340 matches
-
dat glas, nici măcar pentru o replică la blestemele bunicii. Pentru prima dată de când vin la ea, și balamalele ei tac cum tac oamenii când își pierd sensul. A scos ușa pentru sora ei, ca să poată ajunge, sprijinită în cadru, la veceu. Îmi trag chiloții în fața oglinzii și oftez. Răbdare, răbdare. Curaj. La apar tamentul 10 de pe Iuliu Maniu, blocul cu salonul de bron zat, curajul presupune revenirea în camera în care se sărbătorește ajunul morții. Diego, por favor, no te vayas
Ficţiuni reale by ed.: Florin Piersic jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1342_a_2714]
-
Ultimul băiat cu care ai vrea să ți-o tragi. Uite care-i schema: zi ce-i cu tine și Reynolds Loftis. Dacă nu, mă duc în camera de zi și-i spun fetiței tale că tăticu’ suge pula în veceul bărbaților din Westlake Park și o ia la buci pe Selma, colț cu Las Palmas. Iar dacă sufli vreun cuvânt cuiva că m-am aruncat la tine, te torn în Confidential Magazine că te lași călărit de cioroi travestiți. Ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
am primit caricatura pentru „Orizont“ de la Ion Barbu; când m-am jucat cu doi maidanezi în parc, în drum spre casă; când am gâdilat-o seara pe mama până era să leșine de râs; când am văzut la „Ochiul magic“ veceurile de lux pentru școlerii rurali din județul Vaslui. Mi-au trecut prin cap și șapte gânduri bune, din care patru s-au preschimbat în fapte. Dar lauda de sine nu-i bună, așa că tac. Atunci de ce mă paște viroza? rockin
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2199_a_3524]
-
sfioase domnișoare. Dar Emil Brumaru are talent. Adrian Chivu, mai puțin înzestrat, face din utilizarea limbajului licențios o formă (ieftină) de sfidare a convenției. El are o predilecție pentru evocarea mizeriei fiziologice: „am plecat în red lion cu zina în veceu dacă vrei o punem dar sunt pe stop“, „mă masturbez în căutarea ta“, „mă aplec și vomit“, „albumele de artă le vindem pe o sumă de căcat“ etc. Dacă asemenea texte nu au ca scop epatarea cititorilor, ci reprezintă un
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
a nu-i face de rușine pe noii ei părinți. Noroc că era o fată inteligentă și le prindea toate din zbor, cum s-ar spune, fără prea multă bătaie de cap. Cel mai greu s-a învățat cu folosirea veceului și cu spălatul dinților, ceea ce nu mai făcuse până acum. La Murgeni folosea veceul din curte, în șatră mergea după tufe, iar pe dinți nu se spălase niciodată cu pastă și periuță, doar își clătea gura cu apă și nici
Pe aripa hazardului by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91847_a_92975]
-
fată inteligentă și le prindea toate din zbor, cum s-ar spune, fără prea multă bătaie de cap. Cel mai greu s-a învățat cu folosirea veceului și cu spălatul dinților, ceea ce nu mai făcuse până acum. La Murgeni folosea veceul din curte, în șatră mergea după tufe, iar pe dinți nu se spălase niciodată cu pastă și periuță, doar își clătea gura cu apă și nici asta întotdeauna. Când i-a arătat prima dată cum să se spele pe dinți
Pe aripa hazardului by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91847_a_92975]
-
săracu om, da aveam o erecție de dimineață, că dormisem bine, nu prea erau clienți în perioada asta, și nu voiam să mă vadă Mariana așa, cu ditamai erecția, eu o respect pe Mariana, asta e. * Mariana stătea blondă pe veceu, privind un ciob de la portretul lui Zelea Codreanu. Mișu făcea whisky, Popa sforăia ca porcu după tejghea, și Mariana a încercat o figură de striptease, cum văzuse ea în filmu cu aia care-a fost soția lu Bruce Willis. Mariana
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
a divorțat după, dar se temea că plecarea în America o să mai întârzie puțin. Și acum și neplăcerea asta cu nebunii care-l urmăreau pe Popa. Poate cineva se uită chiar acum la ea. Mariana se sui cu picioarele pe veceu și se uită afară, pe ferestruica aia ce dădea în curticica MaxiBarului. Nu era decât bețivul ăla, săracu, care i-a murit băiatul. Popa îi zisese să-i mai dea, așa, pe datorie, că-i dăduse și lui Mișu halterele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
