823 matches
-
parametri. Alegerile posibile de perechi nu sunt însă echivalente între ele, și nici dependențele funcționale nu pot fi liber prescrise. Un rol preferențial îl joacă perechea (S,V): dacă funcția U(S,V) este cunoscută (sau S(U,V)), comportarea termodinamică a sistemului este determinată, deoarece prin derivare se obțin funcțiile T(S,V), p(S,V). În general, cunoașterea dependenței lui U de alți parametri lasă libertatea prescrierii unei funcții arbitrare de o variabilă. Adăugarea unei relații suplimentare, de exemplu
Entropie termodinamică () [Corola-website/Science/311496_a_312825]
-
Termenul poate defini: În termodinamică, starea standard ( Temperature and Pressure - STP) este o stare convențională de referință la care se raportează diferite alte stări. În diferite domenii și țări, valorile standard diferă, de exemplu în Europa se folosesc: În chimie (termodinamică chimică) se subînțelege ca
Standard () [Corola-website/Science/308033_a_309362]
-
Termenul poate defini: În termodinamică, starea standard ( Temperature and Pressure - STP) este o stare convențională de referință la care se raportează diferite alte stări. În diferite domenii și țări, valorile standard diferă, de exemplu în Europa se folosesc: În chimie (termodinamică chimică) se subînțelege ca "presiune standard" presiunea de 1 bar sau 100 kPa. In cazul unui amestec de gaze, presiunea parțială a fiecărui gaz este de 1 bar. In tratate mai vechi presiunea standard este considerată 1 atm = 101,325
Standard () [Corola-website/Science/308033_a_309362]
-
În termodinamică, ciclul Carnot este un ciclu teoretic, propus în 1820 de inginerul francez Nicolas Léonard Sadi Carnot, ciclu destinat comparării randamentului termic al mașinilor termice. Este un ciclu reversibil efectuat de o „mașină Carnot” legată la două surse de căldură de
Ciclul Carnot () [Corola-website/Science/309096_a_310425]
-
din fig. 2, Expresiile căldurilor schimbate cu sursele sunt: Deoarece formula 3 , expresiile căldurilor schimbate devin: Fie L suma lucrurilor mecanice, cu semnul lor, efectuate în cursul celor patru transformări ale ciclului, adică lucrul mecanic al ciclului. Din primul principiu al termodinamicii rezultă: Randamentul termic al ciclului este, prin definiție: Înlocuind expresiile căldurilor și a lucrului mecanic se obține: De remarcat că expresia randamentului termic al ciclului Carnot nu limitează valoarea acestui randament. Mărirea randamentului termic al ciclului Carnot se poate face
Ciclul Carnot () [Corola-website/Science/309096_a_310425]
-
între aceleași limite de temperaturi". În practică, randamentul unei mașini termice nu poate atinge nici măcar randamentul termic al ciclului Carnot, deoarece transformările din acest ciclu sunt considerate "reversibile", un ideal imposibil de atins conform celui de al doilea principiu al termodinamicii. În plus, în stadiul actual al tehnicii este practic imposibilă realizarea transformărilor izoterme cu o viteză suficientă pentru aplicațiile practice, iar inerentele pierderi prin frecare, oricât ar fi ele de mici, împiedică realizarea transformărilor izoentropice. Teorema lui Clausius
Ciclul Carnot () [Corola-website/Science/309096_a_310425]
-
Un motor termic este o mașină termică motoare, care transformă căldura în lucru mecanic. Un motor termic lucrează pe baza unui ciclu termodinamic realizat cu ajutorul unui fluid. Întrucât, conform principiului al doilea al termodinamicii, entropia unui sistem nu poate decât să crească, doar o parte a căldurii preluate de la sursa de căldură (numită și "sursa caldă") este transformată în lucru mecanic. Restul de căldură este transferat unui sistem cu temperatură mai mică, numit "sursă
Motor termic () [Corola-website/Science/304119_a_305448]
-
patra lansare racheta ridicându-se la doar 2500-3000 m. Racheta A3 n-a intrat niciodată în producție de serie, ea a reprezentat însă o importantă evoluție în fabricarea rachetelor militare, ce a dus ulterior la realizări importante în privința mecanicii, aerodinamicii, termodinamicii, rezistenței materialelor etc. Caracteristici A3 era dotată cu un giroscop cu trei axe și avea un compartiment etanș ce conținea instrumente de măsură și control (barograf, termograf, aparat foto); de asemenea, era dotată cu senzori ce măsurau și înregistrau temperatura
Aggregat () [Corola-website/Science/335802_a_337131]
-
interesat și de paleoclimatologie, Wladimir a publicat în 1924, în colaborare cu ginerele său Alfred Wegener, o lucrare intitulată "Die Klimate der Geologischen Vorzeit" (din ), care a contribuit la dezvoltarea teoriei lui Milutin Milancovici privind epocile glaciare. A mai scris "Termodinamica atmosferei" în 1911 și a fost coautorul primului atlas al norilor în 1890. Către sfârșitul vieții, Köppen a colaborat cu un alt climatolog german, Rudolf Geiger, la o lucrare în cinci volume intitulată "Handbuch der Klimatologie" (din ). Lucrarea nu a
