3,530 matches
-
lua cu căruța pentru a merge noaptea în plin Bărăgan de la Călărași, prin Tonea și Rosetti, apoi spre nord la Cosâmbești - Cimbășeni, pe malul Ialomiței, unde avea o mică vie. De frică să nu mă piardă, mă așeza în fundul unui butoi, ca pe un al doilea Diogene, de unde puteam să admir bolta înstelată și să aud talanga turmelor de oi. Mergeam toată noaptea în pasul cailor, pe când acum o pană ar strica tot farmecul călătoriei. Și totuși pornim la drum
30.000km prin SUA. 1935-1936 by Prof. dr. Nicolae Corn??eanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83483_a_84808]
-
unui râu, În timp ce francezii Încearcă să construiască un dig pentru a crea un vad pe care Îl apară cu turnurile lor mobile. Sarazinii cunosc Însă secretul proiectilelor incendiare de la bizantini. Proiectilul de foc grecesc avea un capăt gros cât un butoi, iar coada era ca o lance mare; sosea ca un fulger și părea un dragon ce zboară prin văzduh. Răspândea o lumină atât de intensă, că Întregul câmp se vedea ca ziua. În timp ce tabăra creștină e toată numai flăcări, un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
beci. El și unchiul nu vorbeau unul cu altul de ani de zile, v-am povestit. Dar În timpul tragediei Adelino devenise din nou ființă omenească, și unchiul chiar i-a strâns mâna. Așa că am petrecut o oră pe Întuneric, printre butoaie și un miros rămas de la cine știe câte culesuri, care te cam amețea, afară Împușcături. Pe urmă rafalele s-au rărit, Împușcăturile ajungeau până la noi mai Înfundat. Am Înțeles că una din cele două tabere se retrăgea, dar Încă nu știam care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
Prietenul tău a Încălcat legea dacă a avut contact sexual cu tine. A făcut-o? Întreb eu, mergând mai aproape să-i cercetez un pic țâțele alea de sub tricou. Nu mari, dar fără Îndoială că destul de tari. Iuhuhu și un butoi doldora de distracție. Se dă puțin Înapoi către tăblia patului și-și trage pilota peste piept. Însă devine din ce În ce mai palidă la față când mă Întind și Înșfac geanta, deșertându-i conținutul pe pat. Iese la iveală o punguță din plastic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
E un truc simplu: geamurile erau închise - pentru ca martorii să nu vadă clar ce e înăuntru - și mi-am lăsat pălăria pe spătarul scaunului. Eram doar în imaginația publicului. Nici Houdini nu s-a aflat în multe din camioanele și butoaiele din care a evadat. - Deci urmele găsite nu erau de la frâne, spuse Rhyme. Din contră, erau de la accelerație. Ai pus o cărămidă pe pedală. Îi fu ciudă că nu se gândise la asta înainte. - O cărămidă nu ar fi arătat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
siguranță voluminos. Spre deosebire de dinamită sau alt exploziv, o bombă cu gaz trebuie să fie mare pentru a crea pagube majore. Ar putea fi ascuns în vreo cutie de lemn sau de carton, folosită pentru transportul echipamentelor. Sau poate într-un butoi de petrol. Zări un tomberon de plastic - unul mare, de vreo 200 de litri, după cum aproximă ea. Era chiar lângă ieșirea principală și zeci de oameni înaintau încet pe lângă el în drumul spre ieșire. Privind încă o dată prin cort, realiză
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
la iluzionistul dumneavoastră, aflat la mijlocul scenei și totuși cu totul invizibil. Este Omul Dispărut, prezent, dar nevăzut. Nimeni nu aruncă vreo privire vehiculului, care nici măcar nu era o ambulanță obișnuită, ci una falsă. În loc de echipament medical, conținea o duzină de butoaie de plastic, în care se aflau în total două tone și jumătate de benzină, toate conectate la un dispozitiv de detonare simplu, care avea să aprindă în curând lichidul, un șuvoi mortal care va năvăli peste arenă, peste pânza de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
de dinți stricați. Se numește Bourrache. Nu e un om prea deștept, dar are simțul banului. E în natura lui. Nu trebuie judecat pentru asta. Poartă mereu un șorț mare, de postav albastru, care-l face să arate ca un butoi închingat. Odinioară, avea o soție care nu părăsea niciodată patul, din pricina unei boli care pe la noi e numită lingoare și în care se întâmplă să vezi bolnavii începând să confunde cețurile din noiembrie cu propria lor dezorientare. Între timp, femeia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
