1,293 matches
-
făcută căuș. Te omor și te arunc în iaz! Am doi copii, ai auzit ce spun!? Fata încuviițează, scuturînd afirmativ din cap. Ești bolnavă? Nu, geme fata nu-s. Jur! Juri..., toate jurați, că parcă știți ce-i în fundul vostru... pufnește Sultana, scăpînd cîteva înjurături de mamă. Ieși de-acolo, îți aranjezi hainele, te speli pe față, apoi faci lună vesela murdară din bucătărie și sticlele de la bar; le curăți și de etichetă! Dacă sufli o vorbă, te omor! Femeia aruncă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
considerat geniu prin naștere. Și-ai învățat pîn-ai tîmpit, mare brînză! Iei mai mult ca mine cu cinci sute, pe care le dai la doctor. Fiecare-și tratează organul cu care a muncit mai mult în anumite perioade ale vieții pufnește soțul, vrînd să încheie discuția, simțind că deja a atras atenția celor din jur. Tîmpitul naibii! murmură soția, lăsînd copilul cu flaneluța băgată doar pe gît. Ia-ți odrasla și-mbracă-ți-o face ea un gest furios, împingînd copilul în direcția tatălui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
gînd rău. Ochii femeii, surprinși, îl măsoară un timp: ...dar ineficient la vremea aceea precizează ea. Chiar m-am temut c-ai fi putut avea neplăceri. A, nu; eram prea mic spune profesorul, să împrăștie impresia reacției sale. Ce viscol! pufnește nemulțumit, arătînd spre fereastră, rămînînd cu privirea într-acolo, fascinat de vîrtejurile albe, chibzuind cum să aducă vorba, să ajungă la ceea ce-l obsedează de aproape douăzeci de ani: copilul său. Femeia privește și ea fereastra, fără să audă nimic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
binevenit, domnule Teofănescu! Soțul meu mi-a vorbit adesea de dumneavoastră. Sînt onorat să-i fiu asistent și colaborator, doamnă. Mama, ți-am telefonat doar să fii gata; afară a început să ningă și... Mergeți voi înainte. Eu am... a pufnit batjocoritor femeia am de discutat o problemă... politică. Cine-i individul? a întrebat fata. Un trimis al partidului de la ei din uzină. Vă dați seama, dragii mei, are impresia că e de ajuns să spună cuvîntul partid că-i și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
-și arunca buza de jos înainte, îi vine greu să-l recunoască pe tînărul asistent în compania căruia fata ei a plecat spre Operă, în vreme ce ea, cu același mers maiestuos, s-a întors spre musafirul nepoftit: Te-ascult, tovarășe! a pufnit superioară, revenind în fața flăcăului, tresărind o clipă cînd ușa de la intrare s-a auzit închisă cu zgomot. Chiar ai de gînd să-l aștepți pe soțul meu la poartă? Da, doamnă! Așteaptă-l. Numai c-o să dureze; e plecat la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
a uzinei, să roage pe o centralistă, dar răspunsul e același: foarte multe comenzi, circuite defecte... Secretara serviciului Dezvoltare îi telefonează lui Vlad și-i reamintește că este așteptat de tovarășa Matei. Pe unde o scot cu restanțele la montaj? pufnește el furios. Măcar dacă era maistrul Cornea aici, să-l iau cu mine... Iese în grabă, dar cînd ajunge pe la jumătatea culoarului, auzind zbîrnîitul strident al telefonului, înțelege că semnalul e din afara uzinei așa că se întoarce în fugă, intră ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
radio, așezîndu-l pe bar. Vocea optimistă a crainicului anunță cîte șosele au fost destroienite, apoi, în interviurile telefonice, din fiecare județ se dau cifre. Direcția de Drumuri și Poduri din Iași declară deschise toate șoselele principale. Asta nu-i principală pufnește nervos profesorul -, asta-i internațională. Se dau numele tuturor căilor de acces deschise spre unitățile industriale, apoi, din zootehnie, se anunță că se poate circula spre grajduri și spre silozurile cu furaje. Urmează un scurt program de muzică după care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
spune: sînt tatăl vostru... Discret, bătrîna duce mîna stîngă la ochi, să și-i șteargă. Întoarce privirea ca din treacăt spre bărbatul de lîngă ea și, văzînd că o privește încruntat, cu ură, se sperie: Domnule Teofănescu!?... Profesorul coboară privirea, pufnește apăsat pe nări, scutură din cap și murmură: Vremurile, doamnă. Nimănui nu-i este dată mintea de pe urmă. Și chiar de ne-ar fi dată, cît sîntem tineri, tot avem impresia că vom moșteni Pămîntul și acționăm ca atare. Profesorul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