Wladimir Köppen () [Corola-website/Science/334477_a_335806]
-
mai precis la lichefiere si evaporare. Cel mai adesea pompele de căldură extrag căldura din aer sau pământ, motiv pentru care unele din ele nu mai lucrează eficient când temperatura mediului scade sub -5 °C. În conformitate cu principiul al doilea al termodinamicii, căldura nu poate “curge” spontan dintr-o locație mai rece într-o zonă mai caldă; lucru mecanic este necesar pentru a realiza acest lucru. Având în vedere că pompa de căldură sau frigiderul utilizează un anumit lucru mecanic pentru a
Pompă de căldură () [Corola-website/Science/317304_a_318633]
-
prin absorbție de căldură. Fluidul revine astfel la compresor și ciclul se repetă. Într-un astfel de sistem este esențial ca agentul frigorific să ajungă la o temperatură suficient de mare atunci când este comprimat, deoarece conform legii a doua a termodinamicii caldura nu poate curge dintr-un mediu rece la unul mai cald. Practic, acest lucru înseamnă că agentul frigorific trebuie să ajungă la o temperatură mai mare decât cea ambientală în jurul schimbătorul de căldură din partea de presiune inaltă. În mod
Pompă de căldură () [Corola-website/Science/317304_a_318633]
-
peste plaiuri mioritice, subtitlu sugerat de profesorul George Sorescu și împărtășit de subsemnatul, am încercat să filtrez și altfel lumea, prin sufletul și mintea mea. Nu totul pare a fi macabru, nu totul este supus destrămăriimi-am zisdeși cunosc bine principiul termodinamicii, principiu conform căruia, „tot ce este structurat în univers tinde spre destructurare și dezorganizare’’. Cu alte cuvinte, miam zis că nu tot ce reprezintă o formă de energie ,,împachetată (omul este o astfel de structură) are caracter entropic. în consecință
Editura Destine Literare by Nicolae Bălașa () [Corola-journal/Journalistic/97_a_199]
-
și comercial care participă toate la materializarea inovațiilor și implementarea acestora. Activitățile de inovare includ, deasemenea, și cercetarea-dezvoltarea care nu este legată direct de elaborarea unei inovații specifice, dar care urmărește acumularea unor noi cunoștințe în mecanică, cinematică, electromagnetism sau termodinamică, ce vor fi necesare în proiectarea unor sisteme tehnice inovative moderne. Procesul de inovare include o serie de activități care nu au caracter de cercetare-dezvoltare, cum sunt fazele ulterioare de producție și distribuție a noilor produse,instruirea personalului în privința noilor
Inovație () [Corola-website/Science/315663_a_316992]
-
a evoluției entropice ale sistemelor, prin urmare energia și armonia structurală a viului sub impactul tendințelor de egalizare și dezorganizatoare, proprii entropiei universale, ar sărăci progresiv din punct de vedere energetic și s-ar dezorganiza conform principiului al doilea al termodinamicii. Constantin Ion Parhon considera că nu este adevărată această teorie a îmbătrânirii, el spunea că principiul entropic al unui sistem ce pornește de la un potențial energetic care se pierde regresiv, dar care "nu se mai poate reface" deoarece acest sistem
Îmbătrânire () [Corola-website/Science/323513_a_324842]
-
Energia internă este o funcție de stare a unui sistem termodinamic. Variația energiei interne într-o transformare termodinamică este egală cu energia transferată către sistem în cursul transformării, sub formă de lucru mecanic și căldură. Energia internă, notată de obicei U (uneori E) este energia tuturor formelor microscopice de energie a unui sistem fizic sau chimic, oricare ar
Energie internă () [Corola-website/Science/309049_a_310378]
-
a electronilor și de spin a electronilor și a nucleelor. Energia termică include energia latentă. Energie chimică este partea de energie internă datorită forțelor intramoleculare. Energia nucleară este partea de energie internă datorită forțelor intraatomice. Energia internă este importantă în termodinamica tehnică și în termodinamica chimică. Nu toată energia internă a unui corp sau sistem poate fi transformată (convertită) în orice altă formă de energie. În acest scop se definesc noțiunile de "energie liberă" și "energie legată":
Energie internă () [Corola-website/Science/309049_a_310378]
-
spin a electronilor și a nucleelor. Energia termică include energia latentă. Energie chimică este partea de energie internă datorită forțelor intramoleculare. Energia nucleară este partea de energie internă datorită forțelor intraatomice. Energia internă este importantă în termodinamica tehnică și în termodinamica chimică. Nu toată energia internă a unui corp sau sistem poate fi transformată (convertită) în orice altă formă de energie. În acest scop se definesc noțiunile de "energie liberă" și "energie legată":
