524 matches
-
mult cu soțul ei, la noi și i-am rugat, să stăruiască pe lângă eremitul de Vasiliu-Falti, să dea ceva pentru Flt. - oraș pe care și el e supărat dar, faptul că pentru el răspund la punctul 13 (deși nu-s superstițios) e Încă o dovadă, că nu vom reuși. Totuși, voi mai stărui. Mai există bustul „Gane”? 14) Soția lui Serafim Ionescu, Lucreția Ionescu, a fost institutoare la Școala mea de aplicație (la Șc. Normală) și prietena bună a soției mele
CORESPONDENŢĂ FĂLTICENEANĂ VOL.II by EUGEN DIMITRIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/700_a_1279]
-
Oamenii se temeau cumplit de asemenea fenomene. Împăratul credea, însă, că zeii s-au supărat pe oameni. Prin urmare, a dat ordin să fie majorate taxele și impozitele plătite de populație, iar fondurile strânse să fie folosite pentru intensificarea activităților superstițioase, ca să potolească mânia zeilor. Un om de știință din acea vreme, pe nume Zhang Heng, care făcuse studii aprofundate în domeniile astronomiei, calendarului și matematicii, nu credea în propaganda superstițioasă a curții imperiale. După părerea sa, cutremurul de pământ era
[Corola-publishinghouse/Administrative/1478_a_2776]
-
populație, iar fondurile strânse să fie folosite pentru intensificarea activităților superstițioase, ca să potolească mânia zeilor. Un om de știință din acea vreme, pe nume Zhang Heng, care făcuse studii aprofundate în domeniile astronomiei, calendarului și matematicii, nu credea în propaganda superstițioasă a curții imperiale. După părerea sa, cutremurul de pământ era un fenomen natural, pe care oamenii nu-l puteau explica încă. În acest context, el și-a intensificat cercetările în domeniul seismologic. Zhang Heng a observat și a înregistrat cu
[Corola-publishinghouse/Administrative/1478_a_2776]
-
citească numai ceea ce se potrivea cu predispunerea sa sufletească atât de visătoare. Lucruri mistice, subtilități metafizice îi atrăgeau cugetarea ca un magnet - e minune oare ca pentru el visul era o viață și viața un vis? Era minune că devenea superstițios? Adesa își închipuise el însuși cât de triști, cât de lungi, cât de monotoni vor trece anii vieții lui - o frunză pe apă. Lipsit de iubire - căci n-avea pe nimeni în lume, iubitor de singurătate, în neputință sufletească de
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
femeiește - mică, părul undoind, cam pre lung - te-ar fi făcut a crede că e chipul unei femei travestite Visătorul Dionis se opri în dreptul acelui portret care sub lumina plină a lunei părea viu, ochii lui erau plini de o superstițioasă nerozie, el șopti încet și cu glasul înecat de lacrimi: "Bună sară, papa! ", umbra părea că-i surâde din cadrul ei de lemn - el s-apropie și sărută mâinile portretului, apoi fața, gura, ochii cei de foc vânăt. Înecat de iubire
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
era vesel fără să știe de ce. La căpițelul de lumânare ce sta în gâtul garafei cu ochiul roș și bolnav, el deschise o carte veche legată cu piele și roasă de molii - un manuscript de zodii. El era un ateist superstițios - și Sunt mulți de aceștia. Inițialele acestei cărți cu buchii erau scrise ciudat cu cerneală roșie ca sângele, caractere slave de o evlavioasă, gheboasă, fantastică arătare. O astrologie mai mult de origine bizantină, bazată pe sistemul geocentrist, sistem care admite
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
diesque, qui sistit fixas horas terrigenae. " Constelațiuni zugrăvite cu roș, calcule geometrice zidite după o închipuită și mistică sistemă, în urmă multe tâlcuiri de visuri, coordonate alfabetic - o carte care nu lasa nimic de dorit pentru a aprinde niște creieri superstițioși, dispuși la o asemenea hrană. La sfârșitul cărții era zugrăvit Sf. Gheorghie în lupta cu balaurul - dragă doamne simbol ce înfățișa adevărul nimicind neștiința. Aurul de pe spata legăturei de piele se ștersese pe alocurea și licurea pe la altele ca stropit
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
fel? - Ah! princesă, zise bătrânul... cum poate cineva cu spiritul vostru să se-namoreze de un om fără inimă, care desprețuia femeile, căruia moartea-i părea o mântuire... O femeie, doamnă, n-ar fi putut să cuprindă inima acestui om superstițios, mândru, sărac... al acestui nebun, c-un cuvânt... - Pentru că inima virgină nu cunoaște amorul... Ea ridică colțul lințoliul [ui ] și descoperi un frumos cap de marmură-nvinețită, un surâs de o nespusă beatitudine era pe buzele [lui]... - O, Angelo! zise încet
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
