283 matches
-
aromate, a scorțișoarei, a mugurilor de trifoi și cassia, a stigmatelor de culoarea șofranului ale brândușelor. Pe pereții din spatele ei se aflau urmele desenelor pe care le făcuse cu atâția ani în urmă, încă vizibile din spatele unui strat subțire de spoială albă. La momentul respectiv, era deja recunoscut faptul că era puțin excentrică, ca să nu spunem mai mult. Foamea din timpul primei sarcini și apoi a celeilalte se transformase într-o obsesie permanentă legată de mâncare. Pe măsură ce anii treceau, devenea din ce în ce mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
în prima zi. Ți se cere să definești semnificațiile lui A, lui N și lui E cu bară dedesubt. Fie că-ți dai seama sau nu este imposibil să fi trăit pe Terra și să nu fi căpătat măcar o spoială de non-A. Este un element din ce în ce mai important al atmosferei noastre mintale comune și asta de câteva sute de ani. Și încheie: ― Oamenii, în general, au tendința de a uita definițiile ― dar dacă tu ești într-adevăr serioasă... ― Bineînțeles că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85122_a_85909]
-
de paradă a asistenței. Tractoare capricioase, mai încăpățânate decât catârii de stepă și decât cămilele bactriene, cele roșcate la păr, adăstau în brazdă nouă, să se termine seria turbatelor înjurături ale specialiștilor de tip revoluționar, mecanizatori făcuți doar printr-o spoială de instrucție, administrată în graba mare. Descărcându-și năduful pe utilajele care repede și mereu se defectau, alăturându-și injuriile și ocărând vremea rece, care le îngheța mâinile bătrâne și reumatice, asudau, așa, cu mic cu mare, de cum se înroșea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
ai lui, să nu meargă să-i vadă. Le mai trimitea el bani pe ascuns câteodată. Mai știi, poate l-au ales intenționat, mai bolovan, să-și împrospăteze sângele. Numai că n-au avut copii. Ce mai era la el spoială de cultură de la nevastă-i venea. Tot ea l-a împins de la spate, prin relațiile familiei ei, păi cum crezi c-a ajuns el să prindă post în Anglia, să-și scrie cărțile? Era tenace, nimic de zis, dar nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
plină de plante exotice cu un aspect înfricoșător: unele, foarte înalte, aveau pe tulpină enorme excrescențe și un frunziș ascuțit și rigid, altele erau pline de ace culminând într-o inflorescență prăfuită. Luna decolora anemicul lor pigment cu încă o spoială albicioasă. Traversam grădina și mi se părea că mă plimb într-o colonie de fantasme. M-am apropiat de gard. Apa era foarte calmă, de un albastru profund. Am privit în depărtare, la orizont, spaima mării în întuneric. Tata murise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
Goya. Bunicuța era sigură: dacă Papa ar fi afurisit, neîndurător, toate țările În care bărbații se Însurau cu bărbați și femeile se măritau cu femei, lumea s-ar fi luat de gînduri și lucrurile ar fi fost date Înapoi. O spoială și așa, pentru că, nu după multă vreme, anatema ar fi fost ignorată, totul ar fi fost Împins Înainte de aceeași plăcere, plăcere, plăcere, asta era, se pare, esența stirpei. Și cîinii se călăreau, gîfÎind, pentru a lăsa urmași, porcii la fel
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
Petrov, vânzătoriide gogoașe. Șoferul nu auzise, se pare, numele, dar nu se mai mira de nimic, după discursul dinainte. Mândria sa de bucureștean nu cedă, însă. — Ei, nici chiar așa să vorbiți de noi. Am întâlnit eu aici oameni care... — Spoială, domnule, spoială. Învață doar din conversație, nea Mitică. Ciupesc de ici-colo, lustru, atât! Limba dată la polizor, atât, crede-mă. Numai provincia! Acolo e măreția. Acolo, în plictiseală, în mocneală. Acolo-i adevărul, domnule Ostap Bender, acolo, să știi. Ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
gogoașe. Șoferul nu auzise, se pare, numele, dar nu se mai mira de nimic, după discursul dinainte. Mândria sa de bucureștean nu cedă, însă. — Ei, nici chiar așa să vorbiți de noi. Am întâlnit eu aici oameni care... — Spoială, domnule, spoială. Învață doar din conversație, nea Mitică. Ciupesc de ici-colo, lustru, atât! Limba dată la polizor, atât, crede-mă. Numai provincia! Acolo e măreția. Acolo, în plictiseală, în mocneală. Acolo-i adevărul, domnule Ostap Bender, acolo, să știi. Ai fost dumneata
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
