524,800 matches
-
e rușine! Mă spionează! Bine le faci când le iei la refec! Și eu, de bună credință, le apăr de rafalele cu care le răcorești uneori! Ca să vezi?! își prelungea falsa nedumerire, doar, doar să mai câștige timp... Ar fi spus și n-ar fi spus... Dintotdeauna, dar mai ales, de când formam doar noi familia, ne respectam, fiind sincere una cu alta. Cu trecerea vremii, încercam amândouă precauția ca stil de comunicare, însă. Așa era și-acum. Ce să-i faci
GERALDINE. DESLUŞIRI de ANGELA DINA în ediţia nr. 2039 din 31 iulie 2016 by http://confluente.ro/angela_dina_1469943262.html [Corola-blog/BlogPost/379191_a_380520]
-
le faci când le iei la refec! Și eu, de bună credință, le apăr de rafalele cu care le răcorești uneori! Ca să vezi?! își prelungea falsa nedumerire, doar, doar să mai câștige timp... Ar fi spus și n-ar fi spus... Dintotdeauna, dar mai ales, de când formam doar noi familia, ne respectam, fiind sincere una cu alta. Cu trecerea vremii, încercam amândouă precauția ca stil de comunicare, însă. Așa era și-acum. Ce să-i faci, așa trăiam de când cu temerea
GERALDINE. DESLUŞIRI de ANGELA DINA în ediţia nr. 2039 din 31 iulie 2016 by http://confluente.ro/angela_dina_1469943262.html [Corola-blog/BlogPost/379191_a_380520]
-
Ileana Cosânzeana e colea după colț, gata s-apară... -Da! De altfel, era găsit de mult, dar nu se găsise el pe sine! De-asta nu ți-am zis, mi-o luă înainte ca să nu mă supăr că n-a spus, că presimțea ea ceva, că sucită, că-nvârtită... -Și cine te-a ținut la curent, dacă zici că știai de... -Un prieten! scurtă ea răspunsul, dând-o pe amintiri literare: Un prieten - știți voi oare?- / e comoara cea mai mare! Un
GERALDINE. DESLUŞIRI de ANGELA DINA în ediţia nr. 2039 din 31 iulie 2016 by http://confluente.ro/angela_dina_1469943262.html [Corola-blog/BlogPost/379191_a_380520]
-
fost mare. N-am pomenit, dar am vise cu ziua în care l-am căutat bezmetece prin Cișmigiu... -N-am vorbit, dar am ținut minte, punctai eu. Doar de ce-mi fusese atât de greu s-ascult povestea lui Seneca? îmi spusei în mine. -Am meditat mult pe tema despărțirii soților prin moartea unuia; am imaginat feluri de explicații... continuă. I-am regretat plecarea, chiar de-am știut că nu mai fusesem în mintea și-n sufletul său cu mult înainte de a
GERALDINE. DESLUŞIRI de ANGELA DINA în ediţia nr. 2039 din 31 iulie 2016 by http://confluente.ro/angela_dina_1469943262.html [Corola-blog/BlogPost/379191_a_380520]
-
-Pusei, cum nu?! Să v-aline setea! Și-naintă spre mine să pun merindea în portbagaj. Pe urmă, deschise larg porțile ne ură Bun drum! și zâmbi larg făcând trei cruci mari. -Dar, Nicole, rămâne de vatră?! Parc-așa se spune, nu? Ai încredere? o chestionă Lixandra. -E prietena mamei, sării eu cu precizarea. Se știu de multă vreme. Erau tinere când s-au văzut întâi, adăugai cu gândul la Râvnita și romanul proiectat care să se cheme Acasă. După ce ieșiserăm
GERALDINE. DESLUŞIRI de ANGELA DINA în ediţia nr. 2039 din 31 iulie 2016 by http://confluente.ro/angela_dina_1469943262.html [Corola-blog/BlogPost/379191_a_380520]
-
noastră! Eram toți trei membri ai cetății, cu responsabilități asumate din mers, înfericiți că reușita ne încununa. Ca progenitură nu cunoscusem teama de bătaie ori pedeapsă, căci corecția venea firesc, explicit și cu răbdare, mai mereu terminată cu vreo poveste spusă de Arthur, știută ori inventată potrivit boacănei făcute. Și eu tare mă străduiam să fiu absolvită de vină, pentru că nu-mi venea bine sobrietatea accentuată la care Nicole recurgea în momentele de criză educațională, vorbind rar, concis, total impersonal, ca și când
GERALDINE. DESLUŞIRI de ANGELA DINA în ediţia nr. 2039 din 31 iulie 2016 by http://confluente.ro/angela_dina_1469943262.html [Corola-blog/BlogPost/379191_a_380520]
-
