6,297 matches
-
Cum spunea Brzezinski, niciodată SUA nu au fost așa de puternice, dar niciodată prestigiul lor politic nu a fost așa de scăzut. Cum putem explica acest paradox? Este vorba despre o perioadă trecătoare din evoluția acestui stat sau este un declin instalat, care, mai devreme sau mai târziu, va reconfigura puterea acestui stat? Important pentru tema de față este raportul dintre efortul consacrat de fiecare putere propriei dezvoltări și domeniului său militar. Puterea militară este, dacă discutăm din punct de vedere
by Paul Dobrescu [Corola-publishinghouse/Science/1096_a_2604]
-
proteja slăbiciunea economică și pentru a-și consolida capacitatea de intervenție, cea care măsoară puterea propriu-zisă. Ceea ce, în final, nu duce decât la diminuarea ritmului de creștere economică. Dacă dezechilibrul în gestionarea resurselor se menține, atunci acest lucru antrenează un declin, poate chiar o prăbușire. Este, de pildă, situația pe care a cunoscut-o URSS, despre care Paul Kennedy spunea: "În vreme ce liderii de partid clamează adesea că țara nu va mai accepta niciodată o poziție de inferioritate militară și îndeamnă frecvent
by Paul Dobrescu [Corola-publishinghouse/Science/1096_a_2604]
-
Time, George M. Taber, "în ciuda imperfecțiunilor evidente și a reformelor necesare, capitalismul se bazează pe forța cea mai creativă și mai dinamică a oricărei civilizații puterea individului liber și ambițios"142. În ultima vreme se vorbește tot mai insistent despre declinul sau chiar despre prăbușirea "visului american" unul din cele mai triste lucruri pe care le-ar putea aduce criza. "Visul american"143 este formula care condensează contribuția americană la dezvoltarea societății capitaliste. În orice caz, este formula care a sporit
by Paul Dobrescu [Corola-publishinghouse/Science/1096_a_2604]
-
ieșită din comun asupra acestui obiectiv, iar când a trecut la edificarea economiei de piață a făcut-o cu aceeași determinare. Astăzi știm că prăbușirea țării s-a petrecut în secolul al XIX-lea, dar un moment de referință al declinului îl reprezintă decizia luată atunci, la mijlocul secolului al XV-lea. Toată istoria modernă a omenirii învederează că națiunile maritime sunt mai deschise, mai liberale, mai prospere, pentru că apelează la comerț, care te obligă să fii mobil și receptiv. De aceea
by Paul Dobrescu [Corola-publishinghouse/Science/1096_a_2604]
-
interesant de care se ocupă mulți specialiști. Densitatea geopolitică a Rusiei în acele spații imense este foarte scăzută și ea este exprimată, în primul rând, de către densitatea demografică. Fenomen care nu va fi ușor de controlat, întrucât Rusia cunoaște un declin demografic. Ne vom referi mai pe larg la această mișcare a populației în capitolul consacrat demografiei. Chinezii care plecau cu decenii sau secole în urmă spre țările din sud-estul Asiei o făceau, neîndoielnic, din disperare, fiind în căutarea unei speranțe
by Paul Dobrescu [Corola-publishinghouse/Science/1096_a_2604]
-
masiv de dezvoltare a Chinei dacă nu vom avea o imagine clară asupra începuturilor sale, asociate limpede cu plenara Comitetului Central al Partidului din decembrie 1978. Cum s-a întâmplat că într-o perioadă în care socialismul real intrase în declin, proces care se va accentua în anii scurși până la prăbușirea sa, economia chineză a inaugurat un proces de expansiune impresionantă? Cum se explică aceste evoluții divergente? După opinia noastră, totul este legat de acel an crucial pentru socialismul real, 1968
by Paul Dobrescu [Corola-publishinghouse/Science/1096_a_2604]
-
