11,679 matches
-
cei doi noi sfinți catolici Ioan Paul al II-lea și Ioan al XXIII-lea au fost "doi oameni curajoși", care "au cunoscut tragedii, dar care nu au fost zdrobiți de acestea", potrivit AFP. "În acești doi oameni, contemplativi ai rănilor lui Hristos și martori ai milei Sale, se află o speranță vie, o bucurie nerostita și glorioasa", a declarat actualul suveran pontif în timpul mesei celebrate imediat după ceremonia de sanctificare din piață Sf. Petru din Vatican. La începutul ceremoniei, Papa
DOI OAMENI SIMPLI, DOI SFINTI.. de VALERIAN MIHOC în ediţia nr. 1217 din 01 mai 2014 by http://confluente.ro/Valerian_mihoc_1398939250.html [Corola-blog/BlogPost/350653_a_351982]
-
Untaru Publicat în: Ediția nr. 803 din 13 martie 2013 Toate Articolele Autorului N-a venit de dorul nostru Pastorul de hăt departe Cu versete ce le-mparte Ci, doar să ne strice rostul N-a venit el să aline Rănile ce ne mai dor Nici de dragul tururor Să ne meargă nouă bine Nu cu pace creștinească Bate India și China Dacă-n urma lui neghina Prinde pururi să rodească „Ajutoare” de spoială Ca să-i prindă pe cei slabi Și să
N-A VENIT de ION UNTARU în ediţia nr. 803 din 13 martie 2013 by http://confluente.ro/N_a_venit_ion_untaru_1363161227.html [Corola-blog/BlogPost/342272_a_343601]
-
adânc la picior: o tăietură pînă la os. Niște vecini buni- familia Halavi- l-au luat pe Idan în brațe până la taxiul lor( tatăl era șofer de taxi),l-au dus la spitalul Wolfson și acolo i s-a cusut rană în patru puncte , în prezența vecinilor,care n-au vrut să-l lase singur... Și când mă gândesc că în tot acest timp, eu eram la școală și nu știam de nimic... Le sunt profund recunoscătoare până în ziua de azi
DIN AMINTIRILE ALMEI (3) de ADINA ROSENKRANZ HERSCOVICI în ediţia nr. 1822 din 27 decembrie 2015 by http://confluente.ro/adina_rosenkranz_herscovici_1451168171.html [Corola-blog/BlogPost/378622_a_379951]
-
cu toate că eu,în naivitatea mea, crezusem că dacă voi păstra cadoul fără să-l folosesc, atunci se va simți jignit! Până astăzi mi-o amintește din când în când, iar mie îmi vine să plâng că i-am provocat o rană care nu s-a cicatrizat încă! Îmi revine mereu în minte proverbul francez:" L'enfer est pavé des meilleures intentions"( Iadul e pavat cu cele mai bune intenții). Mama,care s-a îmbolnăvit de cancer și a fost operată, s-
DIN AMINTIRILE ALMEI (3) de ADINA ROSENKRANZ HERSCOVICI în ediţia nr. 1822 din 27 decembrie 2015 by http://confluente.ro/adina_rosenkranz_herscovici_1451168171.html [Corola-blog/BlogPost/378622_a_379951]
-
binecunoscutele tactici inumane de aflare a adevărului de la inculpat, considerând violența un mod de manifestare complet anormal, tocmai pentru că trăise din plin ororile conflagrației mondiale de la mijlocul secolului al XX-lea - și reamintesc aici anii de prizonierat din Rusia, precum și rănile grave căpătate în luptele de la Oradea, din 1 octombrie 1944, respectiv Debrecen (Ungaria), din 10 noiembrie 1944 -, dar și pentru că a considerat meseria de procuror o vocație aleasă, pe care o desfășura cu o pasiune rar întâlnită, iar firea lui
UN PROCUROR IUBIT… de MAGDALENA ALBU în ediţia nr. 1520 din 28 februarie 2015 by http://confluente.ro/magdalena_albu_1425135998.html [Corola-blog/BlogPost/374691_a_376020]