-i țin minte vocea. XV Ne-a trebuit patru ore ca să ajungem la V. Calul se încleia în nămol. Dârele lăsate de roțile căruțelor erau niște adevărate puțuri. În unele locuri, zăpada care se topea părea că se revarsă din butoaie, iar drumul dispărea sub apa care curgea pentru a se pierde până la urmă în șanțuri. Nu mai vorbesc de convoaiele care urcau pe linia frontului, pe jos, în căruțe sau în camioane, și pe care trebuia să le lași să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
doi care plesneau de sănătate, mă ocupasem deja de prizonieri. Cel din pivniță, când i-am întins pâinea și slănina, n-a vrut să le ia, stătea chircit și plângea ca un țânc, le-am lăsat lângă el, pe un butoi. Pentru celălalt, închis în debaraua de la etaj, am bătut la ușă, dar nu a răspuns, am bătut iar nici un răspuns, țineam pâinea și slănina în brațe, așa că jandarmul a deschis ușa, și l-am văzut. Bietul flăcău zâmbea, vă jur
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
dorea s-o privească mai atent, s-o studieze mai bine și mai ales încerca zadarnic să-i pipăie sânii obraznici. - Va fi secretul nostru, zise ea. Nimeni nu trebuie să știe vreodată nimic. - E ca si cum am sta pe un butoi cu pulbere, gata să explodeze. - Tocmai de aceea ar trebui să-l facem să explodeze. Atunci, am avut sentimentul că mă folosisem de el, ca așteptăm să-mi dezvăluie și alte cazuri importante din munca tatălui său. Nu numaidecât fiindcă
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
cei care au talent, gust și onestitate. Nu toți cei care scriu proză sunt cu adevărat prozatori. Literatura exercită o atracție teribilă pentru veleitari, nulități și oportuniști. Cărțile scrise sunt, pentru mulți, pretext pentru a urca în diverse ierarhii administrativ-politice. Butoaiele goale sună cel mai tare, nu? Fără sprijinul criticilor adevărați, ar fi fost greu să afirmi cărțile și ideile care meritau strigate. Suntem pe o baricadă ce trebuie apărată pentru a exista în toate privințele. E clar că ei, criticii
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2257_a_3582]
-
unui robot. Țeava criblorului se balansa ritmic, măturând toată lărgimea culoarului în câteva secunde. Femeia coborî ochii, urmărind monitorul detectorului armei. Zgomotele pașilor răsunau în jurul ei, dar înainte, mai departe, domnea liniștea. Gorman bătea cu degetele pe consolă, lângă un butoi roșu. ― Desfășurarea și explorarea locurilor în grupuri de doi. A doua echipă, intrați. Hicks ia nivelul superior. Utilizați detectoarele de mișcare. Cum vedeți ceva mișcător... cunoașteți melodia. Cineva intonă numaidecât două strofe din celebra chemare a furtunii de către Thor de la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
certat aproape deloc, am mințit de vreo 30 de ori și bine am făcut, am flecărit cam 800 de ore la telefon, am călătorit mii de km, am pus pentru iarnă 45 de borcane de compoturi, dulcețuri, gemuri și un butoi cu murături mixte, am plâns, cred, de vreo 30 de ori din cauza deznădejdii, milei sau chiar bucuriei și n-a fost zi să nu râd în hohote sau măcar să zâmbesc de câteva ori. Deci? Acum când scriu e 13 decembrie
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2191_a_3516]
-
și buruieni în niște piulițe mici, de piatră. Dau alunele pe răzătoare. Fac marmeladă de afine roșii. Și câte și mai câte! Luați-l, de exemplu, pe Hörbe. Hörbe „uscase ciuperci și plante. Pusese la sărat vârfuri de rădăcini, două butoaie pline. În pivnița lui erau rânduite o duzină și jumătate de sticle cu suc de arțar, altă duzină și jumătate cu suc de mesteacăn și cel puțin de două ori pe atâta cu suc de zmeură și de mure. În
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2166_a_3491]
-
telefon mobil, iar Ana Blandiana și Romulus Rusan asistă la o întâlnire moderată de Dan C. Mihăilescu. Șerban Foarță avea lansare de la aceeași oră cu Liiceanu - „un biet intelectual“ a cărui cea mai recentă carte era, după propria părere, „un butoi de pulbere“. Zâmbeam la: „Dacă binele are vreo șansă să învingă, el nu o poate face decât cu armele răului“ și „Carter, un umanist la putere a fost un dezastru pentru America“, apoi Andrei Cornea povestea despre Sofocle și Filoctet
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2166_a_3491]
-
un 23 August, a stat în ochiul stâng. Ea era Comandanta de Detașament, poate de-aia. Cel mai mult am fost de Grupă. Și, după o săptămână, mi-au scăzut nota la purtare, mi-au luat șnurul roșu. Răsturnasem un butoi cu clor în buda școlii. Credeam c-o s-o iau de la taică-meu, când colo el și-a sunat cumnatul de la Bacău și s-a lăudat. Erau comici la telefon, tata a-nceput convorbirea cu: Alo, Vulturul?, aici Șoimul, recepție
