811 matches
-
Din cauza neînțelegerilor cu moștenitoarele lui Radu Tudoran, producția filmului a fost stopată, iar, potrivit Corneliei Paloș, varianta finală a filmului ar fi costat peste două milioane de euro. Scenariul a fost modificat, renunțându-se la scenele în care apărea Eva la senectute. După modificarea scenariului, denumirea producției cinematografice a fost schimbată din "Povestea unui secol" în "Eva". Premiera filmului în România a avut loc la 8 octombrie 2010, la cinematograful The Light Cinema din București, în cadrul Romania International Film Festival (Ro-IFF). Diana
Eva (film din 2010) () [Corola-website/Science/327425_a_328754]
-
Elisabeta 61, „Casă Oștirii”. În 1938 a fost chemat la Facultatea de Arhitectură din București, unde a ajuns profesor titular la catedră de Desen Ornamental și Academic. A fost profesor vreme de 30 de ani. În paralel, mai ales la senectute, a pictat mult, lăsând în urmăo mulțime de acuarele. A murit în 1979, la 88 de ani. Orientarea către arhitectură s-a produs în urma întâlnirii cu maestrul G. Mirea, director al Școlii de Belle Arte, căruia Gheorghe Simotta îi prezintă
Gheorghe Simotta () [Corola-website/Science/337070_a_338399]
-
oricui, este destinat perioadei 1930-1935. Intervențiile publicistice ale lui Panait Istrati sunt reproduse în ordinea cronologică apariției lor, oferind cititorului posibilitatea să cunoască preocupările, convingerile și atitudinile scriitorului din anumite momente ale zbuciumatei sale existențe. Din nefericire, apăsat, în anii senectuții, de o grea suferință, Ion Ursulescu n-a mai putut definitiva de unul singur toate elementele necesare acestei complexe ediții, plecând în lumea de dincolo înaintea apariției celui de-al treilea volum. Este meritul Editurii Humanitas de a fi apelat
Publicistica lui Panait Istrati by Teodor Vârgolici () [Corola-journal/Memoirs/9754_a_11079]
-
și viața plină de agitație pe care a avut-o pe vremea când restaurantul era deschis, precum și între grădina ei de la restaurant și mohorâta casă de la țară. Cu multă finețe este tratată problematica erotică a acestui cuplu aflat în pragul senectuții. În loc de liniște sufletească, nesiguranță. În loc de fericire, amărăciune. În loc de dragoste, doar experiență. O poveste care se încheie acolo unde ar fi trebuit să înceapă și care reîncepe, neașteptat, tocmai acolo unde toate păreau să se fi sfârșit: după banchet, când luminile
Yukio Mishima () [Corola-website/Science/298874_a_300203]
-
1924), bibliografie selectivă. Ediție critică încheiată brusc prin decesul directorului editurii, deosebitul om de cultură Marian Papahagi. Ediție bibliofilă și critică. Este inclusă ediția de la „Echinox”, revizuită și completată. Cele două supracoperte reproduc foto-portrete ale poetului din tinerețe și de la senectute. Ediție compozită, structurată în cinci secvențe: Prolog, Actele, I-III, Epilog, din două lucrări dramatice independente - "Decebal" și "Pacea pământului vine s-o ceară" - și 24 texte aferente/replici răzlețe, extrase din ediția-matrice "Opere". VIII. "Teatrul original și tradus. Traducerile
Mircea Coloșenco () [Corola-website/Science/308729_a_310058]
-
