392 matches
-
să nu posede avere proprie, afară de strictul necesar. Apoi nimeni să nu aibă vreo încăpere sau vreo cămară în care să nu poată intra cel care voiește. Din partea celorlalți cetățeni (după ce au stabilit /cât e nevoie/) ei să primească drept simbrie pentru pază cele necesare traiului, câte sunt îndestulătoare pentru niște bărbați exersați în ale războiului, cumpătați și viteji, astfel încât nici să nu le prisosească în timpul anului, nici să nu aibă vreo lipsă. Să mănânce la mese comune, precum cei încartiruiți
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
piaptănă marțea, crezînd că la din contra, ar fi năpăstuit. Năpîrcă Leac de năpîrcă* nu se află. Nărav Omul care lasă un nărav ia pe altul. Năzdrăvan Puiul de găină de cîntă în găoace e năzdrăvan. Nedreptate Se crede că simbria neplătită a unui argat, ca și lucrul furat, nu încălzește pe om. Neg Negeii provin din urinarea pe mîni, picioare, a broaștelor din bălți mai ales. Leacuri sînt multe; așa: să te ungi, după ce-i tai, cu mămăligă găsită pe
Credinţe şi superstiţii româneşti: după Artur Gorovei şi Gh. F. Ciauşanu by GOROVEI, ARTUR () [Corola-publishinghouse/Science/1318_a_2879]
-
bătaia de joc a unor de-alde Oprișan, Constantinescu și Dragnea ("Gândul", 30.VI.2008); Lucrătorul de la compania de apă ar putea să-i fie recunoscător unui de-alde Abramovici (beranger.org/index. 12.V.2008); Gigi îi va scurta simbria unui alde fluieraș ("Ziua de Cluj", 26.III.2008); Numai în asemenea situații (deși nici atunci) s-ar găsi vreo motivație pentru decizia lui alde Voronin (evenimentul.ro, 16.V.2008); ție și lui de-alde Fault (monitorulsv.ro, 17
[Corola-publishinghouse/Science/85032_a_85818]
-
și noi supravegheați îndeaproape. Suntem toți deținuți ambulatorii și fără haine vărgate. Tineretul este debusolat, o prostituție clandestină își face tot mai mult loc între fete, iar băieții, când nu sunt luați de Securitate care îi transformă în ucigași cu simbrie, sunt apatici sau agresivi. Bucureștiul vechi s-a demolat ca să facă loc unor planuri megalomane. Bisericile cad una după alta, clădirile care mai vorbesc puțin despre ce am fost cândva, așijderea. O națiune întreagă își pierde identitatea, un popor întreg
Ultimul deceniu comunist: scrisori către Radio Europa Liberă by Gabriel Andreescu, Mihnea Berindei (eds) () [Corola-publishinghouse/Memoirs/619_a_1376]
-
Am rătăcit oare drumul? Mi-am rătăcit amintirea? Mințile? Sau poate că În răstimp pierise satul cu ispite, ca o nouă So domă și Gomoră? Ne-am Întors din cale, grabnic și cu teamă, spre alte ceruri, mai senine. DIN SIMBRIILE NOASTRE DE ÎNVĂȚĂTORI SUPLINITORI LA țară (patru dintre noi au trecut pe aici) cu 54 de lei pe lună; sau de conțopiști la Închisoarea Văcărești, plătiți pe ștatele gardienilor, iarăși cu 54 de lei pe lună; sau din ceea ce primeam
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
sf. Liturghie în zi de duminică și sărbătoare? Să mergem! Ne învață să nu luăm numele Lui în zadar, să nu suduim, să nu facem fapte necurate? Să nu facem! Ne învață să ne împărtășim de Paști, să-i plătim simbria și celelalte datorii după legi și obiceiuri? Să le plătim! După cum vedeți cuvântul “îndeplinire” pretinde cam mult, dar trebuie să facem și acestea dacă vrem să ne mântuim. Dar veți zice: e cam greu! Într-adevăr e cam greu și
Franciscani în zeghe : autobiografii şi alte texte by Iosif Diac () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100985_a_102277]
-
un fel de unchi. Fugeam de colo-colo, mă ascundeam, hăituit de mâna lungă a "prea iubitului meu unchi" ajuns domn al Moldovei care-mi voia capul: "puiul de năpârcă" era un pericol, își temea "scaunul". A năimit un ucigaș cu simbrie, un talian pripășit prin Moldova, să-mi facă de petrecanie printr-o măiastră lovitură de pumnal pe la spate: "Napolitana". De nu eram mai iute de mână... Sărmanu' talian hodinește în pământ transilvan... Țipătul miresei la nunta însângerată de la Răuseni și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
Oastea țării?!" Care oaste?! Care țară?! Mai avea țara oaste?!... Oaste aveau boierii, "oastea lor personală". Se războiau între ei ridicând sau alungând domnii, își hrăpeau unul altuia moșiile, chiar pentru ibovnice se războiau... Vânătorii de capete încoronate, mercenarii cu simbrie, se vindeau celui care plătea mai mult. Împărțiți în tabere, scoteau săbiile, se încăierau între ei ca orbeții, pustiiau târgurile; vărsările de sânge, jafurile, omorurile se țineau lanț, că bieții oameni ziua-n amiaza mare tremurau în spatele obloanelor trase. Nu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
