31,321 matches
-
din cer, spre pământ; în acest loc unde focul poate fi păstrat, unde va deveni focar de memorie și unde nu se mai pierde „fără rost“ pe bolta cerească. Dar Prometeu, el singur, nu face nimic cu focul; el îl transportă doar dintr-un loc în altul. El știe însă că focul trebuie transportat, că trebuie „tradus“ în alt mediu. Cel care descoperă însă practic că se poate face „altceva“ cu el, că focul nu prin sine are sens și putere
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
nouă de mișcare și de punere în scenă verbală a unor situații obiective. Când spun acum: „Veniți aici, unde mă aflu, unde am găsit ceea ce ne lipsește în momentul de față“, expun astfel prin limbaj o situație de realitate care transportă mental, pe planul expresiei nominale, un parcurs de mișcări care ar cere, în mod concret și real, o succesiune extrem de amănunțită de mișcări spațiale - pe care eu le comprim, toate, în câteva secvențe ale limbajului articulat, sub forma transpusă a
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
și cunoscut de la Buzău, orașul lui Muti, bunicii mei și părinții acestui domn se frecventau la Buzău. Bunicii mei au murit amândoi într-un groaznic accident de tren. A fost, de fapt, mai întâi o ciocnire cu un altul care transporta petrol, s-au rupt frânele, trenul a deraiat, din izbitură, unele vagoane au luat foc... Ce nenorocire ! Ușile nu s-au putut deschide... Așa au rămas Muti și tante Margot orfane. Muti s-a măritat cu Papa, Margot a intrat
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
greu scăpă și Mihail la Pamphylos, la bine și la liniște. La știrea despre învingerea suferită, țărănimea romeică a acelor locuri începu să curgă spre siguranță la Constantinopol, luând cu sine averile mișcătoare lăsând în urmă averile cari se puteau transporta cu greu sau deloc; căci populația se temea cu drept cuvânt de siluirile și prădăciunile inamicului, care și începu curând de tot a le și face, cu toată îngrijirea lui de cursele romeilor. Dintr-un asemenea gust de jaf inamicul
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
le insuflă viața aceea prin care ele ajung la cea mai deplină prezintă sensibilă. Astă arte pune figurile poetice ce plutesc pe dinaintea fantaziei să bea din sângele infernului (Unterwelt ) omeric, prin a căruia efect ele îmblă pe dinaintea noastră și ne transportă în acea iluziune în care privim desfășurată înainte-ne o lume întreagă, sensibile-văzută, a vieței și acțiunei omenești care cu toate astea e numai un product al fantaziei libere. Astfel reprezentațiunea dramatică ne (provocă) vrăjește (hinzaubern) o lume a fantaziei
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
laboare a cugetărei și educațiunea culturei ștințifice, tot așa de puțin e în stare și o individualitate, fie cea mai dotată, cea mai bine făcută de a sensibiliza deja (ca un asemenea numai) un caracter poetic și de-a ne transporta într-o iluziune adevărată. Ea trebuie învățată și formată pentru aceasta, Aristotele concepe artea actorului ca aceea care lucră cu materialul tonului în opozițiune cu celelalte arte. În orice caz anume trebuie ca cuvintele de mulți rău înțelese din primul
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
unui seceriș atât [de] neostenitor. {EminescuOpXIV 242} a artei cu aceiași ochi cu cari privesc o operă a naturei, adică, daca trebuie să și influințeze asupră-ne ca o operă a naturei, atuncea se-nțelege că trebuie să ne lăsăm transportați în deplină iluziune și prin cunoștința biletului de botez. Din punt de privire a artei însă nu ne e permis de-a face din adevărul grosolan al naturei măsură; ci numai acea frumoasă părere (Schein), ca[re] ne aduce într-
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
putere nefrântă și dotat cu acele daruri naturale cari pot să dea căldură simțământului și bătaia {EminescuOpXIV 260} vie a pulsului, reprezintatorul revarsă, cum s-ar zice, viața sa cea mai internă în simțământul său liric în care l-a transportat figura poetului. Pe treapta asta însă viața ce are s-o reprezinte i se pare ca ființa lui proprie, neseparabilă de el, el nu se dă decât pe sine în această dispozițiune potențială (gesteigert). Cu cât sunt mai puternice forțele pe
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
fundamental Rutinierul simplu degradă și artea întru cât nu se avântă mai sus decât masa cea mare a spectatorilor. Publicul cugetat ca colectivitate voiește însă să aibă în reprezentator un individ înaintea ochilor care să-l ridice și să-l transporte prin mediul culturei sale artistice. În privința asta zice și Gothe despre actor (XXXXV, p. 9): Nu poți să-i arăți publicului o stimă mai mare decât netratîndu-l ca pe o masă necultă, ca pe vulg. Vulgul se grămădește nepreparat înaintea
