1,330 matches
-
și înfricoșător, și imanent divinității. Dacă un individ trăiește o asemenea stare numinoasă care transcende Imago Dei, eul nu mai poate cenzura conținutul inconștientului și irumpe în personalitatea conștientă rațională. Iată cât de plauzibilă ne apare acum fascinația și impresia terifiantă de care sunt cuprinși deopotrivă Ladima, Fred, și chiar cititorii, la lectura articolului teratologic! Acesta posedă "calitatea numinoasă" și, din acest considerent, sunt zdruncinate din temelii convingerile ortodoxe ale poetului. Numinozitatea textului, imbricată peste deziluziile iubirii, îl împing inevitabil spre
[Corola-publishinghouse/Science/1457_a_2755]
-
jumătatea drumului între satiră, farsă, fabulă umoristică și proză de observație morală. Modelul I.L. Caragiale se simte pretutindeni printre rânduri. Valorizarea absurdului din mica lume provincială trimite la literatura lui Teodor Mazilu și Ion Băieșu, în fine, intuiția fantasticului, a terifiantului și spectaculosului în situațiile banale ale vieții arată bune lecturi, asumate, din Eugen Ionescu, Marin Sorescu și alți scriitori din secolul al XX-lea, aceia care au descoperit complexitatea lucrurilor derizorii. S-ar spune că sunt filiații normale la un
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287628_a_288957]
-
Lui Ulise nu-i rămâne decât să cugete cu tristețe: „trece vremea, frățioare, se duce”. Hector Săvescu, contabil vechi, divorțat, om serios, are impresia că cineva îi intră în casă în absența lui. Prozatorul studiază nașterea unei psihoze și manifestarea terifiantului în limitele unei existențe banale. Contabilul, după mai multe dovezi, cade la fandacsie și nu mai iese din ea (Lunile anului). Povestirea este bine conturată și sugerează un tip de anxietate în condițiile unei biografii precare. Irelevante estetic par, din
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287628_a_288957]
-
deplânge moartea omului la oraș, singurătatea, pustiul citadin: „În parcul central la sute/ de volți a murit omul/ de prea mult soare întunecat/ ca deșertul” (Hora. Vara. La oraș). Pierderea inocenței, a legăturii cu divinitatea e percepută ca o amenințare terifiantă, oamenii sunt văzuți ca niște creaturi „fără gât” și „fără minte”, în jur domnește plictiseala, nimicul, golul. Revigorând procedee mai vechi, poetul utilizează imagini tot mai eliptice, cuvinte tot mai scurte, până ajung inutile („Nimic era/ plictisit/ și-am plecat
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290134_a_291463]
-
fiind proza scurtă menționată deja, The unfortunate fathers / Tații nenorocoși (1770). Ceea ce frapează cel mai mult este lumea întunecată, violentă, sălbatică, aproape de tip hobbesian (bellum omnium contra omnes), zugrăvită în multe dintre scrierile sale, amintindu-ne de exemplu de universul terifiant al lui William Blake în care spiritul și-a găsit ruina - vezi mai ales profețiile majore, în special Vala. Astfel de imagini sînt recurente și ne furnizează dovezi pentru apropierea băiatului-poet de un cîmp cognitiv complex legat de extincție și
[Corola-publishinghouse/Science/84941_a_85726]
-
lucru pe care l-am făcut după ce am citit ce am citit a fost să o Întreb pe mama: oare chiar așa a fost? Cu cozile la alimentara, cu frigul din case și celelalte... Amintirile mele nu erau atât de terifiante, de aceea a doua parte a textului Sandei m-a marcat mai mult. Ovidiu Mircean: Cornel are dreptate. Dacă noi ne amintim foarte puțin, cei care vin după noi Își vor aminti din ce În ce mai puțin, iar din acest punct de vedere
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