zimbrul sombru și regal. ...................................... Iară noi? noi, epigonii?... Simțiri reci, harfe sdrobite, Mici de zile, mari de patimi, inimi bătrâne, urâte, Măști rîzînde, puse bine pe-un caracter inimic; Dumnezeul nostru: umbră, patria noastră: o frază; În noi totul e spoială, totu-i lustru fără bază; Voi credeați în scrisul vostru, noi nu credem în nimic Și de-aceea spusa voastră era sântă și frumoasă, Căci de minți era gândită, căci din inimi era scoasă, Inimi mari, tinere încă, deși voi
Opere 01 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295582_a_296911]
-
doi și trei amanți. Ce? să-ngîni pe coardă dulce, că de voie te-ai adaos La cel cor ce-n operetă e condus de Menelaos? Azi adeseori femeia, ca și lumea, e o școală, Unde-nveți numai durere, înjosire și spoială; La aceste academii de științi a zânei Vineri Tot mai des se perindează și din tineri în mai tineri, Tu le vezi primind elevii cei imberbi în a lor clas, Până când din școala toată o ruină a rămas. Vai! tot
Opere 01 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295582_a_296911]
-
De la munte pân-la mare și la Dunărea albastră. Au prezentul nu ni-i mare? N-o să-mi dea ce o să cer? N-o să aflu între-ai noștri vre un falnic juvaer? {EminescuOpI 150} Au la Sybaris nu suntem, lângă capiștea spoielii, Nu se nasc glorii pe stradă și la ușa cafenelii? N-avem oameni ce se luptă cu retoricele suliți În aplauzele grele a canaliei de uliți, Panglicari în ale țării, care joacă ca pe funii, Măști cu toate de renume
Opere 01 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295582_a_296911]
-
adunătură înjurătură bărbos - bărboșie Baertigkeit spân - spînie bărbat - bărbăție Maennlichkeit beat - beție Trunksucht mustăcios - mustăcioșie mândru - mândrie ghebos - gheboșie mănos - mănoșie sfătos - sfătoșie întunecat - întunecime finster-niss mare - mărime tare - tărie boier - boierime țăran - țărănime Bauernschaft părui - păruială cârpi - eală spoi - spoială pălmui - pălmuială jupui - jupuială ului - uluială momi - momeală mulcomi - mulcomeală șoși - șoșeală - șoșele socoti - socoteală murui - muruială [3] 2257 după dupac pumn - [a] dupăci a da pumni după cap furtunatec (furtună) flușturatec, golan Armer Teufel, golănime [Armer Teufel] - thum zevzec
Opere 15 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295593_a_296922]
-
pipăi în iarbă; E melc odihint. I-aduc o ofrandă, aș vrea să-l sărut... Sărut, cade piatra pe ochii lui morți, Se varsă-năuntru iubirea de toți... O vorbă i-aș spune, dar sufletul său A aprins în uitare spoiala de zeu... Iar mie, pământul, ce viu mă mângâie Lipindu-mi coaja de trunchi pe călcâie Visul plecărilor Urme de lumină în florile mărului, Urme de corăbii cerești, în statornic Ocean de marmură. Și valurile au săpat Arcade, în dunga
Confluenţe poetice. Antologie de poezie by Relu Coţofană () [Corola-publishinghouse/Imaginative/271_a_1216]
-
și salva propria piele. — E mare lucru că o spuneți cinstit și fără ocolișuri, zice Sena cu admirație, simțind că la următoarea tentativă motorul o să pornească. Puțină cîrpeală pe ici pe colo, nițică muncă de tinichigerie, feruginol, chit, grunduri, o spoială la urmă, și nimeni n-ar zice că nu-i nouă nouță, asta v-o garantez eu. Nu sîntem orbi ca să nu vedem cît de încîlcită e situația. Aș putea face pariu că la noi o să iasă groasă de tot
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
Desenele acopereau aproape un perete. În total, cincizeci și două. Închipuiau În dispunerea lor o uriașă tablă de șah pe care rămăsese un loc liber. Aștepta un desen, sau, mai degrabă, Întoarcerea unul desen a cărui urmă era imprimată În spoiala cu humă a atelierului. În chenarul ușor umbrit pe margini al nudului absent era o literă dintr-un alfabet necunoscut, sau intenționat complicată până la o apropia de o hieroglifă. Dacă nu cumva era chiar punctul, sau expresia ultimă a formei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
a dreptul scârboasă. AL DOILEA BĂRBAT: Mai ascultați și de alții! PRIMUL BĂRBAT: Mai citiți și voi o carte. AL DOILEA BĂRBAT: Mai uitați-vă în jur. Mai deschideți ochii. Așa n-o să ajungeți departe. PRIMUL BĂRBAT: O încropeală! O spoială! BRUNO: Ia cărați-vă! AL DOILEA BĂRBAT: N-are cine să vă deschidă ochii. Așa ceva nu poate fi înghițit de nimeni. BRUNO: Hai, valea! GRUBI (Fluierând la ei.): Fuga! Vă crăp capul! PRIMUL BĂRBAT: Am pierdut timpul degeaba. Mai bine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
nici o problemă, se conformează cu opinia pe le-o oferă un oarecare reporter de doi bani sau o dezertoare din bucătărie, angajată ca redactor. Inginerul se pricepe la cifre, medicul, la boli, avocatul, la legi... Restul nu este decât o spoială sub care nu există absolut nimic. Și cel mai rău este că le place să schimbe încontinuu culoarea spoielii: să o urască pe Jacqueline Kennedy tot atât de mult pe cât au iubit-o, să-i plângă de milă lui Marilyn Monroe tot atât de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