afective ce reconstruiește randomizant un trecut filtrat, iluminat perceptiv. Experiența este cea care dă măsura timpului lui Benjamin Button, - tatăl posedă o fabrică de nasturi - dar ea nu mai este asociată vârstei. În mod obișnuit, asociezi maturității și mai ales senectuții experiența (de viață), și pentru cea din urmă și o anumită reflexivitate, care este una a retrospectivei și a nostalgiei. Pentru Button viața începe într-un corp prezentând muiuficarea și anchiloza tipice vârstei de 80 de ani, însă cu o
Bătrânețea și tinerețea lui Benjamin Button by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/7651_a_8976]
-
ar putea fi considerată și o dovadă, nesolicitată, de narcisism. Nu se grăbește, cumva, un fost ministru atât de tânăr, cu mai mult viitor decât trecut, să-și publice memoriile și dovezile isprăvilor obștești? De obicei, așa se procedează la senectute, când laurii proaspeți se acomodează mai bine ridurilor frunții uscate. Dar, după parcurgerea acestor pagini, îți vei da seama, cititorule, că n-avem de-a face cu un descânt autobiografic. E aici multă informație obiectivă și prețioasă, dintr-o perioadă
[Corola-publishinghouse/Administrative/2017_a_3342]
-
Homer care orbește spre a percepe lumea distilată în expresie. Tema poetului se întâlnește astfel cu cea a cuvântului. Universul liric se îmbogățește cu poezia căminului, a iubirii conjugale și paterne (e multă biografie filtrată aici), dar și cu emoția senectuții și a fatalei singurătăți, a clipei finale, în urma căreia autorul va deveni „străbunul care încă mai promite”. Mascată în scenarii cu poantă, în surâsul blajin autoironic al înțeleptului pătruns de relativitatea celor omenești, în dispoziția colocvială și ludică, postura lirică
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290413_a_291742]
-
jos (copiii). Pe un fond social răvășit moral și cu sporită entropie sistemică, puținii alegători amețiți de vicleniile de prost-gust ale unor partide își numesc liderii de stat dintre distrugători. Foștii exilați și condamnați ai regimului burghez, ajunși la vârstele senectuții, au fost depășiți de funcții și de noile "mentalități", combativi mai mult în luptele de parvenire și îmbogățire ilicită în care s-au lăsat atrași decât în inițiative constructive vizibile în țară. Pletora politrucilor ("clasa politică") de azi o depășește
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
au avansat alții de la noi stărilor cu care s-a confruntat societatea noastră în tranziție, descoperi relativ repede că prea puțini sunt cei care s-au referit și la universitate. Veche cum este, spațiu al tinereții căutătoare, dar și al senectuții înțelepte, universitatea a fost lăsată deoparte să-și vadă de propriile umbre și lumini. Totuși, trebuie să admitem că multe aspecte din afara universității pot fi mai bine explicate dacă ne-am apleca cu răbdare și perseverență asupra modului în care
[Corola-publishinghouse/Science/2357_a_3682]
-
exclus să fi debutat, în adolescență, cu spurcarea trotuarelor și cu spargerea, de-a moaca, a geamurilor celor care-l enervau. O fi trecut și el prin faza lingerii scabroase a Toa'șului și a Toa'șei, iar acum, la senectute, iată-l mai-mare peste o adunătură de pensionari, de șomeri și de funcționari tembelizați. Tot în sfera locativ-peremist-pestilențială se plasează întâmplarea care, timp de câteva săptămâni, a făcut deliciul presei de scandal din Timișoara: evacuarea din locuință a senatorului P.R.M.
