1,047 matches
-
În trăsură și porniră. Doar copitele cailor se auzeau În liniștea nopții care se lăsa. Curând ajunseră la prima răscruce, iar moș Onofrei trase hamurile spre stânga. - Mi se pare că ați greșit drumul, contesă! se auzi, deodată, o voce sfidătoare. Gentilomul Hans Burgenblatt ieși din marginea drumului, oprind caii cu o mișcare energică. Din umbră se ivi și tovarășul său, care scoase Încet spada, adresându-se politicos contesei: - Sperăm că vom avea onoarea de a vă avea alături Într-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
contesei, de un dispreț total, suveran. Voi să plece, dar Alexandru Întinse mâna spre ea. - Nu, nu știu nimic, tata n-a fost acolo când s-a Întâmplat și nici n-a venit să ne protejeze pe drum... - Vedeți? surâse, sfidător, contesa. Copilul spune adevărul. Tatăl său nu există când e nevoie de el. - Adevărul?! explodă Erina, roșie În obraji. Adevărul este că În acea noapte căpitanul a asigurat paza domnitorului, și cu doar cinci sute de oșteni, a trecut Nistrul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
fost... De unde-a plecat totul? Că, practic, reeducarea a plecat de la alții, nu de la acești Stoian și Livinschi și care-o mai fost la Târgșor, ci de la Suceava, de la Bogdanovici. Cum se purtau, practic, Stoian și ceilalți? Aveau o atitudine sfidătoare. De exemplu: „Da’ voi ce vă... Mă, așa primești două labe În fund, da’ ce-ai tu cu mine, mă? Ce-ai, nu poți să-ți vezi de treabă? Eu te-am Întrebat ceva?”. Adică se credea cineva, că el
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
neavând nimic cu noua mea carte de poeme pe care pretinde c-o recenzează, referindu-se mereu la Jurnalele mele publicate mai demult. În plus, fotografia publicată (a lui Mikael Norman) arată lumii chipul meu cu un zâmbet ironic și sfidător. Birgitta (Trotzig) m-a sunat de la Öland să-mi spună că aceeași persoană a scris și despre cartea ei Anima, și că e complet incompetentă. Dar Marianne (Eyre), care mă sună după Birgitta, spune că, dimpotrivă, cronica va mări interesul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
Sorescu, aparent ușor de tradus chiar de nepoței, suna așa cum editorul Vladimir Dimitrijevi¾ obișnuia să spună: poem de cabaret. În Sydsvenska Dagbladet a apărut o pagină despre Sorescu, scrisă de poetul și criticul Tommy Olofsson. El scrie: „Literatura română e sfidător de bogată, cu toate deceniile de cădere morală și dictatură patologică, Ionesco, Paul Celan, Nichita Stănescu și propria noastră imigrantă Melinescu” - pe aceștia toți îi descrie Kellgren în mod atrăgător și serios, și nu mai puțin pe însuși Sorescu: „El
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
el la femeie, ca și când n-ar fi știut ce atitudine să adopte. - Nimic... Căutam... bâigui el Încurcat. Își ținea ochii În pământ. Apoi Îi ridică spre mută. - Așadar, ai descoperit totul, murmură el, trăgându-și capul Îndărăt cu un aer sfidător. Pentru o clipă, o tăcere Înghețată se coborî Între ei. - Așadar? zise din nou Cecco. Doar nu vrei să faci cârdășie cu gloata din orașul ăsta infam ca să Îți capeți un jilț mizerabil și să reprezinți clica negustorilor și a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
Calimala, de pe partea cealaltă a mesei. Ca membru al consfătuirii noastre este de datoria dumitale să o semnezi,. Fără avizul domniei tale, nu putem avansa dosarul către următorii priori... Lapo Salterello Împinse Încă o dată călimara spre el cu un aer sfidător. Dante sări În picioare, lovind cu mâna peste sticluța care se răsturnă, revărsându-și conținutul Într-o pată Întunecată pe masă. Apoi, În zăpăceala celor de față, se răsuci brusc pe călcâie și se Îndreptă spre ușă fără nici o vorbă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
și mă simțeam din nou atașat de el. Acest nou atașament nu s-a desăvârșit propriu-zis, dar oricum îl iubeam. Când s-a ridicat în picioare cu pânza înflorată a rochiei ei de plajă pe umeri, avea alura unui om sfidător și brav, cum stătea acolo deschis atacului și ars de soare, lângă dâra pură a apei, de parcă încerca să glumească cu faptul că e în grațiile acestei fete. I-am condus la vaporul de seară, căci n-au vrut să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