-
Suflet de ceară și durere Și hoinăresc spre nicăieri, Mi-e luna clară mângâiere. Lângă fereastra ta m-așez Și văd cum bruma desenează Un chip... apoi te-mbrățișez Dar tu dispari, sublimă rază! La tâmpla nopții-ngenunchez: Tu, vino, rana de-mi veghează! SONET XIII A fost de-ajuns iubirii să-i dau arme Să lupte-n timp și spațiu... Fără margini Povestea ta rescrisă-n sfinte pagini Sub streașina tăcerii veșnic doarme. Vântul albastru-nlănțuie imagini, Un glob de
STELELE IUBIRII (POEME) de ALEXANDRA MIHALACHE în ediţia nr. 1338 din 30 august 2014 by http://confluente.ro/alexandra_mihalache_1409397068.html [Corola-blog/BlogPost/370422_a_371751]
-
știi că aceasta este definitivă, adică fără cale de întors! - Nu e chiar așa grav cum faci să pară, Emma. - Crezi că nu știu când anul trecut ai plecat singură la cura de detoxifiere? Te-ai retras să-ți lingi rănile, să le faci să dispară. Dar din sufletul tău nu vor dispare niciodată. - Dar încă îl iubesc în felul meu, minți Tora. - Il iubești pentru că ți-e frică de el sau ți-e frică că-l iubești prea tare și-
CARMEN SUISSA de CARMEN SUISSA în ediţia nr. 2246 din 23 februarie 2017 by http://confluente.ro/carmen_suissa_1487880231.html [Corola-blog/BlogPost/380401_a_381730]
-
dragoste. Angajându-se la o firmă ,Șerban se îndrăgostește de o colegă mai bogată decât Natalia. De aici începe drama sufletească a Nataliei.Ultimile cuvinte ale lui Șerban, la despărțire :” Acum am pretenții mai mari de la viață “, rămân ca o rană sângerândă în viața acestei femei cu suflet mare și dornică de a retrăi tinerețea la vârsta pensionării. Prozatoarea privește realitatea participativ, reînchegând-o într-o avalanșă de imagini și întâmplări, diluându-I concretețea în nuanțe diafane. Retrospectiva, fragmentarismul e, deopotrivă
VOICHIŢA PĂLĂCEAN-VEREŞ- MIERE PESTE CENUŞA ZILEI de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 711 din 11 decembrie 2012 by http://confluente.ro/Voichita_palacean_veres_miere_peste_al_florin_tene_1355239956.html [Corola-blog/BlogPost/359846_a_361175]
-
acasă la care visezi mereu și-n care, ca emigrant român, ești suspendat o viață întreagă, de fapt nu există. A murit, și încet-încet, va muri și in tine.” Sunt cuvinte care se ”înșurubează” adânc în gând și inimă provocând răni, pe care nici timpul nu le va putea închide și vindeca... Totuși, dorul de Casă mă macină și mă îndeamnă să cred că tot ce am citit mai sus nu este altceva decât... un vis urât, un coșmar și atunci când
LASĂ-MI DOAMNE... POMII VII! de DOINA THEISS în ediţia nr. 986 din 12 septembrie 2013 by http://confluente.ro/Lasa_mi_doamne_pomii_vii_doina_theiss_1378997214.html [Corola-blog/BlogPost/365010_a_366339]
-
totuși prea... să zicem, avizate, o pojghiță artificială răcește suprafața dorurilor mele pentru tine și miezul lor prea viu izbucnește apoi te miri când și tocmai când e prea târziu și îmi pricinuiește dureri care nu se vindecă. Acestea sunt rănile mele în viața cu tine și dacă ai muri sau dacă m-ai părăsi (ceea ce ar fi totuna) ele, așadar, nu s-ar mai vindeca și aș fi un infirm...” Marin Preda : ”Sinaia, 24 august 1958. Mă aflu la Sinaia
