915 matches
-
demonstra cu argumente științifice că progresul umanității ține de dezvoltarea neocortexului cerebral, adică a creierului reflexiv, a cărui activitate intelectuală și rațională ar sta la baza culturii și civilizației umane, dar și a dezastrelor pe care umanitatea le-a cunoscut. Raționalist și intelectualist prin excelență el va sublinia rolul formării omului prin educație și instrucție, supralicitând chiar rolul socialului În devenirea umană și realizarea profilului omului frumos. A treia ipostază este aceea a moralității care subsumează atitudinea și comportamentul omului În
Medicină şi societate by Valeriu Lupu, Valeriu Vasile Lupu () [Corola-publishinghouse/Science/1587_a_2935]
-
un produs al rațiunii. Punctul de vedere al cunoașterii comune în această chestiune se apropie mai mult de empirism: cunoașterea noastră despre lucruri izvorăște din percepția sensibilă. Părăsirea punctului de vedere al cunoașterii comune, opoziția față de aceasta conduce la teoria raționalistă. Filosofia reclamă pentru sine altă origine decât aceea pe care o admite pentru cunoașterea comună. Cunoașterea comună poate într-adevăr să-și dobândească de la simțuri știința despre lucruri. Cunoașterea științifică sau filosofică, dimpotrivă, nu-și are originea nicidecum în percepție
Principii de bază ale cercetării știinţifice by Ruxandra Postelnicu () [Corola-publishinghouse/Science/91486_a_93182]
-
sociale. Primul curent, intrînd în relativă concurență cu teoria reprezentărilor sociale, este acela al cercetărilor asupra imaginarului. El se împarte în două ramuri, una de inspirație antropologică, esoterică 2 și jungiană, iar cealaltă freudo-lacaniană, fondată pe principii kantiene, critice și raționaliste. În Franța, în ultimii 40 de ani, două nume ies în evidență, reprezentînd maniera de gîndire antropo-istorică: Gilbert Durand și Michel Maffesoli. Acești doi sociologi au alcătuit echipe de cercetare și au publicat sau inspirat texte eludînd maniera de abordare
by Jean-Marie Seca [Corola-publishinghouse/Science/1041_a_2549]
-
cu Rădulescu-Motru... Ei nu numai că provin din medii diferite, dar au, după mine, și orientări diferite... Avem vreo trei orientări aci. Este orientarea care de la Maiorescu și de la Centrul Junimea merge prin RădulescuMotru, Petrovici, cumva și Vianu, este linia raționalistă, criticistă, mai mult kantiană, este apoi linia care vine prin pozitivism, prin Negulescu și cei care reușesc să pună la un loc în jurul filozofiei nu numai domeniile tradiționale ale ontologiei, 33 teoria cunoașterii, teoria categoriilor, ci filosofia istoriei, filosofia culturii
Convorbiri fără adiţionale by Cornel Galben () [Corola-publishinghouse/Science/692_a_991]
-
rațională a gândirii, este o încercare de a se putea apropia de ceea ce pare de neînțeles, de mister, de taină. Deci ea pare a fi ceea ce ne place să credem că este și devine o revoluție pentru a sparge tiparele raționaliste ale gândirii. Misterul odată abordat înseamnă început de creativitate și abordarea lui înseamnă mai mult decât cunoașterea și interpretarea, înseamnă a pătrunde și a te contopi cu el. Kant spunea că nu putem cunoaște misterul, Blaga acceptă că putem măcar să
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
