3,530 matches
-
totuși, el părea că știe ce are de gând. M-am întors și am început să urc treptele clădirii Herald, fără să îmi pot da seama ce simt. Ceea ce e neobișnuit pentru mine. Tim mă aștepta deja la Capacul și Butoiul,un pub anonim la intersecția unor străduțe situate între clădirea Herald și strada Clerkenwell. Datorită așezării pe colț, fațada era puternic ieșită în față, ca maxilarul unui luptător, un aspect ilustrativ pentru atmosfera generală dinăuntru. Exista un pub mult mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
cap care nu au nici o legătură cu ce se întâmplă în jurul tău. Și-a aranjat eșarfa diafană din jurul gâtului cu mâinile ei rotunde și plinuțe ca ale unui îngeraș dintr-o frescă. — Am să schimb subiectul ca să nu cazi în butoiul cu melancolie. Ia spune-mi mai bine cu ce banc cu blonde l-ai cadorisit pe Tom? Din curiozitate. Am tușit vinovat. Știi că nu te consider o blondă, Janey, nu pe dinăuntru, vreau să spun. Din punct de vedere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
intrase în stand-by. Nu alesese toasterele zburătoare, ci un program de îmbobocire a florilor, care înfloreau și dispăreau în câteva secunde. Presupun că era mai feminin. —Jordan? i-am spus politicos. Ne-am întâlnit într-o seară la Capacul și Butoiul. Crezi că am putea vorbi între patru ochi? — Mă tem că nu, mi-a spus, arătând către rapoartele companiei. Ecranul calculatorului se umplu de trandafiri roșii, larg deschiși, iar apoi petalele au început să le cadă în spațiul negru. — Sunt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
delegat - Însă cum Mana era cel mai important cătun din lume...) dar și altceva, mult mai Însemnat: era Moș Iacob. Și, Moș-Iacob fiind, era de toate. S-o luăm, cu ce? Să Începem cu butnăria: Moș Iacob făcea butii și butoaie, poloboace și butoane, balerce și balercuțe, zăcători Înalte și deje scunde, ciubere și donițe - tot ce se-nchega din doage și din cercuri. El le cioplea pe toate: doagele, fundurile - apoi cercurile... Mie, cel mai mult și mai mult și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
zicea, mereu: «Măi, de-aș avè eu paisprăzece mâni...»), totul trebuia să se petreacă În liniște: Punea pe pământ, În mijlocul ogrăzii, fundul-de-jos al viitorului poloboc; Îl Încorona (tot pe jos) cu trei sau patru cercuri, concentrice depindea numărul de mărimea butoiului - și zicea, cu degetul la musteață: - Șșșșșt! Să nu ne-audă... Să n-audă doagele și cercurile că avem noi de gând să le punem la treabă Împreună. Doagele și cercurile sunt ca Mănenii noștri, Îmi spunea Moș Iacob, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
pași, o lovitură dată În cerc, dar ștearsă, mai mult de formă decât de bătut cercul acela); Încolo, Încoace; apoi o ștearsă tot la doi pași; apoi la fiecare pas - Încolo, Încoace. Timp de... mult timp nu se atingea de butoi, decât așa, că venise vorba, ar fi putut bate cercul acela cu o ștearsă și În genunchiul lui - de pildă. Ai fi zis că vrea să-l, mai Întâi, Îmblânzească, farmece, amețească - Înainte de a-l lovi cu adevărat. Lovituri ciocan-daltă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
ceea ce, pentru mine, atunci, Însemna cam multicel. Ca ucenic ajutor de (și) butnar, știam că Moș Iacob n-ar fi avut nevoie să Îmbuneze astfel polobocul, l-ar fi putut cercui pe dată. Da, dar Moș Iacob era Moș Iacob. Butoiul acela n-avea mare importanță; important era, nici măcar tanțul ci, pe de-o parte tănțuitorul; pe de alta, cred și acum că eu, privitorul, eram cel mai important. De pe lume. Moș Iacob al meu era și lingurar. La noi lingurăria
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
ne obligau să dăm mai tare sonorul. Și totuși, postul meu preferat nu avea oscilații în funcție de județ. Avea oscilații în funcție de muzica pe care o difuza. De la Annie Lennox și Tina Turner la româncuțele anonime care păreau să cânte dintr-un butoi plin cu apă și băgat adânc în beci, diferența era și comică, și dramatică. Coarda mea patriotică a fost serios zdruncinată, pe drumul de la București la Durău și retur. Ce fel de soliști avem noi, măi Iulian, în țărișoara asta
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2193_a_3518]
-
