31,321 matches
-
că înghețasem și au mai pus niște pături pe mine. Deja veniseră câteva ambulanțe, dar i-au transportat mai întâi pe cei grav afectați, iar eu am rămas la urmă. Mai târziu, am aflat că am fost a cinsprezecea persoană transportată la spital de la stația Hatchōbori. Habar nu aveam ce se întâmpase. Am aflat de la niște cetățeni care transportau victimele cu mașinile personale că era vorba de gaz sarin. La stația Tsukiji erau atât de multe victime, încât ambulanțele nu mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
mai întâi pe cei grav afectați, iar eu am rămas la urmă. Mai târziu, am aflat că am fost a cinsprezecea persoană transportată la spital de la stația Hatchōbori. Habar nu aveam ce se întâmpase. Am aflat de la niște cetățeni care transportau victimele cu mașinile personale că era vorba de gaz sarin. La stația Tsukiji erau atât de multe victime, încât ambulanțele nu mai făceau față și erau pesoane care duceau bolnavii cu mașinile lor până la cel mai apropiat spital. Persoanele acestea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
-mi chemați un taxi», am vrut să adaug eu. După externare m-am dus acolo și am văzut că de la intersecția Kodemmachō până la poștă sunt cam o sută de metri. Mă clătinam, dar am ajuns până acolo cumva. Am fost transportat cu salvarea până la spitalul Tajima din fața gării Ryōgoku. Acolo au fost internate multe victime, însă, dintre toate, eu am fost cel mai grav afectat. Mi-am recăpătat cunoștința pe la 12.00. Mi-au pus perfuzie și se pare că am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
am răspuns: «Numele meu este Utsumi Tetsuji.» Nu știu cum de mi-am amintit adresa și numărul de telefon. Atunci aveam o senzație ciudată în cap, nu știam dacă e durere sau amețeală. În după-amiaza aceea am fost urcat în mașină și transportat în Spitalul Central al Forțelor de Autoapărare, ca să pot primi tratament de specialitate. Fiul și fiica mea m-au însoțit. Am stat acolo o săptămână. La Spitalul Forțelor de Autoapărare continuă studiul despre armele chimice, deci a fost bine că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
grozav de rău. Nu. A durat ceva până când a venit ambulanța. Dar nu era decât una. Nu am văzut-o decât pe aceea. Am folosit taxiurile. Le opream, se urcau în ele femeile sau cei mai grav afectați și erau transportați la spital. Toți călătorii și-au unit forțele și au făcut lucrurile acestea. În situații de urgență, cum a fost asta instituțiile nu prea sunt de folos. Se pare că am fost destul de puțin afectat și m-am urcat în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
oprea undeva și nu puteam să-l trag în piept. Nu-mi pătrundea în plămâni. Din această cauză îmi era și mai rău. Asudasem tot. «Oare de ce nu pot să inspir? Probabil că sunt pe ducă», îmi ziceam. M-au transportat la spitalul Kyōbashi. Am fost primul pacient intoxicat cu sarin. Mi-au pus o mască de oxigen și trei perfuzii. Am continuat să vomit până spre seară. Noaptea am stat întins în pat, dar n-am adormit. Deloc. N-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
spate pe cei care erau epuizați până pe partea cealaltă a drumului. Am făcut două grupuri: unii se ocupau de cărat și alții de oprit mașini. Eu eram la cărat. Îi urcam în mașini și le spuneam: «Vă rugăm să-i transportați la Spitalul Sfântul Luca!» Era cel mai apropiat spital. Salvarea nu mai sosea. După treizeci de minute a apărut una. Se pare că venise de undeva, din altă parte. Toate salvările se învârteau pe la Tsukiji. Pe toți cei în stare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
în patul de la spital. Am fost la un pas de moarte. Trei lucruri m-au salvat. Primul ar fi faptul că am simțit mirosul. Al doilea, faptul că am ieșit în fugă afară. Și al treilea, faptul că am fost transportat la spital de o persoană necunoscută, care m-a cules de pe drum, înainte să vină ambulanța. Toate trei, adunate, m-au salvat de la moarte. Dacă stau să mă gândesc, mi se pare că domnul Tanaka, cel care a murit, mi-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
niște polițiști, poate ar fi mai bine să vorbesc cu ei.» Era o droaie de polițiști. Mașini de patrulă, ambulanțe oprite. Am coborât acolo, i-am explicat situația polițistului și m-a sfătuit să mă urc în salvare. Am fost transportat la spitalul Tajima din Ryōgoku. (Domnul Nakata a fost mutat de la spitalul Tajima la spitalul Central Setagaya al Forțelor de Autoapărare Japoneze. Acolo a fost internat opt zile. Nivelul colinesterazei era de cinci ori mai mic decât în mod obișnuit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
