370 matches
-
nu era oare noaptea pe care și-o doreau? Eram vreo cinci sau șase care ne zbenguiam în apă... ne jucam de-a "dolce vita" felliniană cu o satisfacție balcanică. Constantin Chiriac vorbea despre proiecte de viitor, iar Silviu Purcărete, tatonat pentru o posibilă colaborare, se declara dispus să accepte, doar cu condiția de a nu-și ține cursurile decât acolo, în apă; eu însumi le aminteam celorlalți despre alte asemenea nopți, dialogul era calm, în ciuda agitației din jur. Să plutești
Noaptea din Dumbravă by George Banu () [Corola-journal/Journalistic/11658_a_12983]
-
Victor Ponta și-a declarat “simpatia” pentru Gigi Becali, cu câteva ore înainte de pronunțarea sentinței de condamnare”. Monica Macovei consideră inadmisibilă această declarație, dar și cea a lui Crin Antonescu și a lui Valeriu Zgonea. Ea susține că cei trei tatonează terenul pentru grațierea lui Becali, deși „nu ar exista în acest moment niciun motiv obiectiv pentru ca Gigi Becali să primească grațierea”. Monica Macovei susține că Victor Ponta a început să dea ordine tocmai când justiția se „dezinhibase” și începuse să
Macovei, atac dur la liderii USL că vor grațierea lui Becali by Covrig Roxana () [Corola-journal/Journalistic/37365_a_38690]
-
guvernelor UE o scrisoare în care să-și asume rezolvarea problemelor evidențiate în raportul MCV, pentru ca România să aibă șanse pentru Schengen, precizând că o semnătură a sa pe document ar fi inutilă, întrucât el nu poate lua decizii. "Am tatonat atmosfera și abordările după apariția raportului MCV pentru România, nu este bună deloc, iar raportul a fost o dezamăgire exact în zonele în care avusesem reticență și până la raport. Din acest punct de vedere, mi-am făcut datoria. În luna
Băsescu: Pe scrisoarea cu angajamente pe MCV, pentru Schengen, semnătura mea ar fi inutilă by Elena Badea () [Corola-journal/Journalistic/39428_a_40753]
-
face poezia, cum este, de pildă, acest delicat-frisonant vers: ,nimeni nu are mai mult decît forma incertă a respirației". Există lentoare și există multă tăcere în aceste poeme statice dar bine tensionate, mici rapoarte incerte, de o senzualitate cumva severă, tatonând mișcările interioare dintre două ființe prinse în firele existențiale: ,pînă la urmă/ disciplina noastră este plăcerea/ și asta spun palmele răsfirate pe geamuri/ gata să sfîșie portiera ca pe o pungă de ceață/ în care ne-am strîns laolaltă/... cît
Spațiul incert al sensibilității by Marius Chivu () [Corola-journal/Journalistic/11132_a_12457]
-
odată în pragul erei iubirii, erei lui Iisus...". Așadar C. D. Zeletin e un spirit complex ce-și asumă laolaltă creația, ființa, cultura, credința, în creuzetul discursului său de-o melodioasă omogenitate, însuflețit de convingerea unei "taine" a vieții, irezolvabile, tatonate prin înmănunchierea mijloacelor interdisciplinare pe care le are la îndemînă, mijloace care-și depășesc segregarea grație fiorului sacru indus de autor în plăsmuirile sale. La împlinirea a șapte decenii de viață, îl salutăm cu emoție ca pe una din figurile
C. D. Zeletin - 70 by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/11836_a_13161]
-
doar aproximată. Ea se află undeva, cam pe acolo unde extrema rație pare a-și delimita teritoriul în baza șirului fibonaccian. În creația muzicală secțiunea de aur e fie urmărită cu atenție și, uneori, chiar cu acribie, fie intuită și tatonată din instinct și cu „stofă” artistică. Pe de o parte, alegerea secțiunii de aur ca argument pentru o întreprindere de organizare temporală ori spațială, explicabilă în contextul în care istoria muzicii savante a parcurs un drum sinuos întru identificarea proporției
El Dorado: varianta nesentimental? by Liviu D?NCEANU [Corola-journal/Journalistic/83815_a_85140]
-