și a cumpărat un magazin mai mare în vestul Philadelphiei, într-un cartier mai drăguț. El și mama au fost foarte pricepuți la făcut afaceri cu alimente. Ea făcea salată de cartofi, salată de varză, iar tata punea murături în butoaie. Vindea heringi vrac. Erau oameni de afaceri, care încercau să vândă tot ceea ce voiau oamenii. Aveam vecini irlandezi, germani și italieni. Îmi amintesc că unii irlandezi îi spuneau tatei: „Ia să vedem, aveți marfă nemțească, de exemplu fi cârnați afumați
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2130_a_3455]
-
exercițiilor cu partener; 13. echilibru pe suprafețe alunecoase (parchet, gheață) 14. echilibru pe suprafețe mobile (suspendarea unui capăt al băncii pe o frânghie, așezarea unei bănci întoarse pe bastoane, deplasare pe mingi medicinale aflate în serie, deplasare pe un cilindru, butoi, țeavă groasă, stând în picioare pe un cărucior sau sanie trasă de un alt elev, planșă pe apă, etc.) 15. deplasare pe accesorii care modifică echilibrul corporal (picioroange, patine cu rotile și de gheață, schi, bicicletă, etc) b) Însușirea exercițiilor
BAZELE TEORETICE ŞI METODICE ALE GIMNASTICII by Tatiana DOBRESCU, Eleonora CONSTANTINESCU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/421_a_928]
-
de câțiva ani în patima alcoolului și nu mai reușea să se redreseze. Se însurase și divorțase. Locuia tot împreună cu mama lui, o matahală cu pielea roză, cu ochii verzui, pierduți între pernuțe de carne, rotundă la pântece ca un butoi, cu părul lung, castaniu, împletit într-o coadă ce ajungea până la fundul de proporții monstruoase. Ședea toată ziua la bucătărie, plutea prin aburul dens de ciorbă, de varză, de orez, de fasole, era dulce la vorbă, avea un glas ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
o idee, reveneai acasă, dezumflat, cu o alta. Într-o zi Carmina îl reîntâlni pe profesorul de sport. Nu era beat dar fusese, după cum spunea, la o partidă de tenis și transpirația îi mirosea intens, a acru, a doagă de butoi, porii feței, măriți, luceau de grăsime, dincolo de aparenta sprinteneală, purta cu sine o expresie de om suferind; poate nu băuse nimic în ziua aceea, îi lipsea tonicul existenței, elixirul vieții. Își ștergea mereu mâinile transpirate, părea încurcat, părul transpirat îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
mare noutate pentru el. În comportament, sărea de la o extremă la alta. Uneori, chiar și față de mine, era extrem de drăguț, iar alteori cumplit de malițios. Putea fi la fel de bine foarte manierat sau foarte necioplit, debordam de optimism sau cădea în butoiul cu melancolie de nu-l mai recunoștea nimeni. Eu îi depistasem de la bun început toate calitățile și defectele și eram mirat că nu săreau în ochi și altora. Individul trăia în propriul lui iad, unul cu totul special. Eu am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
că ținea foarte mult la tine și făcea tot posibilul să-i cunoști doar părțile bune. Cu mine nu se purta așa, își dădea arama pe față și era cumplit de capricios... ba trăncănea, ba cădea, în următoarele secunde, în butoiul cu melancolie. Așa a fost de mic copil. A încercat el să se schimbe, dar... Naoko își schimb\ poziția pe canapea. — A încercat din răsputeri, dar n-a reușit și asta îl înfuria și-l întrista și mai mult. Avea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
Anton. — Răzbunare. Pur și simplu. Acum barul e al amicului său - Willy Fischl, Îl știi. Bănuiesc că toate sunt la fel ca atunci când măscăriciul ăla de tată al lui Fischl a Încercat să se liniștească luptându-se cu cepurile de la butoaiele de bere. Anton a recunoscut că orașul nostru nu era cea mai cultivată capitală din lume. Dar studiile sale cinematografice despre „fete zburdalnice“, educate de țărani francezi veseli, se bucurau de succes În rândul celor nobili și educați. În ultima
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
un moment În care căzuse la pat cu febră mare. Era prin toamna trecută. Zăcuse În pat trei zile Întregi, fără să fie În stare să se miște, tremurând și În același timp transpirând de parcă Întregul său trup devenise un butoi prin găurile căruia apa se scurgea fără-ncetare. Armanoush stătuse tot timpul la căpătâiul lui, punându-i prosoape muiate În oțet rece pe frunte și frecându-i pieptul cu cuburi de gheață. Apoi, la sfârșitul celei de-a treia zile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