fi cauza leprei... De același autor, Sfântul Francisc din Assisi, Gallimard, 1999, pentru a înțelege fascinația epocii pentru sărăcie. A se citi de asemenea Păcatul și frica. Culpabilizarea în Occident, de Jean Delumeau, Fayard, 1983. Aproape de o mie de pagini terifiante... Creștinismul propovăduiește iubirea aproapelui, asta se știe. Mai ales atunci când are în vedere oameni care gândesc la fel. Pentru ceilalți recomandăm verificarea limitelor acestei profesiuni de credință citind Manualul Inchizitorilor de Nicolau Eymerich și Franceso Pena, cu o remarcabilă introducere
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
implicită este viața suveranului. Cele trei tipuri principale de progresie tematică sunt scheme ideale care permit analiza enunțurilor efective. Și aici, eterogenitatea este prezentă, textele amestecând constant cele trei tipuri de legături: Cu un gest de spaimă, Salomé respinge viziunea terifiantă care o țintuiește locului, nemișcată, în vârful degetelor; ochii i se dilată, își strânge convulsiv gâtul cu mâna. Ea este aproape goală; în vârtejul dansului, șalurile i s-au desfăcut, brocarturile i-au alunecat pe jos; ea nu mai este
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/980_a_2488]
-
occidentale, oferă doar o privire de ansamblu asupra unei probleme mult mai complexe. Implicațiile acestei probleme au stîrnit o isterie generală pe 6 august, 1945, cînd mitul lui Prometeu, cel care a furat focul de la zei, a devenit o realitate terifiantă a umanității, care s-a trezit brusc cu bomba atomică. Revelația faptului că atomii de forma unei mingi de biliard de acum un secol sînt, de fapt, umpluți cu energie - unici În distribuția Încărcăturii pozitive și negative, a ratei de
[Corola-publishinghouse/Science/2365_a_3690]
-
depresie senzația de lipsă de viață pe care o pot experimenta În timpul menopauzei este cel puțin un teritoriu familiar. Totuși, dacă sînteți mai Înclinată către isterie, cum sînt eu, și mai puțin către depresie, poate fi o senzația nouă și terifiantă. Nu știam ce să fac cu aceste senzații necunoscute de goliciune interioară - ciudata lipsă de emoții, motivație și nepăsare. Deși Întotdeauna am simțit compasiune, Înțelegerea față de persoanele depresive a crescut dramatic după ce am trecut eu Însămi prin această stare. Depresia
[Corola-publishinghouse/Science/2365_a_3690]
-
simțul dreptății, comportamentul primitiv, de ființă ancenstrală, telurică, în Taica, fiul își clamează la rândul său dorința aprigă de a răspunde necesităților vitale (Mi-e foame, mi-e sete!). Spaima organică în fața intemperiilor care opresc rodirea pământului provoacă o viziune terifiantă a efectelor secetei, plasticizate într-un tablou apocaliptic (Foamete), așa cum lipsa mijloacelor de subzistență în mediul urban îl face să arunce diatribe și blesteme grele asupra orașului (Fapte diverse). Rostirea țărănească sau suburbană, cu inserții dialectale, aspră, dură, uneori trivială
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286492_a_287821]
-
Amis să cartografieze, fără exces de zel, zonele de interes ale romanului. El remarcă „eleganța” premiselor, dar deplânge precaritatea parcursului propriu-zis, modul repetitiv și lipsit de logică internă al acțiunii. Labirintul în care ne poticnim alături de Marlowe nu este nici terifiant, nici seducător: e doar o structură dinainte fixată la care ne obligă tradiția unui gen extrem de gelos de a-și păstra specificitatea. Drumul de la crimă la descoperirea făptașului trebuie să fie, obligatoriu, descrierea unei iluminări, a obstacolelor învinse de eroul
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
frumusețe perversă, demonică. După terminarea baletului, fluturii inundă iconostasul. Moment dintr-o fantastică aventură infernală, această vedenie rezumă procesul ireversibil al degradării sacrului, al profanizării sacrilege. Cele patru anotimpuri se instalează într-un spațiu al fantasticului oniric lipsit de elementul terifiant, al fantasticului revelatoriu, de tipul celui cultivat de Eminescu și de Mircea Eliade. Patru proze, care ilustrează simbolic titlul, sunt tot atâtea basme, în același timp poeme meditative. Înfăptuite sub același regim literar, al metaforicului, al parabolicului, al fantasticului, Proiectele
