780 matches
-
ea se număra printre pasagerii autocarului care Începuseră să resimtă crampele dizenteriei care se pregătea să-și facă ieșirea triumfală și inexorabilă. Cum ar fi putut să-i spună, mai ales În fața lui Esmé, motivul pentru care pasiunea lor trebuia stăvilită pe moment? Chiar dacă Esmé n-ar fi fost acolo, dintre toate lucrurile care să le răcească idila, orice, dar nu asta. Doamne-Dumnezeule, ce agonie, ce penibil. Rupert, Moff și Bennie fugiră ajutați de niște lanterne chioare În căutarea unui loc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
în care dacii aveau nevoie de aliați împotriva romanilor. Mai târziu, infiltrarea acestora în rândul dacilor liberi a continuat în proporții greu de controlat, mai cu seamă în perioadele în care sarmații au fost influențați de romani, care doreau să stăvilească avântul războinic al dacilor liberi care, prin numeroase și neîncetate incursiuni, năvăleau dincolo de fruntariile Daciei romane. La granița nordică, dacii liberi se învecinau cu vandalii, populații germanice, cu care au avut relații schimbătoare, în funcție de stările de conflict care vizau stăpânirea
Înstrăinata noastră Basarabie by Ion Lupu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/833_a_1563]
-
au limitat la restabilirea ordinii. Dincolo de toate speculațiile răuvoitoare de ieri și de astăzi, considerăm că intervenția armatei române a contribuit la restabilirea ordinii, făcând posibilă exprimarea liberă a voinței populației Basarabiei, într-un proces ce nu mai putea fi stăvilit. Reacția guvernului bolșevic de la Petrograd, care nu mai ținea seama de lozinca „autodeterminării până la despărțirea de stat”, pe care o lansase la început, a rupt relațiile diplomatice cu România și a confiscat Tezaurul Românesc aflat în custodie la Moscova, angajându
Înstrăinata noastră Basarabie by Ion Lupu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/833_a_1563]
-
turci, tătari, cazaci, polonezi, care râvneau la pământurile și agoniseala românilor. Mai târziu, la Mărășești, Mărăști și Oituz s-au apărat românii împotriva altor năvălitori, ca și în luptele de la Iași și Chișinău, din 1941, când au încercat românii să stăvilească setea de expansiune a imperiului roșu, bătălii care au însemnat tot atâtea pagini glorioase în istoria neamului nostru românesc. După atâtea jertfe și sânge vărsat pe toate câmpurile de luptă, Dumnezeu a îngăduit românilor să-și vadă visul împlinit, în
Înstrăinata noastră Basarabie by Ion Lupu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/833_a_1563]
-
din colț. Drumul fusese bătătorit, un ochi atent ar fi descifrat cojile de parizer lângă bordură sau urmele de tălpi pe zidul proaspăt vopsit în alb. Deceniu după deceniu, șefii depoului (comuniști înrăiți sau capitaliști de circumstanță) au încercat să stăvilească năvala angajaților spre magazinul cu salam și spirtoase. Unul a prins o plasă de sârmă de gard, cu ochiuri mici, să nu poți băga piciorul; altul a supraânălțat zidul; al treilea a ridicat pe gard niște țepușe din fier ruginit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
să Înțeleg. Traseul invaziilor tătare... Moldova este extrema de apus, iar Japonia este extrema de răsărit a acestor invazii. - Cum adică? - Sunt ca niște valuri care se sparg de țărmul cel mai solid. Dacă Moldova are o armată capabilă să stăvilească invazia, Europa Centrală și Italia scapă nevătămate. Au fost Însă și cazuri În care mongolii au ajuns În inima Europei. Cu mai bine de două secole Înainte. În direcția cealaltă, mongolii au reușit să cucerească China, În timpul lui Ginghis-Han. Desigur
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
a nu fi luat prizonier de Mahomed. Am citit cele două mesaje trimise În Europa de acest mare luptător al Asiei. Prima, adresată dogelui Veneției, În care cerea ajutor imediat de pe mare. Veneția a răspuns că abia are forțe să stăvilească flota din Egee. A doua, adresată voievodului Ștefan al Moldovei, cerând ajutorul acestuia printr-un atac asupra Imperiului, pe uscat. Răspunsul lui Ștefan a fost că Înfruntarea cu Imperiul va avea loc pe teritoriul Moldovei, iar lovirea turcilor dinspre Dunăre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
să fie fugari. Dacă asta era karma lor, să moară acolo, vor muri acolo, apărându-și onoarea și pragul casei. Seara se apropia repede, iar vântul devenea rece și umed. Se prevesteau ninsori apropiate. Privi eforturile lui Kenzo de a stăvili năvala, lupta admirabilă a oamenilor săi, retragerea lor, pas după pas, apoi văzu familia Shigataru trăgând cu arcurile de la ferestre, apoi pe Genji Shigataru, gazda lui de odinioară, ieșind cu sabia În mână, zece samurai năvălind asupra lui, unul dintre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
