statele Unite şi Canada by http://uzp.org.ro/emil-boroghina-cu-recitalurile-shakespeare-si-eminescu-statele-unite-si-canada/ [Corola-blog/BlogPost/93334_a_94626]
-
Mama când ne-a văzut, și-a făcut cruce. -Ce e, fă, cu voi acasă, năroadelor?! -Păi, nu ai spus matale că atunci când vedem nori să venim acasă? A luat o bâtă ce o ținea lângă scara ce ducea în prispa casei și a început să alerge după noi. Găinile speriate ne-au sărit în cap. Am fugit, de ne scăpărau călcâiele până la Dadeș, unde Torica mi-a zis: -Ți-am spus eu că vine furtuna numai atunci când se acoperă cerul de
FURTUNA DE TITINA NICA ŢENE de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 205 din 24 iulie 2011 by http://confluente.ro/Furtuna_de_titina_nica_tene.html [Corola-blog/BlogPost/366912_a_368241]
-
Avram), un fel de alfabet al copilăriei (cum zice...am uitat cine zice). Valea se cheamă...Valea Zimbrului. Și e așa de frumoasă, încât îți vine sa-o strigi, și s-o iei acasă, și să stai cu ea pe prispă, de vorbă, de bucurie sau degeaba!...E frumoasă ca o singurătate înclinată blând (semn de respect și smerenie în fața celui de Sus, dar și la picioarele celor de Jos, care au sfințit aceste locuri și acum se uită la mine
Aici, toate casele sunt la marginea satului by http://balabanesti.net/2012/04/27/aici-toate-casele-sunt-la-marginea-satului/ [Corola-blog/BlogPost/339925_a_341254]
-
dezordine, mânați de biciul năprasnic al vântului stârnit din senin. Pomii se îndoaie, fructele cad, ferestrele deschise, se izbesc cu zgomot de pereții casei. A căzut un geam, ce abia se mai ținea în câteva cuișoare, făcându-se țăndări pe prispa casei. S-au dezlegat porțile Cerului, ploaia cade, deasă și caldă. Apa se scurge prin șanțuri cărând la vale, crenguțe rupte și frunze, paie și pene. Fulgerele și tunetele se apropie de sat. Mă bucur că suntem acasă cu toții. Mămica
TRADIŢII ÎN PURANI DE VIDELE(PAPARUDELE) de FLOAREA CĂRBUNE în ediţia nr. 765 din 03 februarie 2013 by http://confluente.ro/Traditii_in_purani_de_videle_floarea_carbune_1359886750.html [Corola-blog/BlogPost/341378_a_342707]
-
răsfață. Nu ai milă, n-ai nici suflet, cătrănită-mi ești Ai tăi picuri, roi de apă, spun nopții povești Rece boare de umbrire se presară-n lut Frig și ploaie, noapte neagră și un vânt părut. Plouă pragul dintre prispe, streașinile curg... și curg Șarampoii de la grinde lăcrimează-n putred pârg, Du-te ploaie în adâncuri, mergi în lumi uitate, Lasă-mi noaptea liniștită să-mi cetească-o carte! Pleacă, du-te, ia-ți și stropii, chiar și frigul rânced
DU-TE PLOAIE, IA-ȚI ȘI STROPII! de CIPRIAN ANTOCHE în ediţia nr. 2289 din 07 aprilie 2017 by http://confluente.ro/ciprian_antoche_1491561396.html [Corola-blog/BlogPost/375887_a_377216]
-
vite și să ai grijă până mă întorc de nenorocitul de berbec să nu mai dărâme gardul. Dau o fugă să văd dacă mămica are nevoie de ceva. Kati și-a netezit basmaua, și-a schimbat șorțul, a luat de pe prispă niște pantofi, care păreau de „tinere” și a ieșit repede pe poartă fără să se asigure dacă Mia a înțeles ce are de făcut. -Hai cu mine la fântână, mi-a spus Mia. Am ieșit din curte în urma ei, plină
GLORIE COPILĂRIEI IV de MIHAELA ARBID STOICA în ediţia nr. 479 din 23 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Glorie_copilariei_iv_mihaela_arbid_stoica_1335187528.html [Corola-blog/BlogPost/357077_a_358406]
