5,033 matches
-
catârului lipsiți de pricepere, pentru a nu-i da demonului putere asupra lor“ (cf. Tob 6,17-18). Aceste cuvinte ale Sf. Scripturi aruncă o lumină deosebită asupra evenimentelor actuale și ne implică mai ales pe noi, preoții, la cea mai desăvârșită fidelitate față de dorințele purității, dacă lumea trebuie să fie eliberată de sub sclavia satanei. „Voi preoții - ne spun anumiți oameni de rând - nu puteți să aveți inimă, pentru că nu aveți familie“. - Dar minunile de iubire ale preoției, ale misionarilor, ale fecioarelor
Apostolica vivendi forma. Meditaţii pentru preoţi şi persoane consacrate by Giovanni Calabria () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100984_a_102276]
-
Nu-l putea primi decât un cap al mișcării , nu ?.” N.n. În toată acestă tevatură absurdă, numele CASSIAN MARIA SPIRIDON, în planul material, concret al istoriei diurne, până la apariția cărții IAȘI, 14 DECEMBRIE 1989 ÎNCEPUTUL REVOLUȚIEI ROMÂNE ?, era un anonim desăvârșit, pe itinerarii sociale și acestea, tot anonime. Iată dovada cu acuzațiile justificate: “Apelurile noastre n-au avut succes. Mulțimea nu s-a adunat în piață așa cum plănuisem. (După saci de manifeste difuzate în întreg orașul?!) Locul era înțesat de milițieni
RAVAGIILE NIMICULUI PRETENŢIOS by ALEXANDRU TACU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91634_a_93189]
-
fi o sosie a autorului, devine astăzi o mască, pe când adevărata mască editorială a lui Eminescu este astăzi autentificată. Or, această mască editorială, pusă peste opera eminesciană, a consacrat o anumită imagine, fiind ea însăși consacrată la rândul ei. Chipul desăvârșit al acestei remanieri: Ediția Perpessicius". Întregul demers al lui Iulian Costache, din amplul și consistentul său studiu, pe cât de teoretic pe atât de analitic, este de natură să argumenteze necesitatea recuperărilor interpre tative eminesciene în beneficiul tocmai al unei istorii
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1482_a_2780]
-
viziune grandioasă a "mântuirii", văzută ca rod posibil al unei conlucrări între vrednicia făpturii omenești și harul dumnezeiesc care proniază lumea ("Doar s-a-ndura Dumnezeu/ Ca să-ți mântui neamul tău!"). Această salvare infraistorică implică, pe de altă parte, o desăvârșită unitate de credință și acțiune (împotriva tuturor "dușmăniilor", fizice și metafizice), angajând atât omul ("Ai s-aduni Moldova toată"), cât și elementele Firii ("Îți vin codrii-n ajutor"), pe linia acelui "sentiment cosmic organic" al sensibilității răsăritene (care a trecut
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1482_a_2780]
-
al lingvisticii". Comentariul vizează, desigur, ideatica poeziilor eminesciene, văzută însă din perspectiva unei aprecieri stilistice globale și sintetizatoare, în același timp. Referindu-se la Glossă, Gh. I. Tohăneanu apreciază că "poemul ni se înfățișează ca un "opus rotundum", de o desăvârșită armonie interioară, turnat în tipare limpezi și definitive. Este, am ajuns să mă conving, una din trăsăturile cele mai nobile ale artei eminesciene aceea că poetul, saturat de lecturi și deschis celor mai surprinzătoare asocieri, nu învederează nicicând datele livrești
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1482_a_2780]
-
aplicat poeziei lui Eminescu, tabletele analitice pe care ni le oferă Gh. I. Tohăneanu, reunite într-o carte, dau măsura acelei întreprinderi, de anvergura vastelor panorame, ce se alcătuiesc din segmente mozaicate, viu colorate, menite a descripționa un întreg unitar desăvârșit. ORATORUL EMINESCU (Daniel Ciurel) Scrierile publicistice, gazetăria lui Eminescu au stârnit de-a lungul vremii numeroase controverse, de la angajamente encomiastice la atitudini de respingere totală, mai ales în funcție de conjuncturile politice în care ea a fost solicitată ca argumentație ideologică pentru