parte a anilor '80 s-a investit mai mult decât în primii cinci ani de reformă. Au venit apoi evenimentele din Piața Tienanmen și perioada tulbure care a urmat. Concomitent, și pe plan internațional investițiile străine au consemnat un anumit declin. Anul 1992 este un moment de răscruce. În acel an, investițiile străine au urcat dintr-odată la 10 miliarde de dolari, pentru ca în anul următor să atingă suma de 30 de miliarde. Astfel, China a devenit țara în curs de
by Paul Dobrescu [Corola-publishinghouse/Science/1096_a_2604]
-
China ar fi avut o atitudine asemănătoare poate nu atât de angajată, dar similară. China nu este interesată doar în menținerea cursului dolarului, ci și a poziției SUA. Sau, pentru a fi mai nuanțați, nu ar fi interesată într-un declin vizibil al superputerii de peste Ocean. China are pașii bine calculați. Cum am mai spus, ea nu este de acord cu ordinea internațională existentă în momentul de față, dar este conștientă că în cadrul acestei ordini a devenit superputere economică. Și nu
by Paul Dobrescu [Corola-publishinghouse/Science/1096_a_2604]
-
a îmbogățit rapid, s-a epuizat. În primul rând, creșterea accelerată, în general, neglijează costul resurselor, impactul negativ asupra mediului și sănătatea muncitorilor. În al doilea rând, acest model depinde exclusiv de cererea internațională. Guangdong trebuie să mulțumească crizei financiare. Declinul economic a prilejuit consensul în ceea ce privește transformarea modelului nostru de dezvoltare. Nu suntem interesați în simple ajustări; după criza financiară, dorim un nou Guangdong, nu o expansiune a celui vechi."282 Evident, ambele puncte de vedere aveau partea lor de adevăr
by Paul Dobrescu [Corola-publishinghouse/Science/1096_a_2604]
-
ale lumii. Daniel Yergin sublinia că, potrivit actualelor estimări, numărul de țări care urmează să asigure grosul aprovizionării după 2010 scade comparativ cu cel de astăzi, ceea ce accentuează preocupările în domeniul securității. În alți termeni, bazinele existente pot cunoaște un declin al producției. Prin contrast, regiunea caspică se numără printre puținele zone de producție petrolieră capabile să sporească în mod semnificativ volumul livrărilor în anii următori și, astfel, să devină un centru major de alimentare a cererii în acest domeniu. Evaluările
by Paul Dobrescu [Corola-publishinghouse/Science/1096_a_2604]
-
și în cel Pacific. Într-o perioadă de criză, efortul financiar presupus de construirea/modernizarea unei flote de protecție este și mai greu de susținut. De aceea, în ceea ce privește flota americană din Oceanul Indian, așa cum observa Kaplan, strategia este cea a unui declin discret, mizându-se pe rivalitatea pe cale de apariție între flota chineză și cea indiană și pe capacitatea ei de a "arbitra", pentru a menține, astfel, cel puțin pentru o perioadă, poziția dominantă americană. Dezvoltarea și modernizarea flotelor este o condiție
by Paul Dobrescu [Corola-publishinghouse/Science/1096_a_2604]
-
doar despre șansele la o anumită poziție în ierarhia lumii; dezechilibrul demografic durabil declanșează procese migratorii, durabile și ele, dinspre lumea care consemnează niveluri înalte de creștere demografică spre cea unde evoluția populației a intrat sau tinde să intre în declin. Ceea ce, mai devreme sau mai târziu, va conduce la expansiuni demografice semnificative: mai întâi la o elasticizare a granițelor, apoi la instalarea din ce în ce mai semnificativă a populației imigrante pe noile teritorii, la creșterea ponderii sale datorită ratei înalte a nașterilor, apoi
by Paul Dobrescu [Corola-publishinghouse/Science/1096_a_2604]
-