-
mine. Când a vrut să mă ridice a văzut că scăpasem un pic de pipi. -Să nu-i spui lui Kati! A dat din cap și mi-a făcut semn să mă urc în cârca ei. M-a dus pe prispă și a plecat să caute ligheanul. După ce mi-a schimbat îmbrăcămintea și a pus-o în apă la înmuiat pe cea udă, mi-a mai promis încă o dată că nu va povesti nimănui, nici despre berbec și nici că făcusem
GLORIE COPILĂRIEI IV de MIHAELA ARBID STOICA în ediţia nr. 479 din 23 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Glorie_copilariei_iv_mihaela_arbid_stoica_1335187528.html [Corola-blog/BlogPost/357077_a_358406]
-
o zi înainte, Ciobănel, bucuros, a început să-mi dea târcoale, mirosindu-mă din cap până-n picioare. Deodată, mi-am amintit de ce îmi spunea mamaie: “Este bătrân, dar miroase și știe totul, chiar de la distanță!” Atunci am fugit repede pe prispă și de acolo i-am râs în nas să vedem dacă mirosea că am făcut ieri pipi în pantaloni. Capitolul VIII PATRU COCOȘI DE PRĂSILĂ Într-o seară, când să sufle mamaie în lampă am auzit frânele unui camion care
GLORIE COPILĂRIEI IV de MIHAELA ARBID STOICA în ediţia nr. 479 din 23 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Glorie_copilariei_iv_mihaela_arbid_stoica_1335187528.html [Corola-blog/BlogPost/357077_a_358406]
-
n-am omorât. Nici nu a pus mamaie mâna pe clanță, că tataie era deja în celar chinuindu-se să deschidă ușa și să fugă în grădină. -Oameni buni, cine-i la poartă? am auzit-o pe mamaie întrebând de pe prispă, după care, căutându-l cu privirea în întuneric pe Ciobănel, i-a spus: De ce nu latri, mă, puturos bătrân? -Eu sunt, bre, mămică, i-a răspuns vocea lui tăticu, mă chinui să deschid porțile să intrăm cu camionul. -Gogule este
GLORIE COPILĂRIEI IV de MIHAELA ARBID STOICA în ediţia nr. 479 din 23 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Glorie_copilariei_iv_mihaela_arbid_stoica_1335187528.html [Corola-blog/BlogPost/357077_a_358406]
-
se zbătea ca un nebun. În lumina farurilor l-am văzut pe tataie. Era în izmene și atunci am înțeles de ce se codea să se apropie de mașină. Încurajată de gălăgia de afară și de țipetele cocoșilor, am ieșit pe prispă și de acolo, cu voce tare, poate mai tare decât o aveam de obicei, am strigat după tataie care ducea pe rând cocoșii în grajd. -Ia vezi, tataie, că tot te duci în grădină, poate îți găsești nădragii și opincile
GLORIE COPILĂRIEI IV de MIHAELA ARBID STOICA în ediţia nr. 479 din 23 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Glorie_copilariei_iv_mihaela_arbid_stoica_1335187528.html [Corola-blog/BlogPost/357077_a_358406]
-
duci în grădină, poate îți găsești nădragii și opincile printre răzoare. Norocul tău că nu au fost ăia de la partid, căci altfel ai fi ajuns la tușa fără izmene. -Aoleu, măiculița mea, omoară omul! am auzit frânturi când trecea pe lângă prispă. -Dar-ar boala în năravul tău de buzoiancă! s-a răstit mamaia la mine, dar râsul lui tăticu m-a încurajat să rămân pe loc. -Plec acasă, le-am spus când au intrat toți în casă și i-am aruncat o
GLORIE COPILĂRIEI IV de MIHAELA ARBID STOICA în ediţia nr. 479 din 23 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Glorie_copilariei_iv_mihaela_arbid_stoica_1335187528.html [Corola-blog/BlogPost/357077_a_358406]