Istrul oglindise În apele lui atâtea fărădelegi la Semlin, lângă Belgrad, și cărase la vale atâtea leșuri, Încât până și soarele se Îngrozise. Așa povestea Hermann. „Cei care au fost hoți să devină soldați. Cei care au fost soldați cu simbrie să fie iertați de păcate.“ Așa proclamase papa Urban În fața unei mari mulțimi de oameni, la Clermont. „Nu cred că o să mi se ierte păcatele“, mărturisea Hermann, Întunecat la față. „În loc ca hoții să devină soldați, cum a spus Sfântul
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
țara aceea Îndepărtată unde se născuse și pe care parcă simțea că n-o va mai vedea niciodată. Când Hermann muri, Îl Înveli Într-un giulgiu uriaș și-l scoase noaptea pe nesimțite din curtea stăpânului. Un ban de aur, simbria lui pe o săptămână, Îl costă ca să-l Îngroape În pământ sfințit. Ar fi fost cu primejdie să se afle, dar groparul era sărac, avea o droaie de copii, așa că totul se făcu repede și În taină. Meșterul și lucrătorii
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
lui, numit tot Urs, se trăgea dintr-o familie săracă de curelari. Fiind foarte isteț, Învățase să scrie și să citească de la călugării din mânăstirea de la Sankt Gallen, unde slujise ca rândaș. Cu mare sârguință și zgârcenie puse deoparte toată simbria pe care călugării i-o plăteau În bani de argint și, după un timp, plecă la Zürich, unde Începu să Împrumute cu dobândă, bineînțeles, monedele câștigate cu atâta trudă. Atât de bine știu să-și potrivească bucoavnele, Încât la moartea
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
Din pricina mea, ești a doua oară În primejdie de moarte... Se Îndreptară grăbiți către grajduri, unde țăranul primi zâmbind banul de argint pe care Simeon i-l puse În palmă. Se vede că-i grozavă domnișoara, dacă-ți dai toată simbria pentru ea, rânji el, cântărind din ochi mogâldeața Înfășurată În zdrențe, din care răsărea numai o față murda ră sub o basma trasă pe frunte. Pe Sfântul Trudpert, aproape că am mustrări de cuget că ți-am luat atâția bani
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
Uneori o mai ajuta sora ei, Ghența, o fată la fel de frumoasă și de harnică (până ce s-a căsătorit). Mai avea argați la păscut vacile și oile și la îngrijitul cailor. Aceștia stăteau foarte puțin la el, că nu le plăcea simbria. Preotul era cam zgârcit de felul său și nu respecta ceea ce propovăduia cu atâta strădanie la slujbă, la biserică. Titi, fiul său, nu-i pre era de ajutor. În timpul anului era plecat la liceu, (apoi la facultate), vara îi plăcea
ÎNTÂMPLĂRI NEUITATE... DIN SATUL MEU, COSTIŞA by RĂDUŢA VASILOVSCHI-LAVRIC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1232_a_1872]
-
care pretindeau dreptul lor mai energic, ca să-i învețe respectul față de nobili. Împrejurimile Dobrišului pădure de brad, pini, larice, mesteacăn, stejari bine întreținută. Vizitiul, slujbaș vechi al curții, deplânge schimbările din vremea nouă. Sluga ține cu stăpânul care-i dădea simbrie și mâncare și pe care îl și prăda puțin. Ultimul stăpân de aici, un Coloredo neînsemnat, a pierdut castelul și moșia prin confiscare și a murit la Paris. Alte două castele au rămas fraților lui. Au fost naționalizate și acelea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
care apar În literatura picarescă franceză sau spaniolă - lingușitori, vioi, vicleni, după spița lor, deoarece vin din poporul cel mai de jos și faptul că slujesc un tânăr hidalgo sau gentilom este deja o treaptă de „progres social”. Nu cer simbrie, fericiți de a fi pe lângă un senior, dar Își iau În felul lor - o mie de feluri! - plata Înapoi, iar prima formă a acestei „despăgubiri” este nu numai „batjocura” cu care-și privesc stăpânii, dar și o anume, nestinsă, superioritate
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
didactru) ce vor plăti părinții elevilor, iar acolo unde acestea nu ajung, să se completeze din fondul ardelean al studiilor (Studien fond). Cu supravergherea școlilor s-a numit un inspector școlar și au fost angajați 25 de dascăli cu o simbrie fixă de 50 de florini anual. Școlile, deși se numeau «naționale», ele erau de fapt confesionale, lucru dovedit de însăși instituirea directorilor în centrele episcopești, Dimitrie Eustalievici la Sibiu pentru școlile de rit greco-oriental și Gheorghe Șincai la Blaj pentru
Cârţişoara: monografie/ vol. I: Satul by Traian Cânduleţ, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/411_a_1126]
-
