31,321 matches
-
se făcuse atât de rău, încât nu eram în stare să-mi țin singur masca. Aveam ochii larg deschiși. Hishinuma putea să-și țină singur masca. Starea mea era mai gravă decât a lui. Deoarece cu targa din birou fusese transportat Takahashi, pentru noi nu mai erau tărgi. De aceea, un alt coleg s-a dus la ieșirea dinspre Uchisawaichō, a luat targa de acolo și m-au urcat pe mine pe ea, pentru că mă simțeam mai rău. Pe Hishinuma l-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
Kokkai-gijidōmae mi s-a făcut rău. Îmi era greață. Respiram greu. Când am ajuns la Kokkai-gijidōmae, lângă mine se aflau persoane care pur și simplu nu se mai puteau mișca. O femeie în jur de cincizeci de ani a fost transportată de angajații de la metrou. Erau cam zece persoane în metrou, iar unele din ele își țineau batista la gură și tușeau. „Oare ce s-o fi întâmplat? Ce ciudat!“ Trebuia să mă grăbesc la serviciu. Aveam o groază de lucruri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
Și printre călătorii aceștia au fost câțiva cărora li s-a făcut rău. La Ogikubo mai mulți angajați de la metrou s-au urcat și au șters podeaua cu mopul, dar și lor li s-a făcut rău și au fost transportați la spital. Metroul a fost scos din circulație la stația Shin-kōenji și a mers direct la stația Kōrakuen. Parcă urmăream un program TV, e în regulă dacă spun așa?! Arima Mitsuo (41 de ani) Locuiește în Yokohama. Are trăsăturile feței
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
întors în Yokohama. „Adevărul e că eu m-am urcat în metrou cam în acea perioadă și am următoarele simptome“, i-am spus doctorului. Mi-a examinat pupilele și mi-a recomandat să mă internez cât mai repede. M-au transportat cu ambulanța la Spitalul Colegiului Yokohama. Atunci m-am dat jos din salvare pe propriile-mi picioare, deci nu eram așa de grav afectat. Cum s-a lăsat întunericul, au început migrenele. Pe la 24.00 capul mă durea îngrozitor. Am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
că am stat douăzeci de minute acolo. Patruzeci în birou, douăzeci afară, în total am stat cam o oră fără să primim nici un fel de îngrijire medicală. Nu am putut să ne urcăm cu toții în ambulanță, așa că eu am fost transportat cu dubița poliției până la Spitalul General Nakano. M-au întins pe un pat și m-au examinat. „Nu prea e bine.“ Mi-au pus imediat o perfuzie. La radioul din mașina poliției auzisem tot felul de detalii despre efectele intoxicării
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
De aceea, primul lucru care mi-a venit automat în minte a fost „sinucidere“. Imediat au venit și alți colegi și, împreună, l-am scos afară pe bărbatul acela. Pentru că nu aveam decât o targă, am folosit-o ca să-l transportăm pe bărbat, iar pe femeie am cărat-o afară. Nici conductorul, nici controlorul din metrou nu știau ce se întâmplase. La Nakano-sakaue e un birou și, acolo, controlorul care urcase de la Ikebukuro a fost schimbat de un altul, dar nici unul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
în alte părți. La Nakano-sakaue erau puțin în întârziere. Deja se instaurase panica. La știri numai despre asta se vorbea. Pentru că nici eu nu eram în apele mele, am ieșit la suprafață. La intrsecția Nakano-sakaue, ambulanțele făceau curse, ca să poată transporta toți călătorii. Nu am găsit o salvare care să mă ia și pe mine. Din acestă cauză, în loc de ambulanțe, au folosit și mașini speciale de poliție. Mașinile acelea care au plasă de sârmă în spate. M-au luat și pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
cred că a fost chiar în vagonul unde au fost lăsate pungile. Oricum ai lua-o, ăsta e ghinion curat. Nu mă resemnez cu gândul că a fost un blestem. Shizuko s-a prăbușit la stația Nakano-sakaue și a fost transportată la spital. Cineva din echipa de salvare a încercat din răsputeri s-o resusciteze, dar, se pare că și acea persoană a inhalat gaz sarin și a leșinat. Nu am întâlnit-o. Nu știu ce fel de om e. Cei de la sediul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