la erotismul cuvintelor: " În fiecare zi, cuvîntul dorință, coboară din mansarda sa (este singurul cuvînt avînd locuința aproape de cer) și se duce să facă un tur prin casele de toleranță ale vocabularului. Nu-i este ușor să înainteze pe stradă tatonînd terenul cu bastonul său alb (cuvîntul dorință, am uitat să vă spun, este orb din naștere). Deseori se izbesc de el alte cuvinte cărora le lipsește sensul orientării, cum ar fi cuvîntul speranță sau chiar certitudine. El rămîne însă politicos
Sublinierile autorului by Gheorghe MOGA () [Corola-journal/Journalistic/7013_a_8338]
-
a fost un meci de scrimă, cu doi dueliști eleganți și profesioniști pînă în vîrful instrumentului ugigaș. Doi dueliști în cămăși albe, de satin, care își țin o mînă la spate și cu cealaltă, înfășurată în dantelă barocă, fandează rotund, tatonează, mai bagă vîrful, retrag repede, un dans necruțător, dar reținut, controlat, cu multă disciplină în periculozitatea sa. Englezii un pic mai butucănoși, italienii un pic mai riguroși. A fost meciul cel mai echilibrat de pînă acum, în care nici o echipă
Cronica lui Turambar. Mirel Palada despre Italia – Anglia, 2–1: Doi dueliști eleganți și preciși by Bratu Iulian () [Corola-journal/Journalistic/73934_a_75259]
-
inexplicabilul, stricând prin analiză critică inanalizabilul și inefabilul, să trecem în partea cealaltă, observând și reproiectând construcția elegiilor.” (p. 55) Comic involuntar? Probabil. Nu reușesc să pricep ce vrea să spună Cristea-Enache despre „versul dens și poezia limbajului care se tatonează și se proiectează” (p. 82) Cum se tatonează cele două? Unde se proiectează? Trăsnaia de mai sus e pregătită cu emfază: „Ce se mai poate spune despre asemenea versuri care ne dau o senzație de déjà-lu șde ce era necesară
Un nou chip de a face critică by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/5677_a_7002]
-
să trecem în partea cealaltă, observând și reproiectând construcția elegiilor.” (p. 55) Comic involuntar? Probabil. Nu reușesc să pricep ce vrea să spună Cristea-Enache despre „versul dens și poezia limbajului care se tatonează și se proiectează” (p. 82) Cum se tatonează cele două? Unde se proiectează? Trăsnaia de mai sus e pregătită cu emfază: „Ce se mai poate spune despre asemenea versuri care ne dau o senzație de déjà-lu șde ce era necesară cratima? n. meaț, rămânând însă absolut extraordinare? Următoarea
Un nou chip de a face critică by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/5677_a_7002]
-
în întregime, o apologie a scrisului "haotic" în deplin acord cu propria-i structură interioară și cu propria existență socială: "Avantajul scrierii fragmentare este că-ți permite să fii incoerent. Nu vreau să am o linie de gîndire. Vreau să tatonez" și "Idei ce se vor serioase, aiureli, lamentații, idei conformiste, idei deșuchiate. Nu vreau să dovedesc, să conving, să stîrnesc rîsul... să tulbur. Tot ce vreau e să pun în scenă această diversitate, acest talmeș-balmeș cu care sînt bine înzestrat
Un Sancho Panza al bătrîneții by Marius Chivu () [Corola-journal/Journalistic/11601_a_12926]
-
ea privită de cititorii săi din noua lui patrie culturală și, implicit, felul în care este ea numită, detaliu adesea semnificativ. Introducerea cărții lui J.P.Longre se oprește puțin asupra necesității de a discuta aceste probleme, pe care specialiștii le tatonează de ceva vreme. Se poate deci vorbi, întreabă autorul, „într-adevăr de o literatură franceză de origine română, mai degrabă decât de o literatură română francofonă, sau de expresie franceză, sau francoromână?” (p.7). În fața acestor întrebări aparent oțioase, cititorul
Călătorind prin limbi și literaturi by Mircea Anghelescu () [Corola-journal/Journalistic/2838_a_4163]
-
