30,395 matches
-
însă că această impresie se poate dovedi adesea greșită. Drept fundal contrastant pentru reflecțiile lui Wittgenstein pot servi idei și reprezentări familiare, atât de evidente, încât orice discuție asupra lor poate părea, la prima vedere, inutilă. Moduri curente de exprimare sugerează că senzațiile, sentimentele și gândurile noastre stau într-un fel de „spațiu interior“, la care posesorul lor are un acces direct, iar semenii lui doar unul mijlocit și imperfect. Faptul că o anumită stare mintală este conștientă ar implica deja
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
simțim“. Cuvintele „Aștept cu nerăbdare.“ ar descrie ceva, ca și enunțul că am domiciliul într-o anumită localitate, am o familie sau sufăr de o anumită boală. Este însă înșelător să calificăm expresiile despre experiențe subiective drept enunțuri deoarece noi sugerăm în acest fel că ele descriu realități aparte la care are acces doar persoana ce posedă aceste experiențe. Ceea ce spunem despre ceea ce simțim reprezintă o parte a comportării noastre, comportare prin care se exprimă ceea ce simțim. „A numi exprimarea durerii
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
aprobat repetând: „Mai degrabă, mai degrabă!“33 Iar atunci când Drury i-a povestit despre o cunoștință a lui care lucra în anii ’30 la o disertație, încercând să răspundă la întrebarea de ce Liga Națiunilor nu are succes, Wittgenstein i-a sugerat: „Spune-i că trebuie să afle, mai întâi, de ce lupii mănâncă mieii.“34 Wittgenstein credea că până și oamenii cei mai perspicace pot doar să constate schimbările care au loc în societate. Pretenția de a prevedea cursul evoluției viitoare i
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
Benjamin Farrington, organizată de Societatea Filozofică Locală. Titlul conferinței era Legi cauzale și istorie. Teza vorbitorului a fost că oamenii se dovedesc capabili să învețe din greșeli, ceea ce duce la îmbunătățiri, cel puțin în perioade mai întinse de timp. El sugera că aceasta ar fi o lege generală a dezvoltării istorice. Intervenind în discuție, Wittgenstein a spus că o schimbare a condițiilor în care trăiește o anumită colectivitate poate fi numită progres în măsura în care ea creează noi oportunități. Aceste oportunități pot fi
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
că a putut atinge starea de spirit pe care și-o dorea. Mai mult, el recunoștea că starea de spirit a omului religios poate fi cu greu armonizată cu încordarea pe care o implică munca filozofului. În acest sens, se sugerează că Wittgenstein ar fi vrut să se roage, dar a fost de multe ori incapabil să o facă.68 O însemnare din 1945 pare să confirme această presupunere: „Nu pot să îngenunchez pentru a mă ruga, deoarece genunchii mei sunt
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
să îngenunchez pentru a mă ruga, deoarece genunchii mei sunt înțepeniți. Mi-e teamă de destrămare (de destrămarea mea), dacă aș deveni moale.“69 4. Cum are loc ruptura cu tradiția? Asocierea strânsă a lui Wittgenstein cu Russell a fost sugerată în literatura filozofică analitică între alții de către membri ai Cercului de la Viena, care emigraseră în Statele Unite. Este o asociere care a fost larg acceptată, atât de filozofii de orientare analitică, de cei care priveau cu simpatie această reorientare a filozofiei
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
al lui Wittgenstein, singura îndreptățire, unica rațiune de a exista a activității filozofice este, dimpotrivă, aceea de a ne ajuta „să vedem mai bine“ lucruri care sunt accesibile tuturor oamenilor, adică să înțelegem cum funcționează ceva familiar, limbajul comun. Russell sugera că filozofii trebuie să utilizeze instrumente speciale ale analizei logice pentru a oferi răspunsuri unor întrebări de genul „Ce este cunoașterea?“, „Ce este experiența?“, „Ce este adevărul?“, „Ce este binele?“, „Ce este frumosul?“. În contrast cu fostul său mentor, Wittgenstein se străduia
