3,157 matches
-
mai înalt și mai legat decât fusese în corp fizic și eu m-am bucurat foarte, m-am repezit spre el și l-am invitat să dansăm, că nu mai dansaserăm demult împreună (trebuie să știți că tata era un dansator deosebit și el m-a învățat să dansez). Dar el a făcut un gest categoric de refuz cu mâna și mi-a replicat: Nu, de acum nu mai dansezi, că ai dansat deja prea mult! Vii cu mine și ai
Întâlniri cu Maica Domnului by Leocadia Georgeta Carp () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1227_a_2213]
-
însoțită de un bărbat între două vârste, gras și cu un început de chelie, care părea destul de vesel. După ce se servi masa începu dansul. Andrei și Livia ieșiră să danseze. Era un frumos vals. Radu, rămas singur la masă privi dansatorii. Angela și ea dansă cu acel bărbat, care părea destul de stângaci și cu mișcări greoaie. La un moment dat Angela își îndreptă ochii spre Radu și-i zâmbi. Ea observă în privirea lui o anumită umbră de tristețe, ce te
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
fi fost contesă, pe de-a întregul contesă, inepuizabil și îndelung pregătită să accepte o floare, un compliment sau o adâncă plecăciune din partea cavalerilor ce roiesc în jurul curților Europei. În gesturile ei, sugera, permanent, performanțe de dans baroc, aparținând unor dansatori versați, îmbrăcați în straiele vremii și atingeri de mâini descoperite, cu mișcări având imediat conotații extrem de senzuale. Ciocni, mulțumind cu un surâs și, deplasându-și capul pe spate, aruncă pe gâtlej jumătate din conținutul paharului. Nu-și drese vocea, cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
politețe exagerată. Își alegea până și cuvintele cu multă grijă, de parcă era femeie. În fundul sufletului ei, Tomoe îl disprețuia, dar asta nu a împiedicat-o să-i accepte invitația la dans, în câteva rânduri. Toată lumea știa că este un mare dansator. — Domnule Ōkuma, ești de viță nobilă... trebuie să știi... răspunde-mi la o întrebare. — Nobil? Ei, nu... Ce anume te frământă? Era ca o fată. — Mai trăiesc oare descendenți de-ai lui Napoleon? — Probabil. — Mă întreb cum își câștigă existența
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2300_a_3625]
-
Mă asculți? Se aude? Adu-ți aminte! Pe vremuri beam până cădeam lați. Mai ții minte? Îți aduci aminte de barul din Aoyama cu păstrăvi ce Înotau În acvariu sau de restaurantul taiwanez din Shibuya unde se aduna trupa de dansatori cu capetele rase, sau de clubul karaoke din 2 Chome, unde veneau travestiți? Dimineața ne găsea beți pe amândoi, nu-i așa? Eram atât de făcuți praf Încât nici un simț nu mai era treaz, creierul și limba și oricare altă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1950_a_3275]
-
se fac liste, pentru a veni cât mai mulți - intră în obligațiile cetățenești - fiindcă un Carnaval nu poate exista fără privitori. Numărul lor trebuie să fie mai mare decât al celor care se produc, și aceștia destui: muzicanți, gimnaști, acrobați, dansatori, Regine ale frumuseții din treizeci de orașe, atleți și magicieni, ursari, călăreți și înghițitori de săbii, yoghini. Magistratul, al patrulea om în ierarhia aparentă a notabilităților Stațiunii, după Primar, Șeful Gărzilor Reunite și Comandantul Garnizoanei, vrea să arate că, în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2239_a_3564]
-
înrădăcinată. Ea era asociată prea strâns cu fiecare celulă a corpului său. Imposibil? Aceasta însemna că trebuia să accepte fără condiții sentința morții proferată de către Zeul său. Și nu putea. Își petrecuse toată viața într-un echilibru precar ca un dansator pe sârmă - dar, în chip de balansier, se folosea de cuvinte. Și aceste cuvinte se găseau în conflict cu evidența. Ca și cum omul de pe sârmă își pierdea deodată balansierul. Se clătină. Teroarea crescândă genera nenumărați stimuli, periculoși, strâns asociați. Gesticulând violent
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
scosese pantofii și dansa ținându-i în mână. Tălpile i se arcuiau, degele îndrăcite apăsau pardoseala ca pe niște struguri din care iese mustul. Muzica era sub picioarele ei. Fii atentă, am spart un pahar. Și am fugit de pe ringul dansatorilor. Grădina, suspendată pe o amplă terasă, era plină de plante exotice cu un aspect înfricoșător: unele, foarte înalte, aveau pe tulpină enorme excrescențe și un frunziș ascuțit și rigid, altele erau pline de ace culminând într-o inflorescență prăfuită. Luna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