nu doară, să te fac să-ngenunchi și să-mpletești colțuni? Aș face-o, dar nu e un rol de tine... să-ți spun drept... dar drept, soarta ta cum o prevăd eu... - Spune, doamnă, zise el încet, știi că sunt superstițios... O femeie ca d-ta, c-o minte atât de clară, îmi va spune adevărul... Afară de aceea, ești amica mea... Și singura mea amică, căreia îmi place să[-i] comunic toate neroziile, toate durerile mele, pe care le numești imaginare
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
anonimi și nediferențiați, vagabondul apăruse ca din senin, de nicăieri, cu pași aproape surzi. Virginski încerca să îi evite privirea, uitându-se la picioarele acestuia încălțate cu o pereche de cizme vechi, rupte și murdare. Studentul deveni conștient de oraorea superstițioasă care îl oprea să se uite la fața omului, amintindu-și o poveste pe care o citise despre un om bântuit de dublul său. Înainte de a-și continua pașii, acesta îl lăsă pe vagabond să dispară după colț. șaptezeci și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2228_a_3553]
-
poliție. E spre binele tău să cooperezi. Ușa se deschise înăuntru, lăsând o dâră de lumină să se extindă pe coridor. În spatele lămpii se afla un bărbat scund și chel de vreo cincizeci de ani. Nerăbdător să scape de sentimentul superstițios al necuratului, Salitov se uită mai întâi la sprâncenele acestuia, însă acestea nu îl liniștiră decât parțial, astfel încât tot mai era copleșit de aparenta lor nesupunere și independență. Făcea eforturi serioase pentru a se uita și la restul feței sale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2228_a_3553]
-
Crezi că se află în pericol? ă Numai în cazul în asasinul crede că îl poate da în vileag. ă Cine crezi că este asasinul? Porfiri Petrovici suspină deznădăjduit. ă Ai dreptate, sunt vinovat. Am o vină foarte rusească. Sunt superstițios. Privirea lui Porfiri era pe moment timidă, aproape umilă. știi că am sânge de tătar? Din partea bunicii mele. S-a născut într-un trib Kezhig și s-a măritat cu un subofițer rus. În momentele mele de reverie, îmi place
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2228_a_3553]
-
camera albă, camera roz, camera albastră! —, dar nu toate trei erau ocupate. Ca acum. Camera albastră nu-i Închiriată. Maigret mai remarcă ceva. Nu vedea În jur nici o pată verde, nici un bibelou de această culoare, nici o pernă, nici un ornament. — Era superstițioasă? — De unde știți? Într-o zi, s-a supărat pentru că doamna Maleski adusese un buchet de garoafe și i-a spus că nu vrea acele flori afurisite În casa ei. Și i-a atras atenția doamnei Vireveau că, purtînd o rochie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2055_a_3380]
-
făclia s-a stins brusc, așa cum se aprinsese. Gărzile patrulei, care până în acel moment rămăseseră pe loc, au început să alerge spre donatist. Dar acesta dispăruse deja în beznă. Am ajuns acasă tocmai când începuse ploaia. Faroald era tulburat, căci, superstițios ca toți longobarzii, se temea de blestemele și de farmecele vrăjitorilor. A doua zi, sculându-mă eu în zori, m-am dus la cimitir. Faroald era și el acolo, îngrijorat. Se uita la torța stinsă, înfiptă-n pământ, și la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
protecția mea. Regele n-a mai îndrăznit să intervină, văzându-l atât de mânios, în ciuda bătrâneții. Bătrânele și slăbitele lui mădulare au izbutit chiar să-l dea jos din pat, furios nevoie mare. Rotari nu era nici prost și nici superstițios, și, când Amos i-a explicat cu lux de amănunte simptomele bolii, s-a predat: - Maestre, i-a spus, tu știi că mă port drept cu nația ta și că pacea și siguranța voastră nu au fost nicicând mai adevărate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
Bologna, a trimis un adevărat ultimatum Flo‑ renței. În anul 1508, după o scurtă vreme petrecută la Florența, Michelangelo a plecat la Roma unde a reluat lucrările la mausoleul papei, dar curând a trebu‑ it să abandoneze munca: motivul? Teama superstițioasă a papei a fost întreți‑ nută de același Bramante, însă tot el îl sfătuiește pe papa să‑i încredințeze lui Michelangelo pictarea plafonului capelei Sixtine 11, sperând să‑l compromită pe artist care, în afara scurtei ucenicii la Ghirlandaio, nu avea
Michelangelo Buonarroti / Mesajul biblic al operelor sale by Ioan Blaj () [Corola-publishinghouse/Science/442_a_992]
-
crede cu tărie În ea pentru că e o revelație”. Cel de-al doilea pericol al fanatismului este trecerea la acțiune. Voltaire a semnalat acest lucru atunci când l-a definit: „E un avânt orb și pasional, care se naște din convingeri superstițioase și duce la fapte ridicole, nedrepte și crude; și nu doar fără rușine și remușcare, ci aproape cu bucurie și consolare. Fanatismul nu e altceva decât superstiția pusă În practică”. Calvin reprezintă un exemplu clar atunci când, În Apărarea credinței adevărate
