1,633 matches
-
proletarul englez, și anume într-un imperiu, într-o țară liberală, cu o mică-burghezie numeroasă, care n-are nici un chef de revoluție și nici nu va avea vreodată, decât dacă o va face ea însăși. Teza lui Marx: acolo unde proletariatul e mai numeros și mai evoluat, acolo va izbucni revoluția, a fost infirmată de revoluția rusă, unde proletariatul era cel mai puțin numeros și cel mai puțin evoluat. Ce ne dovedește acest lucru? În primul rând că Rusia avea totuși
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
nici un chef de revoluție și nici nu va avea vreodată, decât dacă o va face ea însăși. Teza lui Marx: acolo unde proletariatul e mai numeros și mai evoluat, acolo va izbucni revoluția, a fost infirmată de revoluția rusă, unde proletariatul era cel mai puțin numeros și cel mai puțin evoluat. Ce ne dovedește acest lucru? În primul rând că Rusia avea totuși nevoie de o revoluție și a devenit proletară fiindcă în acel timp nu exista în lume o altă
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
noastră în timpurile moderne este deodată anihilat, negat printr-un amendament de sursa hegeliană rău înțeles că libertatea ar fi necesitatea înțeleasă. În mod vulgar se va aplica deci în practică acest concept: burghezia odată răsturnată, e necesară instituirea dictaturii proletariatului. De ce? Pentru că individul de fapt nu e liber în sine și pentru sine, el e determinat de conștiința sa de clasă. În general e determinat socialmente și determinat istoric. Prin urmare, un număr mare de ființe umane, adică burghezii răsturnați
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
pentru sine, el e determinat de conștiința sa de clasă. În general e determinat socialmente și determinat istoric. Prin urmare, un număr mare de ființe umane, adică burghezii răsturnați nu pot fi liberi, chiar dacă ar vrea să înțeleagă necesitatea dictaturii proletariatului. Ei da, nu mai sânt liberi chiar dacă o înțeleg, pentru că determinarea e ca o condamnare. Deci ei fatalmente se vor împotrivi. Deci fatalmente trebuiesc reprimați și nu așa în general, clasa adică, ci concret, particular: ai fost burghez, la beci
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
România modernă." "Da, dar cum? "Monstruoasa coaliție" s-a dovedit deci a fi fost necesară, din moment ce s-a înfăptuit..." "Pe spinarea țăranilor, care în 1907 au arătat cât de necesară a fost coaliția în chestiune. După tine ar trebui ca proletariatul să se revolte fără un țel precis, să fie reprimat sângeros, în genul Griviței, să aștepte un moment istoric favorabil, să-și câștige restul populației, să-și definească mai clar țelul și abia atunci să facă revoluție și să-i
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
și, mai cu seamă, al receptării ei, în afara contextului politic în care a apărut. Desigur, valoarea ei poate părea astăzi discutabilă, iar entuziasmul criticilor importanți ai momentului - disproporționat, însă nu trebuie să uităm că, după fractura provocată de instaurarea dictaturii proletariatului, readucerea în actualitate a retoricilor moderniste nu putea fi înregistrată decât ca o uriașă victorie. Se epuiza astfel o substanță care nu apucase să se manifeste complet și se reînnoda legătura cu tradiția poeziei românești, atât de brusc întreruptă. Această
[Corola-publishinghouse/Science/2135_a_3460]
-
Entfremdung. În scrierile din tinerețe, mai cu seamă În Critica filosofiei dreptului și În Manuscrise, el studiază alienarea din perspectiva dimensiunilor sale religioasă, economică și politică, reproșându-i lui Hegel idealismul său. Pornind de la constatarea mizeriei care domnește În rândurile proletariatului și inspirându-se din tezele lui Ludwig Feuerbach, pe care de altfel le și critică, Marx ne atrage atenția asupra proprietății private a mijloacelor de producție, precum și asupra divizării societății În clase antagonice. Conceptul de „ființă generică” este aici esențial
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
-și mai pună speranțele decât Într-o Revoluție, modalitate de a rupe complet cu trecutul și, În același timp, mijloc de izbăvire. Speranța utopică intra În rezonanță cu imaginarul unei epoci marcate de tiermondismul revoluționar și mesianic, În care figura Proletariatului tindea să fie Înlocuită de cea a „minorităților” oprimate, Întruchipate În special de grupuri numite rasiale sau etnice, care au fost Între timp Înlocuite, În țările bogate (sau, cum se spune, „gazdă”), de figura Imigrantului, figură a dezmoștenitului, a victimei
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
pierde controlul asupra acțiunii sale și asupra bunurilor pe care le produce. Din această perspectivă, democrația nu mai este decât „formală”, nu și „reală” (Critica dreptului politic hegelian, 1843), deoarece ascunde ă și are drept misiune să ascundă ă exploatarea proletariatului de către burghezie. Fiecare clasă Își dezvoltă o „conștiință falsă”, care justifică situația sa prezentă și ansamblul sistemului economic și social conform intereselor clasei dominante. Marx a pus astfel, În termeni absolut noi, Întrebarea de ce oamenii acceptă să-și sacrifice În favoarea