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
favorabilă filozofiei decât cea caracterizată printr-o creștere vertiginoasă a prestigiului științei. Lui Drury îi spunea odată că le va fi greu să-i înțeleagă filozofia celor care nu realizează ce rol a avut muzica în viața lui. David Pears sugerează că lui Wittgenstein dominația gândirii științifice îi apărea „nefastă“ în măsura în care induce tendința „de a asimila alte moduri de gândire la cele ale științei și, ca urmare, de a le interpreta greșit și de a le înțelege greșit“83. Contrastul dintre
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
să deosebim determinantele cauzale și intenționale ale acțiunilor, să stabilim astfel dacă și în ce măsură sunt răspunzători pentru ele cei care le săvârșesc. Clarificările conceptuale sunt obținute prin demersuri cu totul diferite de cele ale cercetării specializate. În acest sens, Wittgenstein sugerează că noi facem primul pas în filozofie atunci când ajungem să înțelegem cu adevărat că traseele pe care obținem clarificări conceptuale sunt cu totul diferite de cele ale cercetării științifice. Din această perspectivă putem citi și rânduri, la prima vedere enigmatice
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
potențială agresiune) este moștenirea unui popor oprimat, care dorește să comunice cu ceilalți, dar se teme să lase garda jos. În contrast cu deschiderea limitată și defensivă a gesturilor evreilor, cele ale italienilor sunt largi, cu dese depărtări de corp ale membrelor, sugerând faptul că nu se simt niciodată amenințați în compania altora 14. Importanța și amprenta culturii asupra gestualității (aspect relevat de David Efron) este demonstrată și de Ray Birdwhistell pe parcursul cercetărilor sale. Observând comportamentul nonverbal al persoanelor care proveneau din clase
by ALINA MĂRGĂRIŢOIU [Corola-publishinghouse/Science/949_a_2457]
-
posomorâtă care-și duce frecvent mâna la frunte poate să trădeze suferința, oboseala sau durerea de cap, fără să fie nevoită să comunice oral acest lucru sau înclinarea capului de sus în jos spre interlocutor după adresarea unei întrebări poate sugera acordul (pentru unele popoare). Separabilitatea limbajului gestual de cel verbal se manifestă de regulă în situații neadecvate de schimb verbal: zgomot puternic, distanță mare între emițător și receptor, emoții copleșitoare, necunoașterea limbii interlocutorului etc. Printre variabilele care pot diferenția limbajul
by ALINA MĂRGĂRIŢOIU [Corola-publishinghouse/Science/949_a_2457]
-
legate de un important canal de comunicare internă format dintr-un mănunchi de fibre nervoase între cele două emisfere cerebrale, numit corpus colossum. ,,Studiile anatomiei creierului arată că femeile au un corpus colossum mai mare decât bărbații. Există dovezi care sugerează că femeile excelează în activități la care participă ambele emisfere, precum comunicarea interpersonală, în cadrul căreia atât capacitatea de ascultare, cât și înțelegerea limbajului trupului contribuie la competența comunicării"41. În timp ce femeile receptează mai repede și simultan mai multe gesturi ale
by ALINA MĂRGĂRIŢOIU [Corola-publishinghouse/Science/949_a_2457]
-
o traducere a emoțiilor, atunci am putea considera producerea gestuală ca ansamblu de răspunsuri emoționale la solicitările mediului. Rădăcina cuvântului ,,emoție" este ,,motere" (mouvoir), verb latin care înseamnă ,,a mișca" plus prefixul ,,e", adică ,,a te da la o parte" sugerând că tendința de a acționa este implicită în orice emoție. Sentimentele de bază influențează mișcările instinctive ale corpului și de asemenea alchimia comunicării interindividuale, pe care Daniel Goleman a intitulat-o inteligența emoțională. Fiecare emoție și sentiment pregătește corpul pentru