de crezut că ea fusese obiectul gâlcevii, căci arăta modestă, semăna cu o cusătoreasă, și avea o pălărie cu fundă verde. Lângă ea erau doi bărbați, unul cu un stup însângerat de bandaje pe cap, clătinându-se, iar celălalt tăcând sfidător, cu mâinile încleștate cu îngrijorare pe piept. Se presupunea că el fusese cel care pornise cearta. Zic ‘se presupunea’ pentru că acum vorbea polițistul, cei trei fiind surdo-muți. Tipul ăsta îl atacase pe celălalt cu un ciocan, zicea polițistul; a mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
având chipiul încă pe cap, ceilalți se învârteau suspicioși prin cameră. Îi priveam cu coada ochiului. Locotenentul se apropiase de birou și examina o porțiune de zid de un metru pătrat pe care fratele meu și cu mine, din motive sfidător sentimentale, lipisem un mare număr de fotografii lucioase, opt pe zece. Doamna Silsburn s-a așezat, ineluctabil, în singurul fotoliu în care îi plăcea răposatului meu buldog să doarmă; brațele fotoliului, îmbrăcate în pluș murdar, fuseseră supte și năclăite de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2217_a_3542]
-
instantaneu în caractere de tipar, îi ceream agasat să le dea undeva spre publicare. Dar nu, el nu credea că poate face asemenea lucru. Încă nu; poate că niciodată. Erau prea ne-occidentale, prea lotusiene. Se temea că sunt ușor sfidătoare. Nu avea o idee precisă în ce anume consta sfidarea, dar simțea că poemele ar putea crea impresia că sunt scrise de un ingrat, de cineva care întoarce spatele - efectiv - propriului său mediu și oamenilor care-i sunt apropiați. Spunea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2217_a_3542]
-
sticlele. Mi-am scurs un pahar și voiam să le spăl... Sultana se uită fix în direcția unde, singură la o masă, fata își face de lucru cu poșeta, indiferentă la tot ce se întîmplă în jur, arborînd un zîmbet sfidător. Cînd chelnerița se așază pe scaunul de alături, Letiția se întoarce puțin, arătîndu-i spatele, ridicîndu-și piciorul drept peste genunchiul stîng, bătînd aerul cu laba într-un ritm lent, de o totală nepăsare. Dacă peste cinci minute nu te văd făcînd
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
ce va să însemne a fi tată. Numai că eu, spre deosebire, am norocul unei soții... Ce femeie și asta! O clipă nu-și slăbește poziția de capră ha-ha!, ce comparație ; rîioasă, coada sus, capul întors într-o parte, țanțoșă, sfidătoare... Dar și ăștia mici, îți scot sufletul. Cred că mi-aș lua cîmpii..." Ce zici de băieți? vine lîngă el studenta, luîndu-l cu brațul pe după umeri, fericită că-l vede cu privirea mereu spre copii. Nu-i așa că-s superbi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
două vârste, elegantă, obosită, neliniștită, aflată atunci în acea stare de agitație atât de bine cunoscută și de dragă mie. Georgie, purtând fusta ei cafenie ponosită, un pulover albastru și ciorapi negri, arăta ca un copil. În mod deliberat și sfidător nu își schimbase cu nimic înfățișarea. Părul împletit era răsucit fără nici un pic de grijă și prins, cam caraghios, pe vârful capului. Era foarte palidă, iar paloarea accentua transparența pielii ei. Făcu o mică plecăciune crispată către Antonia care încep
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
i-l dăruise George. Singurele lui daruri, în afară de bani, erau bijuteriile ieftine, exotice. Uneori, când era îmbrăcată în pantaloni, adopta o poză diferită, cu picioarele larg desfăcute, și își punea câte o cămașă lălâie, înțepată de sânii ei micuți. O sfidătoare femeiușcă-pirat. Își pronunța numele „Di-an“ și nu Dai-an“. Diane fusese frumoasă în tinerețe și avusese pretențiile pe care le are de la viață orice femeie frumoasă, mai ales când e săracă. Acum se apropia de patruzeci de ani. Se născuse într-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
și printre ele se infiltra și teama - un excitant amalgam de neliniște și de bucurie sinistră, și acel vechi, intens simțământ de culpabilitate, inseparabil de senzația stringentă a unei datorii de împlinit. Șocul brusc al prezenței lui Hattie, atitudinea ei sfidătoare, l-au temperat în oarecare măsură, punându-l pe gânduri. Până în acel moment, gândirea fusese cu totul absentă. Nu-și făcuse nici un plan prealabil, nu-și figurase cum va decurge întâlnirea. Așadar, urma să aibă loc o discuție, poate că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
Vierme oracular și senin, netulburat. Gura, cretinule! se răstește Poetul. Tata avea un dulău. Îl chema ca pe tine: Câine prost... Liniște! Nu mă mai conturba! Vreau să cuget. O bombă, măi! O bombiță cu gaz! îl înfruntă același Vierme, sfidător. Dănuț pare că-și pierde aerul, își cască fălcile, apropiindu-și-le scrâșnind, peste o clipă, străluminat, pentru a le deschide iarăși la maximum și, entuziasmat și el de ușurința și de frumusețea ideii, răbufnește: Bingo! Excepțional! Colosal! Fenomenal! Paradoxal