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
rămână astfel: nimeni nu poate să aibă pretenția de a și-l Însuși. Preluând de la Etienne de La Boétie ideea „servituții voluntare” și aducând-o În modernitate, el identifică În totalitarism obsesia Unității: poporul unit ca un corp imens reprezentat de proletariat, la rândul său reprezentat de partid, având În frunte un secretar general, pe care Lefort Îl numește „Egocrat” și care poate astfel spune: „Societatea sunt eu”. Trebuie așadar să facem accesibile criticii totalitarismului resursele psihanalizei (să facem distincție Între simbolic
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
Pentru Karl Marx, o revoluție Împotriva acaparării capitaliste a mijloacelor de producție trebuie să ducă la suprimarea luptei de clasă. Friedrich Engels pune mai puternic accentul pe rolul predominant al instanței economice În dinamica socială. Ce exercițiu de forță, dictatura proletariatului! Exemplul stalinist a arătat deriva acesteia Înspre gulaguri, pentru disidenții tratați În mod fals drept psihopați, paraziți sociali sau criminali Înrăiți. În lumea acelor vremi, războiul rece ă bazat pe echilibrul terorii nucleare ă nu a exclus conflictele locale. Înscriindu
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
toți cei trăitori în socialism i s-a putut constata pe viu justețea previziunilor. Apărută la cîțiva ani buni după ce Marx și Engels își publicaseră cele 9600 de cuvinte (plagiate) ale Manifestului Comunist, unde este statuată lupta de clasă, dictatura proletariatului și fericirea veșnică a celor sărmani, În contra socialismului demontează pas cu pas minciunile bine mascate ale acestuia, evidențiind pericolele rezultate din instaurarea puterii comuniste. Junimiștii, și cu atît mai clar mentorul Junimii, erau conștienți de pericolele comunizării asupra vieții spirituale
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
argumente tipice de susținere, a acestui articol, publicat de Lenin în toamna anului 1905, în ziarul "Novaia Jizni" ("Viața nouă"). Crohmălniceanu consideră că "Vladimir Ilici a exprimat, cu o genială claritate și cu o concizie matematică, punctul de vedere al proletariatului revoluționar într-una din problemele fundamentale ale esteticii". Și, peste două-trei pagini, este dezvăluită problema cu pricina, atacarea autonomiei esteticului: "Tocmai în această variantă a formulei "artă pentru artă" (să ne reamintim atacurile virulente, din acea vreme, la adresa Junimii și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
în viața socială și va acționa în consecință. Deci se va angaja deliberat, conștient, în slujba clasei mai înaintate și va opune literaturii fățarnic libere, în realitate legată de burghezie, o literatură într-adevăr liberă, legată în mod deschis de proletariat". Putem concluziona că dacă artistul este "legat în mod deschis de proletariat" va avea asigurată în opinia leninist-crohmălniceană "o reală libertate de creație". În articolul său, Lenin stabilește: "Partidului îi revine conducerea activității literare în mod efectiv, concret, nu declarativ
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
deliberat, conștient, în slujba clasei mai înaintate și va opune literaturii fățarnic libere, în realitate legată de burghezie, o literatură într-adevăr liberă, legată în mod deschis de proletariat". Putem concluziona că dacă artistul este "legat în mod deschis de proletariat" va avea asigurată în opinia leninist-crohmălniceană "o reală libertate de creație". În articolul său, Lenin stabilește: "Partidului îi revine conducerea activității literare în mod efectiv, concret, nu declarativ, abstract, onorific. El e dator să intervină direct în procesul edificării unei
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
opinia leninist-crohmălniceană "o reală libertate de creație". În articolul său, Lenin stabilește: "Partidului îi revine conducerea activității literare în mod efectiv, concret, nu declarativ, abstract, onorific. El e dator să intervină direct în procesul edificării unei literaturi însuflețite de idealurile proletariatului revoluționar, să-i stimuleze dezvoltarea, să o orienteze și să vegheze ca ea să-și păstreze neștirbită puritatea ideologică". Ca atare, dl. Crohmălniceanu continuă: "Partidul nostru cere poeților, prozatorilor și dramaturgilor să se ocupe cu precădere în operele lor de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
interviul d-nei Lovinescu care ne atenționează: "Ideologia comunistă nu a fost niciodată generoasă, înșelătoare, da, generoasă, nu. Valurile de sînge erau anunțate din chiar principiul de bază; e imposibil să instalezi o dictatură absolută (fie ea și cea dorită, a proletariatului) fără vărsare de sînge. ...dictatura n-a fost nici măcar a proletariatului, ci asupra proletariatului, iar victimele n-au aparținut doar claselor dominante. De altminteri, una din trăsăturile ce diferențiază totalitarismul de orice altă formă de guvernămînt (fie ea tiranie sau