asta mă interesează. LA ORELE ȘAPTESPREZECE, PE CÂND IEȘEA PENTRU NOI VIZITE, DOCTORUL SE ÎNCRUCIȘEAZĂ PE SCARĂ CU UN OM ÎNCĂ TÂNĂR, CU STATURA GREOAIE, CU CHIPUL MASIV ȘI BRĂZDAT, TĂIAT DE SPRÂNCENE GROASE. ÎI MAI ÎNTÂLNISE DE CÂTEVA ORI LA DANSATORII SPANIOLI CARE LOCUIAU LA ULTIMUL ETAJ AL IMOBILULUI. JEAN TARROU FUMA CU POFTĂ O ȚIGARĂ, CONTEMPLÂND ULTIMELE CONVULSII ALE UNUI ȘOBOLAN CARE MUREA PE O TREAPTĂ LA PICIOARELE SALE. EL RIDICĂ ASUPRA DOCTORULUI PRIVIREA LINIȘTITĂ ȘI PUȚIN STĂRUITOARE A OCHILOR
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
pe plajă, înotând mult și cu vădită plăcere. Cumsecade, mereu cu zâmbetul pe buze, părea să fie un iubitor al tuturor plăcerilor normale, fără să fie sclavul lor. De fapt, singurul obicei care i se cunoștea era frecventarea asiduă a dansatorilor și muzicienilor spanioli, destul de numeroși în orașul nostru. Carnetele lui, în orice caz, constituie și ele un fel de cronică a acestei perioade grele. Dar este vorba de o cronică cu totul aparte, care pare să se supună unei idei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
strecoară printre oameni și animale, Înaintează pe sub bolțile de stuc printre grămezi de mirodenii. Cu fiecare pas, ulicioara devine tot mai Întunecoasă, mulțimea pare să se miște molcom, să vorbească În șoaptă, neguțătorii și mușteriii sunt niște actori mascați, niște dansatori somnambuli. Omar merge pe orbecăite, când la stânga, când la dreapta, se teme să nu cadă sau să nu-și piardă cunoștința. Pe neașteptate, dă peste o piațetă scăldată În lumină, adevărată poiană În junglă. Soarele viu Îl biciuiește; Își revine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
vodca sau vinul, dar n-am remarcat nici o manifestare dizgrațioasă, cei mai amețiți mulțumindu-se să-i acompanieze În surdină pe muzicienii angajați de stăpânul casei, un cântăreț din tar, un virtuoz al zarb-ului, un flautist. Mai târziu au venit dansatorii, În majoritate băieți tineri. În cursul recepției nu se arătă nici o femeie. Cina n-a fost servită decât către miezul nopții. Pe tot parcursul serii, oaspeții s-au mărginit la fistic, migdale, semințe sărate și zaharicale, iar masa n-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
român, Lionel Frunza. — Îl știu, i-am făcut verificările pentru naturalizare: luni o să primească cetățenia. S a integrat perfect, nimeni nu l-a auzit vorbind românește. Și când înjură, înjură în franceză. Complet atipic. La noi în fișe figurează ca Dansatorul din Nantes. — De ce? — Prea vrei să știi multe. Când îmi spui sursa ta, îți spun și eu sursa poreclei. — Am o veste proastă: n-o să mai apuce să fie francez pentru c-o să moară. Duminică, 13 mai. — Până atunci, mai
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
trebui să fie naturalizat luni, 14 mai. Dacă scapă, evident. Lui Lionel nu-i vine să creadă ce-i aud urechile. Se ține de biroul secretarei ca să nu cadă. Gérard continuă: — Imigrantul român, bine cunoscut în orașul nostru sub porecla Dansatorul din Nantes - Lionel cade, dar se ridică imediat, ca să nu fie surprins de secretară -, este orfan, a cunoscut umilințe cumplite la el în țară - Lionel mai cade o dată, dar se ridică la fel de repede - și a venit în Franța, țara drepturilor
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
și ca Lionel Frunza - (cântă) A ruginit frunza din vii și rândunelele-au plecat -, scuzați-mi acest scurt intermezzo liric, dar sunt realmente emoționat, unde-am rămas? A, da, conaționalul nostru, cunoscut, din câte am reușit să aflăm, și ca Dansatorul din Nantes - de ce? nu știm, dar vom afla în timp util -, deci băiatul ăsta urmează să moară. Dar până să ajungem la el, vă vom spune povestea de la începutul ei. Precizez, dacă mai era nevoie, că suntem singura televiziune din
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
pe spate. Dacă nu l-aș fi văzut dansând, nu știu dacă m-aș fi uitat la el, era cam pricăjit. Mai avea și ochelari, ce mai, moartea pasiunii! Dar când dansa, era Fred Astaire, nu alta. Îl știți, nu? Dansatorul de step din filmele americane. În Franța aveați Telecinemateca? Noi aveam. Lionel e emoționat până la Dumnezeu: ce emisiuni știu să facă francezii ăștia! Zău dacă nu merită să devii cetățean francez numai pentru atât! S-o descopere ei pe Jana
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
singur. Altfel, tot ce s-a spus despre noi - femeile neconsolate din Nantes - e în mare parte adevărat: l-am dorit pe Lionel și unele dintre noi chiar am avut parte de el. A fost un amant înnăscut. Și un dansator fără pereche. Cu excepția primei duminici din fiecare lună, când se împerechea. Pardon: când își găsea perechea. Ce-o să fie lumea asta fără Lionel? Nici nu vreau să mă gândesc. Părerea generalului din Nantes (numele e secret militar) Nu mă pot