concepte are o mare importanță și naște în multe din limbile lumii confuzii. Astfel, pentru o persoană care nu este familiarizată cu metafizica, termenii de mistic sau misticism sunt sinonimi cu fanatic sau nebunie. Numeroși psihiatri sau psihologi adoptând viziunea raționalistă a lui Freud, nu văd în acești termeni decât o conotație morbidă și patologică. Cu toate acestea, de câteva decenii, specialiștii au încercat să arate că nu trebuie să se asimileze experiențele mistice cu delirul mistic, afirmând, așa cum a făcut
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
cuprinsă în scrierile Sfinților Apostoli. Sectanții, care și-au făcut religia lor, redusă la discursuri/predici și la cântări, coruri proprii, lecturi, au imprimat credinței un caracter laic, renunțând la toate dogmele Bisericii creștine. Ei au deviat creștinismul spre „caracterul raționalist, neduhovnicesc lipsit de prezența reală a lui Hristos în oameni și în lume”. În Epistolele Sf. Apostol Pavel, trimise de el către Bisericile pe care le-a întemeiat în timpul călătoriilor misionare în diferite orașe, se vorbește despre asemenea „rătăciți” de la
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
bani va fi acela inventat de Thomas Kuhn și care se cheamă "dezvoltare prin acumulare"12. 3. Dezbaterea este purtată în afara "ipotezei lui Dumnezeu", așa cum se exprima Marchizul de Laplace într-o discuție cu Napoleon 13. Abordarea este una științifică, raționalistă, bazată pe argumente și susțineri logice ale dezbaterii. Acolo unde am considerat, am adus în dezbatere clasici ai economiei, fără a ține cont, în citarea lor, de orientarea doctrinară pe care au avut-o. Nu doctrina este, până la urmă, foarte
[Corola-publishinghouse/Science/84957_a_85742]
-
-și apropie în grădina teologiei pe acești intelectuali creștini a căror forță restauratoare în Ecclesia va fi una considerabilă. Biserica are încă multe de făcut în această privință și succesul său în viitor, în contextul provocărilor unei modernități a protestantismului raționalist, a materialismului ateu comunist și a globalismului ecumenist, va depinde de atragerea și nu de respingerea competențelor laicatului creștin. Prin urmare, Biserica este lipsită de aportul intelectualității creștine mărturisitoare, un aspect extrem de important în procesul de revigorare al Ortodoxiei românești
[Corola-publishinghouse/Science/84936_a_85721]
-
este nemuritor, dar, ca urmare a păcatului originar, el a căzut sub influența morții. Toate aceste consecințe au fost anulate prin Învierea lui Hristos. Apologeții ruși prezintă caracteristicile care diferențiază concepția antropologică creștină de cea naturalistă. • Nemurirea sufletului. Respingând ipotezele raționaliste cu privire la suflet, apologeții demonstrează că acesta este o substanță spirituală deosebită, principiul independent al fenomenelor spirituale. Conștiința este factorul care subliniază adevărul nemuririi sufletului. Dacă sufletul nu este rezultatul organismului, ci este o substanță spirituală, atunci el își poate continua
[Corola-publishinghouse/Science/84936_a_85721]
-
progresului, ducând înainte făclia culturei și anunțând viața acelora ce sunt gata a-i urma" (Ibidem, p. 34). Trebuie remarcat că mecanismul anticipator nu se bazează pe o știință biblică a celei de-a doua veniri, ci pe o noțiune raționalistă a progresului științific: "Toate sunt trecătoare pe fața pământului, numai știința este eternă" (Ibidem, p. 37). 85 Ibidem, p. 61. 86 Ibidem, p. 106. 87 Ibidem, pp. 107, 108. 88 Ibidem, p. 18. 89 Ibidem, p. 98. 90 Ibidem, p.