din bucătărie, angajată ca redactor. Inginerul se pricepe la cifre, medicul, la boli, avocatul, la legi... Restul nu este decât o spoială sub care nu există absolut nimic. Și cel mai rău este că le place să schimbe încontinuu culoarea spoielii: să o urască pe Jacqueline Kennedy tot atât de mult pe cât au iubit-o, să-i plângă de milă lui Marilyn Monroe tot atât de mult pe cât au insultat-o, să-l disprețuiască pe un cântăreț tot atât de mult pe cât l-au ridicat în slăvi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
Idea, de unde, bineînțeles... Și, dacă tot ne furniza cărți pe care C.a. Își Întemeia din când În când teoriile, Cristina și-a luat În serios rolul academic. În privința asta Îi semăna lui Cătălin, care căuta și el măcar o spoială. Și, dacă tot citiserăm amândoi Leviathanul lui Auster și ne plăcuse, dacă tot Începuserăm să Îndrăgim viața În natură, mi-a propus să-l traducem amândoi pe Thoreau. Thoreau e Îndrăgit de personajul din Leviathan (cel care, atât de à
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
stâlpi În lemn sculptat, bolți, arcuri, coloane dorice, ionice, corintice, ogive, vitralii, gulii gotice, străchini bizantine; un amestec vizând lipsa de stil programatică, dar ce spun eu, chiar astfel, prin negație, se manifestă un stil, cel bucureștean, un fel de spoială În care Încap damfurile din Fanar, ca și sulimanurile curților europene, mă sufoc de atâta imitație, căci, vorba lui Călinescu, eu sunt grec. (marți) Ies cu Vasile În fața Universității să mă „imortalizeze“: „Cine știe, poate ajungi cineva și e bine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
scările alea mici. Ați mai fost pe la noi ? În dreptul ușii, țeava caloriferului o lua în sus, pe urmele tocului de lemn. Am mai fost, demult... Atunci e în regulă, nu s-a schimbat nimic, doar ce-am dat cu o spoială de var... Cu ce ați fost atuncea, cu buletinul, nu ? Cu schimbarea de identitate ? Rada se mai întoarse din ușă să salute, dar nu-i mai răspunse niciunul dintre ei. Se opri pe coridor, acolo era o chiuvetă. Dădu drumul
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
o arăta odinioară cavalerul medieval doamnei sale. Se înclină în fața ei și îi sărută plin de respect mâna... înainte de a se năpusti asupra ei. Voia oare Guy de Maupassant să arate prin aceasta că sexualitatea este profund animalică, bestială? Că spoiala aparențelor se coșcovește, plesnește și se fărâmițează sub apăsarea acestei forțe brutale? Se prea poate. Însă scena arată în același timp că sexualitatea nu ține numai de instinct. Ea este în egală măsură un fapt cultural. În această relatare, Maupassant
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
nu știuserăm nimic"135. Acești oameni întorși din morți, își amintește Dominique Desanti, care făcuseră parte din Rezistență, depășiseră granița omenescului. Purtau "în adâncul cărnii lor ce are neamul omenesc mai josnic, mai sălbatic și mai sublim, ce rămâne atunci când spoiala este îndepărtată brutal". Toți "pendulau, în voia coșmarurilor nocturne și a tainicelor lor deliruri diurne. Erau apucați de porniri când voiau să moară ori să ucidă, de văpăi incontrolabile din trecut; alteori, erau copleșiți de o poftă nebună de plăcere
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
purtarea ei părea aberantă, îi explică ea lui Stingo de-a lungul mai multor ceasuri ce se scurg încet, nu era pentru că era un monstru, ci pentru că fusese ea însăși terorizată de niște monștri. Mama sa mai ales era, sub spoiala de civilizație, o adevărată "mamă-căpcăun, care [...] a dominat viața fiicei cu câinoșenia și răzbunarea ei chiar din clipa când a prins-o pe Leslie, pe atunci de trei ani, satisfăcându-se singură și a silit-o să poarte ațele la
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
Psihanaliza, care este arta de a vindeca prin cuvânt, o ajută să vorbească despre asta. Însă dacă Leslie are "sexul grefat pe creier" și gura plină de cuvinte obscene, trupul său rămâne baricadat de interdicții. Psihanaliza nu este decât o spoială înșelătoare, dedesubtul căreia se mențin straturile mai profunde ale educației ei rigoriste. "Cascada" de cuvinte abstracte și intelectuale, "ca reichian și jungian, adlerian, discipol al lui Karen Horney, sublimare, gestalt, fixații, desprinderea de a face la closet", pe care tânăra
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]