ghicea Înfrigurată, tăcută, cuprinsă de spaima celei mai mari invazii ivite vreodată pe acele meleaguri. În jurul voievodului, căpitanii de oaste se opriseră, cufundați și ei În tăcere. Forța care se apropia de ei era mult prea mare ca să poată fi stăvilită doar de brațele călărimilor domnești și ale răzeșilor. Cifra războinicilor trimiși de Mahomed trecea cu mult de o sută de mii. O astfel de armată nu putea fi nici măcar imaginată. Întreaga Europă nu putea ridica atâția luptători. Iar aici nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
unde am fost covârșiți de numărul lor imens. Ne-am retras, pas cu pas, spre dealurile Împădurite. Măria sa a poruncit evacuarea tuturor locuitorilor din Țara de Jos, incendierea satelor și a recoltelor și otrăvirea fântânilor. Dar nici asta nu poate stăvili urgia. Zi după zi ne retragem mai aproape de munți. Tabăra de pe malul Bârladului a fost ridicată și oștile Moldovei Încearcă să hărțuiască dușmanul care urcă pe Valea Siretului. Pentru cât de puțini suntem, pot spune că avem pierderi mari. Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
sus de Valea Albă, pe malul râului Moldova. - Când? - În primele zile ale lui august, când luna plină se va fi sfârșit și semiluna va răsări pe cerul nopții. - Semiluna? Emblema Imperiului Otoman? - Semiluna. Semnul că forțele Imperiului vor fi stăvilite. Semnul că Imperiul va coborî valea neagră a Înfrângerii. - Vorbești ciudat, mesagerule. Spuneai ceva despre Valea Albă. - Vorbesc firesc, fiindcă știu ceea ce mi-a Îngăduit stăpânul meu să știu. La Valea Albă va fi moarte, suferință și neant. Iar apoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
În speranțele lui și În lacrimile lui și În așteptările lui. Era el. Nu putea fi decât el. Nimeni. Umbra. Fratele lui. Ștefănel. Simți Îmbrățișarea lui ca un ocean alb. Știa că umerii Îi tresar, știa că nu-și poate stăvili lacrimile, știa că nu așa trebuia să se Întâmple și nu acolo, și nu cu atâta moarte În jur, dar parcă un stăvilar care rezistase vreme de optsprezece ani căzuse și acum se pomenea covârșit de o bucurie imensă, dincolo de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
atacat cea mai puternică oaste a oricărui continent. Cu avântul marilor campanii și cu sentimentul marilor victorii. Eliberaseră Moldova de turci. Acum eliberau Țara Românească. Valul lor se rostogolea cu o forță pe care nimeni n-ar fi putut-o stăvili. Avangarda munteană a fost răsturnată În câteva minute. Laiotă și suita lor au fugit. Atacul, Însă, nu mai putea fi oprit. Cu Vlad În prima linie, transilvănenii au dat peste cap Întreaga oaste dușmană. Puținele formațiuni care rezistau erau alcătuite
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
care a pribegit Bogdan al II-lea au fost Țara Românească, unde domnea Vlad Dracul, căsătorit cu o nepoată a lui Bogdan, și Transilvania. Cu ajutorul lui Iancu de Hunedoara, care încerca să refacă unitatea de luptă a românilor pentru a stăvili înaintarea turcilor, Bogdan al II-lea trece munții Moldovei în toamna anului 1449 și, la Tămășeni, pe apa Moldovei, înfrânge oastea pe care Alexandru, nepotul său și omul polonilor, o trimisese împotrivă-i. În anul următor, polonii ridică o nouă
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
sale, antrena Moldova, prin persoana voievodului său, într-o politică străină intereselor țării și ale lumii creștine în general. Pentru Iancu și Vlad Țepeș, Petru Aron nu era omul care să participe la o coaliție românească cu scopul de a stăvili înaintarea turcilor. Spre această concluzie îi conducea și atitudinea lui Petru Aron față de turci. În domnia lui Petru Aron, Moldova plătește pentru prima dată tribut turcilor. Judecând persoana acestui domn în lumina intereselor politice mai largi ale țărilor amenințate de
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
ale supușilor săi din Transilvania, cât și ale celor din Moldova și Muntenia, dar și valoarea strategică a Țărilor Române, el s-a străduit să realizeze la Dunărea de Jos unitatea de luptă a celor trei țări românești pentru a stăvili înaintarea otomană spre centrul Europei. De aceea, s-a amestecat în luptele pentru tron din Moldova și Țara Românească cu gândul de a pune ca domni oameni care-i erau credincioși lui și politicii sale antiotomane. În Moldova, care până
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
altă organizare militară”.Oștile tipic feudale din apusul Europei au fost zdrobite la Nicopole (1396) și la Varna (1444). După anul 1500, apar însă oștile moderne de mercenari, dotate cu arme de foc, fapt care le-a îngăduit europenilor să stăvilească ofensiva otomană. În lupta românilor cu turcii, un rol important l-au jucat cetățile de pe Dunăre: Turnu, Giurgiu, Brăila, Chilia și Cetatea Albă. Aceste cetăți au căzut în stăpânirea turcească în secolul al XV-lea, cu excepția Brăilei care este cucerită