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2208_a_3533]
-
pe care sunt așezate patru vulpi cu câte un jder În gură și de un urs cu stăpânul său; Breasla Croitorilor reprezentată de Căluțul Croitorului Împreună cu călărețul său, și Breasla Dogarilor reprezentată de un bărbat ce Învârte o doagă de butoi pe care sunt așezate În formă piramidală pahare pline cu vin. Conducătorul Paradei este Însoțit de doi Îngerași. Pe lângă costumele inedite, farmecul acestui vechi obicei este faptul că trecătorii sunt prinși de lole cu biciul de piele, În jurul taliei, fiind
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2197_a_3522]
-
aici! glăsuia gros Stăniloaia și omulețul se apleca și turna din butoiaș vreunui călător însetat. Toarnă și-aici! poruncea patroana și dânsul se pleca ascultător. Toarnă, toarnă, ce stai? se stropșea hangița când băietul da să răsufle, căci nu ținea butoiul decât c-o mână, de cealaltă neslăbindu-l Stăniloaia. Când drumețul dădea paharul peste cap, femeia își trăgea mâna din șolduri și-o întindea după plată, zicând încet către măruntul însoțitor: — Uite împrejur, la amărâții ăștia, și spune dacă voiești
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
în puterea nopții de înspăimântătoare lovituri în ușa cămării unde-și ținea ultimele provizii de vin și mâncare. Fiind singură sub plapumă și crezând că sunt hoții, coborî la cămară abia spre dimineață când zgomotele se potoliră și descoperi în jurul butoiului cu moare de varză patru cerbi lopătari beți turtă care, la vederea ei, se îndepărtară pe două cărări, în șir indian, spre pădure, boncăluind de mama focului. Ba, colac peste pupăză, prin noiembrie dădu un ger năpraznic și dispărură și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
mănunchi și-o potrivi în broasca unei uși mici, pecetluită cu fier. Descuie ușa și intră aplecat, urmat de Vodă. Pătrunseră într-o odaie scundă, boltită, întunecoasă. De-o parte și de alta, pe lângă pereți, ochii lui Sima-Vodă deslușiră putini, butoaie, oale mari ceruite, saci cu faină și tărâțe, policioare de lemn pe care se îngrămădeau căni de lut, harapnice, hamuri, căciuli vechi desfundate. Din tavan atârnau legături de ceapă și usturoi, mănunchiuri uscate de mărar, picioare afumate de porc, hălci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
mare, cum îi era obiceiul, și ajunse în cele din urmă la Dunăre, în spatele unui vas tras lângă un mic debarcader din scânduri. Pe punte, cel ce părea a fi stăpânul, de cum îl văzu pe turc, se sculă de pe un butoi și începu să se vaite: — Bre, Osman, halva ai luat, sardea ai luat, icre ai luat, la Beci nu m-ai lăsat, ce face io, bre, aici? Vrei io murit? Murit, bre, dacă vrei, da’ lase plecat! — Gura - făcu turcul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
scrii cum ai ajuns! - strigă turcul către Metodiu, făcând semne de rămas bun cu iataganul. — Negreșit - răspunse Metodiu. După ce vasul ajunse în mijlocul Dunării, bunul părinte se-ndreptă spre grec. — Chiar v-a luat tot? — Ei, scârț! - răspunse zâmbind grecul. Un butoi cu halva mucegăită, altul cu sardele stricate și încă unul cu icre negre da’ care acum sunt verzi. De schepsis le-am lăsat așa, să aibă și ei ce confisca; restul mărfii l-am dat pe bani buni la Beci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
de ieri n-a mai trecut nimic pe Dunăre. Băieți - se-ntoarse el spre cei trei ieniceri - puneți-vă și voi pe unde puteți. Gata, meștere, dă-i drumul! Salută pe cei rămași pe caiac și se așeză pe un butoi. Căpitanul Georgios, tremurând ca varga, trase puntea, trase ancora și trase cu coada ochiului spre necredincios. — Năduf mare! - spuse turcul, dându-și turbanul pe ceafa. Vreun rachiu, ceva, ne dai matale, jupâne, sau caut eu cu băieții? — Imediat - spuse Georgios
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
în ungherul mic de după birou, unde făcea nesfârșite căni de ceai (completate, pe măsură ce noaptea înainta, cu ceva mai tare), era expusă cu mândrie o fotografie a sa de pe vremea când era sergent-major, tânăr și robust, cu un piept cât un butoi și fără privirea tâmpă. Am petrecut mult timp cu Bill. În cele două săptămâni cât a durat să asamblez sculptura, s-a dovedit de un real ajutor, nu numai la căratul pieselor din furgonetă, ci și cu observații pertinente legate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]