DACĂ DRAGOSTE NU E, NIMIC NU E... de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 608 din 30 august 2012 by http://confluente.ro/Marin_preda_daca_dragoste_nu_e_nimic_ion_ionescu_bucovu_1346350793.html [Corola-blog/BlogPost/355315_a_356644]
-
când mă prindea dorul de tine, mă privea ochiul timpului, ardea totul între mine și tine și ne topiam în fumul cerului, amândoi rămânând unul ca un mit între soare și lună; mă pasc liniști și neliniști când sap în rana deschisă și încă mai aud vorbind sângele meu prin seva și vânturile vieții despre zâmbetul tău de floare cu ochii de peruzea, rătăcim mereu printre cuvinte spre recele alb al lunii, și ochii tăi, și mâna ta, și sufletul tău
POEM CU PARFUM DE LILIAC de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 1934 din 17 aprilie 2016 by http://confluente.ro/ion_ionescu_bucovu_1460884410.html [Corola-blog/BlogPost/384991_a_386320]
-
dintr-un imbold pe care l-am putea crede necesar inițiatic: „O apă cât universul/ Peste gândurile mele./ Inima e prinsă/ În sertarul de sus./ Nici vântul nu mai bate/ Prin patria mea.// Acolo, sub stânca roșie,/ Stă sângele strămoșilor./ Rana de pe cuțit/ Doinește...// Păsări își caută cuibul/ În pământul mamă./ Ramurile copacilor cresc în jos,/ Rădăcinile prind viață spre cer.” În largul celest se întreamă însăși viața, deplinătatea memoriei, până și împlinirea istorică, timp în care roadele se culeg așa cum
DANIEL MARIAN DESPRE MENUŢ MAXIMINIAN de BAKI YMERI în ediţia nr. 2079 din 09 septembrie 2016 by http://confluente.ro/baki_ymeri_1473396980.html [Corola-blog/BlogPost/375958_a_377287]
-
ți-oi fi covor călcâi ușor să mă alinte printre morminte sub linu-ți umblet recele suflet chiar după moarte te-o lua deoparte înger să-i fii să-l reînvii dor renăscut chiar de sub lut *** din lut, în lut ... O rană-n lut e pasul meu un drum tăcut spre Dumnezeu. Pășesc tăcut pe drumul meu mă-ntorc în lut la Dumnezeu. *** Ciclul "Doine" © ovidiu oana-pârâu Referință Bibliografică: NE LUT / Ovidiu Oana Pârâu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1525, Anul
NE LUT de OVIDIU OANA PÂRÂU în ediţia nr. 1525 din 05 martie 2015 by http://confluente.ro/ovidiu_oana_parau_1425539387.html [Corola-blog/BlogPost/369605_a_370934]
-
ne cumpără, se cumpără influențe, teritorii, țări, guverne, sisteme de alianțe în România lor... Eu, România. Astăzi, de ziua mea. Ce zi tristă, copilul meu... 1 Decembrie 2010 „Sunt îngenuncheată, rănită, cu lacrimi șiroind pe obrazi. Hainele -mi sunt zdrențuite, rănile-mi sunt pline de puroi, fața-mi cândva frumoasă e brăzdată de dureri, sufletul îmi plânge, carnea mi-e sfâșiată. Peste zdrențe mi-au pus steaguri. Steaguri multe. Să înlocuiască hainele pe care s-au bătut să mi le vândă
FLOAREA DIN ASFALT de GHEORGHE CONSTANTIN NISTOROIU în ediţia nr. 1882 din 25 februarie 2016 by http://confluente.ro/gheorghe_constantin_nistoroiu_1456395307.html [Corola-blog/BlogPost/373393_a_374722]
-
cândva frumoasă e brăzdată de dureri, sufletul îmi plânge, carnea mi-e sfâșiată. Peste zdrențe mi-au pus steaguri. Steaguri multe. Să înlocuiască hainele pe care s-au bătut să mi le vândă. Steaguri multe. Să îmi acopere goliciunea și rănile. Steaguri multe. Fluturând pe corpul meu ciopârțit. Steaguri multe. Care mă dor. Altădată, copiii mei mureau pentru acest steag. Astăzi, îmi acoperă cu el rușinea și rănile, noroiul și scârba. Muzica urlă. Cântece încearcă să îmi acopere plânsul. Altădată, ele
