942 matches
-
e. Trebuie să fie scris un raport de evaluare. În favoarea interpretării ca participiu ar fi faptul că în acest tip de construcție se pot utiliza verbe tranzitive la diateza pasivă (vezi (139)d, e) și acordul. Astfel, dacă un verb tranzitiv la supin / participiu este urmat de un nominal, se poate acorda cu nominalul, în gen și număr. Conform unei mici statistici efectuate pe rezultatele obținute la căutarea cu Google, este preferată construcția cu acord: (140) a. Trebuie avută grijă. - cca
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
baza unui set mai mare de exemple, să vedem ce factori determină realizarea acordului în construcția a trebui + formă verbală nepersonală. Unul ar putea fi gradul de tranzitivitate al verbului nepersonal. În construcția căutată pe Google de mai sus, verbul tranzitiv folosit la o formă nepersonală este a avea, care are un grad de tranzitivitate slab (cf. Pană Dindelegan, 2003: 103-115). Gradele de tranzitivitate (forte sau slabă) se stabilesc în funcție de anumite teste sintactice: dublarea și pasivizarea. Există două trepte de tranzitivitate
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
este a avea, care are un grad de tranzitivitate slab (cf. Pană Dindelegan, 2003: 103-115). Gradele de tranzitivitate (forte sau slabă) se stabilesc în funcție de anumite teste sintactice: dublarea și pasivizarea. Există două trepte de tranzitivitate slabă, reprezentate de: (a) verbe tranzitive care acceptă dublarea CD, dar nu acceptă pasivizarea, (b) verbe tranzitive care nu admit nici pasivizarea, nici dublarea (cf. Pană Dindelegan, 2003: 106). Verbele care nu admit pasivizarea se încadrează în clasa mai largă a verbelor non-agentive. Un astfel de
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
Pană Dindelegan, 2003: 103-115). Gradele de tranzitivitate (forte sau slabă) se stabilesc în funcție de anumite teste sintactice: dublarea și pasivizarea. Există două trepte de tranzitivitate slabă, reprezentate de: (a) verbe tranzitive care acceptă dublarea CD, dar nu acceptă pasivizarea, (b) verbe tranzitive care nu admit nici pasivizarea, nici dublarea (cf. Pană Dindelegan, 2003: 106). Verbele care nu admit pasivizarea se încadrează în clasa mai largă a verbelor non-agentive. Un astfel de verb este a avea, care admite dublarea, dar nu admite pasivizarea
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
cu operator modal forma verbală nepersonală avut neacordată poate fi legată de faptul că acest verb, cu o tranzitivitate slabă, nu acceptă pasivizarea. În același timp, este posibilă și construcția cu acord (trebuie avută grijă), prin analogie cu celelalte verbe tranzitive, cele cu tranzitivitate forte, care se acordă în această construcție. Verbele cu o tranzitivitate forte, care acceptă pasivizarea, nu acceptă construcția fără acord - vezi (141)a și (141)b. În registrul oral se pot întâlni exemple fără acord (vezi (141
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
e foame, e cald etc. s-au propus două analize, ca subiect sau ca nume predicativ. Analiza ca subiect este soluția tradițională din studiile românești, adoptată și în GALR (II: 369-370), unde se oferă ca argument "sinonimia cu un tipar tranzitiv, conținând verbul-centru [a avea + poziția OD108]: Am teamă., Am greață., Am lehamite.109" (p. 370). Tot în GALR se oferă și argumentele pentru considerarea nominalului postverbal drept nume predicativ: - apariția unor adverbe în aceeași poziție (Mi-e greu, Mi-e
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
iar subiectul este specificatorul său, era firesc să se extindă și să se uniformizeze teoria despre verificarea cazului și să se propună verificarea cazului acuzativ într-o configurație asemănătoare. Prin urmare, a apărut ipoteza existenței unei proiecții Acord în preajma verbelor tranzitive, mai precis, între Timp și GV, pentru verificarea trăsăturii Acuzativ. Aceasta ar fi declanșată sau activată de caracteristica tranzitivă a verbului, mai precis, de trăsătura Caz conținută de informația lexicală a verbului tranzitiv. Această activare poate fi analizată ca rezultat