[Corola-publishinghouse/Science/2016_a_3341]
-
libera examinare a textelor biblice ca armă devastatoare Împotriva Bisericii. Aflat În pericol, pe punctul de a primi bula de excomunicare, apără cu tot zelul libertatea religioasă: „Oamenii nu trebuie să asculte atunci când conducătorii le cer să se supună erorilor superstițioase, așa cum nici nu se poate apela la ei pentru a apăra cuvântul lui Dumnezeu”. După câțiva ani, când se simte mai puternic, uită ce a spus și le cere conducătorilor ajutorul, Îndemnându-i să se răzbune fără milă pe eretici
[Corola-publishinghouse/Science/2016_a_3341]
-
doi sportivi sau echipe, un câștigător). Codul de comunicare sportiv este eterogen, drept dovadă succesul rugbyul ca joc feminin. Codurile sunt apanajele unei colectivități, nu bunuri izolate ale personalităților sportive, în interior fiecare echipă are sub-coduri. Unii sportive au atenția superstițioasă asupra părților corpului din visurile din înainte probei. Se poate observa că importante părți ale corpului din vise mâna și ochii, care intră în relație cu capul, care sugerează relația cu puterea. Într-un vis corpul, ca imagine trimite spre
DIALOG ÎNTRE SPORT ŞI SOCIETATE by Mihai Radu IACOB, Ioan IACOB () [Corola-publishinghouse/Science/100989_a_102281]
-
cu aplecare spre limbi, spirituali, dar violenți și nemiloși ca niște satrapi (o moștenire poate a "instinctelor sălbatice ale lui Vlad Țepeș"); "o clasă mijlocie" "instruită", "inteligentă", "laborioasă", dar "egoistă", "venală", schimbătoare și lipsită de convingeri ferme; țărani răbdători, sobri, superstițioși și ignoranți, care se complac în sărăcie... Pretutindeni numai contraste, continua francezul: "peste tot doar splendoare și mizerie, lux rar și sărăcie hidoasă, suprafață strălucitoare, interior corrupt. (...) Un prinț fără palat, un cler fără morală, o academie fără membri, o
by G. LE CLER [Corola-publishinghouse/Science/1011_a_2519]
-
care se derula această dramă de rangul al treilea."52 Le Cler nu credea că "sunt de ajuns câteva decrete, câteva articole de lege pentru a transforma dintr-odată o societate viciată în partea sa superioară, apatică în cea inferioară, superstițioasă și ignorantă peste tot. Legile nu fac moravurile, o repetăm: cu bunele moravuri se fac legi bune. Or, unde sunt obiceiurile unei societăți pe ai cărei membri divorțul îi separă fără încetare, în care nu există spirit de familie, în
by G. LE CLER [Corola-publishinghouse/Science/1011_a_2519]
-
e un bun soț și tată, e sobru, răbdător, muncitor, orice s-ar spune; se mulțumește cu puțin; nu există nimic mai modest decât hainele sale și mai frugal ca hrana sa. Dar îi lipsesc energia și inițiativa; e ignorant, superstițios și nu vrea să iasă din această sărăcie. Nu are nicio perspectivă, nicio idee de îmbunătățire fizică sau morală. Aparținând unei rase de elită și de origine antică, a căzut într-o stare de degradare și de descurajare dintre cele
by G. LE CLER [Corola-publishinghouse/Science/1011_a_2519]
-
tronului. Cine se scuză se acuză. Ar fi o mare amăgire să se creadă că sunt de-ajuns câteva decrete, câteva articole de lege pentru a transforma dintr-odată o societate viciată în partea sa superioară, apatică în cea inferioară, superstițioasă și ignorantă peste tot. Legile nu fac moravurile, o repetăm: cu bunele moravuri se fac legi bune. Or, unde sunt obiceiurile unei societăți pe ai cărei membri divorțul îi separă fără încetare, în care nu există spirit de familie, în
by G. LE CLER [Corola-publishinghouse/Science/1011_a_2519]
-
Bologna, a trimis un adevărat ultimatum Flo‑ renței. În anul 1508, după o scurtă vreme petrecută la Florența, Michelangelo a plecat la Roma unde a reluat lucrările la mausoleul papei, dar curând a trebu‑ it să abandoneze munca: motivul? Teama superstițioasă a papei a fost întreți‑ nută de același Bramante, însă tot el îl sfătuiește pe papa să‑i încredințeze lui Michelangelo pictarea plafonului capelei Sixtine 11, sperând să‑l compromită pe artist care, în afara scurtei ucenicii la Ghirlandaio, nu avea
Michelangelo Buonarroti / Mesajul biblic al operelor sale by Ioan Blaj () [Corola-publishinghouse/Science/442_a_990]
-
luminate au fost totdeauna socotite mai expuse vrăjitoriei, acest lucru se potrivește destul de bine cu starea Transilvaniei, unde fiecare district mărunt este sediul unei jurisdicții proprii și puterea de viață și de moarte este în mâinile unor persoane neluminate și superstițioase 430. Ungurii din Transilvania - și catolicii, dar și calvinii, după ei - au aprins rugurile, pe care cei/cele învinuiți/te de vrăjitorie ajungeau după ce erau întâi supuși/se la proba focului și a apei. Muntenii și moldovenii nu le ardeau
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]