lături. Ștersul cu batista durează mult, după care, calm, Mihai ia paharul din mîna Mariei, răstoarnă toată vodca din sticlă în el, umplîndu-l pe jumătate, ca mai înainte. După ce i-l aruncă iarăși între ochi, Maria lasă paharul pe masă, pufnind scurt, un fel de surîs ironic, dublat de sentimentul ușurării, semn că jocul s-a isprăvit, pentru că și sticla e goală. Mihai se șterge încet, meticulos, bagă batista în buzunar și întinde mîna spre sticla goală, o ia cu două
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
puțin în pahare. Bea, apoi așteaptă cu paharul lîngă buze pînă face și Maria același lucru. Și dacă nu mai vin la voi, deși, surîde el, jucîndu-se cu paharul obsedat cum sînt, aș dori totuși să vin la dumneavoastră?... Hm! pufnește Maria într-un surîs scurt, sorbind vodca pînă la fundul paharului n-am să pot niciodată să înțeleg cum de mai ești teafăr acum. Ascultă! devine ea gravă, izbind paharul de masă, cînd observă că Mihai zîmbește. Ești singurul bărbat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
bătrînei cu ochelari credeți că ne dă un ceas cărțile? Tu și pocherul! își repetă exclamația profesorul, făcînd un gest de lehamite. Rămăsese singura acuzație valabilă, care nu putea fi trecută la erori de optică. Măcar nu-mi pare rău! pufnește Lazăr superior nu cred să fi avut rival în tot orașul, că de la studenți n-aveam ce cîștiga. Aș! i-o taie printr-un gest scurt profesorul. În pocher, ca și-n fotbal, orice ageamiu se crede expert. Lazăr soarbe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
cheltuiesc eu forțele și timpul!... Mi-ar trebui un bici, aici, deasupra ușii... Stau mii de pagini necitite, se topesc în mine gînduri, idei... se duc cei mai puternici ani ai vieții, pe ce?! Pe-o întîlnire cu femeia asta pufnește surd, privind cu ciudă spre patul improvizat lîngă calorifer, pe care ar dori nespus să-l vadă răzvrătindu-se sub trupul femeii adormite. La urma urmei, gîndește, simțind cum îl cuprinde din nou teama, în ciuda faptului că și-a amărît
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
se comporte ca un om civilizat, Da, cînd i se spune clar pentru ce a fost deranjat răspunde Mihai tăios, îndreptîndu-se spre cuier, de unde ia blana Mariei și i-o aduce: Te rog, poate te grăbești. Mă dai afară deci pufnește Maria într-un surîs scurt, ridicîndu-se din fotoliu. Același gest ca al eroului din piesa ta. Gide spunea, parcă: "Cei mai profilici scriitori au scris o singură carte: cartea vieții lor", iar tu, după cîte văd, trăiești din plin. Mulțumesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
și tu cu... Tu murdărești ce-a fost, cu vorbele de-acum! i-o taie Mihai pe un ton aspru. Cred că măcar atîta lucru știu: să mă comport cu o femeie... Cu una care cumpără reviste de la hotel, probabil pufnește Maria, întinzînd mîna să ia de pe masă revista găsită de Mihai sub tufă. Cine era? întrebă, lovindu-l în piept cu revista făcută sul. În capul lui Mihai, gîndurile se învălmășesc într-o mișcare centrifugă, gata să se rupă la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
gură. Pentru cinci mii?! Numai dacă s-ar ține de cuvînt, să nu dăm bani, apoi, peste un an, hop citație... Îi luăm adresa! hotărăște Pavel. Poate mai trecem prin Valea Brândușelor, îi facem și o vizită... Alte cinci mii pufnește Ovidiu. În gîrlă nu, că-i păcat, e și ea om, dar niște pumni în fălci zău că merită! Cînd mă gîndesc, mă ia cu rău. Crezi că pe mine nu? Dă cu laba în casa de bani, că-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
spunea că Sorina cunoscuse pe unul de-aici, de la uzină, foarte frumos, dar... L-a folosit așa, să fie văzută împreună cu el, să-l facă gelos pe... Treaba ei! Deci asta-i ascensiunea rapidă a lui Vlad"... gîndește Mihai. Bine pufnește el înciudat și scoate portmoneul, din care trage cele trei invitații, gîndindu-se o clipă: "Lui Vlad i-am dat locurile șașe-șapte, am să-i dai Doinei locurile doi-cinci; măcar să fie Vlad lîngă familia Marcu, ironia soartei trebuie stimulată uneori. Cristina
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
de-al Sătenilor, semeni al naibii cu vara ta, Aglaia, păcat că n-o cunoști. Ba poate că tăticu' o să se hotărască odată să mergem în sat, la bunicu'... Nu înainte de-a-i fi trimis un vițel, să aibă... Hm! pufnește Doina, imediat ce Mihai, speriat de propriile vorbe, se abține. Să aibă ce tăia..., ca-n istoria cu fiul risipitor... Ura din glasul tău spune multe. Va trebui să-mi pară rău pentru destăinuirile făcute; n-am reușit să te conving