uitat de hotel?! Îți trebuie o ceată de hostess?! Ne ai pe noi în loc, pe mine și pe mirandoline, cum am auzit că le zice Geraldine și-n gând, și tare prietenelor noastre. Vor interacționa ele cu noi, ne vor spune unde, ce și cum... și-n limba maternă și-n franceză - Nicole, și-n nemțească - Lixandra, și-n engleză - Agripina! Păi ce crezi?! o mai zgudui c-o-ntrebare Lili pusă și ei personal, dar voit camuflată de rest, așa
GERALDINE. DESLUŞIRI de ANGELA DINA în ediţia nr. 2039 din 31 iulie 2016 by http://confluente.ro/angela_dina_1469943262.html [Corola-blog/BlogPost/379191_a_380520]
-
fetelor! La mine! Am o casă mare, prea largă, de când cu Traian... Două dormitoare, o hărăbaie de living, un dressing, bucătărie și chiar o mansardă funcțională... -În care ți-ai făcut Observatorul Astronomic Personal, explică Lixandra. Păi, să v-o spun! De-acolo privește pe terasa clădirii vecine unde-și face exerciții de întreținere un... tânăr cam tot de vârsta noastră, cu care se și vede în piațetă ori în scuar, dar se fac că n-aude n-a vede... Și
GERALDINE. DESLUŞIRI de ANGELA DINA în ediţia nr. 2039 din 31 iulie 2016 by http://confluente.ro/angela_dina_1469943262.html [Corola-blog/BlogPost/379191_a_380520]
-
un... tânăr cam tot de vârsta noastră, cu care se și vede în piațetă ori în scuar, dar se fac că n-aude n-a vede... Și slobozi un râs nebunatic, fericită c-avusese cui s-o pârască. De-i spunea doar lui Nicole, nu și-ar fi avut hazul de acum. La dezvăluirea copilăroasă asistența mustăci numai. În linia glumiței suportate, Agripina adăugi cu calm nedisimulat: -O să-l privim, de vreți și voi, mâine dimineață! I-a plăcut și
GERALDINE. DESLUŞIRI de ANGELA DINA în ediţia nr. 2039 din 31 iulie 2016 by http://confluente.ro/angela_dina_1469943262.html [Corola-blog/BlogPost/379191_a_380520]
-
anunțase că Arthur are pierderi de memorie, scurte, dar le are și că va trebui să-l interneze într-un azil specializat, dar că ea n-are bani, că nici el n-are, că una, că alta... Nicole nu-mi spusese cele auzite. Era decisă, am aflat pe urmă, să se ocupe de internarea și îngrijirea lui... Doar avea Alzhaimer... Începuse să-nțeleagă pentru ce Arthur plecase de-acasă... Să fi fost cam un an de când tata ne lăsase de izbeliște
GERALDINE. DESLUŞIRI de ANGELA DINA în ediţia nr. 2039 din 31 iulie 2016 by http://confluente.ro/angela_dina_1469943262.html [Corola-blog/BlogPost/379191_a_380520]
-
pe Nicu să o ia de nevastă, după care avea să se întoarcă să își ia copiii și să-i râdă în nas asistentei. Poate că acum era mai aproape de acel vis. Abia aștepta să ajungă acasă și să-i spună bărbatului care îi oferise un alt viitor, că era gravidă cu gemeni. Medicul îi confirmase sarcina și îi făcuse chiar o poză, explicându-i cum putea vedea pe ea cei doi viitori copii. Nu îi păruse rău că pentru consultația
VASILICA de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1733 din 29 septembrie 2015 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1443496892.html [Corola-blog/BlogPost/343932_a_345261]
-
oricum patronul o plătea prea puțin pentru cât stătea ea în soare, în ploaie sau în frig, doar cu o umbrelă veche și zdrențuită deasupra capului. Nicu întârzie în seara aceea și mai veni și afumat. Nu îndrăzni să-i spună nimic, știind că atunci când ea începea să-i pună întrebări, putea deveni violent. Trebuia să aibă grijă cu el! - Ce-i asta? La strigătul lui, se grăbi spre hol. Îl văzu cu poșeta ei într-o mână și cu poza
VASILICA de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1733 din 29 septembrie 2015 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1443496892.html [Corola-blog/BlogPost/343932_a_345261]
-