FLOAREA DIN ASFALT de GHEORGHE CONSTANTIN NISTOROIU în ediţia nr. 1882 din 25 februarie 2016 by http://confluente.ro/gheorghe_constantin_nistoroiu_1456395307.html [Corola-blog/BlogPost/373393_a_374722]
-
au bătut să mi le vândă. Steaguri multe. Să îmi acopere goliciunea și rănile. Steaguri multe. Fluturând pe corpul meu ciopârțit. Steaguri multe. Care mă dor. Altădată, copiii mei mureau pentru acest steag. Astăzi, îmi acoperă cu el rușinea și rănile, noroiul și scârba. Muzica urlă. Cântece încearcă să îmi acopere plânsul. Altădată, ele îmi lăudau gloria și îmi făceau sângele să fiarbă. Astăzi mă dor. E atât de mare discrepanța! Tancuri trecând în zgomot de fanfară pe străzile goale. Altădată
FLOAREA DIN ASFALT de GHEORGHE CONSTANTIN NISTOROIU în ediţia nr. 1882 din 25 februarie 2016 by http://confluente.ro/gheorghe_constantin_nistoroiu_1456395307.html [Corola-blog/BlogPost/373393_a_374722]
-
ia de la mine tot ce mi-a mai rămas, să mă împingă și să își întoarcă privirea de la mine, scârbiți. Își mută în silă privirea-vederea zdrențelor mele îi indispune, costumul lor scrobit și scump se va murdări dacă îmi ating rănile pline de puroi. Îmi mai smulg ceva-tot mai găsesc ei ceva de luat-urlând totuși că nu le dau suficient. Nu mai vor să îmi înțeleagă trecutul, nu dau doi bani pe prezentul meu, iar viitorul se reduce la interesul lor
FLOAREA DIN ASFALT de GHEORGHE CONSTANTIN NISTOROIU în ediţia nr. 1882 din 25 februarie 2016 by http://confluente.ro/gheorghe_constantin_nistoroiu_1456395307.html [Corola-blog/BlogPost/373393_a_374722]
-
credință. Fără trecut. Cu prezent sumbru. Fără viitor. Au uitat, m-au uitat, s-au uitat. Vor doar să fie lăsați în pace. Atât! M-ai sunt câțiva... nebuni frumoși, care mă iubesc cu atâta disperare! Mă îngrijesc. Îmi curăță rănile. Îmi mângâie amarul cu sufletul lor curat. Îmi plâng morții și eroii... Ei știu că, în spatele zdrențelor, mai am atâtea bogății. Că smerenia mea nu e prostie. Că miorița mea nu e resemnare tâmpă. Ei știu că nu stau în
FLOAREA DIN ASFALT de GHEORGHE CONSTANTIN NISTOROIU în ediţia nr. 1882 din 25 februarie 2016 by http://confluente.ro/gheorghe_constantin_nistoroiu_1456395307.html [Corola-blog/BlogPost/373393_a_374722]
-
pe care l-ai înțeles. De poporul căruia i-ai fost Mamă. De poporul al cărui puls bătea în Tine, al cărui sânge era sângele Tău. De poporul căruia i-ai trăit nădejdile, i-ai împărtășit temerile, i-ai suferit rănile, i-ai plâns lacrimile și i-ai sângerat rănile. Uitată de același popor a cărui flacără sfântă ai păstrat-o mereu vie. Îmi sângerează inima la gândul Inimii Tale părăsite și uitate, de poporul Tău, de România Ta. Aș vrea
FLOAREA DIN ASFALT de GHEORGHE CONSTANTIN NISTOROIU în ediţia nr. 1882 din 25 februarie 2016 by http://confluente.ro/gheorghe_constantin_nistoroiu_1456395307.html [Corola-blog/BlogPost/373393_a_374722]
-
ai fost Mamă. De poporul al cărui puls bătea în Tine, al cărui sânge era sângele Tău. De poporul căruia i-ai trăit nădejdile, i-ai împărtășit temerile, i-ai suferit rănile, i-ai plâns lacrimile și i-ai sângerat rănile. Uitată de același popor a cărui flacără sfântă ai păstrat-o mereu vie. Îmi sângerează inima la gândul Inimii Tale părăsite și uitate, de poporul Tău, de România Ta. Aș vrea să pot face ceva să îți duc Inima înapoi