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
și a romanticilor. La fel de greșită. este și izolarea literaturii, de influențele directe intelectuale sau sociale. Poezia secolului al XVIII-lea, susține Bateson, e limpede și clară pentru că limba devenise limpede și clară, astfel că poeții, indiferent dacă erau sau nu raționaliști, trebuiau să folosească acest instrument gata făcut. Dar Blake și Christopher Smart demonstrează că scriitorii cu concepții iraționale sau antiraționale despre lume pot transforma stilul poetic sau se pot întoarce la o fază mai veche a acestuia. Într-adevăr, simplul
[Corola-publishinghouse/Science/85059_a_85846]
-
unei sistematizări. 304 Canonul lui Boueau, de exemplu, include pastorala, elegia, oda, epigrama, satira, tragedia, comedia și epopeea ; totuși, Boileau nu definește baza acestei tipologii (poate pentru motivul că el consideră că tipologia este un dat istoric, nu o construcție raționalistă). Nu sunt cumva genurile lui Boileau diferențiate după subiect, după structură, după forma versului, după mărime, după tonul emoțional, după Weltanschauung sau după publicul specific căruia i se adresează? Nu se poate da un răspuns. Dar putem afirma că pentru
[Corola-publishinghouse/Science/85059_a_85846]
-
și-au pierdut motivația, mișcarea poate să fie scoasă în afara legii, liderii ei sunt incluși în structurile puterii, mișcarea se poate să-și fi atins scopurile fundamentale și să devină astfel de prisos. Examinând critic macroteoriile (a resurselor intelectuale, structuralist-funcționalistă, raționalistă, fenomenologică, culturalistă, a relaționării persuasive), ca și modelele generale, cum a fost și cel prezentat mai sus, trei reputați specialiști americani în problemă, D. McAdam, S. Tarrow și Ch. Tilly (2001), consideră că ele sunt puțin fructuoase în descrierea, explicarea
[Corola-publishinghouse/Science/2283_a_3608]
-
de bucurie este importantă în eticile eudemoniste și hedoniste grecești. Democrit atribuie sporirii cunoașterii o funcție terapeutică. Efortul lui enciclopedic - era supranumit „Știința” - nu viza acumularea de cunoștințe de dragul cunoștințelor, ci cu scopul de a reuși să producă niște cauzalități raționaliste și imanente pentru ca neliniștile și temerile să dispară. A-i îndepărta pe zei, mâniile lor, condamnarea de către ei la chinurile infernului și la alte pedepse presupune un efort în direcția laicizării gândirii: a vedea în înlănțuirile de cauze și efecte
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
nu în orice fapte ci în cele care răsfrâng politicul și eticul deopotrivă. Și nu orice politic, ci cel de la noi, din ultimii ani, adică din primii ani de libertate. Și nu prin orice lentilă ci prin lentila unor etici raționaliste. Cum evoluează cel care locuiește acest spațiu, cel care a trecut de la autobiografie la CV, de la cenzură la libertate, de la catedra de CSP la catedra de filosofie? Ce-i e dat țării acesteia și de ce? O carte de publicistică, însă
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
barbar dar eficient în cetățeni (ieftini și înapoiați) și guvernanți (cărora le strigă de la obraz: Daține statul înapoi!” și ideile (mentalitățile). Țara, oamenii, ideile, toate sunt cuprinse în faldurile ordonatoare ale nevoii de etică. Ce fel de etică? O etică raționalistă în orice caz, cu toate nuanțele ei, de la utilitarism la deontologie, de la contractualism la etica drepturilor. O etică în care se pune problema mai multor tipuri de dreptate. Cum este țara în care trăiește Mihaela Miroiu? Cum sunt oamenii acestei
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
Un cetățean al unui stat liberal se întreabă cum pot face încât copilul meu să aibă șanse egale la educație? - Țara în care ar vrea să trăiască Mihaela Miroiu este o țară în care practicile ar fi controlate de etici raționaliste și de politici coerente îndreptate spre viitor. Democrația este o cucerire care trebuie apărată de orice fundamentalism, chiar și de cel religios. Religia, pretinde autoarea, trebuie închisă în spațiul privat. În spațiul public, raționalitatea trebuie să răzbată. Poate tocmai pentru că
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