nevoie să mă pregătesc. Să-mi clarific drumul spre celălalt, să caut să descifrez semnele care îmi șoptesc că nimic, dar absolut nimic, nu este întîmplător. La fel s-a întîmplat și cu Dinu Cernescu. Coabităm în lumea teatrală, ne tatonăm, am avut o fascinație față de faptul că Ștefan Iordache s-a lansat, practic, minunat, împreună cu acest regizor, că respectul reciproc i-a ținut alături o viață, că Vlad Mugur a existat pentru Dinu Cernescu ca un nod major al maturizării
Ce este infinitul pentru dumneavoastră? by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/6848_a_8173]
-
alt punct de orientare a lecturii critice. Nu patetic semnificativă, de-a curmezișul vederilor lui Marin Sorescu. În schimb, cu un spor de veghe asupra înțelesului estetic dat de trepidanta rumoare vitală a poetului, prea sensibil ca să nu se întărească, tatonând curajul, prea lucid ca să nu aibă mereu dinainte dimensiunea utopiei. Aș evoca cele șase cărți ale ciclului La Lilieci. Satul lui, pământul unic, matricea și leagănul vieții, dar și loc al întoarcerii definitive, ai căror oameni se întrupează în câmpurile
Ficțiunea realității by Cornelia Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/14112_a_15437]
-
Și tot atîtea forme descoperirile acestui om. Poate una dintre puținele revelații pe care le-am avut în anii din urmă. Poate puținii care își înscriu traiectoria într-o evoluție profundă. Deși colegi de vîrstă și de generație, ne-am tatonat de la distanță. Nu întotdeauna am agreat stilul talk-showului pe care îl făcea - astăzi mi se pare că și el aparține unui trecut cu mult prea îndepărtat ce ține de performanță, că prea puțin din vorbăria infinită și inepuizabilă de astăzi
Promisiunea (I) by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/5524_a_6849]
-
nu știi ce vrei. Te-ai hotărât să scrii un roman și habar n-ai despre ce-o să scrii. Nu cunoști nici subiectul, nici personajele. Nu ți-ai făcut nici un plan. Nici măcar unul foarte general, ca să știi încotro te îndrepți. Tatonezi de la o pagină la alta. O iei într-o direcție, apoi într-alta, nu izbutești să înfiripi o acțiune cât de simplă, să povestești ceva cât de cât semnificativ ori interesant pentru ca cititorul să aibă chef să-și continue lectura
Postmodernismul la lucru by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/10175_a_11500]
-
morfină". În consecință, niște tentacule artificiale, întinse spre un spațiu al nimănui, bîntuit de stihiile verbului. O "tehnologie" a producției literare care l-ar degreva pe autor de o implicare în materia trăirii, o experiență radicală a spiritului ce-și tatonează limitele. După cum dadaismul, suprarealismul, lettrismul au ilustrat o avangardă în stare de praxis, înghițirea autorului de către text și a textului de către mașină n-ar putea fi socotită o avangardă teoretică? (va urma)
Opinii franceze by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/7406_a_8731]
-
Ronaldo mai are doar doi ani de contract cu echipa din Madrid, portughezul declarându-se deziluzionat de viață să pe Santiago Bernabeu, după cei patru ani petrecuți în Spania. Discuții între șefii Realului și cei ai echipei AȘ Monaco se tatonează de 18 luni, cele două părți întâlnindu-se la începutul acestui an. Echipa din prima ligă franceză, finanțată de miliardarul rus Dmitry Rybolovlev, a cheltuit 110 milioane de lire sterline pe Radamel Falcao, adus de la Atletico Madrid și cei doi
Cristiano Ronaldo, aproape de AS Monaco pentru 100 de milioane € by Iordachescu Ionut () [Corola-journal/Journalistic/75038_a_76363]
-