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1482_a_2780]
-
rește inima lui.“ (Psaltirea, 104, 15). Dintre dulciurile, plăcintele și prăjiturile, intrate mai toate din afară În patrimoniul nostru național, unele, precum bacla valele, sarailiile, cataifurile, savarinele, tortele, cozonacii, pră ji tu relele și plăcintele de tot felul, ajungeau opere desăvârșite nu numai când ieșeau din mâinile meseriașilor cu bune și cinstite tradiții de la meșterii lor mai bătrâni, dar și din mâna, mai ales din mâna gospodinelor noastre cu excelente deprinderi de la mamele și bunicile lor de-acasă. Numai cucoanele leneșe
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
femei. Rămasă azi În mijlocul sau pe marginea drumului ce și-a ales, cât de puțin i-ar fi trebuit totuși Lilicăi R. ca să ajungă a fi, dacă nu chiar o nevastă, dar o iubită, o prietenă, o femeie, o ființă desăvârșită! Grația ei agilă și aeriană, capabilă să provoace acel fenomen de „cristalizare“ de care vorbește Stendhal și Înaintea căreia l-am văzut amândoi pălind, ca Într-o poveste de demult, cu Tris tan și Isolda, pe octogenarul sever și cenușiu
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
ca William James de D. Ioanițescu și Glossa spiritului cărturăresc, cu tendințe pragmatice, de C. Beldie, ar prezenta, de asemenea, același deo sebit interes. Dar să sperăm că aceste Începuturi vor fi preludiul unei tot mai largi și tot mai desăvârșite popularizări a filozofiei În literatura românească. știm că dl Beldie, editorul Cărților Galbene, are pricepere În acest sens și credem că, atunci când Împrejurările vor fi mai prielnice, d-sa va aduce servicii litera turei noastre, Întreprinzând o popularizare a culturei
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
responsabilitate și dăruire profesională. Prin dinamismul intelectual și caracterul său complex, ne-a transmis respect universal pentru inteligență și competență. Remarcabil spirit reflexiv a dezvoltat permanent o cunoaștere profundă și practică a limbii și literaturii române. Prin toate acestea spiritul desăvârșit al marelui creator va dăinui în mintea și inima cititorului prin gustul pentru frumos. De aceea putem afirma, după cum spunea Camil Petrescu, că: „O fericire pe care nu o poți gândi durabilă nu e fericire”, Nouă - celor care v-am
Clipe de vrajă by Valentina Lupu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/640_a_1035]
-
numai cu articole de copii le atrase privirea. Soarele se reflecta și el în unde colorate și era gata de asfințit. Din acea parte a vitrinei se putea vedea un amurg cu cele mai frumoase culori etalate într-o splendoare desăvârșită. Părea că cineva le asigurase acea 86 priveliște minunată, aducându-i într-o stare mai bună, aproape de realitate. Carlina își îndraptă privirea înspre acel complex comercial, aducându-și aminte de vremea când se cunoscuse cu Valentin, când acesta se afla
Ultima zvâcnire by Ica Grasu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91717_a_93177]
-
vultur și îl privi mult timp, cercetându-i un timp destul de îndelungat trupul bucățică cu bucățică. Îi păru că are în față o clătită înfofolită gata să o mănânce. Apoi îi păru un portret în toată măreția și splendoare lui desăvârșită. Era un tablou viu cu murmur și zâmbet de copil, cald ca un răsărit de soare ce nu putea fi comparat cu ceva mai frumos din această lume. Dragostea ei de mamă depășea toate granițele, toate bogățiile pământești și avea