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
niciodată generoasă, înșelătoare, da, generoasă, nu. Valurile de sînge erau anunțate din chiar principiul de bază; e imposibil să instalezi o dictatură absolută (fie ea și cea dorită, a proletariatului) fără vărsare de sînge. ...dictatura n-a fost nici măcar a proletariatului, ci asupra proletariatului, iar victimele n-au aparținut doar claselor dominante. De altminteri, una din trăsăturile ce diferențiază totalitarismul de orice altă formă de guvernămînt (fie ea tiranie sau dictatură) este tocmai persecutarea inocenților". Unul din aceștia poate fi și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
da, generoasă, nu. Valurile de sînge erau anunțate din chiar principiul de bază; e imposibil să instalezi o dictatură absolută (fie ea și cea dorită, a proletariatului) fără vărsare de sînge. ...dictatura n-a fost nici măcar a proletariatului, ci asupra proletariatului, iar victimele n-au aparținut doar claselor dominante. De altminteri, una din trăsăturile ce diferențiază totalitarismul de orice altă formă de guvernămînt (fie ea tiranie sau dictatură) este tocmai persecutarea inocenților". Unul din aceștia poate fi și dramaturgul Ion Luca
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
în cuvinte pline de ironie usturătoare lipsa spiritului de partid și apolitismul în artă și știință. Câți oameni ai artei și științei din țara noastră, ascultînd de îndemnul partidului nostru, nu și-au regenerat activitatea și au devenit folositori cauzei proletariatului, inspirați de principiile lui Lenin și Stalin". Un document din ianuarie-martie 1949 stabilea scopul și sfera de activitate a Direcției Literare care cuprindea "toate problemele legate de creația literară și de punerea la dispoziția maselor populare a cărților de literatură
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
plictisesc și suferă de obezitate, ci milioanelor și zecilor de milioane de muncitori, care alcătuiesc floarea țării, forța ei, viitorul ei. Aceasta va fi o literatură liberă, care va fertiliza gîndirea revoluționară a omenirii, prin experiența și munca vie a proletariatului socialist, care va crea o permanentă întrepătrundere între experiența trecutului (socialismul științific, care a desăvîrșit dezvoltarea socialismului de la formele sale primare, utopice) și experiența prezentului (actuala luptă a tovarășilor muncitori)". De la scrierea acestor luminoase cuvinte au trecut 50 de ani
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
s-a ajuns acum la o critică predominant științifică, partinică". Impetuos, va prezenta principiul fundamental al întregii noastre literaturi ca fiind "acela al spiritului de partid, recunoaștere deschisă a faptului că pentru noi literatura face parte integrantă din cauza generală a proletariatului". Criticul realist-socialist Paul Georgescu opune concepției false a "artei pentru artă", a "independenței" artistului, nu mai puțin "autonomiei esteticului", "convingerea noastră liberă (observați, ca în cazul tipic al mincinosului care spune exact invers decît crede, exagerînd și accentuînd pe latura
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
forțele reacționare, fascizante, care dețineau puterea economică și de stat. Și pe plan ideologic a fost o luptă înverșunată, în care ideologia burgheză, decadentă, curentele șovine și mistice au fost înfrînte". Spre exemplificare, este reamintită "lupta împotriva "criziștilor" care, contestînd proletariatului rolul conducător pe planul creației artistice, proroceau lichidarea literaturii române. Numărul însemnat de cărți apărute după aceea și care purtau un mesaj uman progresist au închis gura "criziștilor" și au determinat o cotitură în creația literară. "Scînteia" marca această nouă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
de limbă maghiară, scriitori de limbă germană -, n-am fi acceptat în mod liber îndrumarea partidului, n-am fi acceptat în mod liber regimul nostru de democrație populară, n-am fi acceptat în mod cinstit, deplin, în mod liber, dictatura proletariatului". Critică cu virulență posturile de radio imperialiste ce emit din străinătate în limba română (ne mai amintim de posturi gen Europa liberă, Vocea Americii etc.), precizînd: "Noi cunoaștem ce spun aceste posturi de radio și nu ne speriem. Mai mult
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
și corapoarte: "Partidul ne-a învățat că arta în afara slujirii poporului nu este artă, că arta este permanent un factor de construcție. Partidul a luptat ca fiecare dintre noi să dezrădăcineze din mentalitatea sa tributul plătit concepțiilor străine de concepția proletariatului cu privire la artă, a luptat să ne smulgă din ghearele artei formale acea minoră revoltă în genunchi căreia mulți dintre noi i-am fost ani de zile debitori. Ne-a arătat valoarea literaturii realiste. Ne-a împăcat cu marile valori ale
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]