au spus să o contactez de urgență pe mama mea. Asta s-a întâmplat între 10:30-11:00. Am telefonat imediat și mi-a spus: «M-a sunat cei de la poliție. Shizuko a fost rănită la metrou și a fost transportată la spital. Du-te repede la spital!» Era la spitalul din Nishi-shinjuku. M-am întors la firmă, am luat metroul până la Shinjuku și am ajuns la spital pe la 12.00. De la firmă, telefonasem la spital să mă interesez de starea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
ar fi încuviințat. Pe moment am crezut că Shizuko reacționase la vocea mea, dar după spusele medicului, în starea în care se afla, acest lucru era imposibil. Probabil că a avut un spasm în somn. Se pare că, de când fusese transportată la spital, avea destul de des astfel de convulsii. Fața ei, ca să fiu sincer, arăta ca fața unui mort. Părea mai degrabă moartă, decât adormită. Avea mască de oxigen și nu descifrai nici un fel de expresie pe chipul ei. Nici urmă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
dat seama că era o situație de criză. Ne-au rugat să ne așezăm pe canapelele din sala de așteptare și ne-au pus perfuzii. În scurt timp au primit faxuri cu informații legate de tratamentele adecvate. Apoi am fost transportat la alt spital (undeva pe la Yotsuya), unde m-au internat patru zile. Încet-încet ochii și-au revenit, iar de a doua zi am început să văd normal. Capul și tâmplele mă dureau îngrozitor. În spital nu am putut să dorm
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
concluzie: intoxicație cu gaz sarin. Toată lumea ridica din umeri: Domnule doctor, ăsta trebuie să fie gaz sarin.», «Da, așa arată, dar la știri au spus că au găsit urme de acetonitril.» Stați așa. Cu ceva timp în urmă a fost transportat la noi la spital un pacient intoxicat cu cian. Nu cunoșteam cauza accidentului, am întârziat cu pregătirea echipamentelor necesare și, din păcate, acesta a decedat. În cazul cianului numai o intervenție rapidă poate fi de ajutor. De aceea primul lucru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
cu gazul sarin. Acetonitrilul e un solvent organic, care mai poartă numele de cianometan, iar dizolvat, se folosește în fabricarea vopselelor. Conform surselor de specialitate, în 1996, în America, trei persoane care au folosit vopsea ce conținea acetonitril au fost transportate la Spitalul de Urgență cu probleme respiratorii grave. Una a decedat. Celorlalte două le-au pus masca de oxigen, perfuzii, le-au făcut tratament adecvat pentru intoxicație cu cian. Și-au revenit. În toate situațiile cianul s-a înmulțit în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
început să se simtă rău, iar la stația Kamiyachō panica atinsese cote maxime. S-au năpustit să deschidă geamurile, dar nici lucrul acesta nu a putut preveni nenorocirea. Mulți dintre ei s-au prăbușit la stația Kamiyachō și au fost transportați cu ambulanța la spital. O persoană a decedat și alte 532 au fost afectate. Metroul B711T a mers cu primul vagon gol până la Kasumigaseki, unde a fost evacuat și trimis la depou. Dacă nu vezi fața primului tău nepot! Sugazaki
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
că are și o latură sensibilă. „În trecut eram foarte dur, dar acum am devenit mai uman. La serviciu nu mă agit mai mult decât trebuie, ca un felinar în plină zi“, spune el. După atac, domnul Sugazaki a fost transportat de urgență la spital. Inima și plămânii nu îi mai funcționau. Atât doctorii cât și familia se împăcaseră cu ideea că s-ar putea să-l piardă, dar după trei zile de comă, și-a revenit în mod miraculos. O
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
armă chimică, cu alte cuvinte era una din susbtanețele neuroparalitice: sarin, soman sau tabun. La fel ca și în cazul incidentului Matsumoto. Au fost foarte multe victime. Din câte am văzut la televizor, numai la spitalul Sfântul Luca au fost transportate peste o sută de persoane. Îmi făceam griji deoarece toate acele victime erau duse la spital fără să se știe cauza intoxicării lor. Cadrele medicale s-au confruntat cu o criză și au intrat în panică. Și noi, când a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
se deplasează la locul faptei. Atunci era de gardă un doctor neurolog. A fost chemat, s-a urcat în mașină și s-a îndreptat într-acolo. A făcut trierea necesară: pe cei morți i-a lăsat acolo și i-a transportat la spital doar pe cei pe care îi mai putea salva. Au fost destul de mulți. Se mai întâmplă și astfel de lucruri. După ce m-am întors din pauza de prânz, telefonul suna fără încetare. Erau cereri venite de la tot felul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