Secătura de bloc și de partid by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/15809_a_17134]
-
mai inedite variante, asupra interpretării fenomenelor sociale, istorice, asupra culturii și artei. O va face de fiecare dată cu erudiție și dezinvoltură, dincolo de orice elanuri anarhist-revoluționare, deși nu puțini contemporani îl consideră și astăzi pe Nicolaus Sombart, ajuns la anii senectuții, un anarhist al saloanelor, un dandy contradictoriu... un homme à femmes. Vreme de peste trei decenii, scriitorul - care continuă să “țină salon” la Berlin, cu “jour fixe” -, a fost înalt demnitar european la Strassbourg. Elogiul salonului și al dandysmului fac și
Nicolaus Sombart și supremația femeii by Rodica Bin () [Corola-journal/Journalistic/13014_a_14339]
-
la orice ideologie, ducând o existență care n-a refuzat ipocrit un hedonism decent, a cărui supremă voluptate constă în a face doar ceea ce vrea. Un fel de, excentrică, așadar, postură pe care ea însăși o resimte frustrantă în anii senectuții, când scrie amărâtă, contrar firii sale precumpănitor vitaliste: „[...] din nou sunt chinuită de această dezrădăcinare, pur subiectivă, care n-are nimic de-a face cu locurile familiare sau străine, ci cu singurătatea mea, cu izolarea mea de copil rătăcit în
Complexul ratării presimțite by Radu Ciobanu () [Corola-journal/Journalistic/6802_a_8127]
-
inițiativa comparatistă pe seama cititorului. Dar să nu căutăm pete în soare... Volumul cuprinde de fapt două etape dintr-un jurnal pe care Mariana Șora l-a ținut întreaga viață. Vreo doi ani de început (1938-1940) și cam tot atâția din senectute (1991-1992). Suficient însă pentru a contura profilul unei personalități pregnante, cu o viață interioară bogată, generoasă, problematizantă, demnă de tot interesul. Jurnalul de tinerețe, început la 21 de ani, este -trebuie spus de la început - mai puțin interesant, cum e și
Complexul ratării presimțite by Radu Ciobanu () [Corola-journal/Journalistic/6802_a_8127]
-
a contura profilul unei personalități pregnante, cu o viață interioară bogată, generoasă, problematizantă, demnă de tot interesul. Jurnalul de tinerețe, început la 21 de ani, este -trebuie spus de la început - mai puțin interesant, cum e și firesc, decât cel de senectute. Se găsesc aici toate locurile comune din jurnalele fetelor în floare : exaltările juvenile, înfiorările în fața primelor revelații, a trecerii, a morții, idei definitive și expeditive impresii de lectură, reflecții peremptorii asupra suferinței, comune celor ce încă n-au cunoscut adevărata
Complexul ratării presimțite by Radu Ciobanu () [Corola-journal/Journalistic/6802_a_8127]
-
romanțios, patetic-clamoros. E perceptibil acest spor de calitate îndeosebi în acele notații unde, fără a se angaja într-o direcție sau alta, ea își exprimă opinia și adoptă o atitudine principial corectă, căreia, cum se va vedea din jurnalul de senectute, îi va rămâne fidelă toată viața. In anii '39-'40, bunăoară, când Europa se afla într-o sulfuroasă ebuliție, ea nota cu luciditate și aplomb: „Vivere pericolosamente - cel mai atrăgător dintre cuvintele de ordine, întrucât creează iluzia că pretinde adeziune
Complexul ratării presimțite by Radu Ciobanu () [Corola-journal/Journalistic/6802_a_8127]
-
lămuritoarea sa Postfață, doamna Lia Ghimpu afirmă că „Mariana Șora scrie, nu încearcă să-și explice de ce scrie." E un punct în care mă disociez de opinia d-sale, întrucât, dimpotrivă, am încheiat lectura acestui jurnal, îndeosebi a celui de senectute, cu impresia că totul, chiar când vorbește despre chestiuni fără vreo tangență aparentă cu creația, totul se focalizează în cele din urmă, fie și în subsidiar, problemelor creației, motivațiilor, condițiilor și rigorilor ei. De altfel, chiar doamna Lia Ghimpu revine
Complexul ratării presimțite by Radu Ciobanu () [Corola-journal/Journalistic/6802_a_8127]
-
Ovidiu. Un posibil jurnal al lui Ovidiu este, de aceea, din capul locului, o aberație. Să acceptăm însă convenția literară propusă de Marin Mincu. Văzut prin prisma acestui jurnal apocrif, poetul roman este un soi de Casanova ajuns la vârsta senectuții (viziune previzibilă în cazul unui erou despre care se știe că în tinerețe a scris Ars Amatoria), singur, măcinat de boli, conștient de propria degradare fizică, din ce în ce mai preocupat de spiritualitatea geților în mijlocul cărora este nevoit să trăiască. Presupusele sale însemnări