începea să-i pună întrebări, putea deveni violent. Trebuia să aibă grijă cu el! - Ce-i asta? La strigătul lui, se grăbi spre hol. Îl văzu cu poșeta ei într-o mână și cu poza în alta. - Voiam să-ți spun... Ochii lui injectați mai poposiră câteva momente asupra fotografiei, după care o aruncă spre ea. - Ce să-mi spui? - Despre copii! - Care copii? - Ai mei și ai tăi! Gemeni! - În ce lună ești? - Treișpe săptămâni. - Ghinion! Ziua următoare o luase
VASILICA de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1733 din 29 septembrie 2015 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1443496892.html [Corola-blog/BlogPost/343932_a_345261]
-
lui, se grăbi spre hol. Îl văzu cu poșeta ei într-o mână și cu poza în alta. - Voiam să-ți spun... Ochii lui injectați mai poposiră câteva momente asupra fotografiei, după care o aruncă spre ea. - Ce să-mi spui? - Despre copii! - Care copii? - Ai mei și ai tăi! Gemeni! - În ce lună ești? - Treișpe săptămâni. - Ghinion! Ziua următoare o luase de mână și o dusese într-un cabinet deschis la parterul unui bloc. Până să înțeleagă prea multe, Vasilica
VASILICA de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1733 din 29 septembrie 2015 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1443496892.html [Corola-blog/BlogPost/343932_a_345261]
-
de durere și sângerând cum nu o mai făcuse în viața ei. Nicu îi cumpără cinci mici din apropierea casei. Poate că totuși ținea la ea. Nu se putu duce la lucru aproape o săptămână, iar când o făcu, patronul îi spuse că nu mai avea nevoie de ea, că angajase altă vânzătoare. Se opri la colțul pieței, urmărind fumul care se ridica din grătarul abia încins. Peste puțin timp, Costi avea să iasă și să aranjeze micii în șiruri ordonate, iar
VASILICA de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1733 din 29 septembrie 2015 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1443496892.html [Corola-blog/BlogPost/343932_a_345261]
-
îi lăsă brusc brațul, dar continuă să privească în ochii lui care își păstraseră o luminiță veselă. - Ce e? Se vedea că vorbea serios. - Am crezut că eu voi fi nevasta ta! - De ce-ai fi crezut asta? Ți-am spus eu că te iubesc? Ți-am spus eu că mă voi însura cu tine? Vasilica abia putu scoate câteva cuvinte gâtuite: - Nu, nu mi-ai spus! - Păi, vezi? Continuă să vorbească vesel, în timp ce descria scenele din film care îi plăcuseră
VASILICA de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1733 din 29 septembrie 2015 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1443496892.html [Corola-blog/BlogPost/343932_a_345261]
-
privească în ochii lui care își păstraseră o luminiță veselă. - Ce e? Se vedea că vorbea serios. - Am crezut că eu voi fi nevasta ta! - De ce-ai fi crezut asta? Ți-am spus eu că te iubesc? Ți-am spus eu că mă voi însura cu tine? Vasilica abia putu scoate câteva cuvinte gâtuite: - Nu, nu mi-ai spus! - Păi, vezi? Continuă să vorbească vesel, în timp ce descria scenele din film care îi plăcuseră cel mai mult. „Fiecare om își alege
VASILICA de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1733 din 29 septembrie 2015 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1443496892.html [Corola-blog/BlogPost/343932_a_345261]
-
că eu voi fi nevasta ta! - De ce-ai fi crezut asta? Ți-am spus eu că te iubesc? Ți-am spus eu că mă voi însura cu tine? Vasilica abia putu scoate câteva cuvinte gâtuite: - Nu, nu mi-ai spus! - Păi, vezi? Continuă să vorbească vesel, în timp ce descria scenele din film care îi plăcuseră cel mai mult. „Fiecare om își alege drumul în viață, iar tu ai ales un drum greșit”, parcă așa îi spusese asistenta. Sperase că își găsise
VASILICA de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1733 din 29 septembrie 2015 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1443496892.html [Corola-blog/BlogPost/343932_a_345261]
-