Își spuse el, vom Începe coborârea“. Apoi adormi. ÎN ADÂNCURI COBORÂREA În lumina dimineții, submarinul Charon V se legăna la suprafața apei, susținut de o platformă-ponton. De culoare galben-strălucitor, arăta ca o cădiță pentru copii, așezată pe o punte din butoaie de motorină. O barcă pneumatică Zodiac Îl transportă pe Norman, care se urcă pe platformă și strânse mâna Întinsă de pilot. Acesta nu părea să aibă mai mult de optsprezece ani, arătând mai tânăr chiar decât fiul său, Tim. — Sunteți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
cu gingiile lui. Și mai mult. Mi s-a jurat pân-a obosit, pă ghijulețu care ne supărase potop cântând Sole mio, că dă data aia n-avea să-mi deie de lucru, ca nainte, fără alte roade decât un butoi dă blocnotese Coloso consumate. Formalitățile iera să le negociem di granda: un contract cu letere dân bani, care ție ți-l scot Împapionat pă nas și p-ormă pui semnătura care, când ieși la aer, porți lanț la gât și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
cel puțin pe acest mal al lagunei Stigia. Câteva luni după aceea, Parcele l-au doborât În quinta lui din Maschwitz. Ni se spune că, respingând orice act care ar fi necesitat o minimă opțiune, Gomensoro a amalgamat Într-un butoi numele colaboratorilor și, la tombola aia, de câștigat am câștigat eu. Mi-a revenit o avere a cărei valoare depășea cele mai strălucite vise arghirofile, doar cu obligația să public cât mai repede antologia completă. Am acceptat, cum e de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
era un motiv de îngrijorare profundă în Vladia, cum de totul se învechea, se strica, devenea de nefolosit peste noapte, încît oamenilor le era silă să se mai atingă de teascuri, de budane, de împletiturile de nuiele, de cercurile de butoi proaspăt aduse de la Comana și după nici două săptămîni arătau ruginite și mîncate pînă la miezul lor!, o pornea înviorat de gîndul că poate o să-l convingă pe Hariton să-i deschidă vinoteca, nu era Popianu bețiv, dar curios era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
în Vladia ar fi existat o neregulă, un lucru nelămurit. Că Leonard Bîlbîie se interesa cîteodată mai mult de prinț decît de afacerile cu vinul, mai mult de ce spunea și mai ales ce gîndea Pangratty decît de expedierea harabalelor cu butoaie uriașe către stația de cale ferată din Comana, de asta și-a dat seama destul de curînd. Nu l-a ispitit, nu l-a bătut la cap, n-a făcut nici o aluzie la acest interes al lui și se simțea liniștit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
Și el auzise, o vreme chiar i se păruse că apariția în somnul său a guvernantei se datora acestui fapt, auzise că în jurul prințului totul începe să freamăte, se trezește, furnică, dă colț. Pînă și vinul începea să fiarbă în butoaie la cele mai neașteptate intervale. Din cauza asta Hariton se dădea de duhul morții să-l împiedice pe Șerban Pangratty să viziteze prea des Crama și cînd n-avea ce face îl ducea numai în hrubele unde se păstra vinul vechi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
face îl ducea numai în hrubele unde se păstra vinul vechi de cîțiva ani, amorțit de-a binelea. Nici atunci nu reușea să stăpînească totul, i s-a întîmplat ca după vizita prințului, la două-trei zile să sară cepul vreunui butoi ori, și mai rău, să plesnească cercurile ori să crape o doagă. Accidente de acest fel mai fuseseră, nimeni nu putea spune că ele se datorau cu totul prezenței lui Pangratty, dar era un făcut, după ce trecea el pe acolo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
făcut tot mai puțin și Crama lui Hariton în al patrulea an de la plecarea prințului nici măcar n-a mai fost întrebată de firma Mott de cantitatea disponibilă pentru a fi transportată la București. Așa că vinul a rămas să doarmă în butoaiele uriașe, într-un cot al unei galerii. A urmat anul celălalt, Hariton a găsit și pentru vinul nou tot niște butoaie vechi, în alt capăt al pivniței și era foarte liniștit, zece ani la rînd putea să bage tot vinul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
de firma Mott de cantitatea disponibilă pentru a fi transportată la București. Așa că vinul a rămas să doarmă în butoaiele uriașe, într-un cot al unei galerii. A urmat anul celălalt, Hariton a găsit și pentru vinul nou tot niște butoaie vechi, în alt capăt al pivniței și era foarte liniștit, zece ani la rînd putea să bage tot vinul în Cramă, loc era destul, numai că n-avea cine să-l cerceteze, să-l asculte, să-l pritocească și aproape
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]