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
să se propună verificarea cazului acuzativ într-o configurație asemănătoare. Prin urmare, a apărut ipoteza existenței unei proiecții Acord în preajma verbelor tranzitive, mai precis, între Timp și GV, pentru verificarea trăsăturii Acuzativ. Aceasta ar fi declanșată sau activată de caracteristica tranzitivă a verbului, mai precis, de trăsătura Caz conținută de informația lexicală a verbului tranzitiv. Această activare poate fi analizată ca rezultat al unei operații de verificare implicând ridicarea verbului-centru la AcordO (Acord Obiect). 2. Scurtă descriere a contextelor cu dublare
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
ipoteza existenței unei proiecții Acord în preajma verbelor tranzitive, mai precis, între Timp și GV, pentru verificarea trăsăturii Acuzativ. Aceasta ar fi declanșată sau activată de caracteristica tranzitivă a verbului, mai precis, de trăsătura Caz conținută de informația lexicală a verbului tranzitiv. Această activare poate fi analizată ca rezultat al unei operații de verificare implicând ridicarea verbului-centru la AcordO (Acord Obiect). 2. Scurtă descriere a contextelor cu dublare clitică din limba română Important pentru analiza dublării clitice este faptul că aceasta este
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
nu este una exhaustivă, alte proiecții funcționale fiind prezente (GMod, GAspect, GNeg). 14 Grup Acord Subiect. 15 Nu se poate presupune că GAcordO și GAcordPart reprezintă aceeași proiecție, din mai multe motive, printre care faptul că nu numai participiile verbelor tranzitive se acordă (vezi construcțiile cu acordul participiilor inacuzative) și că nu se acordă participiile tranzitive al căror complement nu a fost cliticizat (cf. Belletti, 2001). 16 Alte proiecții funcționale pot fi implicate între Acord și GN. 17 "The shape of
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
Subiect. 15 Nu se poate presupune că GAcordO și GAcordPart reprezintă aceeași proiecție, din mai multe motive, printre care faptul că nu numai participiile verbelor tranzitive se acordă (vezi construcțiile cu acordul participiilor inacuzative) și că nu se acordă participiile tranzitive al căror complement nu a fost cliticizat (cf. Belletti, 2001). 16 Alte proiecții funcționale pot fi implicate între Acord și GN. 17 "The shape of the verb is constrained when the verb requires structure sharing between the INDEX value of
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
analogii și raționamente, dat fiind faptul că un construct metaforic este o unitate de cunoaștere, purtătoare de informație, supus unui proces de acomodare conceptuală și lingvistică, dar și un proces de comunicare. Spre deosebire de metafora poetică, reflexivă, metaforele terminologice au caracter tranzitiv. Se formează în baza unei relații logice. Într-un plan mai general, aceste constructe mentale ar putea fi înțelese ca sisteme de relații de exteriorizare, de transfer (conceptual, semantic, informațional, comunicativ, substanțial). Pot fi grupate în clase, conform unor trăsături
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
terminologice "călătoare". Capitolul IV Dinamica metaforei specializate de sursă greco-latină IV.1. Echivalență/ analogie Conceptul de "echivalență"este deosebit de complex și diferă de la un domeniu al științei la altul. În matematică, echivalența este concepută ca o relație simetrică, reflexivă și tranzitivă între membrii/ elementele unei mulțimi. În lingvistică, noțiunea de "echivalență" are numeroase accepțiuni: 1) în lingvistica structurală este sinonimă cu relația "apozitivă, tip diferit de relație de subordonare, aparținând relațiilor de tip facultativ" (DSL, 2001, 2005: 191). În domeniul traducerii