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
artistul reprezintator se adresează la cugetarea noastră despărțită de simțământ, pe câtă vreme cunoaștem și admirăm intențiunile sale, până atuncea el încă nu a dat o (adevărată) veritabilă operă de arte în sensul cel mai nalt și neci nu ne-a putut transporta în iluziunea artistică. Căci, precum condiționează în tot cazul natura obiectului siguranța conștiinței, asemenea corespunde și acestei trepte, pe care stă reprezintațiunea artistică, o dispozițiune asemenea a spectatorului, îndată ce-l concepem pe acesta în întregitatea și mărimea sa ca pe
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
individul poate dispune după voie-și de întreg coprinsul vocei sale. Un organ lăsat simplu în brațele naturalității sale, nedominat prin cultură, de-ar fi chiar cel mai bogat și mai plin de (sunet) timbru, totuși nu ne va putea transporta într-o dispozițiune sufletească așa de artistică ca un organ cu puțin cuprins, fără timbru metalic chiar, pe care însă individul ar avea-o în deplina sa putere și din care el poate trage toate tonurile de care ar fi
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
și Iulia, sau ca ducele de Cornwall despărțind în Lear pe Kent și pe șambelanul Curții, atuncea greutatea ritmului trebuie să ni sensibilize aceste antiteze. Iambul, în situațiuni de felul acelora unde el esersă și influința simbolică de-a ne transporta dintr-o sferă anterioară va trebui să se prezinte cu o altă greutate decât când am auzi aceleași pasagie în mijlocul dialogul[ui] metric. Pentru că tragedia franceză e mult mai departe de adevărul natural decât drama franceză și germană, de-aceea
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
de felul acestora ajunge deja înțelegerea lor și ridicarea la cugetarea poetului pentru a le putea declama bine; pe când poeziile simple a întîiei speții nu pot fi reproduse cu deplin efect decât printr-o intuițiune poetică care să se poată transporta cu totul în subiectiva lor dispozițiune psihică. Pentru declamarea lor trebuie o natură pronunțat poetică, care să prefacă și să readucă pentru auditori la claritate sensibilă viața deplină a simțământului. Se vor găsi mult mai lesne individe care să poată
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
costumul antic, cum face cu vocea sa, căci el nu-l poate mânui cu libertate deplină și cu gust nobil decât când se simte familiarizat c-un asemenea costum. În mantua grecă și în togă, fantazia lui trebuie să-l transporte astfel la Atena și Roma încît el să nu mai simtă pe sine acest înveliș al său ca ceva străin. Măsura și nobleța în mișcare, aruncătura liberă deși totdeuna pitorescă a hainei trebuie să se combine amândouă la reprezentarea unei
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
și punerea hainei, precum și o privire atentă a anticelor, totuși și aicea nu se poate ajunge o deplină frumusețe în întrebuințarea lor decât numai prin puterea fantaziei, a fantaziei care, prin costumul, prin înconjurul ei și prin poet, se simte transportat în lumea antică chiar. Fără această energie a fantaziei, care pentru ea desființează și timp și spațiu, actorul se va simți întotdeuna străin și chiar inchietat în acest costum. La mânuirea costumului antic un actor cu o fantazie bogată cade
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
concurs ea-l cere. La început e omul însuși cel care poartă sarcinele, punând la lucru puterea sa musculară. Tot astfel mai e încă în unele părți ale Indiei, unde brațul și umerele culilor sânt singurele vehicule obicinuite pentru a transporta călători și mărfuri. Dar industria locomoțiunii au progresat. Omul îmblînzește calul, măgarul, catârul, elefantul și-i impune ca să-i poarte sarcini. El inventă încă carul, căruța, corabia. Numaidecât se modifică natura muncii cerute pentru transportul mărfurilor și al oamenilor. Puterea
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
împărțeala sau distribuțiunea acestor mărfuri la negustorii de detaliu cari se aprovizionează la el. Industria care pune un product la îndemîna celui ce are a-l consuma. Funcțiunea comerțului, chipul său de-a concurge la producțiune este a deplasa, a transporta lucrurile, a le pune la-ndemîna oricui are trebuință. Nu realitatea funcțiunii o contest, a fost foarte util semnalată și foarte exact definită. J. B. Say..., ridicând valoarea unui product prin transportul dintr-un loc în altul. Un chintal de bumbac