gâtuite: - Nu, nu mi-ai spus! - Păi, vezi? Continuă să vorbească vesel, în timp ce descria scenele din film care îi plăcuseră cel mai mult. „Fiecare om își alege drumul în viață, iar tu ai ales un drum greșit”, parcă așa îi spusese asistenta. Sperase că își găsise un alt drum, unul corect, chiar sperase că avea să-i scuipe asta în față femeii pe care o ura din tot sufletul. „Cel puțin nu îi nenoroci și pe copiii ăștia!” Cu ce îi
VASILICA de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1733 din 29 septembrie 2015 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1443496892.html [Corola-blog/BlogPost/343932_a_345261]
-
sperase că avea să-i scuipe asta în față femeii pe care o ura din tot sufletul. „Cel puțin nu îi nenoroci și pe copiii ăștia!” Cu ce îi nenorocise ea pe Ileana, Viorel și Sănducu, care începuseră să-i spună „mamă” bătrânei? Simți câteva lacrimi arzându-i obrazul. Nu mai plânsese din noaptea în care paznicul de la fermă o luase pentru prima dată la el acasă și o învățase cum trebuie să se poarte cu un bărbat care era interesat
VASILICA de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1733 din 29 septembrie 2015 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1443496892.html [Corola-blog/BlogPost/343932_a_345261]
-
al MAT-ului, am văzut un cățeluș care tot alerga în sus și-n jos pe drum, schelălăind cu jale. Răbăgioaia, nevasta lui Răbăgel, cel cu Baba, iapa aceea chioară, văzându-mă că tot stau și-l privesc, mi-a spus la un moment dat: - Marinică, mamă, ia tu cățălu’ ăsta acas’ că paică știu că voi nu măi aveț’ câine, de az’dimineață tot aleargă așa încoace șî-nco- lo scherlăin’, crez că s-a pierdut de vr’un cio- ban
MARIAN PĂTRAȘCU by http://confluente.ro/articole/marian_p%C4%83tra%C8%99cu/canal [Corola-blog/BlogPost/366422_a_367751]
-
al MAT-ului, am văzut un cățeluș care tot alerga în sus și-n jos pe drum, schelălăind cu jale. Răbăgioaia, nevasta lui Răbăgel, cel cu Baba, iapa aceea chioară, văzându-mă că tot stau și-l privesc, mi-a spus la un moment dat:- Marinică, mamă, ia tu cățălu’ ăsta acas’ că paică știu că voi nu măi aveț’ câine, de az’dimineață tot aleargă așa încoace șî-nco- lo scherlăin’, crez că s-a pierdut de vr’un cio- ban
MARIAN PĂTRAȘCU by http://confluente.ro/articole/marian_p%C4%83tra%C8%99cu/canal [Corola-blog/BlogPost/366422_a_367751]
-
2016. VI Cu un an înainte ca eu să fi mers în clasa I și după un an de la moartea lui moșu’ Hobza, tatăl meu a cumpărat de la Roman din Vale un cățel de vreo cinci-șase luni, căruia i-am spus Floricel, fiindcă era alb cu pete negre, putându-se spune la fel de bine că era negru cu pete albe, ce mai! - era ca o... sor¬co-vă. Bucuros nevoie mare că aveam și noi câine¬le nostru, l-am pus pe îngrășat
MARIAN PĂTRAȘCU by http://confluente.ro/articole/marian_p%C4%83tra%C8%99cu/canal [Corola-blog/BlogPost/366422_a_367751]
-
mers în clasa I și după un an de la moartea lui moșu’ Hobza, tatăl meu a cumpărat de la Roman din Vale un cățel de vreo cinci-șase luni, căruia i-am spus Floricel, fiindcă era alb cu pete negre, putându-se spune la fel de bine că era negru cu pete albe, ce mai! - era ca o... sor¬co-vă. Bucuros nevoie mare că aveam și noi câine¬le nostru, l-am pus pe îngrășat spre dis-pe¬rarea maică-mii, fiindcă, nu numai că-i
MARIAN PĂTRAȘCU by http://confluente.ro/articole/marian_p%C4%83tra%C8%99cu/canal [Corola-blog/BlogPost/366422_a_367751]
-
mai mult VICu un an înainte ca eu să fi mers în clasa I și după un an de la moartea lui moșu’ Hobza, tatăl meu a cumpărat de la Roman din Vale un cățel de vreo cinci-șase luni, căruia i-am spus Floricel, fiindcă era alb cu pete negre, putându-se spune la fel de bine că era negru cu pete albe, ce mai! - era ca o... sor¬co-vă. Bucuros nevoie mare că aveam și noi câine¬le nostru, l-am pus pe îngrășat
MARIAN PĂTRAȘCU by http://confluente.ro/articole/marian_p%C4%83tra%C8%99cu/canal [Corola-blog/BlogPost/366422_a_367751]