1,632 matches
-
actor A de a solicita sprijinul unui actor B este afectată și de posibilitățile reale de accesare a ajutorului (al treilea factor: accesul). Presupunând că A, în rezolvarea unei probleme de muncă, știe cui să îi ceară ajutorul și că valorizează pozitiv expertiza celor care îi pot oferi acest ajutor, problema accesării devine extrem de importantă. În context organizațional, în multe situații rezolvarea unei probleme trebuie să se facă într-un orizont de timp foarte presant și la un anumit standard de
Rețelele sociale: teorie, metodologie şi aplicații by Marian‑Gabriel Hâncean () [Corola-publishinghouse/Science/608_a_1349]
-
pot determina independent fenomene de rețea precum puterea sau distribuția resurselor (Markovsky, 1987). Cook și colaboratorii săi (1983) au definit formal rețeaua de schimb ca fiind compusă din următoarele elemente: (a) un set de actori, (b) o distribuție de resurse valorizate între acești actori, (c) existența unui set de oportunități de schimb pentru fiecare actor cu alți actori din rețea, (d) un set de oportunități de schimb dezvoltate și utilizate istoric, numite relații de schimb și (e) un set de conexiuni
Rețelele sociale: teorie, metodologie şi aplicații by Marian‑Gabriel Hâncean () [Corola-publishinghouse/Science/608_a_1349]
-
sus, remarc în definiția oferită de Cook și colaboratorii săi (1983) conceptele de resursă valorizată și conexiune. Astfel, orice schimb se produce în măsura în care fiecare actor este interesat de resursele controlate de celălalt, adică schimbul are loc doar dacă resursele sunt valorizate de actorii care participă la schimb. De asemenea, în rețelele de schimb, fiecare actor încheie relații respectând anumite reguli. Acestea sunt definite prin conceptul de conexiune. 4.1.3. Studiul experimental al rețelelor de schimb Paradigma de cercetare utilizată în
Rețelele sociale: teorie, metodologie şi aplicații by Marian‑Gabriel Hâncean () [Corola-publishinghouse/Science/608_a_1349]
-
schimburile negociate și cele reciproce are implicații și asupra modului în care actorii sunt predefiniți. Astfel, în cazul schimburilor reciproce, reducerea riscului sau a pierderilor este un stimulent mult mai puternic decît cel al maximizării câștigurilor. În consecință, reciprocitatea este valorizată mult mai puternic decât beneficiile obținute în urma maximizării. În schimburile reciproce, actorii sunt mai degrabă preocupați de construirea unor relații de reciprocitate și nicidecum de ideea maximizării câștigurilor. În acest sens, actorii își stabilesc strategiile învățând din istoricul interacțiunilor comune
Rețelele sociale: teorie, metodologie şi aplicații by Marian‑Gabriel Hâncean () [Corola-publishinghouse/Science/608_a_1349]
-
Molm pornește de la premisa că relațiile de schimb au o structură socială de dependență mutuală (câștigurile unui actor depind de acțiunea altui actor). Evenimentele 28 așteptate de un actor depind de comportamentul celuilalt. În relațiile de dependență mutuală, fiecare actor valorizează evenimentele controlate de partenerul de interacțiune. Dependența mutuală care fundamentează schimburile sociale generează integrare socială (relațiile de dependență aduc oamenii împreună, creează atracție, coeziune și relații de durată; Lawler și Yoon, 1993, 1996, 1998; Lawler, 2001), pe de o parte
Rețelele sociale: teorie, metodologie şi aplicații by Marian‑Gabriel Hâncean () [Corola-publishinghouse/Science/608_a_1349]
-
ostil; se poate recunoaște o melancolie bacoviană (fără tragismul lui Bacovia), contemplativă. Trăiește însă și stări de jubilație în peisaj marin și însorit, stăruind în descripția, de un erotism rafinat, estetizant, a nudului feminin. Peisajul rustic, silvestru sau montan e valorizat liric fără idilizări convenționale, fiind corelat uneori cu evocări paseiste, menținute la nivelul sugestiei; destule poeme amintesc de Blaga, cel din În marea trecere (un poem e intitulat chiar Despre Trecerea-cea-mare). Notabile sunt câteva crochiuri discret exotice, cu recuzită orientală
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288516_a_289845]
-
important ca fiecare participant să aibă senzația că are locul său în grup (altfel, avem de-a face cu un „dialog circular”); - moderatorul verifică întotdeauna dacă a înțeles corect: „Dacă am înțeles bine...” este o astfel de formulare care îl valorizează totodată și pe cel care a expus ideea; - moderatorul este cel care propune o structură de discuție (nu este cel care decide această structură, în caz contrar pot apărea conflictele); - la începutul discuției, moderatorul este cel care stabilește (împreună cu participanții
[Corola-publishinghouse/Science/1885_a_3210]
-
cooperarea sau participarea neconflictuală (cele două elemente operează pe aceeași coordonată, dar sunt sensibil diferite în practică; astfel, dacă în primul caz sunt căutate și provocate acțiunile de răspuns completativ în sensul îmbinării activităților, în cel de-al doilea sunt valorizate atitudinile de evitare a conflictului - aspect asupra căruia vom insista -, chiar dacă discrepanțele și dizarmoniile din grup nu sunt rezolvate). Ne putem închipui ca acțională o normă formulată în modul următor: dacă un coleg, în timpul sarcinii pe care grupul trebuie să