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
centri memoriei și voi afla cine este. X opină: ― Cred că rezultatele acestui examen nu trebuie să aibă o prea largă circulație. Miss Hardie v-aș ruga să plecați. Buzele fetei se strânseră. ― Aș prefera să rămân. Apoi își ridică sfidător capul: ― La urma urmei, mi-am asumat niște riscuri. Nimeni nu zise nmic. Creatura semiumană o privi cu niște ochi pe care Gosseyn îi găsi necruțători. Patricia Hardie se răsuci, stânjenită, și-l privi pe tatăl ei, căutându-i parcă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85125_a_85912]
-
adormea pe pieptul meu“, spuse femeia cu ciudă, provocându-i o strângere de inimă. Cântecul acela trezi cu brutalitate În Antonio amintirea unei călătorii În Calabria. La un moment dat, pe când conducea spre ultima lor vacanță, Emma Începuse să cânte - sfidător - exact acea melodie, Învățându-i și pe copii că „Îl Încălzeam la focul uman / al geloziei / și-apoi În pat Îmi spunea mereu / nu meriți nici doi bani“. Pe el Îl durea capul și era nervos, nu-și mai amintea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
timp să se Întoarcă acasă pentru a se schimba - el, cu același hanorac pe care Îl purta de mai bine de o lună, cu pantalonii pătați de vopsea spray și cu inel În nas. — Da, răspunse Maja, cu un zâmbet sfidător. Părerea lui este decisivă pentru mine. Nu părea bolnavă. Dimpotrivă, era strălucitoare, Împlinită, cu o coafură nouă și o mină neașteptată, aproape copilărească. — E greu să găsești ceva la Aventino, spunea agentul insinuant. Cine are casă aici, o păstrează. Cunoașteți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
mama ei s-o lase în pace. — Polly, te porți foarte urât. Nu-ți permit să-mi răspunzi așa, a zis Sheba pe un ton potolit. Atunci nu te mai lua de mine cu mâncarea, a răspuns Polly ridicând vocea sfidător. — Nu mă iau de tine, a zis Sheba. Încercam să mă asigur că nu te înfometezi. — Hai, Sheba, lasă, a zis Richard. Au urmat câteva momente de tăcere încordată, întreruptă de Richard: — E greu, nu, Barbara? Se spune că manierele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]
-
pauzelor, iar când se apropia de mine pe coridor, eram politicoasă, dar rece. O dată, m-a sunat acasă și m-a chemat la ei, dar eu am găsit o scuză intenționat slabă că nu puteam să mă duc. Eram cumva sfidătoare. Destul cu ea, mă gândeam. Hai să vedem ce bine se descurcă fără mine. Apoi, după o vreme, am devenit depresivă. Poate mai mult derutată decât depresivă. Propria mea viață mi se părea incoerentă. De ce mă trădau toți prietenii? De ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]
-
stare de seriozitate, să fi plecat apoi spre parcul de peste stradă, unde urma să vă vedeți cu gașca, la sfîrșitul orelor, ca să faceți celălalt set de poze, În care v- ați fi permis să vă arătați așa cum erați pe sub uniforme: sfidători, suferind de teribilisme nevindecate suficient, testosteronici, veseli, vulgari, exagerați, imponderabili, plini de atribute care definesc o vîrstă scurtă și, se pare, damnată. Sau spre examenul pe care urma să-l dai peste cîteva săptămîni și care ar fi trebuit să
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
cu Cristian, nimicește orice echipă au În față, mai puțin pe cea formată din Claudiu și Cristian sau Călin și Ovidiu ori cam așa cumva; pentru că uneori fumează În dormitor; pentru că, În general, are un aer țepos și arogant și sfidător, mai ales față de unii superiori. Soldatul nu are nimic de comentat, Încasează cu bucurie toate aceste reproșuri. Îi mulțumesc comandantului de baterie că m-a scăpat de onoarea de a mă vedea cocoțat pe un mal de pămînt, făcînd instrucție
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
cât și de obligația corelativă, nescrisă, de aplicare umanitară a acestora, adică de obligația de frontieră a conștiinței. Nimeni nu m-a întrebat vreodată din ce autor am transcris dictonul. Cum vremurile se aflau în mișcare, era, socoteam, o completare sfidătoare a principiilor de drept, aici în inima aplicării lor (poate nu era așa), mă gândeam la Grotius, Josserand, Jering, Planiol, Dongorozi; seara gândul luneca spre Keti. În orașul acesta o cunoscusem, petrecusem lângă ea amurguri fantastice urcând dinspre fluviu. Ce-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]