binom strategic cu cele dezvoltate, fiecare având nevoie de celălalt, tot așa stau lucrurile și în domeniul demografic. Țările cu o rată a fertilității scăzută iar Europa are cea mai scăzută rată a nașterilor din lume -, cele care consemnează un declin demografic, sunt primele interesate să atragă imigranți, pentru a face față nevoii în expansiune de forță de muncă și a-și menține ritmurile de creștere economică. De partea cealaltă a Mediteranei sunt țări aflate în plină expansiune demografică, state care
by Paul Dobrescu [Corola-publishinghouse/Science/1096_a_2604]
-
în medie, fiecare familie are 2,1 copii, populația țării respective se va menține la același nivel. Orice scădere sub acest nivel conduce automat la o restrângere a populației respective. Istoria ne spune că, atunci când populația unei țări cunoaște un declin semnificativ pe o perioadă mai îndelungată, cultura respectivei țări urmează același traseu. Să mai menționăm că, atunci când rata fertilității scade la 1,9, capacitatea de revenire este problematică; dacă această rată ajunge la 1,3, revenirea este imposibilă. De ce ? Ar
by Paul Dobrescu [Corola-publishinghouse/Science/1096_a_2604]
-
copii. Este o tendință pe care au cunoscut-o și țările din estul Asiei, acum mai bine de 20 de ani, când a început să se instaleze modelul familiei cu puțini copii. Că evoluțiile demografice pe continentul african sunt în declin (în declin raportat la nivelurile anterioare) este evidențiat de statistică. În 1990, fertilitatea la nivelul continentului în ansamblu era de peste 6 copii pe familie, comparativ cu doi copii în țările din estul Asiei. Până în 2030, potrivit estimărilor ONU, rata fertilității
by Paul Dobrescu [Corola-publishinghouse/Science/1096_a_2604]
-
o tendință pe care au cunoscut-o și țările din estul Asiei, acum mai bine de 20 de ani, când a început să se instaleze modelul familiei cu puțini copii. Că evoluțiile demografice pe continentul african sunt în declin (în declin raportat la nivelurile anterioare) este evidențiat de statistică. În 1990, fertilitatea la nivelul continentului în ansamblu era de peste 6 copii pe familie, comparativ cu doi copii în țările din estul Asiei. Până în 2030, potrivit estimărilor ONU, rata fertilității în țările
by Paul Dobrescu [Corola-publishinghouse/Science/1096_a_2604]
-
aceste regiuni beneficia de tot felul de sporuri și avantaje menite tocmai să o stabilizeze într-o zonă mai puțin prielnică traiului. Acum, aceste avantaje, care contau, au fost anulate. Depărtarea de centrul Rusiei, faptul nu mai puțin important că declinul economic al țării din deceniul trecut a făcut ca populația din aceste regiuni îndepărtate să se simtă și mai abandonată, toate acestea și altele au declanșat un proces de migrație către centrul Federației Ruse. Ceea ce accentuează problema numărul unu a
by Paul Dobrescu [Corola-publishinghouse/Science/1096_a_2604]
-
apoi, cel privitor la "coloși", "uriași". James E. Cartwright vorbește de două "megatendințe" care, probabil, vor modela cursul următorilor 50 de ani: schimbările demografice și progresul tehnologiei moderne. Deși rata de creștere a populației în anumite regiuni va intra în declin, populația în ansamblu va continua să crească. Ea număra mai puțin de 3 miliarde în 1957, este de aproape 7 miliarde astăzi, iar în 2058 va avea 9-10 miliarde. Zona de creștere demografică predilectă va fi "arcul de instabilitate" (America de Sud
by Paul Dobrescu [Corola-publishinghouse/Science/1096_a_2604]
-
procente pe an, în medie (repetăm, evaluarea este făcută înainte de criză). Să comparăm acest lucru cu 3,1 procente pe an, în medie, de-a lungul ultimului sfert de secol. Cuplarea celor doi factori conduce la inaugurarea unei perioade de declin lent al puterii economice a SUA. De altfel, ca și a lumii vestice. Se ridică întrebarea: atunci cum economiile în curs de dezvoltare au înregistrat ritmuri de creștere mai înalte? Pentru că au o populație numeroasă. Pentru că au importat tehnologii de