[Corola-publishinghouse/Science/1885_a_3210]
-
schimbarea componentelor între ele, schimbarea vitezei ori a altui pattern; și (9) inversarea - întoarcerea „pe dos” sau „cu susul în jos”. 13.1.2.3. Cubultc "13.1.2.3. Cubul" Această tehnică este, conform lui Dumitru (2000), capabilă să valorizeze activitățile și operațiile de gândire implicate în învățarea unui conținut. Cursanții încep prin a citi un text și a realiza o investigație a unei anumite problematici. În a doua etapă, cursanții vor construi un cub din hârtie pe care vor
[Corola-publishinghouse/Science/1885_a_3210]
-
și inteligent; - la încheierea discuțiilor, moderatorul va explica participanților că, dacă mai găsesc idei în aceeași zi sau în alt interval de timp stabilit de comun acord, pot să i le comunice (manieră de lucru care, pe de o parte, valorizează contribuția fiecăruia, cu rol motivator, iar pe de altă parte, ține cont de o tendință firească de prelungire în timp a excitației nervoase obținute în urma metodei). Aceste reguli stabilesc cadrul de referință pentru grupul de brainstorming, pentru ca, măcar într-o
[Corola-publishinghouse/Science/1885_a_3210]
-
deci spre logică pesimistă. 4. Pălăria galbenă se bazează pe o logică pozitivă. Rolul presupus de ea este acela de a privi înainte la rezultatele și beneficiile ce vor fi aduse de acțiune, dar poate fi folosită și pentru a valoriza ceva ce s-a petrecut deja. 5. Pălăria verde reprezintă rolul dominat de creativitate, identificarea alternativelor, provocărilor și schimbărilor. 6. Pălăria albastră legiferează rolul de control al întregului proces, focalizarea nefiind asupra subiectului discutat, ci asupra modului în care s-
[Corola-publishinghouse/Science/1885_a_3210]
-
avansa și anumite determinante practice ale activității moderatorului, printre care: - la începutul activității salută participanții și se prezintă (în acest scop, este utilă desenarea unei hărți/diagrame a locurilor din sală); - moderatorul trebuie să obțină informații despre participanți și să valorizeze orice poziție exprimată; - împreună cu participanții, stabilește un set de reguli; - explică obiectul întâlnirii și subiectul (introducerea în tema focus-group-ului); - insistă asupra faptului că nu există răspunsuri bune și răspunsuri rele; de asemenea, convinge auditoriul că o poziție exprimată nu este
[Corola-publishinghouse/Science/1885_a_3210]
-
un straniu caracter material-impersonal: acela al slujirii raționale a cosmosului social care ne înconjoară"155. Capitalismul weberian este o lume a muncii din datorie de oameni și Dumnezeu. Prin muncă omul depășește izolarea și nefericirea și tot prin muncă se valorizează ca ființă a pământului și a cosmosului. Există o utilitate socială impersonală căreia omul i se supune și în slujba căreia se află. Munca este și ocazia unică de socializare, de apropiere umană și de construcție a relațiilor sociale. Aceasta
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
pus în contact cu zeii și a determinat ritualul magic și tot ea a dus la apariția religiei, ca rezultat al unei atitudini și al unor trăiri mult mai sofisticate, prin care am căutat a ne identifica și a ne valoriza. Frica este cea care modelează cutume și duce la apariția legilor economice. Deși avem sentimentul că azi suntem ființe superioare, lucrurile nu stau chiar așa. Oamenii simplii se mai închină la auzul unui tunet, iar laureații Nobel pentru fizică o
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
și de la un număr ,,nedefinit" de strămoși"301. Ne-am permite să-l completăm spunând că evoluția socială se află și sub influența unui număr mare de contemporani, de oameni, ființe sociale, alături de care interacționăm zilnic, și alături de care ne valorizăm viața și lumea înconjurătoare 302. Hayek adaugă: ,,De asemenea procesele care continuă transmisia și răspândirea proprietăților culturale prin învățătură, fac evoluția culturală să devină, după cum am mai spus, incomparabil mai rapidă decât evoluția biologică"303. Hayek pune în evidență că
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
muncitor, soția învățătoare și copiii medici sau ingineri ar fi trebuit să se desfășoare cu cuțitele pe masă. O altă trăsătură a capitalismului este aceea că este o lume a ,,celuilalt"323, în sensul că omul liber nu se poate valoriza ca ființă cu individualitate proprie decât prin recunoașterea sa de către ceilalți. Oamenii nu pot lucra în favoarea binelui decât împreună. Suntem prieteni, așa cum frumos se exprima Aristotel 324. Clasicul grec arată că organizarea socială, până la stat, nu are un alt scop
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