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
creeze Uniunea de la Kalmar, sub hegemonia reginei Margareta a Danemarcei. În cadrul acestei Uniuni intrau Danemarca, Norvegia, Suedia, Finlanda, Islanda și Groenlanda. Deși a încercat să se sprijine și pe o alianță cu Anglia, Uniunea de la Kalmar nu a reușit să stăvilească invazia negustorilor germani, care au împânzit și cucerit numeroase porturi și orașe din peninsulă, în general, și din Gotland, în special. Suedia care ocupa 58% din întreaga suprafață a Scandinaviei nemulțumită de tendințele dominante ale Danemarcei și mai ales de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
de pildă, punctau și explicau atitudinea Suediei în timpul celei de-a doua conflagrații mondiale. Societatea Națiunilor, forumul internațional, creat după Primul Război Mondial, spre a organiza și menține pacea, colaborarea și înțelegerea pașnică între state, dovedindu-și neputința de-a stăvili revenirea marilor puteri la politica de forță, agresiune și război, Suedia a inițiat în martie 1937, o conferință, propunând și acționând în vederea realizării unei Uniuni defensive a statelor scandinave. Tentativa a eșuat, mai ales datorită opunerii Norvegiei. Atunci Suedia a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
binișor când Dante și șeful gărzilor, urmați de alți șase oameni Înarmați, o porniră spre răsărit. Dincolo de pajiștile de la Santa Maria Novella se ridica masa roșiatică, din cărămizi, a noului brâu de ziduri pe care Comuna Îl clădea pentru a stăvili mulțimea de construcții răsărite recent În jurul cetății vechi. Porțiunile de zid se Întrerupeau ici și colo fără o logică aparentă, ca și cum ar fi fost alcătuite În joacă de un uriaș capricios. Părea că arhitecții Își puseseră În minte să se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
din pat cu mintea Încă Învolburată, stăpânită de imaginile din vis. Deschise larg poarta chiliei și ieși În portic, respirând cât Îl țineau plămânii. În aerul după-amiezii Începea să se simtă ceva din umezeala nopții, dar nu Îndeajuns pentru a stăvili văpaia soarelui, ce trona sus pe cer. Obișnuita animație a străzilor, dincolo de zidul mânăstirii, ajungea supărătoare până la urechile sale, amplificată de ecoul zidurilor. Văzu că străjerii se adunaseră sub poarta deschisă, uitându-se la ceva de afară. Încercând să Își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
Naoji se întoarce, vrei să te descotorosești de mine. „Du-te și te angajează servitoare“, spui tu. M-am săturat! Ce-i prea mult e prea mult! Cuvintele mi s-au părut și mie oribile, dar nu le mai puteam stăvili, pentru că își aveau și ele propria lor existență. — Dacă suntem sărace și nu mai avem bani, de ce nu ne vindem lucrurile scumpe? De ce nu vindem casa asta? Pot să fac ceva, să mă angajez la birourile din sat și, dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1863_a_3188]
-
aranjam părul la oglindă, când mă rujam... eram mereu cu ochii în lacrimi. Îmi zburau prin fața ochilor, ca niște imagini dintr-un film, clipele fericite pe care le-am petrecut lângă mama... câte un eveniment sau altul. Nu-mi puteam stăvili lacrimile, cu toate că știam foarte bine că nu mai aveau nici un rost. În seara aceea, după ce s-a întunecat, am ieșit pe verandă și am stat acolo multă vreme. Nu-mi puteam înăbuși suspinele. Stelele toamnei sclipeau pe cer. La picioarele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1863_a_3188]
-
o proporție bună - și insolență de adolescent cu coșuri și fețe pe care se citea paricidul, inocența celui care mestecă toată ziua gumă, materie primă care să se transforme în muncitori și funcționari, stabilitate daneză, inspirație de macaronar, geniu matematic stăvilit de catar; erau copii de salahori cu urechile pline de ceară, fete de businessmen ce promiteau plăcerile sexului - o combinație uriașă de mostre ale unei gazde cutremurătoare, o multitudine de texte sfinte, totul zămislit de părinții ce migrau către vest
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
rău poate fi aruncat cât colo în groapă, că se poate azvârli pământ peste el. Când Caligula se înălța sub bolta acestui cer, mă întrebam uneori ce legătură crea el cu acest element de o forță aproape imposibil de suportat, stăvilită de vechile ciocuri de ceainic ale craterelor antice. Dar încă nu ajunsese să se înalțe. Zbura greoi la mică înălțime în urma nadei și a vâscoaselor potroace stricate de căldura soarelui. Iarăși și iarăși era aruncată, plonja în jos, căci era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]