Energie internă () [Corola-website/Science/309049_a_310378]
-
descriu în mod exact felul în care radiația termică evoluează la schimbarea temperaturii. Ele sunt consecințe ale principiului al doilea al termodinamicii și ale ecuațiilor lui Maxwell. După legile radiației ale lui Kirchhoff, în descrierea radiației termice un rol esențial este jucat de o funcție de două variabile "I"("λ,T") - numită "intensitate a radiației corpului negru", "λ" este lungimea de undă, iar
Legile de deplasare ale lui Wien () [Corola-website/Science/314157_a_315486]
-
undă u(λ,T) este: formula 6 se vede că densitatea de energie totală are aceeași dependență de temperatură. Această lege a fost descoperită experimental în 1879 de Josef Stefan și demonstrată în 1884 de Ludwig Boltzmann folosind considerente termodinamice. Aplicația termodinamicii la radiația pură a fost la aceea o noutate; W. Wien a extins considerabil aceste argumente. Formula (W) conține mai multă informație decât cele două legi de mai sus: dacă se cunoaște curba I(λ,T) pentru o temperatură T
Legile de deplasare ale lui Wien () [Corola-website/Science/314157_a_315486]
-
lungimi de undă. Cu ajutorul unei probe mici absorbante, putem transforma acest impuls în lucru mecanic: energia necesară este luată de la rezervorul de temperatură "T". Acest ciclu se poate repeta indefinit. Cu aceasta însă s-a încălcat principiul al doilea al termodinamicii: căldura de la un singur rezervor este transformată în mod ciclic în lucru mecanic. Rezultă că introducerea corpului mic negru nu a produs nici o modificare în distribuția radiației, și deci că aceasta își păstrase în compresie caracterul "negru" de echilibru. Deoarece
Legile de deplasare ale lui Wien () [Corola-website/Science/314157_a_315486]
-
În prezent, în cursurile de fizică, formula lui Planck (P) este dedusă direct în limbajul mecanicii cuantice; cum ea satisface automat constrângerile legilor lui Wien, importanța acestora în istoria fizicii nu este suficient apreciată. O prezentare introductivă excelentă a domeniului termodinamicii radiației se găsește în cursul de fizică generală al lui S.E.Friș și A.V.Timoreva Faptul că principiul al doilea al termodinamicii joacă un rol esențial în argumentul după care ne putem mărgini la studiul radiației în încăperi perfect
Legile de deplasare ale lui Wien () [Corola-website/Science/314157_a_315486]
-
lui Wien, importanța acestora în istoria fizicii nu este suficient apreciată. O prezentare introductivă excelentă a domeniului termodinamicii radiației se găsește în cursul de fizică generală al lui S.E.Friș și A.V.Timoreva Faptul că principiul al doilea al termodinamicii joacă un rol esențial în argumentul după care ne putem mărgini la studiul radiației în încăperi perfect reflectătoare este descris clar de Max Planck. În prezentarea de mai sus am urmărit deasemenea în linii mari cursul de termodinamică a lui
Legile de deplasare ale lui Wien () [Corola-website/Science/314157_a_315486]
-
doilea al termodinamicii joacă un rol esențial în argumentul după care ne putem mărgini la studiul radiației în încăperi perfect reflectătoare este descris clar de Max Planck. În prezentarea de mai sus am urmărit deasemenea în linii mari cursul de termodinamică a lui Ș.Țiteica . Ideea de a considera radiația ca o sumă de oscilatori este datorita lui Rayleigh și duce împreună cu teorema de echipartiție a energiei din mecanica statistică clasică la formula lui Rayleigh-Jeans (RJ) de mai sus. Împreună însă
Legile de deplasare ale lui Wien () [Corola-website/Science/314157_a_315486]
-
Lema lui Carathéodory este un element important în construcția entropiei ca funcție de stare, pornind de la principiul al doilea al termodinamicii. Ea arată cum se poate obține din expresia diferențială a căldurii o familie de suprafețe în spațiul parametrilor sistemului, de-a lungul cărora entropia este constantă. Demonstrația acestei Leme a fost multă vreme socotită un obstacol dificil în expunerea termodinamicii
Lema lui Carathéodory (termodinamică) () [Corola-website/Science/311275_a_312604]
-
termodinamicii. Ea arată cum se poate obține din expresia diferențială a căldurii o familie de suprafețe în spațiul parametrilor sistemului, de-a lungul cărora entropia este constantă. Demonstrația acestei Leme a fost multă vreme socotită un obstacol dificil în expunerea termodinamicii după Carathéodory. Datorită însă atât eleganței prezentării care se obține astfel, cât și a relativei celebrități a disputei asupra ei, merită „osteneala” de a se urmări demonstrația. În cele ce urmează, pentru definițiile unor termeni se face referire la articolul
Lema lui Carathéodory (termodinamică) () [Corola-website/Science/311275_a_312604]