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
formată din viermi, melci, gândaci, scorpioni, izopode, lipitori, miriapode. Elementul definitoriu, care deosebește Peștera Movile de orice altă peșteră din lume este sursa de hrană a viețuitoarelor, în condițiile în care nu există infiltrații ale apelor de suprafață care să transporte substanțe organice. Specialiștii au constatat că doar apa sulfuroasă și termală în același timp (21°C) ce provine din adâncuri, conținând mici cantități de hidrogen sulfurat și metan, constituie sursa primară de hrană ce sta la baza unui ecosistem subteran
România : patrimoniu turistic by Viorel Rîmboi () [Corola-publishinghouse/Administrative/91702_a_93090]
-
se pișase Într-o carafă cu limonadă destinată unor pușlamale de la cine știe ce orfelinat, poruncindu-i doamnei Bowron „Înhamă-te, tîrfă!“ primul Crăciun al lui William H. Parker ca șef al Departamentului de Poliție din Los Angeles a trebuit să o transporte pe nevasta primarului la Urgențe, la Spitalul Central, ca să i se administreze sedative. Iar acum, după un an, el plătea oalele sparte. Băutura Îngrămădită pe bancheta din spate Îi făcuse șira spinării ca de gelatină. Ed Exley, adjunctul șefului de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
flăcău? Ochi În ochi - ochii lui Hinton holbați. Fără bîlbîieli, ca să nu-l scoată din sărite pe animalul ăla nenorocit. — Domnule, n-am fost decît șofer la domnul Patchett, eu și tipul ăla, Chester Yorkin. N-am făcut decît să transportăm acele... acele chestii ilegale... iar de Cathcart n-am auzit În viața mea. Am auzit că Gilette e popo și știu că aducea fete la petrecerile lui Spade Cooley. Vreți ceva despre Spade? Știu că trage opiu. E, un dependent
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
cărții de la Frankfurt. Stăteam pe un fotoliu în standul meu și priveam, visător, în zare. Halele Târgului erau enorme și oriunde ai fi privit se deschidea o perspectivă neașteptată. Culoarul pe care l-a deschis atunci privirea mea m-a transportat la 15 metri mai departe, către standul thailandez în care părea că se petrece ceva deosebit. Era lume strânsă laolaltă, cineva vorbea, erau mese multe, așternute cu fețe de masă, cu gustări felurite, care așteptau cuminți terminarea discursului pentru a
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
pe care ceilalți (Horia în mai mică măsură) sânt dispuși să o aibă. Andrei "cel nebun întru mistere", cum și-a zis singur în poezica pe care, ludic, a compus-o cândva la Păltiniș, este oricând gata să se lase transportat în Marele Dincolo pentru ca, din perspectiva lui, să poată tălmăci fragmentul care sîntem. Căci cum altfel să ne dăm un sens, dacă nu prin contemplarea întregului din care facem parte și prin localizarea "exactă" a poziției pe care o ocupăm
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
în privința unor "stări de lucruri" la care ei nu au altminteri nicicum acces. Religiile se bazează astfel pe o oligarhie a cunoașterii. Nu există o stare comună a revelației și nu oricine are rendez-vous cu divinul, nu oricine poate fi transportat și răpit, pentru a spune apoi ce a auzit sau văzut "acolo". Accesul la Spectacolul Lumii are loc, pentru marea majoritate a oamenilor, prin delegație și ei trebuie să-l creadă pe cel răpit, sau textul revelat, pe cuvânt. Nimic
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
și dă-i Înainte, cu shaker-ul În mînă, fiindcă ura aparatele electrice și-i plăcea să facă pe barmanul zornăind maracasurile, se aud răsunînd cuburile de gheață În shaker-ul de argint și rotofeiul priceput și epicureu se simte transportat În insulele Bahamas. Dar numai o clipă. Fiindcă ghitarele de flamenco, glasurile cîntăreților reproduse cu mare fidelitate de instalația stereofonică și afișele care Împodobesc barul, living-ul, dormitorul și biroul, afișe pînă și de la corrida aceea pe care-ai pierdut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
țipînd că voia să aibă lumină peste cinci minute și că pe băiatul electricianului Îl bate cînd vrea și unde vrea. Cam pe la șase jumătate apăru camionul orchestrei, aducînd pianul și orga. De la o fereastră de sus, Julius văzu cum transportă pianul spre interiorul palatului și coborî În fugă să vadă dacă era cu adevărat la fel cu cel la care cînta măicuța Mary Agnes. De Îndată ce-l lăsară jos În colțul pe care urma să-l ocupe orhestra, pe un podium
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]