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
care rezultă din asumarea responsabilității față de generațiile viitoare 332: 1. Drepturile generațiilor viitoare sunt asemănătoare drepturilor generațiilor actuale întrucât nu există din punct de vedere etic o deosebire esențială între generațiile viitoare și cele actuale. Aceste drepturi și obligații sunt tranzitive chiar în raport cu momentul actual, în sensul că așa cum noi avem obligații față de generația imediat următoare și generația imediat următoare are obligații față de generația care îi succede. Aceste drepturi sunt prezentate în trei forme: - contract extins etern între membrii unei generații
[Corola-publishinghouse/Science/84952_a_85737]
-
unul dintre teoreticienii postmodernismului românesc, Gheorghe Crăciun - o bună parte a poeziei începe să și piardă aproape toate caracteristicile cunoscute din romantism, simbolism și modernism. Ea nu mai este magică, idealistă, cantabilă, ermetică, imperso nală, narcisistă, ci devine directă, prozaică, tranzitivă, biografică, concretă. Se deliricizează, cu alte cuvinte, și nu mai simte nevoia săși apere un spațiu propriu de existență“. 3.4.6. Specii ale genului liric Gruparea creațiilor lirice în clase specifice (specii) este determinată de mai multe criterii: Criteriul
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]
-
doi, cînd a avut loc mușcătura sau urmărirea etc. Cînd un lingvist propune asemenea exemple, el o face pentru a prezenta unul sau mai multe fenomene de limbă: "Pisica urmărește șoarecele" va ilustra, de exemplu, ideea că anumite verbe sînt tranzitive sau că există acord între substantiv și determinant etc. Faptul că nu știm despre ce pisică este vorba nu are importanță: în acest caz sînt luate în calcul numai tranzitivitatea verbului sau acordul. 3. Tipuri de context Cotextul Cotextul nu
Analiza textelor de comunicare by Dominique Maingueneau [Corola-publishinghouse/Science/885_a_2393]
-
Mi-e rușine cu biroul meu, filmați mai degrabă sala de operațiuni bancare", mărturisi el. Ibid. Una dintre particularitățile verbelor introductive este că multe dintre ele nu desemnează cu adevărat un act de vorbire. Ele nu trebuie nici măcar să fie tranzitive. Pot servi astfel la introducerea discursului direct verbe sau locuțiuni verbale precum "a acuza", "a tuna și a fulgera", "a condamna", "a se mira", "a se indigna", "a-și pierde cumpătul", "a fi furios" etc. Eric de Montgolfier schițează una
Analiza textelor de comunicare by Dominique Maingueneau [Corola-publishinghouse/Science/885_a_2393]
-
coerciției. În contextul controversei donatiste, Augustin a fost tentat să admită o formă - chiar și îmblânzită - de control forțat al statului asupra comunităților „indisciplinate” ale schismaticilor 1. Episcopul Hipponei a imaginat această formă de intervenție seculară ca pe o corecție tranzitivă, asemănată cu asprimea unui dascăl care își mustră elevii. Dar „violența nu aduce nici beneficii dialectice, ci încurajează de la sine o altă violență”2. Aici Augustin se îndepărtează de o tradiția monastică a creștinismului răsăritean care - de la Origen la Maxim
[Corola-publishinghouse/Science/1998_a_3323]
-
fi interpretate situațiile de sinonimie și omonimie (ambiguitatea) sintactica. Pentru aceasta, gramatica urmează să distingă și să definească eu precizie noțiunile de funcție gramaticală (de tipul subiect, obiect, predicat), de relație gramaticală (de tipul raportului dintre subiect și predicat, verb tranzitiv și obiect, determinat și determinant), și de categorie gramaticala în sensul ce constituent (de tipul SN = sintagmă nominală, SV= sintagma verbala, N = nume, V =verb, etc.68. Astfel se va putea explica noțiunea de "tip de frază” (afirmativă, negativă, interogativă