by ALINA MĂRGĂRIŢOIU [Corola-publishinghouse/Science/949_a_2457]
-
individ mimează că are un pistol în mână; 4) mimare în gol sau în absența relaționării cu un obiect anume spre exemplu, când un individ mimează senzația de foame ducând mâinile la nivelul gurii și mișcând ușor buzele pentru a sugera mestecarea hranei; c) gesturile schematice sunt gesturi mimate prescurtate care s-au dezvoltat din nevoia de a imita în scurt timp mai multe comportamente, acțiuni; d) gesturile simbolice semnifică o calitate abstractă. Această categorie de gesturi comportă numeroase variații culturale
by ALINA MĂRGĂRIŢOIU [Corola-publishinghouse/Science/949_a_2457]
-
Paul Rubens, supuse unor ritmuri amețitoare, prin direcții oblice, circulare, diagonale, ale căror personaje au atitudini eroice, violente, îngrozite sau înspăimântătoare. La fel și în picturile lui Eugène Delacroix, maestrul compoziției însuflețite și ritmate, sesizăm forme învolburate, linii nervoase care sugerează emoțiile și sentimentele intense de spaimă, furie, durere, patimă, patriotism ale personajelor. Pictorul postimpresionist Henri de Toulouse Lautrec surprinde cu mare finețe istorii personale din lumea spectacolului, teatrului, balului. Întâlnim în tablourile sale (,,Bal la Moulin Rouge", ,,Roșcata", ,,Salonul din
by ALINA MĂRGĂRIŢOIU [Corola-publishinghouse/Science/949_a_2457]
-
două mărci sintactice vehiculează mărcile semantice de apropiere, direcție și distanțare 87. În cazul chemării interlocutorului cu degetul arătător, mărcile kinezice (mișcarea de la receptor la emițător și accentuarea dinamică ce poartă marca semantică de apropiere) domină mărcile dimensionale pentru a sugera mai bine intenția emițătorului și faptul că gestul este imperativ. Decodarea semnificației gestului chemării cu degetul arătător de către receptor, depinde de următorii parametri sintactici (imagine preluată din Desmond Morris, 1997): • durata executării gestului (perioada de timp în care gesticulează); • intensitatea
by ALINA MĂRGĂRIŢOIU [Corola-publishinghouse/Science/949_a_2457]
-
realiza gestul evantai cu întregul braț. Mărcile kinezice (mișcarea și accentuarea dinamică a brațului) sunt astfel amplificate și mult mai sugestive. Analiza sintactică a gestului chemării receptorului cu ajutorul brațului urmărește relația dintre braț-mână-degete, care trebuie să exprime congruență, pentru a sugera intenția de apropiere (imagine preluată din Desmond Morris, 1997). 2. Analiza semantică a gestului: se referă la studierea relației cu referentul (obiect/cuvânt) în vederea atribuirii unei semnificații corespunzătoare. De exemplu, gestul mâinii care apucă un obiect (o vază cu flori
by ALINA MĂRGĂRIŢOIU [Corola-publishinghouse/Science/949_a_2457]
-
tendința de a utiliza intervalul de timp disponibil în direcții colaterale scopului discursului didactic al profesorului. Persoanele care prezintă un ritm alert sunt considerate mai credibile și puternice până la un punct. Cercetările efectuate de dr. David Buller de la Institutul Cooper sugerează că până la 375 de silabe pe minut competența unui vorbitor crește, apoi staționează, iar la o viteză mai mare, scade mai repede 97. De multe ori, elevii care au un ritm alert în oferirea răspunsurilor la examenele orale sunt etichetați
by ALINA MĂRGĂRIŢOIU [Corola-publishinghouse/Science/949_a_2457]
-
spre un enunț, indicând ,,Acest lucru e semnificativ"; • își deschide mai mult gura în timp ce citește un cuvânt important; d) acte de interpretare faciale cu scopul de a ilustra sau de a interpreta un rol: • adoptă o mimică abătută pentru a sugera cum s-a simțit un personaj; • își umflă obrajii și pufăie pentru a ilustra vântul; e) expresii faciale în scopul mânuirii: • privește cu coada ochiului pentru a citi un titlu de carte de pe etajeră; • își contractă ochii în timp ce citește 125