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
Arte ( Văduva Rosega), construită nostim, cu pă pușele agreabile și gaguri bine gîndite. În fine, Înafara concursului (deoarece era realizată de către Behrouz Gharibpour, președintele juriului) opera Rostab și Sohrab, creație monumentală, cu multe păpuși care erau conduse scenic precum cîntăreții , dansatorii și figuranții Într-un spectacol clasic de operă. Ceea ce au realizat iranienii a stîrnit admirația tuturor participanților la concurs : era o muncă grea, o orchestrare impecabilă a grupurilor de personaje, o mînuire de excepție (chiar dacă, pentru gustul meu, montarea avea
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
demult, cu un gest larg al mâinii întinse spre ea. - Vă rog... Ca vrăjită, se urni spre el, așa goală cum era. O înlănțui, rotindu-o ușor. Aznavour tocmai începuse să îngâne Boema lui. Se mlădia după pașii lui. Un dansator perfect, inventând parcă mișcările după dusul cuvintelor, descoperindu-le sensurile ascunse. Făcându-le să se nască atunci pline de arome de timp vechi, încărcate de aburul greu al nostalgiilor și amintirilor nenăscute încă. Cuvinte tăinuite până atunci în cine știe ce cotloane
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
sè intrèm, Plutim fèrè grabè pe parchetul lustruit că o oglindè de parcè am pèși pe suprafața lucioasè a unui lac întunecat, de undeva, inaudibil, rèsunè muzică unui vals, Matei nu prevèzuse acest tur al Muzeului, se simte ca un dansator începètor cèruia partenera îi aratè pașii de dans, se încurcè mereu, dar, ambițios, continuè sè exerseze, Acum ar fi trebuit sè vadè ce are Internetul și sè-i creeze, eventual, un cont e-mail, pe hotmail sau în yahoo, fècându-i demonstrații, explicându
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
trecut, când se apropia cumpăna dintre ani și Alfonso a dansat pentru ultima oară dupa melodia „Rasputin”, la Sankt Petersburg, mica păpușă matrioșka a eliberat ultimul diavol. Dar fiind închis atâta timp, s-a anemiat și a murit înainte ca dansatorul să părăsească scena. A doua zi, într-o joi, ziarele anunțau trecerea în neființă a cântărețului, fără să se știe cauza... Mă privesc în oglindă ca într-un tablou din tinerețe și-mi văd doar inima (chipul, între umbrele ramei
Reflecţii by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91646_a_93227]
-
apa asfaltului către casă. Se mai împotmoleau în toamnă poeții ieșiți din pagini, mirați că lumea e mai frumoasă decât scrierile lor. Un actor bătrân de la teatrul din oraș era purtat pe brațe de zecile de personaje, femei, bărbați, lei dansatori, plase de circ, leagăne pentru copii, trambuline. Cele jucate. În urma lor, placente uriașe cu ființe nesigure se rostogoleau, așteptându-și întruparea pe scenă. Era un du-te-vino muzical, pentru că fiecare trecere a fiecărei ființe, a clipei care nu se împlinește, a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
el, îl ascultă toți. Nu știu cum face, că îi farmecă. Ăsta e cuvântul: „far-me-că”. — Are pasiunea lui Joaquin Cortes în dansul de flamenco, mori și învii cu el, punctează doct Laszlo. — Păi... acuma zi-ne cine e ăla. — Cel mai mare dansator al momentului, născut în Cordoba, dintr-o familie de țigani, solist al Baletului Național Spaniol, să știți, fetelor, că e, probabil, cel mai frumos bărbat în viață, mare-mare dansator, îi face costumele Jean-Paul Gaultier, are băiatul un corp... sabie, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
Laszlo. — Păi... acuma zi-ne cine e ăla. — Cel mai mare dansator al momentului, născut în Cordoba, dintr-o familie de țigani, solist al Baletului Național Spaniol, să știți, fetelor, că e, probabil, cel mai frumos bărbat în viață, mare-mare dansator, îi face costumele Jean-Paul Gaultier, are băiatul un corp... sabie, nu alta. — Maestre, eu o să-ți tai limba, cânți prea frumos!!!, se alintă Căpșuna, știe că are succes la bărbatul cu ochi albaștri și nasul mare. — Nu poți asta, numai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
care i l-am luat. (Inițial aveam de gând să i-l arunc pe scenă la final, dar sunt trandafiri, și mi-a fost să nu-i agăț cumva colanții.) Pornesc pe coridoarele Întunecate, În timp ce muzica răsună dinspre boxe și dansatorii trec pe lângă mine În costume strălucitoare. Un bărbat cu pene albastre În păr Își lipește piciorul În sus pe perete, În timp ce vorbește cu cineva din cabină. — Așa că i-am atras atenția idiotului de procuror că precedentul stabilit În 1983 În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]