De altfel, codul nostru civil, nu odată și nici întâmplător, ne face deosebita cinste de a ne clasifica întâile, să zicem primae inter pares. Astfel: Art. 7, alin. 5 din cap. Exercitarea drepturilor civile găsim: femeile (orice femeie), servitorii cu simbrie și străinii se pot căsători, dar n-au drepturi politice etc. Mai departe: femeile măritate și copiii se bucură de drepturi civile, chiar fără știința lor, dar exercitarea acestor drepturi este încredințată soțului, sau epitropului... Alta: femeile n-au interes
[Corola-publishinghouse/Administrative/1936_a_3261]
-
bine făcute, s-a umplut de bucurie; și după ce-a șezut la masă, a zis fetei să se suie în pod și să-și aleagă de-acolo o ladă, care-a vrea ea, și să și-o ia ca simbrie; dar să n-o deschidă pân-acasă, la tată-său. Fata se suie în pod și vede acolo o mulțime de lăzi: unele mai vechi și mai urâte, altele mai noi și mai frumoase. Ea, însă, nefiind lacomă, șalege pe
Cartea mea de lectură by Mariana Bordeianu () [Corola-publishinghouse/Science/559_a_873]
-
noiembrie 1958) De la „deputatul“ Mihai Beniuc citire... (nota V. I.) „Partidului nostru, îndrumărilor primite din partea partidului li se datoresc succesele literaturii noastre originale, pe care o urăsc cu atâta sete dușmanii țării noastre, reacționarii și trădătorii de toate calibrele, cu simbrie mai mare sau mai mică la imperialiști.“ (Mihai Beniuc în Sesiunea Marii Adunări Naționale, toată presa, 30 decembrie 1958) Mihai Beniuc între denunț și crimă (nota V. I.) „Se știe de exemplu, că un alt poet, Lucian Blaga, cu un
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]
-
Altfel, vă va vorbi de rău în fața celor de sus." Tao, om corect și cu demnitate, nu s-a putut stăpâni. A oftat adânc și a spus: "Decât să-mi îndoi șalele în fața unui om atât de slab pentru o simbrie de mizerie, mai bine mor de foame." Și-a prezentat imediat demisia din postul pe care îl ocupase doar 80 de zile și s-a întors acasă. Retras din viața politică, Tao și-a găsit refugiul în satul natal. Lucra
[Corola-publishinghouse/Administrative/1478_a_2776]
-
că ziariștii de la Cațavencu se vor folosi de acest moment ca să-și recupereze cumva pozițiile de putere pierdute cu timpul în trustul lui Vântu. Vom vedea. Nistorescu se raportează azi la realitate de pe alte poziții. Fostul gazetar a intrat cu simbrie în lumea lui Ciucurel Pasha, pe care o demasca acum câțiva ani. A ajuns și el un Ciucurel vibratil. Nevrozele sale televizate par ecoul agitației patronului. Afacerile lui SOV merg tot mai prost. Câteva investigații în curs și criza economică
BULVERSAREA VALORILOR by Dan Tãpãlagã () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1337_a_2737]
-
Cine ești? - Am venit să vă eliberăm. Rotari e cu voi? S-au auzit o serie de șoapte, și apoi un glas, încă puternic, exclamând neîncrezător: - Stiliano, tu ești! Rezemate de zid, așteptau două scări lungi, pe care ucigașii cu simbrie le-au luat. Gratiile nu aveau nicio încuietoare. Motivul l-am priceput atunci când mi s-a adus o lampă și am vârât un braț prin deschizătură. Fețele ce mă fixau se aflau la douăzeci de picioare sub pământ. Nu mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
puteri, am avut două atitudini: când stăteam doar cu el, mă purtam ca un prieten apropiat și înțelegător, când îi țineam locul în consiliu, eram mâna de fier care răspândea teamă. Așa se face că am pus un ucigaș cu simbrie să-l omoare pe ducele de Vicenza, aflând că își bătea joc „de un rege cu capul îngropat în mormântul concubinei“. Vasalii erau descumpăniți văzând un Rotari care le apărea tot mai străin de cel pe care-l admiraseră, respectaseră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
N-aveam darul lui Garibaldo, dar puteam să prevăd toate astea fiindcă deja se conturau cât se poate de clar. Întrucât Ariberto nu avea bărbăția să trimită trupe care să mă captureze în ducatul de Benevento, a trimis ucigași cu simbrie care puneau în primejdie viața fiului meu și a viitoarei lui soții. Sunt în vârstă, existența mea pământeană e pe sfârșite și nu vreau să fac vreun rău celor dragi. Așa că, în ciuda mustrărilor lui Grimoald și ale lui Ansoald, am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
Doar noi doi la ora asta în biserica logofătului Tăutu, și doamne, nu mă copleșește atât sfințenia acestui loc cât apropierea ta atât de îndepărtată, Și fremătând îmi explici fiecare registru din altar, ca și cum tu ai fost pictorul adus cu simbrie bună de logofătul, Maica Domnului Platytera și iarăși nu-ți pot urmări cuvintele ce se topesc ca fulgii de nea pe buzele tale, Gavril Ieromandrul, meșterul căruia încerci să-i faci din cuvinte portretul, să-l aduci întreg înaintea ochilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]