by ALINA MĂRGĂRIŢOIU [Corola-publishinghouse/Science/949_a_2457]
-
gestul * Gesturi ale capului În comunicarea didactică regăsim toate modalitățile gestuale ale capului menționate de Horst H. Rückle132 și semnificații ale acestor mișcări: a) îndreptarea capului înainte: gest care exprimă disponibilitatea de a comunica; b) capul înclinat în jos: poate sugera supunere, lipsa voinței, amabilitate; dacă durează mai mult exprimă un sentiment de rușine, iar în combinație cu orientarea privirii poate semnifica agresivitate sau îndurare; c) datul din cap: face parte din categoria gesturilor suportive și exprimă aprobarea, acceptarea, înțelegerea celor
by ALINA MĂRGĂRIŢOIU [Corola-publishinghouse/Science/949_a_2457]
-
ca un gest agresiv. De regulă, profesorul care folosește frecvent acest gest vrea să-și impună autoritatea asupra elevilor sau să le demonstreze superioritatea. Gestul poate să fie valorificat pentru a sublinia o idee, pentru a atrage atenția, pentru a sugera reflecția etc. dacă profesorul ține cont de direcția, intensitatea și durata utilizării lui. În acest sens, după direcția orientării degetului arătător, putem spune că: dacă profesorul ridică degetul arătător în aer și îl menține nemișcat, gestul îndeplinește o funcție didactică
by ALINA MĂRGĂRIŢOIU [Corola-publishinghouse/Science/949_a_2457]
-
b) Germania; c) Franța; d) Japonia; e) Italia; f) Corea. 7. Ilustratorii nu se folosesc independent de limbajul verbal și se împart în: a) ideografe (concretizează cursul gândirii); b) kinetografe (arată funcționarea corpului uman sau o acțiune concretă); c) pictografe (sugerează o imagine, mărimea unui obiect); d) bastoane (accentuează anumite cuvinte); e) reglatorii (mențin și controlează interacțiunea); f) mișcări spațiale (descriu relații spațiale); g) mișcări ritmice (indică tempoul discursului și al acțiunii). Exerciții de eficientizare a comunicării gestuale 1. Dacă analizați
by ALINA MĂRGĂRIŢOIU [Corola-publishinghouse/Science/949_a_2457]
-
pe o stare de autoreproș, și anume că nu putem fi și noi binefăcători, ca alții; pentru o bună milostenie, trebuie să fii un bun milostiv. * „Numai un mediocru este Întotdeauna În mare formă.” (Somerset) Prin opoziție, Emil Cioran ne sugerează, În cunoscutu-i stil metaforic, cît de Îndoielnic, de nesigur În „sinele” său poate fi un suflet aflat sub presiunea unei curiozități maxime: - „Ce-ai pățit, dar spune, ce-ai pățit - Nimic, nimic, am făcut doar o săritură În afara soartei
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
menționat că Martin Luther manifesta un respect deosebit pentru lucrarea Rugăciunea lui Manase, recunoscută chiar de el ca fiind o scriere apocrifă. Aceasta operă a tradus-o în limba germană și a fost utilizată în polemica sa cu nobilul Braunschweig, sugerându-i ferm acestuia din urmă să se convertească și să implore mila divină „cu cuvinte similare celor din Rugăciunea lui Manase“. Cel care a reușit în încercarea sa de a publica prima colecție de texte apocrife ale Vechiului Testament, a
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
fragilei economii britanice. În același timp, Războiul de 30 de ani lua amploare în Europa. Pornit ca o răzmeriță în Boemia, s-a extins, devenind un război religios între protestanți și catolici. Carol a declarat război Spaniei catolice, parlamentul britanic sugerând regelui un atac naval îndreptat împotriva coloniilor spaniole din Lumea Nouă. Era o strategie foarte bună, care ar fi condus la capturarea flotei spaniole cu cheltuieli minime din partea coroanei britanice. Regele, care era un mare pasionat de confruntări armate, a
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]