Noi nu privim lumea exterioară, fizică și socială ca pe ceva dat, imuabil și imposibil de schimbat. Mai mult, considerăm ca a schimba această lume, a acționa asupra sa, este o datorie a noastră. Noi creștinii, ne autocunoaștem și ne valorizăm în contact cu aceste eforturi de schimbare a acestei lumi. Omul creștin este un om activ, dinamic și nu depărtat, paralizat în contemplațiile sale. Creștinul crede că are o misiune activă pe această lume și acțiunea este fundamentul existenței sale
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
transferurilor de valoare, va duce la un efect de îmbogățire a metropolei și sărăcire a coloniilor. Pe de altă parte, nu putem spune că întregi zone geografice aflate în adormire au fost jefuite, deoarece aceste spații nu prețuiau și nu valorizau în nici un fel materiile prime de care dispuneau. Mai mult, prin efectul de "revenire a bogăției", aceste zone vor beneficia din plin de contactul cu lumea capitalistă puternică și bogată. Așa se face că azi, zone ale planetei cum sunt
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
au fost întotdeauna și cele bogate. Capitalismul, prin comerț, inventează noțiunea economică de dublu câștig și nu de pierdere la un capăt al schimbului suprapusă peste câștigul de la celălalt capăt. Odată cu comerțul oamenii valorifică în avantaj surplusul producției și se valorizează reciproc. Odată cu descoperirea Americii și a Indiilor se creează un sistem planetar al schimbului comercial, o economie planetară, care are în centrul său schimbul comercial. Immanuel Wallerstein arată 139 că lumea sfârșitului de secol al XV-lea a fost cuprinsă
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
drum al emancipării persoanei, al câștigării și afirmării drepturilor sale fundamentale. Iubirea dintre bărbat și femeie este și simbolul infinitei prețuiri pe care lumea occidentală o acordă vieții, considerând fiecare ființă unică pe acest pământ. Prin dragoste omul occidental se valorizează ca ființă și ca cetățean 227. ,,Iubirea-pasiune, semnul particular al sufletului occidental, s-a născut dintr-o izbucnire a flăcării creștinismului în limitele ereziei. Necunoscută în Antichitate și în Orient, ea nu poate exista decât într-o singură civilizație marcată
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
câștig pentru afirmarea individuală și pentru protecția intereselor individuale, dar și pentru afirmarea colectivă și protecția drepturilor colective. Democrația înseamnă și morală și atitudine morală pentru că ea se bazează pe normă în general și pe lege în special. Morala asumată valorizează ființa umană liberă. Democrația din Grecia și Roma este cea mai complexă moștenire și cu efectele cele mai profunde și mai îndelungate de care beneficiază civilizația occidentală. Democrația sau libertatea politică înseamnă respect față de om și față de unicitatea ființei sale
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
ne îndepărtăm de acest echilibru, cu atât putem fi mai nefericiți și mai instabili ca persoane. Putem spune că fericirea este o stare de bine, de echilibru durabil în raport cu sine, dar și cu societatea, pe care oamenii o doresc și valorizează în fiecare clipă. Fericirea nu se confundă cu satisfacțiile de moment, de orice natură ar fi ele, ci este o stare trăită și simțită ca atare de-a lungul unei perioade îndelungate de timp. Orice om nefericit poate avea bucurii
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
ce le voi scrie acum să rămână o simplă viziune proprie,fără acoperire în realitatea noastră de zi cu zi. Nu exagerez când spun că este un gest de eroism, iar România azi, nu are nevoie de eroi și nu valorizează în nici un fel asemenea gesturi. Dimpotrivă! Cel care se pune în asemenea situații traversează un deșert al complicității și răutății într-o lume indiferentă care în loc de un cuvânt de încurajare va prefera să tacă sau cel mult să șoptească pe la
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
numai că eu consider un asemenea exercițiu ca fiind obligatoriu atunci când un subiect social, un individ, își propune să caute ceea ce numim prin fericire. Ideea că poți avea mai mult decât oferi și că poți înșela sistemul în mijlocul căruia te valorizezi este una eronată. Există un echilibru social universal în jurul căruia cu toții trăim, iar îndepărtarea de acest echilibru duce la penalizări mai mult sau mai puțin vizibile. Omul cu reprezentări eronate despre importanța și poziția sa este un om nefericit, în
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
copilului dizabil și, prin intermediul surselor de recuperare, învățare și profesionalizare existente în teritoriu, poate contribui substanțial la asigurarea unor condiții de ordin afectiv, material, spiritual, menite să compenseze deficitul, să stimuleze realizarea de sine și, acolo unde este cazul, să valorizeze manifestările creative ale propriului copil. 3.3 Stimularea și cultivarea creativității și aptitudinilor în școală Relația școală-creativitate în general este larg dezbătută în literatura contemporană de specialitate. Poziția cea mai răspândită a cercetătorilor era, până nu demult, foarte critică la adresa
Creativitatea artistică la copilul cu dizabilități by Cleopatra Ravaru () [Corola-publishinghouse/Science/688_a_1327]