la celălalt în ceea ce am putea numi un rudiment de personalitate, o sensibilitate particulară, o nevoie de a recupera o memorie absentă. Asemeni lui Frankenstein, creat din rezidurile corporale ale unor defectori ai umanității, și androizii tind către umanitate, o tatonează, o caută și în lipsă de altceva o simulează. Mutilată ab inițio, creația apare denaturată, dar nu complet lipsită de orice afect. Tyrell se dovedește un Pygmalion derealizat în era supertehnologiei, creînd superoameni performanți dar constrînși genetic la o viață
Când androizii visează oi electrice by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/9478_a_10803]
-
a avea mai mult succes. Ai fost vreodată confruntată cu asemenea practici? Nu! Și sunt absolut împotriva lor. Cred totuși că asemenea lucruri se petrec numai cu scriitorii începători, cu debutanții, care se caută încă pe ei înșiși, care încă tatonează. O făcea și Vittorini, când conducea populara colecție "Gettoni" de la editura Einaudi și se trezea destul de des cu necunoscuți care veneau și-i puneau pe masă volume de 1000 de pagini iar el le reducea la 200. In fond, munca
Dacia Maraini - Un romancier nu poate avea dogme by Smaranda Bratu Elian () [Corola-journal/Journalistic/16342_a_17667]
-
Stăpâne! Lansează-mă în spațiul infinit. Să mă întorc în cuibul ce rămâne Vârtej stelar, ce încă nu-i răcit, Eu, pai cules de Tine, dintre grâne. Greu se-ncheagă cuibul printre maluri. Dar în parcări văzut-am rândunici, Cum tatonau firide, plinuri, goluri, Să își planteze cuiburile mici, Și-n foste hale, vezi, adesea, stoluri. dintr-o pădure numai fagi, Unde am intrat julindu-mi rău genunchii, Copil, ce caută un cuib de fragi, Și-mbrățișează crengile și trunchii, Îl
Cuibul by Adrian Popescu () [Corola-journal/Imaginative/5592_a_6917]
-
fi oprit ostașii găseau cald și o mînă de paie așternută pe jos. Cădeau rupți de oboseală, pătrunși de umezeală pînă la os. Era în noiembrie. Ploua întruna mărunt și rece. În ziua de optsprezece pîndarii zăriră dușmanul. Se apropia tatonînd, în șiruri răzlețe peste ponoarele negre. Românii traseră primii. Surprinși, nemții se culcară la pămînt cu mantalele lor lungi peste care se încrucișau tot felul de curele. Ciudat era că aceste curele nu-i stînjeneau ci părea să le folosească
-Fragment dintr-un roman inedit - by Gabriela Adameșteanu () [Corola-journal/Imaginative/14063_a_15388]
-
față în față, dar se și rotesc unul în jurul celuilat, se clatină sub „lovitură” când unul când celălalt, apoi revin cu o nouă tactică, cu un nou tertip. Knock-out-ul se lasă așteptat, există și perioade de temporizare când adversarii se tatonează, se examinează reciproc, perioade staționare când și unul și celălalt acceptă de comun acord o scurtă pauză de respirație. Apoi unul dintre ei revine în forță, lupta se reia. Fața Profesorului are ceva devastat și aspru, ca un câmp crăpat
Negru pe alb by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/5730_a_7055]
-
aluneca în banal și derizoriu. Ce ghinion! Pe T.M. îl venera, citise pe nerăsuflate Casa Buddenbrook și Muntele vrăjit, fusese uluit de culmile atinse în înțelegerea tipologiilor, în inventivitatea fabulației, în miza discursului narativ. Față în față cu marele om, tatonând sfera de sus a creației, s-a simțit invadat de același simțământ de crispare, nu putea decât să se bâlbâie, să mormăie ceva nedeslușit. Încercase să lege o discuție cât de cât cu miez cu cel care recunoscuse simplu, fără
Micile infirmități ale oamenilor mari by S. Damian () [Corola-journal/Journalistic/11194_a_12519]
-
mine nu pleacă înapoi niciodată sînt un paradis de done juane" (dona juana mireasă misterioasă paradis de done juane). Neoromantismul se adaugă așadar ipostazelor ce alcătuiesc scenariul acestui lirism postavangardist, care, neînfeudat unei doctrine stricte și permițîndu-și alianțe aleatorii, își tatonează libertatea intrinsecă precum o umbră a libertății ființei.
Un postavangardist (II) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/15674_a_16999]