Logica între gândire și limbaj by Elena Manea () [Corola-publishinghouse/Science/1693_a_3068]
-
se poate spune și despre ciclul de versuri Vârsta de fier, scris în această perioadă (1940-1944), dar publicat postum. Textele capătă aici tânguirea bocetului și tematica patriotică este mult mai evidentă. Vârsta de fier e o întoarcere spre tehnicile declamatorii, tranzitive ale poeziei Ardealului, spre tematica poemelor lui Goga, deși iese în evidență aspectul profund personal al lamentației ("Ia seama că mâine/ cocorii de seară/ vor duce și luna,/ furând-o din țară", Jale de început de noiembrie; "Inima mea - e-
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
impersonală (dicitur "se zice"). În latina vorbită, s-a produs o reorganizare a categoriei diatezei, verbele deponente și semideponente, datorită înțelesului activ, au adoptat diateza activă sau au dispărut, fiind concurate și înlocuite de verbe cu conjugare activă. La verbele tranzitive, atunci cînd agentul coincidea cu subiectul, s-a dezvoltat, cu ajutorul pronumelui reflexiv, o diateză distinctă, denumită pronominală sau reflexivă, cu care se pot reda în limbile romanice mai multe valori, printre care și unele ale vechii diateze medii. Transformări s-
Comunicare culturală şi comunicare lingvistică în spaţiul european by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/920_a_2428]
-
venit"; sued. Du har arbetat mycket idag. "Ai muncit mult astăzi". Alte limbi folosesc la perfect compus și la mai mult ca perfect două auxiliare, astfel încît, în germană, de exemplu, haben "a avea" este utilizat pentru a conjuga verbele tranzitive, reflexive, impersonale, modale și unele intranzitive, iar sein "a fi" pentru a conjuga verbele intranzitive care exprimă o mișcare sau o direcție ori o trecere de la o stare la alta. Un regim similar au verbele hebben și zijn [zein] din
Comunicare culturală şi comunicare lingvistică în spaţiul european by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/920_a_2428]
-
verb reflexiv. Ca atare, unele idiomuri germanice au chiar "verbe reflexive", care sînt însoțite de obicei sau întotdeauna de pronumele reflexiv (precum în germană, sich ärgern "a se plictisi", sich erinnern (an) "a-și aminti") și, desigur, multe dintre verbele tranzitive se pot combina cu pronumele reflexive (sau cu alte forme pronominale, îndeosebi cînd se redă reciprocitatea). Pronume reflexive există în toate idiomurile germanice, dar, la fel ca la cele romanice, numai la persoana a treia forma este de obicei specifică
Comunicare culturală şi comunicare lingvistică în spaţiul european by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/920_a_2428]
-
utilitate dacă, pentru toate perechile de opțiuni - pentru orice a și orice b - a este preferat lui b (în mod formal, aRb), b este preferat lui a (bRa), sau sunt determinate ca fiind egale (a=b). Un aranjament ordonat este „tranzitiv” când, dacă aRb și bRc, atunci aRc. De exemplu, dacă prefer Coca-Cola față de Sprite, și prefer Sprite față de vodcă, atunci prefer Coca-Cola față de vodcă. Într-o lume în care există cunoașterea perfectă, ar fi cunoscute și toate consecințele tuturor deciziilor
[Corola-publishinghouse/Science/2240_a_3565]
-
fi utilizate următoarele grupe de mișcări: intranzitive (fără obiecte) elementare - mișcări izolate ale segmentelor, în speță ale degetelor; expresive - de ordin emoțional, mimicogestic; descriptive - se fac fără obiecte (spre exemplu, a suna clopoțelul, a prinde o muscă etc.); simbolice, convenționale; tranzitive - cu o mână, cu ambele mâini. Apraxia trunchiului: bolnavii știu ce trebuie să facă pentru a se culca în pat, descriu toți timpii, dar nu pot executa; se asociază obligatoriu cu apraxia membrelor. Apraxia mersului: se caracterizează prin pierderea inițiativei
[Corola-publishinghouse/Science/1932_a_3257]