FLOAREA DIN ASFALT de GHEORGHE CONSTANTIN NISTOROIU în ediţia nr. 1882 din 25 februarie 2016 by http://confluente.ro/gheorghe_constantin_nistoroiu_1456395307.html [Corola-blog/BlogPost/373393_a_374722]
-
așa să îmi ajute Dumnezeu!sursă foto: internet... III. NU E DE-AJUNS.., de Clarissa Emanuela , publicat în Ediția nr. 1754 din 20 octombrie 2015. nu e de-ajuns cât mă prefac în carte, să-mi scrii pe pagini goale răni de gand. îmi torni furtuni, cu slove apăsate, mă descompui pe alb, rând după rând. nici nu mai știu să fiu, ce-am fost odată, te joci mereu, cu întregirea mea. mă tot citești, adaugi o erată, te miri, mă
CLARISSA EMANUELA by http://confluente.ro/articole/clarissa_emanuela/canal [Corola-blog/BlogPost/360455_a_361784]
-
cu Horus straja,-n liniște adâncă, îmi pleci și-mi vii mereu, de nicăieri. fugi iar cu foi din mine, cu fragmente, ... Citește mai mult nu e de-ajuns cât mă prefac în carte,să-mi scrii pe pagini goale răni de gând.îmi torni furtuni, cu slove apăsate,mă descompui pe alb, rând după rând.nici nu mai știu să fiu, ce-am fost odată,te joci mereu, cu întregirea mea.mă tot citești, adaugi o erată,te miri, mă
CLARISSA EMANUELA by http://confluente.ro/articole/clarissa_emanuela/canal [Corola-blog/BlogPost/360455_a_361784]
-
cu amintiri de mătase blândă coperta ta de staniol glazurat cu povești ancestrale învelită cu grijă de mamă e pielea trupului vorbelor ucise de gândul străin din nou adunate-ți sunt filele clipelor vieții într-un mănunchi de plasturi vii rănile tainiței inimii tale ca niște spărturi în zidul ne.ființei tălăzuind își cer Acoperamântul fiin.țării își strigă nevoia de tamăduire grabnică cu dinții cristale carămizi de hău din adânc vocalele vieții împletite letargic cu consoanele morții de-o clipă
POEM HIERATIC XXX-LACRIMI DE LITERE de DAVID SOFIANIS în ediţia nr. 1731 din 27 septembrie 2015 by http://confluente.ro/david_sofianis_1443360620.html [Corola-blog/BlogPost/377557_a_378886]
-
Acasa > Poezie > Vremuri > RECAPITULAREA UNEI RĂNI GINGAȘE Autor: Costel Zăgan Publicat în: Ediția nr. 1438 din 08 decembrie 2014 Toate Articolele Autorului Adio-ți spune iar copilăria și viitoru-ți spune tot adio aceasta-i Doamne România o rană ce n-ai părăsi-o Când viitoru-ți spune
RECAPITULAREA UNEI RĂNI GINGAȘE de COSTEL ZĂGAN în ediţia nr. 1438 din 08 decembrie 2014 by http://confluente.ro/costel_zagan_1418058784.html [Corola-blog/BlogPost/382016_a_383345]
-
Acasa > Poezie > Vremuri > RECAPITULAREA UNEI RĂNI GINGAȘE Autor: Costel Zăgan Publicat în: Ediția nr. 1438 din 08 decembrie 2014 Toate Articolele Autorului Adio-ți spune iar copilăria și viitoru-ți spune tot adio aceasta-i Doamne România o rană ce n-ai părăsi-o Când viitoru-ți spune iar adio și stau mormintele la rând în țara ta nu se mai face ziuă și-i noaptea-ntruna pe pământ Iar stau mormintele la rând aceasta-i Doamne oare România gură
RECAPITULAREA UNEI RĂNI GINGAȘE de COSTEL ZĂGAN în ediţia nr. 1438 din 08 decembrie 2014 by http://confluente.ro/costel_zagan_1418058784.html [Corola-blog/BlogPost/382016_a_383345]