agathosă. Este tipul creator artistic și intelectual prin excelență, cel care a creat ordinea spirituală și morală. El reunește două tipuri: apolinicul și dionisiacul. Tipul latin Caracteristice pentru acest tip uman sunt atitudinea de deschidere, inteligența superioară, expansivitatea și creativitatea. Raționalist, iubește ordinea și gândirea clară, exactă. Manifestă o mare nevoie de libertate, de dominanță, iubește puterea, este activ și caută să impună celorlalți propriile sale legi. Esența acestui tip a fost surprinsă de către Virgiliu, În următoarele versuri celebre (Eneida, VI
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
care cenzura guvernului Transilvaniei îi confiscă manuscrisul cronicii, acuzându-l ca instigator la răscoală, biografia sa intră aproape în legendă. Pătruns de spiritul european, în care s-a format, afin cu ideile filosofiei lui Christian Wolff și ale discipolilor acestuia, raționalistul Ș. se aliniază la gândirea iluministă. Modul și gradul de înțelegere a lumii materiale sunt explicit afirmate în prelucrarea Învățătură firească spre surparea superstiției norodului (rămasă în manuscris până în 1964), după o scriere a lui J. H. Helmuth. Selectând, simplificând
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289694_a_291023]
-
atribuite frazelor de o asemenea gramatica, distincțiile stabilite de ea între f raze corecte și incorecte, trebuie să corespundă cu intuiția lingvistică a vorbitorului. În esență, gramatica generativă este concepută a fi un model al însușirii limbii. „În spiritul concepțiilor raționaliste, se admite că fiecare copil se naște cu o schema înnăscută, care devine treptat mai explicită și mai diferențiată, ceea ce înseamnă, în fapt, descoperirea de către el a gramaticii generative a limbii sale”65. Deci, gramatica generativă este concepută ca ipoteză
Logica între gândire și limbaj by Elena Manea () [Corola-publishinghouse/Science/1693_a_3069]
-
secolului precedent, odată cu lucrarea lui W. Petty, cu același titlu, semnificativ pentru voința de a construi o gîndire matematică și fizică a socialului. Alături de Petty, A. de Montchrétien și F. Quesnay încearcă să pună la punct o știință realistă și raționalistă, grație unor studii precise, contabile asupra realității și unor formulări matematice, mai mult sau mai puțin sofisticate, obținînd o reprezentare a realului ce se dorea valabilă pentru toate timpurile și toate spațiile posibile. Dincolo de toate acestea și pentru că economia se
[Corola-publishinghouse/Science/1513_a_2811]
-
dificil, reducînd conceptul de justiție doar la absența invidiei (Kirman). Cum a remarcat Sen (1970), explicația se află probabil în faptul că invidia se bazează pe luarea în considerare a comparațiilor intra-personale și nu interpersonale ale utilității. Această definiție raționalistă a invidiei ar putea fi unul din multiplele avataruri ale imposibilității economiștilor de a ține seama de sentimente altfel decît supradeterminîndu-le prin calcule raționale, chiar dacă trebuie semnalat faptul că în materie de alegeri raționale "pa-siunile" încep să fie luate în
[Corola-publishinghouse/Science/1513_a_2811]
-
La începuturi, economia politică a fost mai curînd o tehnică, privea realitatea în mod univoc și practic, scopul fiind sporirea avuției. Dar ea nu era doar o tehnică nici atunci, pentru că era integrată în filosofia dreptului natural și în viziunea raționalistă despre lume și viață. Aceasta era considerată ceva de la sine înțeles; problemele abordării raționale a realității sociale aveau să apară ceva mai tîrziu. Abstracția generalizatoare și conexiunile legice desprinse din analiza materialului empiric nu aveau să ducă la o cunoaștere
[Corola-publishinghouse/Science/1513_a_2811]
-
credinței. Mac Intyre acuză Iluminismul de a fi distrus viziunea teleologică, holistă, asupra naturii umane, instituind o falsă moralitate, bazată pe principiul hedonistic (Bentham, Mandeville) sau pe imperativul categoric (Kant), pe reguli desacralizate, fructe ale umanului, expresie a unei viziuni raționaliste. Voința și rațiunea înlocuiesc telosul exterior, arhetipul celest, "martor în Cer" (Sohravardî). Crezîndu-se un "iluminat", omul redus la dimensiunea sa terestră devine un rătăcitor, mai bine zis un rătăcit. Unus-ambo devine un "încarcerat în Istoria unidimensională a evenimentelor empirice" (Henry
[Corola-publishinghouse/Science/1513_a_2811]