Ovidiu și protoromânii by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/10342_a_11667]
-
După refugiu, zâmbetul mamei de altădată nu l-am mai regăsit De ceva vreme, acum la vârsta senectuții, fără să am vreo intenție în acest sens, am fost invadat de amintiri și imagini, pe care le-am considerat că de mult s-au șters din memoria mea. Mă recunosc în acele imagini, când copil fiind, m-am refugiat
MEMORIILE REFUGIULUI (1940 - 1944) by Gheorghe Moruzea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/799_a_1691]
-
reprezintă fidel cititorii, dar poate fi tot un accident. Un accident fericit, o evadare din sufocarea cotidianului, o revenire la mirajul aventurii, așa cum visam, cu toții, de la vârsta la care Învățam să deslușim literele și până târziu, la vârstele maturității sau senectuții, când continuăm să visăm la fel, dar n-am recunoaște-o nici În ruptul capului. De aceea Întâlnirea dintre autor și cititor este, de astă dată, una discretă și complice. Autorul va spune că s-a jucat scriind aceste pagini
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
care a trecut societatea românească în ultimii douăzeci de ani. Sau poate în unele cazuri au rămas doar urmele, dar s-au pierdut mărturiile. Exercițiul este unul deosebit de util, atât pentru tânăra generație, cât și pentru cei aflați la vârsta senectuții. Se creează punți de comunicare între o generație prea grăbită ca să mai asculte povești și o alta, prea însingurată, ca să mai aibă cui povesti. Se impun câteva precizări despre realizarea interviurilor. Tributară profesiei, am angrenat în acest modest proiect școlar
Povestirile uitate ale Nicolinei : o istorie a oamenilor şi a fabricii by Serinela PINTILIE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100998_a_102290]
-
disponibilităților poetice ale lui P. și oferă poeme de notabilă calitate atât din punctul de vedere al descifrării filosofice a pretextelor (dragoste, alternative existențiale), cât și sub raportul elaborării formale. În sfârșit, Ultima Thule (1970) cuprinde reflecții lirice legate de senectute și trecere, de rostul unui poet cu un Pegas „mărunt și cuminte”. Într-un fel, cele din urmă cărți îi justifică îndelungile și sinuoasele căutări și îi răsplătesc perseverența. A realizat și câteva dramatizări după E. Knight și Israel Zangwill
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288643_a_289972]
-
maturitate, când maestrul și-a găsit și împlinit un limbaj artistic, original, printr-o anumită îmbinare specifică, între ideea majoră pe care o sugerează tematic ca, de pildă, Maternitate și forma esențializată, încorporată în bronz; pentru ca, în final, în anii senectuții temerare și centenare, cu împliniri tot atât de bogate, de o mare diversitate și vitalitate, creațiile sculpturale să se completeze și nuanțeze și cu "însemnări" de călătorie: crochiuri, schițe, desene cu imagini de locuri și oameni din țările pe care le-a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
o supărare a lui P. P. Panaitescu, apariția unui roman care i-a plăcut ori nu diaristului, se vorbește despre mișcarea legionară, despre oreionul cutărui nepot ș.a. Jurnalul lasă impresia unui puzzle uriaș, supus continuu agregării și dezagregării. În pragul senectuții autorul asistă aparent detașat la ce se petrece în juru-i, cu grija de a adăposti de bombardamente colecțiile Academiei, și, în mod vizibil, de a citi o cantitate tot mai mare de literatură. E aici spectacolul unei personalități exemplare și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289379_a_290708]
-
lor. Prietenele și traducătoarele mele, Marianne (Eyre) și Inger (Johansson), au hotărât să facă o sărbătoare pentru împlinirea celor 50 de ani, în august! Vizita la dentist era și ea un fel de „memento” al apropiatei treceri definitive peste pragul senectuții! Totuși lucrez la o nouă carte de poeme, și Jacques Werup mi-a publicat în Sydsvenska Dagbladet un grupaj din ele, cu o prezentare și o fotografie-icoană de Lütfi Özkök. Vizită la Spitalul de boli nervoase, unde prietena noastră, criticul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]