Ultima zvâcnire by Ica Grasu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91717_a_93177]
-
tot de atâtea ori înțelegerea rectorului și a superiorilor m-au salvat și susținut. În 2 octombrie 1928 am intrat la Săbăoani - Roman, la noviciat având ca Maestru de novici pe Prea Cucernicul Pr. Ioan Gârleanu, om minunat și pedagog desăvârșit. Acel an, temelie pentru viitor, m-a legat pentru totdeauna de viața monastică. Am petrecut un an liniștit și plin de mângâieri spirituale. În 2 octombrie 1929 am fost admis la profesiunea simplă. A doua zi am fost trimiși în
Franciscani în zeghe : autobiografii şi alte texte by Iosif Diac () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100985_a_102277]
-
cântare nouă îți voi cânta, în harfa cu zece strune îți voi psalmodia...” (Ps 143) În acest scop este necesar: I - Să ne convingem că trebuie să devenim sfinți cu orice preț, căci Domnul nostru Isus Cristos ne zice: „Fiți desăvârșiți precum Tatăl vostru ceresc desăvârșit este”. (Mt 5, 48). II - Să fim oameni de rugăciune și neîncetată meditație, căci Mântuitorul nostru ne zice că omul lui Dumnezeu „trebuie să se roage pururi și să nu se lenevească...” (Lc 18,1
Franciscani în zeghe : autobiografii şi alte texte by Iosif Diac () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100985_a_102277]
-
despre celelalte exerciții de pietate. Deci, în loc să adăugați mereu câte ceva la exercițiile de pietate, căutați să vă perfecționați în practicarea celor mai obișnuite, angajându-vă în îndeplinirea lor cu mai multă afecțiune, cu mai multă liniște sufletească, cu o mai desăvârșită puritate de intenție. Ba chiar, dacă vi se întâmplă să nu vă puteți achita, cu ușurință, de toate practicile de pietate ce le faceți în mod obișnuit, suprimați o parte din ele, ca pe celelalte să le puteți îndeplini în
Franciscani în zeghe : autobiografii şi alte texte by Iosif Diac () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100985_a_102277]
-
cu murătură usturată. Era zi de post și Ștefan deși îmbiat de ieromonah cu câteva păcătoase bunătăți de frupt dosite prin cămările mânăstirii nu voi a călca rânduiala. Nu începuse încă slujba de vecernie, că Ștefan, nerăbdător să cerceteze zugrăveala desăvârșită de neîntrecutul zugrav de icoane Roșca, cere să i se deschidă ușile grele, ferecate în fiare, de puteai trage în ele cu pușcile cele mari. Când intră în biserică, îl izbește un pătrunzător miros de ulei, de vopselărie, amestecat cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
Da, mă tem că Însuși fratele meu nu m-a Înțeles. — Ducele, răspunse părintele Bernhard, este o fire războinică, nobile stăpân. Pentru el importante sunt lupta și victoria, ca și pentru toți nobilii voștri strămoși. Dar el este un cavaler desăvârșit, cultivat, și Înțelege mersul istoriei. El v-a sprijinit și a vorbit din adâncul inimii. știu prea bine ce mult cinstește ducele marile idealuri ale filozofiei și poruncile Maicii noastre Biserica. Dar el este un om al timpurilor noastre, pe când
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
veșnicie numele celui ce le-a ridicat... Bodo se uită lung la ducele Conrad, făcându-i un semn imperceptibil și pentru o clipă ochii nobilului cavaler răspunseră cu o strălucire intensă, ceea ce trăda un temperament năvalnic sub Învelișul de calm desăvârșit. — De data asta le-am adus Într-adevăr un dar neprețuit, continuă el. Le-am găsit pentru San Marco un mozaicar cum nu mai este altul. — Nu, chiar așa domnule Bodo? se auzi o voce nemulțumită. Domnia ta te numești prieten
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