cunoaște cauza, medicul poate intra în panică. Când are loc un astfel de atac, cum a fost cel de la metrou, paramedicii trebuie să se ducă să vadă ce fel de echipament este necesar, la ce trebuie să fie atenți când transportă pacienții. Acestea sunt informațiile pe care trebuie să i le dea medicului responsabil. Dacă nu se întâmplă așa, se provoacă un al doilea dezastru. Sincer să fiu, în lumea nostră, a medicilor, nu prea primim rugăminți de la alte spitale și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
Tsukiji, i-a venit brusc ideea: „Probabil că e la fel ca la incidentulMatsumoto...“. A avut o intuiție destul de bună. Și felul cum a procedat cu colegul lui, prăbușit în fața stației Hibiya, pe care l-a ajutat și l-a transportat la spital, demonstrează că este perspicace. Într-o situație atât de gravă precum atacul cu sarin, nu e ușor să iei decizii potrivite pe moment. „Nu, nu are rost să ascultați povestea unuia mai puțin afectat. Probabil că sunt multe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
l-am întrebat ce i se întâmplase, a mormăit: «În metrou...» Deoarece știam că la stația Tsukiji mulți oameni leșinaseră, mi-am dat seama imediat: «Este grav. Nu e o afecțiune ușoară precum anemia», mi-am zis. Trebuia să-l transportăm de urgență la spital. Imediat am format 119 de la un telefon public. Mi-au spus: «Toate ambulanțele sunt pe traseu și nu pot ajunge la dumneavoastră. Vă rog să vă duceți acolo!» Toate erau la Tsukiji și la Kasumigaseki. M-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
nu mi-a afectat munca. Apoi m-am întors acasă, așa cum fac în mod normal. Pentru că vagonul în care mă aflam eu era departe de vagonul cu sarin, am scăpat ușor. Numele meu a apărut în ziare doar pentru că am transportat un coleg grav afectat la spital și pentru că, fiind în trecere, mi-am făcut și eu analizele. Mă gândesc că nu prea vă este de folos povestea mea... Colegul acela tânăr nu mai lucrează la firma noastră. A demisionat acum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
nu cred că a fost neapărat vina lor.“ „În liceu am fost coleg cu Inoue Ishihiro“ Yamazaki Kenichi (25 de ani) Domnul Yamazaki este cel care și-a pierdut cunoștința și a leșinat în fața stației Hibiya și care a fost transportat la spital de domnul Ichiba, cel de mai înainte. Am făcut un plan și am reușit să mă întâlnesc și cu el. În timp ce strângeam materialele, drumurile noastre s-au intersectat. Să spunem că a fost o întâmplare. El a fost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
și l-am întrebat pe polițistul de acolo dacă poate să-mi dea informații despre spitalul unde se fac analize pentru sarin. Probabil a crezut că sunt grav afectat și a chemat imediat ambulanța. Am fost urcat în ambulanță și transportat la spitalul X. Am stat cam douăzeci de minute în ambulanță. Doctorul a examinat trei victime grav afectate, însă, pentru că mă simțeam destul de bine, m-a lăsat mai la urmă. Mi-a făcut analizele și mi-a spus: Nu e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
Domnule Yoshiaki», am auzit o voce care mă striga. Am deschis puțin ochii, și l-am văzut pe medic. Se vedea și tavanul. Eu aveam impresia că sunt încă în tren și credeam că este plafonul din metrou. În timp ce mă transportau la spital, m-au lovit, însă nu am avut nici o reacție. N-au reușit să mă dezbrace și mi-au tăiat hainele cu foarfeca. Doar inima îmi bătea. Cred că am fost la un pas de moarte. La 09.17
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
care le luaseră din ambulanță. Îmi era groaznic de frig. Nemaipomenit de frig. Frigul urca din mâini și din picioare. Le-am spus că înghețasem și au mai pus niște pături pe mine. Deja veniseră câteva ambulanțe, dar i-au transportat mai întâi pe cei grav afectați, iar eu am rămas la urmă. Mai târziu, am aflat că am fost a cinsprezecea persoană transportată la spital de la stația Hatchōbori. Habar nu aveam ce se întâmpase. Am aflat de la niște cetățeni care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]