bătrân, mai gras, poate cu o problemă și mai mare la buric, poate... era piatra de încercare pentru Contesă, proba ei de rezistență, Purgatoriul. Mutatis mutandis, era ca și cum un pompier ar fi trebuit să salveze un om căzut într-un veceu de țară intens folosit. - Îmi pare rău. - A fost singura ființă care m-a iubit vreodată. Sincer, adică. Și nu pe interes. - Necondiționat, își traduse Contesa. - Da. Necondiționat. În rest, toți mă iubesc pe interes. Și Mișu, mai ales. - Mișu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
altul, ajunsese celebru. Mariana voia să poarte desuurile roșii primite de la Mișu pe vremea când erau anonimi. Mai era o oră până la spectacol. Camerele de filmat fuseseră deja montate. Mariana, în loc să repete sau să se machieze, se uita pe fereastra veceului, atentă la fiecare față mai suspectă. Nu mică îi fu surpriza când îl văzu apărând pe nea Ovidiu. Fusese surprinsă îndeajuns să afle că el furase bani din casă. Dar era plauzibil, era un bețiv nenorocit. Și acum, cum reușise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
gardianul, un veritabil colecționar de artă, primise în schimbul acestei fapte bune o oglindă de cristal încrustată cu pietre prețioase. Lângă nea Ovidiu venea sprinten nici mai mult nici mai puțin decât Romeo. Mariana fu cât pe ce să alunece în veceul pe care se înălțase la ferestruică. După ce-l întâlnise pe Mișu la Costinești, Mariana nu se mai gândise la vreun alt bărbat. Și nici un alt bărbat nu păruse interesat de ea. Și acum, iată că tânărul acesta pe care-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
America, unde specialiștii în interogatoriu aveau să afle totul de la el. - Ce-i cu ghiveciul? traduse Gabrielescu gândul american al lui Smith. - Pentru Mariana. - O cunoști? - Da! Da, da, da, mă cunoaște! țipă Mariana, puțin cam prea grăbită, prin ferestruica veceului. Așa se face că Horațiu și nea Ovidiu primiră locuri chiar lângă scena improvizată. Văzând-o pe Marcela care își așeza cu grijă și emoție acuarelele, Ovidiu, încă palid după episodul cu whisky-ul, se făcu mic, ascunzându-se cât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
încurcat Popa. - Fără păcat! * Uleiul de pe mușchii lui Mișu strălucea satisfăcător în lumina reflectoarelor. În ultima clasă de liceu Mișu visase să se facă actor, numai că profesoara de română nu i-a iertat niciodată faptul că o prinsese în veceul școlii cu un elev din clasa a noua. Așa se face că deși Mișu nu o amenințase cu nimic - de fapt tocmai de aia -, îi dăduse doi la bacalaureat. Din această cauză Mișu - unu: n-a putut da la actorie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
minuni... dac-avea omu’ bani? Erau două camere, aici, pe vechea Rahovă. Secția specială, tot un fel, așa. Șase paturi. Da’ nu se compară cu condițiile de acuma ce era atunci. Era totul în cameră, nu era nimic închis, chiuvetă, veceu, totul era în cameră. Când aveam nevoie de WC, ne făceam nevoile față de ceilalți. Eram șase în cameră, aveam plantoane care ne păzeau zi și noapte. Nici nu se intra în cameră; acolo era grilajul, se deschidea ușa. Bine, speri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
băgăm, că e treaba între el și ăla. „Bine, să fii sănătos. Ce treabă am eu?“ L-am trimis pe ăsta: „Du-te, bă, adu ceva de băut!“. Numai tării beam. Nu beam bere, că de la bere mă duc la veceu și de la vin vomit. Tăria era bună. Și-am zis: „Du-te și ia ceva de băut!“. Ăla a venit cu trei jumătăți de votcă. Ne-am apucat să bem... Deci, eu stăteam mai așa, ăia stăteau mai încolo. Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
-ndoi cu ranga... Pe la CEC-uri, pe la poștă. Dar altfel, am găsit bani în locuri ciudate. În mălaiuri, prin făine, prin zahăr. Asta, după ore de căutare într-un apartament, am găsit în chestia aia de care tragi apa la veceu, era o chestie așa, din plastic, cu dop. Și-acolo avea mărcile puse. La pachet, într-un colț undeva, prin mânecile la haine, prin căciulile rusești. 10 Îl așteptai, stăteai în cimitir. Când trecea... pac! Stăteam după gardul ăla și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