-
pe care îl roteau în toate direcțiile. Creasta cădea ca un evantai când în dreapta, când în stânga. Despre aripi nu se putea spune că ar fi fost de cocoș. Erau așa de mari, că le depășeau și pe ale gâscanului. De pe prispă m-am uitat lung prin curte. Nu o vedeam pe mamaia și nu auzeam nici frânturi din discuțiile pe care tataie le ținea de unul singur când muncea. Găinile erau toate strânse lângă gardul dinspre grădină, iar cei trei cocoși
GLORIE COPILĂRIEI IV de MIHAELA ARBID STOICA în ediţia nr. 479 din 23 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Glorie_copilariei_iv_mihaela_arbid_stoica_1335187528.html [Corola-blog/BlogPost/357077_a_358406]
-
că am auzit în urma mea un fâlfîit de aripă și doi cocoși îmi trăgeau cojocul aruncat pe umeri. Prima reacție a fost un țipăt atât de tare, că i-am simțit derutați, prilej ca să o iau la fugă înapoi spre prispă. După câțiva pași m-au prins din urmă și toți patru au început să mă ciocănească cu ciocurile și să mă lovească cu aripile desfăcute în evantai. Țipam așa de tare, că l-am încurajat pe Ciobănel să latre, chiar
GLORIE COPILĂRIEI IV de MIHAELA ARBID STOICA în ediţia nr. 479 din 23 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Glorie_copilariei_iv_mihaela_arbid_stoica_1335187528.html [Corola-blog/BlogPost/357077_a_358406]
-
nici să-și legene crestele trufașe. -Ce faceți, bre, țață Susano, cu dulăii ăștia? a întrebat Fane obosit, după ce a scuipat în mai multe rânduri printre dinți tabacul pe care îl mesteca. Obosită, mamaie, s-a așezat și ea pe prispă lângă el și mi-a făcut semn să-mi vadă mîinile. -Dar-ar praful în ei! i-a răspuns mamaie tot întorcându-mi palmele și mirându-se de zgârieturile din care o șuviță de sânge se prelingea. -Bre, să-i tăiați
GLORIE COPILĂRIEI IV de MIHAELA ARBID STOICA în ediţia nr. 479 din 23 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Glorie_copilariei_iv_mihaela_arbid_stoica_1335187528.html [Corola-blog/BlogPost/357077_a_358406]
-
a arătat cu mâna cam ce ar însemna o țuică mare, adică o cană și plescăind a plăcere, a continuat: -Îi tai pe toți până vine nea Gogu! Mamaia s-a uitat la el cu neîncredere și ridicându-se de pe prispă, i-a făcut semn cu capul că înțelegerea s-a făcut. S-a îndreptat apoi spre bucătărie, a zgândărit jarul cu vătraiul vechi de când lumea, a pus niște știuleți de coceni, a ridicat pirostriile, a suflat de câteva ori peste
GLORIE COPILĂRIEI IV de MIHAELA ARBID STOICA în ediţia nr. 479 din 23 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Glorie_copilariei_iv_mihaela_arbid_stoica_1335187528.html [Corola-blog/BlogPost/357077_a_358406]
-
și în mai puțin de cinci minute, ceaunul plin cu apă aștepta să se întețească focul. -Vino să te spăl și să-ți oblojesc mîinile în ștergar, mi-a spus privind în curte spre Fane. Acesta mai stătea încă pe prispă gândindu-se dacă o cană de țuică merită efortul să alerge, sau nu, după cocoși. -Ce faci, Fane? l-a întrebat mamaia. -Nu pot, bre, cu gâtul sec! i-a răspuns acesta cu siguranța profesionistului. Atunci mamaia a luat o
GLORIE COPILĂRIEI IV de MIHAELA ARBID STOICA în ediţia nr. 479 din 23 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Glorie_copilariei_iv_mihaela_arbid_stoica_1335187528.html [Corola-blog/BlogPost/357077_a_358406]