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
confruntare o putea face cu doamna Săteanu; trebuie să recunosc că este... sfîrșește el afirmația într-un gest cu palma prin aer, vrînd să pară natural, absorbit de discuție, dar în fond este foarte atent la reacțiile lui Săteanu, care pufnește scurt, nervos, aruncînd privirea într-o parte, semn că nu-i de acord cu cele auzite. Doamna Săteanu vine răspunsul ironic a acumulat fără să realizeze saltul calitativ, ori l-a realizat, dar saltul ei, fiind foarte mare, a situat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
ea și ăsta-i lucru mare. De ce zîmbești? Nimic... saltă din umeri Mihai, mușcîndu-și buza de jos pe dinăuntru, gest remarcat neplăcut de bărbatul din fața sa. Ba să-mi spui! lovește Săteanu cu palma în birou. Te observ mereu cum pufnești, ce, crezi că-s tîmpit? Ce ai de spus, hai, dă-i drumul! Te-am observat și aseară, cînd ai intrat în cramă: o privire calmă, umbrită de un gînd spune-l! Doar nu calci pe urmele nevesti-mi, care mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
adune banii, fără să mai aștepte să vadă ce cărți are partenerul. Te-o fi plăcut, Lazăre, îi rîde profesorul, să-și mascheze emoția. Și normal: a topit vinul, ăia s-or fi îmbătat... Du-te după ea. Hm, maestre! pufnește Lazăr, urmărindu-și partenerul cu privirea aruncată pe sub sprîncene, în vreme ce bagă banii în plic. Înseamnă că mai păstrezi despre mine o imagine falsă adaugă cîntărind plicul în palmă, lăsînd să-i scapere un zîmbet cînd vede că vorbele lui nasc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
instinctiv cu genunchii genunchiul actorului, dar, împleticindu-se în pătura ce-i înfășoară picioarele, se trezește, saltă capul, vede pe tatăl copiilor la gura sobei, apoi îl privește lung pe actor cum doarme dus, observă picioarele ei înfășurate în pătură, pufnește înciudată și se culcă la loc. Pe furiș, Letiția mai deschide o dată geanta, privește fișicul cu bani, înțelege că nu are cum să-i numere, închide geanta și o strînge în brațe, chircindu-se sub pătură. Toți ceilalți dorm; fiecare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
vina mea că sudorul cel mai bun al uzinei lucrează în oraș, la finisarea unor vile, tovarășă secretară strînge Vlad din umeri cu naturalețe, ghicind că femeia, prinsă pe picior greșit, nu-i pusă pe scandal cu orice preț. Hm! pufnește Brîndușa, retrăgîndu-se un pas, măsurîndu-l îndelung cu privirea încruntată. Să știi că pentru împrumutarea unui sudor, dacă așa o fi, unor lucrări externe, are cine răspunde. Și te rog să nu-mi mai întorci vorbele! Nu-s colega dumitale de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
clipe, apare la portiera cealaltă, cu termosul în mînă. Vlad îi întinde palma și o ajută să urce, scăpărînd un surîs de reală plăcere la vederea genunchilor goi ai fetei în clipa cînd ea pătrunde în cabină. Drept răspuns, Paula pufnește scurt, nervos, așezîndu-se bine în scaun, acoperind genunchii cu poalele paltonului. Șefu', gata, dă-i cărbuni! strigă Cornea deschizînd portiera să urce, dar cînd o vede pe Paula așezată fără gînd de plecare, scoate un "î" prelung, după care vrea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
aici se poate auzi pe sală țipătul tău. Bine că nu se aude țipătul femeilor în suferință, nu?, care, cunoscînd niște reguli elementare de igienă, ar fi fost la locul lor de muncă, fericite, nu aici, bolnave, ori moarte. Hm! pufnește Mihai ironic apărăm legea, ori mai precis-zis ne ascundem după ea cînd este cazul și luăm cîte cinci mii cînd ne convine. Mama ei de conștiință hipocratică! Auzi? face Mihai un gest spre fereastra dincolo de care se aude un zgomot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
cînd a aflat că tata..., mi-a întors spatele, apoi, cînd l-am căutat să-i spun că-s gravidă, mi-a rîs în nas. Un nesimțit care de nouăsprezece ani nu m-a întrebat o dată de fată! Hm, Mihai... pufnește Maria după o pauză lungă, vînturînd prosopul prin aer adevărata oră a solstițiului va fi deseară, ți-o promit! Vine și un... un concurent al meu în materie de ginecologie, doctorul Marcu, prieten bun cu cel care mă lăsase gravidă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]