seara. Totuși cerul era senin, fără nici un nor. Habar nu aveam ce se întâmpla cu mine. M-am așezat clătinându-mă lângă rondul de flori de la gura de metrou. Inima îmi bătea din ce în ce mai repede. Eram foarte speriat. Voiam să fiu transportat imediat la spital, însă ambulanțele nu mai veneau. A apărut și poliția. Nu puteau face față situației. Toată lumea dădea indicații. Normal ar fi fost ca observatorii să se ocupe de asta. Era o învălmășeală totală. Unii erau întinși pe asfalt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
că fusese vorba de gaz otrăvitor. Apoi un prieten m-a însoțit până în stație. Ne-am întors la Kodemmachō. Era mai bine să mă urc în ambulanță, iar acolo cu siguranță eram salvați. Până când am ajuns noi, toate victimele fuseseră transportate. În final i-au luat și pe observatorii din stație. M-au urcat și pe mine împreună cu ei. Mi se făcuse foarte rău. Parcă aveam o cădere de calciu. Nu puteam sta jos. După ce a plecat ambulanța, i-am rugat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
femeie. Când am ajuns sus, am văzut cerul. Asta îmi amintesc, însă apoi parcă memoria mi-adispărut complet. Femeia aceea m-a dojenit. Am văzut cerul. Asta a fost ultima mea amintire. Până acum, doar atât mi-am amintit. M-au transportat la Spitalul Facultății de Medicină pentru fete. Mi-am recăpătat cunoștința abia după-masă. Nu știam ce vorbeam. Soția mea fusese chemată la spital. Starea mea nu era stabilă. Mi-au băgat un tub de oxigen până la plămâni pentru a asigura
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
fost salvat. Nivelul colinesterazei era extrem de scăzut. Medicamentul acela m-a adus pe drumul recuperării. A fost bine că am urcat scările și că am leșinat afară. Dacă mi-aș fi pierdut cunoștința în stație, probabil nu aș fi fost transportat atât de repede la spital. Mulți dintre cei care au căzut înăuntru au murit. După patru zile m-au scos de la terapie intensivă și m-au mutat la alt spital. Acolo am stat încă patru zile. În total, opt zile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
un medicament și l-am vomitat imediat. Deoarece nu mai aveam nimic în stomc, am vomitat apă. Am scos medicamentul intact. La știri dădeau din ce în ce mai multe amănunte. La stația Kodemmachō două persoane își pierduseră viața, la Spitalul Sfântul Luca fuseseră transportate 80 de victime. Am sunat la poliție și i-am întrebat la ce spital îmi recomandau să mă duc. Mi-au spus să mă duc la Tajima din Ryūgoku. În momentul acela aveam o senzație ciudată în ochi. Nici acum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
și, la ora aceea, mă trezesc brusc. Pe la 03.30 încep să visez. Mereu aceleași vis. Merg pe undeva și cineva se lovește de mine. Vin spre mine și mă gândesc: «Săracul!» Însă, eu sunt cel care cade. Apoi sunt transportat la spital. Cel care m-a dat jos îmi spune: «Vă rog să mă iertați!» ăsta este visul. Se repetă la infinit aceleași imagini. Când mă trezesc, sunt transpirat. Asahara ar trebui să primească pedeapsa capitală. Nu o spun ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
să-mi fi zis nimic de linia Hibiya. La 9:00 am primit telefon de la firmă. Mi-au spus: «Se pare că a fost prins în nebunia aceea. Vă mai sunăm.» După zece minute m-au anunțat că a fost transportat la spital. «E la spitalul Nakajima. Vă trimitem detalii despre spital prin fax. Telefonați dumneavoastră la spital!“ Am dat telefon, dar erau zăpăciți rău. Mi-au răspuns: Nu avem timp de așa ceva. Nu știm cine și unde este.» Mi-au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
produs. Toate aceste victime ar fi fost salvate. Asta voiam să zic. Totul a fost tăiat. I-am întrebat de ce și mi-au răspuns că s-ar fi creat presiuni asupra lor. La fel și ziarele și revistele. Când am transportat sicriul la Ueno erau mulți reporteri de la televizor și transmiteau scena. Nu aveam nevoie de așa ceva. Câtă insensibilitate! Voiam să fim lăsați în pace... În Honboku toți oamenii știau. Treceau pe lângă noi și ne arătau cu degetul. «Uite-o pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
folosit ca antiseptic, la fabricarea unor explozive Echivalentul Academiei de Poliție Pachetele au fost descoperite în primul vagon și, la stația Kasumigaseki, metroul a fost scos din circuit, dar a rămas în stație cu ușile deschise. Domnul Ishida a fost transportat de urgență la Spitalul Central Setagaya al Forțelor de Autoapărare Japoneze. Din fericire, nu a fost prea grav afectat, a fost externat după o zi, dar starea de slăbiciune a mai durat un timp. Pupilele au revenit la starea normală
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