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285758_a_287087]
-
unei adolescente, după cum același liant acționează și în romanul Siberia dus-întors, 73 de ruble (1991), unde țesătura epică este circumscrisă mereu amintirii, experienței trăite. Astfel, se înfățișează cititorului o Siberie parcă ireală, suspendată în timp și spațiu, oferind un spectacol terifiant, în decorul sordid al barăcilor și grajdurilor din „lagherele” de concentrare, cu oameni chinuiți și resemnați care, pierzându-și numele, deveniseră numere. În aceeași sferă de interes intră realizarea unor interviuri incitante cu personalități de peste Prut, despre starea limbii, a
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289713_a_291042]
-
prin capacitatea analitică de fin cunoscător al mișcărilor sufletești. Autorul își valorifică această înzestrare atât în demontarea, cu o precizie de clinician fascinat însă de ocultism și de gândirea magică, a mecanismelor alienării conștiințelor într-o lume ambiguă și adesea terifiantă, cu indivizi dezvăluindu-și laturile întunecate și stranii, cât și în surprinderea, cu umor, îngăduință și detașare, a bizareriilor comportamentale observate în comunități umane pline de vitalitate. Sunt pagini care anunță într-un fel universul lui Marin Sorescu. SCRIERI: Generalul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288678_a_290007]
-
prin însumarea tuturor elementelor de același fel. Globalitate - redă limitele ordonării și reordonării lumii după principiul adversității, în sensul că lumea structurată pe acest principiu al concurenței are o multitudine de manifestări ca, de exemplu, exploatarea umană sub cele mai terifiante forme ideologice. Globalitatea are ca principiu de acțiune cooperarea interguvernamentală și acceptarea acelor soluții care respectă suveranitatea statului. Reacție - atitudine, manifestare ca răspuns la ceva; împotrivire politică și economică a claselor sociale în declin față de orice manifestare a progresului social
GLOBALIZAREA Manifestări şi reacţii by Florina BRAN,Gheorghe MANEA,Ildikó IOAN,Carmen Valentina RĂDULESCU () [Corola-publishinghouse/Science/228_a_334]
-
sens. Alternarea stilului poetic „înalt”, demistificat prin șarjare, și a celui popular sau colocvial erodează inerțiile lingvistice și deschide drum polisemiei. Atât în secvențele grave, cât și în cele „umoristice”, intervine o imagistică de o rară plasticitate, la rândul ei, terifiantă și derizorie. Astfel, în cele 83 de poeme se perindă o sumedenie de dramatis personae: eul liric, cu dublurile și măștile sale (Ulise, Dionysos, „palidul ucigaș”, „șmecherul crai”, „leneșul” ș.a.), Moartea și mesagerii ei (Miss Anabell, „mândra cu coasa”, „Întunecatul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285840_a_287169]
-
îl pune în gardă pe cel ce visează cu privire la iluziile pe care și le face. Crede că a ajuns deja unde și-a propus, dar drumul este încă lung. Dezordine, haos În plan psihologic, dezordinea evocă regresia și este rezultanta terifiantă a pierderii de repere, a exploziei sau a divizării sinelui. Este sinonimă cu confuzia, la extremă cu nebunia. Este, prin urmare, ceea ce amenință individul care se rătăcește pe drumuri greșite. Vezi Prăpastie. Distrugere, a distruge Simbolistica distrugerii (a surpărilor sau
[Corola-publishinghouse/Science/2329_a_3654]
-
influența platonismului lui Thomas Taylor, a experienței vizionare a lui Swedenborg și a filozofiei lui George Berkeley. Prima Carte a lui Urizen (1794) scrisă de Blake este o parafrază liberă a Genezei, combinată cu reminiscențe de mitologie greacă, În care terifianta ființă primordială Urizen joacă rolul creatorului biblic. Urizen, arhitect al universului, este ipostaza urii și disprețului pe care Blake Însuși le Încearcă față de filozofia mecanicistă a lui Newton și față de senzualismul lui Locke, fiind totodată tiranul dătător de legi al