lui erau și ele pline de aceleași sunete Înfiorătoare, ascuțite ca niște vârfuri de lance, care-i sfâ șiau sufletul... Petrecu deci noaptea cu coșmarurile lui, Încăpățânându-se să doarmă, deși de fapt era mai treaz decât În cea mai desăvârșită stare de veghe. Apoi, spre dimineață, ațipi ușor, cufundându-se În pacea blândă a poienii. Dintr-odată, sări În picioare. Se auzeau tropote de cai. Simeon dădu să se ascundă, Într-o primă mișcare de spaimă. Dar Își aduse aminte
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
ea, Rishawa, cobora câteva trepte de pe terasa Înaltă, Împreună cu părintele Anselm, duhovnicul și omul de În credere al familiei, făcea o reverență adâncă și săruta cu sfială mâna domnului, mulțumind pentru cinstea care se făcea umilei sale case. Bertold, cavaler desăvârșit, o săruta pe obraz și o conducea de mână pe scară În sus, până la sala mare, unde, cu cuvinte curtenitoare, Îi mulțumea pentru ospitalitate. Apoi castelana se retrăgea, nu Înainte de a arunca o privire aspră asupra șirului de slujitori care
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
frumusețea și de firea dominatoare a protejatei sale. „Ce vrei?“ Își spunea ea. „Are caracterul tatălui ei. De la un sânge atât de ilustru și de cutezător, nu poți să aștepți altceva. Păcat numai că nu-i băiat. Ce tânăr cavaler desăvârșit ar fi ajuns... Oricum, cu vârsta se va potoli. Când o să Înceapă să-i bată și ei inima pentru vreun tânăr... Doar nici tatăl ei n-a fost scutit de blestemul dragostei. Oho, știm noi...“ Astfel trecură cei mai liniștiți
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
dragostei. Oho, știm noi...“ Astfel trecură cei mai liniștiți ani din viața micii prințese. Apoi, Într-o zi, ducele Îi porunci bătrânului său slujitor s-o aducă pe orfană la Curte. — știu c-ați făcut din ea o tânără doamnă desăvârșită, Îl măguli el pe ministerial, cu acea eleganță care-l făcea un cavaler desăvârșit și un stăpân pe care oamenii Îl divinizau. E timpul ca orfana noastră să-și croiască un viitor, aici, În preajma noastră. Doamna ducesă a binevoit s-
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
Apoi, Într-o zi, ducele Îi porunci bătrânului său slujitor s-o aducă pe orfană la Curte. — știu c-ați făcut din ea o tânără doamnă desăvârșită, Îl măguli el pe ministerial, cu acea eleganță care-l făcea un cavaler desăvârșit și un stăpân pe care oamenii Îl divinizau. E timpul ca orfana noastră să-și croiască un viitor, aici, În preajma noastră. Doamna ducesă a binevoit s-o primească printre tinerele ei protejate. Hildebrand plecă Îndoliat spre casă. Curtea lui nu
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
o să fie copila noastră acolo? Trimiți un miel Între lupi? Nu știu zău, bărbate, ți-ai pierdut și picul de inimă pe care-l mai aveai... Lacrimi Îmbelșugate Însoțiră această declarație de război, pe care ministerialul o ascultă cu liniște desăvârșită. Pe măsură ce trecea timpul și soața sa Înainta În vârstă, era din ce În ce mai des Învinuit de tot ce se Întâmpla pe această lume. Poate c-ar fi ripostat și el cu vehemență, așa, ca să mai guste din dulceața certurilor conjugale, care făceau
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
asupra Burgundiei, cu care, după cum știi, are și ducele Conrad relații deosebit de călduroase. — Da, am auzit că nunta va fi curând, zâmbi Hildebrand. — N-am spus asta, se apără clericul. Tot ce știu e că prințesa Clémence este o tânără desăvârșită căreia i-ar sta bine pe orice tron. Dar nu despre asta e vorba acum. Nici În Alsacia treburile nu stau mai bine. Nu știm prea mult, dar și acolo se țese o conjurație. Cumnatul domniei tale din Ottmarsheim ar
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]