General al Miliției. Acolo... tânăr, puști... arest, acolo era, cum să vă spun... arestul era împărțit în trei zone, îi spunea: „Calea Victoriei“, „Aleea Trandafirilor“ și „Catanga“. Calea Victoriei erau, cum ar veni, douăsprezece camere cu parchet, cu baie în cameră, cu veceu-n cameră. Aleea Trandafirilor era o zonă mai rea. Avea vreo 25-26 de camere unde întotdeauna, când ploua afară, tot ce era în veceu ieșea afară - fecale și tot felul de-astea. Și Catanga era o zonă în care se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
și „Catanga“. Calea Victoriei erau, cum ar veni, douăsprezece camere cu parchet, cu baie în cameră, cu veceu-n cameră. Aleea Trandafirilor era o zonă mai rea. Avea vreo 25-26 de camere unde întotdeauna, când ploua afară, tot ce era în veceu ieșea afară - fecale și tot felul de-astea. Și Catanga era o zonă în care se spunea că poți să țipi cât vrei, nu se auzea nimic. Era, cum ar veni, un fel de demi-subsol, deci între subsol și demisol
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
Catanga și restul pe Calea Victoriei, în partea asta. Eram la parchet, baie, eram rănit și ei nu se deplasau. Eram cu împușcăturile, cu astea. Ce-a zis? „Lasă-l, mă, acolo. Acolo are și condiții, acolo are și baie, și veceul... Nu ne mai bate nouă-n ușă.“ Și-acolo am stat vreo șase luni de zile. Singur în cameră. Păi, eram cu frontieră, cu asta, și ăștia erau mai... nu trebuia să stea de vorbă cu alții, erau considerați un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
e! L-am iertat eu, poți să-l ierți și tu. Poți să ai grijă de el.“ Avea 140 de kile - 150 de kile și paralizase, avea pareză pe partea dreaptă, mâna și piciorul, nu mai putea să meargă la veceu, nu mai putea să mănânce. După o săptămână a zis doctorul „În trei luni moare. „Stătea în Vitan, la Poșta Vitan. El avea apartament acolo, la etajul cinci, confort unu, cu trei camere, comandat, foarte frumos, două balcoane mari. Așteptam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
geam, să-nveți cum se sparge-o mașină. Atuncea, într-un timp, se spărgea „bum!“. Se lua cataroiul, se băga într-o haină... se dădea în geam, dar el deja avea niște practici mai avansate. Cu pompă, d-aia de veceu, cum era pe timpul ăla, punea-n geam și cu diamant, îl ciocănea, îl trăgea exact, frumos. Pe lacăte ăștia puneau răngi. Nu, el avea o seringă cu benzină sau cu spirt, ridica lacătul așa și-i dădea foc și, din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
Măcar e rece și, dacă faci abstracție de gustul de marmeladă, merge. - N-aveți de unde ști ce-a văzut Iacob, s-a enervat Lazăr. Mai ales după o halbă, două, poa’ să te ducă de mână și să-ți arate veceul lui Chircu, ăla de strujeni, jurându-se să-i sară lui ochii din cap dacă nu exact acolo au coborât din ozeneu omuleții aceia colorați, cu becuri în frunte și l-au salutat pân’ la pământ și i-au povestit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
dobitoc patentat, dacă-i dai o dictare, începe să plângă... ei, fiu-său a terminat Teologia și n-avea parohie. A făcut tata repede biserică. - Cum crește numărul absolvenților de Teologie, o să avem mai multe biserici decât cabine telefonice sau veceuri... - A, bineînțeles! La mine-n cartier au răsărit vreo trei, postrevoluționar, cam la o sută de metri una de alta și una de tablă, un soi de vagon pentru muncitori recondiționat, i s-a montat o cutie a milei și-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
un pilot de avion? Exact, ca nu cumva să se prăbușească. Spaima e un produs al imaginației noastre, În primul rând. Pilotul probabil că nu mai putea scăpa de spaima aceasta nici când era la masă, nici când mergea la veceu. Era terorizat zi și noapte, Încât a ajuns să creadă că nu mai are decât o soluție ca să scape de tot calvarul acela. Știi care e aceea? Am simțit un fior lunecându-mi pe șina spinării. Să se prăbușească de-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1950_a_3275]
-
cu cât mă excitam mai mult, cu atât penisul Îmi rămânea mai flasc. Picături mari și reci de sudoare Îmi cădeau de pe frunte și simțeam o durere ascuțită În inimă. M-am speriat și am aruncat restul de cocaină În veceu. Se lumina de ziuă, și eu tot nu puteam adormi. Am luat telefonul și mi-am sunat un prieten din Japonia. În timp ce vorbeam tot felul de nimicuri, am reușit să mă mai liniștesc un pic. A doua zi am găsit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1950_a_3275]