[Corola-publishinghouse/Science/1867_a_3192]
-
care ar putea aduce un răspuns la ceea ce constituie secretul misterioasei sale identități. Și aceasta sub forma unei dorințe de ospitalitate care pune în mișcare o asemenea căutare, atât de insistentă și de vitală, plasată sub semnul oximoronic al frumuseții terifiante, al farmecului oribil, al unei Meduze încriptate 430. Ca și la Poe, locuința are fără îndoială o înfățișare fantastică care se explică totodată prin natura locurilor și prin starea psihologică a naratorului, care adaugă: "Și poate alte împrejurări care îmi
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
mărunte treburi materiale în cadrul școlii. Aceste derapări îl readuc la nivelul identificării primare în care se încleiază cu disperare. Klamm, fără chip, și mai bine Westwest, furnizează modelul unei identificări cu un model devorator (căpcăun, vampir și ierarhie devoratoare) model terifiant care nu poate decât să ascundă în fugă, absență și liniște identitatea fără reflexe. Și dacă asistenții sunt marionete și dau în deriziune o imagine fărâmițată a eu-lui, doar femeile oferă mirajul unei unități cu refugiile lor (Klamm și cu
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
altor facultăți (și în special instinctul) sau situația evreului oprimat precum și cea a unui vampir care se apleacă spre prada sa. Dar și mai mult este evocat Moise de Michelangelo (cu ecouri probabil dintr-o lectură de Freud)584. Puterea terifiantă a figurii în căutare de stăpânire trimite fără nici o îndoială la ideea de tată arhaic, a imaginii tatălui pe patul de moarte copleșit de propria sa greutate. Un alt "portret", fiindcă atât de mult descrierea seamănă cu un instantaneu este
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
de frig, de foc, regrete, spaimă, neputință, că sângele din mine a început, oh! prea devreme să se domolească. În singurătățile Eului ("acest înăuntru vast") cutreieră spectrul morții; persistă amenințător haosul primordial: În noi e atâta beznă"! În "țara infernului", terifiantă, "labe reci de cârtiță", "vine tăiate", "sori măcinați în nori de cafea, / cascade de cretă, / vulturi ciocnindu-se în spațiu / de vărsăturile nopților" configurează expresionistic delirul, iregularul, în registre sugerând tenebrosul, marcând căderea în impur și macabru. Infernul lui Ioan
[Corola-publishinghouse/Science/1545_a_2843]
-
de nerespectare a promisiunilor date: „iar de nu voi fi următor celor mai sus zise, atunci să mă pedepseas că cum va fi mai rău“. În zapis, vinovatul este pus să me mo re ze nu numai angajamentul, ci și terifianta pedeapsă ce i s-ar cuveni și de care nu va scapă dacă va recidiva. Ea este scrisă, citită și recitită în fața soborului și în au zul inculpaților pentru a le aduce aminte că doar indulgența nețărmurită a mitropolitului i-
În şalvari şi cu işlic: biserică, sexualitate, căsătorie şi divorţ în Ţara Românească a secolului al XVIII-lea by Constanţa Ghiţulescu () [Corola-publishinghouse/Science/1322_a_2878]
-
fost căutată în geneză, cercetarea a căpătat un caracter limitativ și absolutizant. De pildă, direcția socio-etnografică reprezentată de nume de marcă (C. Brăiloiu, Ion Mușlea) a susținut să semnificația poemei ar decurge din obiceiurile de înmormîntare; mai precis, din reprezentările terifiante despre strigoi asociate cu legea, prescrisă în tradiție, cum că tînărului nelumit i se înscenează o festivitate alegorică de tipul moartea-nuntă Există argumente pentru ambele aspecte, însă problema nu mi se pare bine pusă, din două motive. Se apelează la
Mioriţa : un dosar mitologic by Petru URSACHE () [Corola-publishinghouse/Science/101018_a_102310]