pierde. Această pierdere este cu atât mai mare cu cât procesul de prelucrare a produselor vegetale este mai sofisticat, cu cât sunt mai mari cheltuielile de energie pentru transport, depozitare și desfacere la consumatori (Ex. Pentru 1 t de încărcătură transportată pe 1 km, consumul energetic este: 106 kcal pe cale ferată; 107 kcal în navigația fluvială; 600 kcal cu autocamioane; 6615 kcal în navigație aeriană). Din datele estimate din țara noastră rezultă că pe întregul sistem agroalimentar, consumurile energetice sunt repartizate
Reducerea consumului de combustibil şi tasării solului în agricultură by Cazacu Dan () [Corola-publishinghouse/Administrative/91644_a_93259]
-
vizează vectorii de ducere la țintă a armelor de distrugere în masă, Regimul de Control al Tehnologiilor pentru Rachete (MTCR), prin care s-a urmărit împiedicarea proliferării rachetelor balistice și a altor sisteme purtătoare fără oameni la bord, care pot transporta cel puțin 500 kg de încărcături nucleare, chimice, biologice pe o distanță de minimum 300 Km. Cele 33 de state membre ale MTCR se reunesc periodic pentru stabilirea politicilor comune și schimbul de informații privind destinațiile sensibile. În același registru
Argumentul nuclear în politica externă a statelor by Rodica Dinulescu [Corola-publishinghouse/Administrative/890_a_2398]
-
fost aprobată în unanimitate de către Consiliul de Securitate în 2004. Potrivit rezoluției, cele 191 de state membre al ONU, se angajează să consolideze legislația pentru a preveni ca teroriștii și agenții de pe piața neagră să poată produce, obținerea, poseda, dezvolta, transporta sau utiliza arme nucleare, chimice sau biologice și mijloacele de achiziționare a acestora 181. Reluarea negocierilor privind Tratatul de Neproliferare Nucleară în 2005 a avut loc într-un context destul de complicat. Iranul era suspectat de faptul că încearcă să intre
Argumentul nuclear în politica externă a statelor by Rodica Dinulescu [Corola-publishinghouse/Administrative/890_a_2398]
-
teste nucleare în 2006 și 2009. Statul nord-coreean are un program de dezvoltare a rachetelor balistice și a efectuat, de asemenea, teste repetate cu diferite modele și variante ale acestora. Nu se cunoaște dacă rachetele balistice nord-coreene sunt capabile să transporte la țintă încărcături nucleare. Se apreciază că R.P.D. Coreeană intenționează să utilizeze descurajarea nucleară ca instrument politic pentru a restabili relațiile normale cu SUA, Japonia și Coreea de Sud. Iran între politica de dialog și politica de îngrădire Programul nuclear al Iranului
Argumentul nuclear în politica externă a statelor by Rodica Dinulescu [Corola-publishinghouse/Administrative/890_a_2398]
-
în fața unor atacuri cu rachete, va intra în faza de dezvoltare începând din 2006. Lansarea de către Coreea de Nord, în iulie 2006, pe lângă șase rachete cu rază de acțiune scurtă și medie, și a unei rachete intercontinentale de tip Taepodong-2, care poate transporta încărcătură de o tonă la o distanță de 6.700 de kilometri, până pe coastele arhipelagului Hawaii și ale peninsulei Alaska, a determinat anunțarea, în fața unei comisii parlamentare pentru securitate națională, de către ministrul japonez al Apărării, Fukushiro Nukaga, a accelerării de către
Argumentul nuclear în politica externă a statelor by Rodica Dinulescu [Corola-publishinghouse/Administrative/890_a_2398]
-
al NATO. După încheierea războiului din Golf (1991), NATO la nivelurile sale cele mai înalte, s-a concentrat asupra nevoii de a se apăra împotriva rachetelor balistice care ar putea fi îndreptate împotriva forțelor proprii, capacitatea rachetelor balistice de a transporta, atât încărcături de luptă convenționale, cât și arme de distrugere în masă, determinând Alianța să recunoască necesitatea acordării unei priorității ridicate pentru constituirea unei apărări eficiente împotriva acestora. Aprobarea de către NAC (North Atlantic Council), în 1993, a cadrului de lucru
Argumentul nuclear în politica externă a statelor by Rodica Dinulescu [Corola-publishinghouse/Administrative/890_a_2398]
-
2006, martie 2007 și martie 2008. Aceasta prevede, în special, că Iranul nu va putea investi în străinătate în anumite activități sensibile, precum minele de uraniu, și că orice stat membru poate demara inspecții asupra navelor iraniene suspectate de a transporta echipament și material utilizabil în scopuri nucleare, inspecții care nu erau autorizate decât la chei.Ea extinde, între altele, embargoul împotriva armamentelor, cere un regim de inspecție a transporturilor maritime, similar celui în vigoare pentru Coreea de Nord, și pune pe lista
Argumentul nuclear în politica externă a statelor by Rodica Dinulescu [Corola-publishinghouse/Administrative/890_a_2398]