by Paul Dobrescu [Corola-publishinghouse/Science/1096_a_2604]
-
acesta este. El constituie principalul atu al Occidentului. Marea problemă a statelor dezvoltate acum este cum să conserve diferența în domeniul inovației. Dacă acest lucru nu se va întâmpla, atunci pur și simplu nu mai putem vorbi doar de un declin lent. A doua precizare este următoarea: criza nu a sancționat modelul, ci excesul orientării din ultimii ani, procesul de dereglementare, însoțit de subevaluarea rolului statului. Se știe puțin în legătură cu faptul că dereglementarea de care vorbim este un proces ciclic. Reglementarea
by Paul Dobrescu [Corola-publishinghouse/Science/1096_a_2604]
-
poziționare față de modelul capitalist existent, cu diferitele sale variante. Existența unui nou model înseamnă implicit negarea celui existent. De pildă, Joshua Cooper Ramo a vorbit în 2004 despre modelul "Beijing Consensus", aflat în ascensiune, comparativ cu "Washington Consensus", aflat în declin.395 China preferă ca în prim-plan să apară rezultatele, iar problema modelului să fie doar presupusă, implicată strategie care a dat roade. La nivel mental cel puțin, apar adevărate ierarhii de prestigiu, pornind de la felul cum s-a făcut
by Paul Dobrescu [Corola-publishinghouse/Science/1096_a_2604]
-
A Last Resort Against Global Warming?", Foreign Affairs, March/April 2009. Wadhwa, Vivek, "Many Reasons to Return", New York Times, January 18, 2010. ***, "Waking from Its Sleep: A Special Report on the Arab World", The Economist, July 25-31, 2009. Wallerstein, Immanuel, Declinul puterii americane: Statele Unite într-o lume haotică, Incitatus, București, 2005. Wei-Wei, Zhang, "Eight Ideas Behind China's Success", New York Times, September 30, 2009. Wessel, David, In Fed We Trust: Ben Bernanke's War on the Great Panic, Crown Business, 2009
by Paul Dobrescu [Corola-publishinghouse/Science/1096_a_2604]
-
Development, Palgrave, London, 2001, p. 33. 31 Samuel P. Huntington, Cine suntem? Provocările la adresa identității naționale americane, Antet, București, 2004, p. 183. 32 Idem. 33 "The Chance for a New World Order", New York Times, January 12, 2009. 34 Immanuel Wallerstein, Declinul puterii americane: Statele Unite într-o lume haotică, Incitatus, București, 2005, p. 49. 35 Zbigniew Brzezinski, Brent Scowcroft, America and the World. Conversations on the Future of American Foreign Policy, Basic Books, New York, 2008, p. 13. 36 Ibidem, p. 24. 37
by Paul Dobrescu [Corola-publishinghouse/Science/1096_a_2604]
-
Indispensable National Role, Why It Must Be Protected, Public Affairs, 2010. 109 http://www.topuniversities.com/university-rankings/world-university-rankings/2009/results. 110 Paul Kennedy, The Rise and Fall of the Great Powers, Random House, New York, 1987, p. 228. 111 Immanuel Wallerstein, Declinul puterii americane: Statele Unite într-o lume haotică, Incitatus, București, 2005, p. 30. 112 Prima parte a secolului al XX-lea a fost marcată profund de cele două conflagrații mondiale. Pornind de la ideea că, de fapt, avem de-a face cu
by Paul Dobrescu [Corola-publishinghouse/Science/1096_a_2604]
-
data de 5 aprilie 2010, David Brooks prezintă rezultatele unui recent sondaj de opinie. Potrivit acestuia, 60% dintre americani consideră că țara lor se îndreaptă într-o direcție greșită. Tot atâția consideră că SUA se află într-un proces de declin pe termen lung (David Brooks, "Relax, We'll Be Fine", NYT, April 5, 2010). 133 Citat în Richard Cooper, "Economic, Social, and Environmental", Foreign Affairs, November/December 2009. 134 Paul Krugman, Conștiința unui liberal, Publica, București, 2010. 135 Walter Lippmann
by Paul Dobrescu [Corola-publishinghouse/Science/1096_a_2604]