5,033 matches
-
În Consiliul celor Zece, așa cum se cuvine familiei și numelui nostru. Ca să mă pregătească pentru această demnitate, mi-am Început ucenicia politică sub supravegherea lui. Am avut cei mai buni dascăli și am Învățat tot ce se cuvine unui nobil desăvârșit. Am Învățat limbi străine, retorică și filozofie, am Învățat să mânuiesc sulița și sabia și m-am desăvârșit În arta călăriei și a luptelor. Apoi a venit timpul politicii, și tatăl meu m-a luat la toate Întâlnirile lui, m-
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
în vacanțe, dar lucrurile au evoluat și nu mai aveau farmecul de altădată. Eu îi povesteam întâmplări din viața de internat, ea mă asculta și se întrista. Abandonase școala și se dedicase doar gospodăriei. Ce-i drept devenise o gospodină desăvârșită, încă de adolescență. Pe la 18 ani s-a căsătorit și s-a stabilit în comuna Dornești, unde și-au făcut o gospodărie demnă de invidiat. Ne-am întâlnit tot mai rar, eu continuându-mi obligațiile școlare. Mă bucur mult ori de câte ori
ÎNTÂMPLĂRI NEUITATE... DIN SATUL MEU, COSTIŞA by RĂDUŢA VASILOVSCHI-LAVRIC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1232_a_1872]
-
-i încânta pe enoriași la slujbele bisericești, unde profesa din tinerețe. Provine din Sucevița, iar doamna din Frătăuții Noi. Copiii: Aurel și Modest, au urmat Școala Normală de Învățători, de la Șendriceni, în frumoasele lor costume naționale. Mama fiind o gospodină desăvârșită le cosea niște cămăși cu "pui lați", domnești, cu bumbac negru, ca la intelectualii de vază. Aveau bundițe de postav cu aceleași motive aplicate, în ton cu cămașa. Ițarii țesuți în patru ițe, în ozoare, albi cum e borangicul. Erau
ÎNTÂMPLĂRI NEUITATE... DIN SATUL MEU, COSTIŞA by RĂDUŢA VASILOVSCHI-LAVRIC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1232_a_1872]
-
Laura). Motivația sa și a fiului său, Victor este numai muzica. "Nervii să și-i omoare alții cu afacerile". Celebrei soliste de folclor muzical din Moldova, Laura Lavric, cariera i-a fost și îi este marcată de o activitate concertistică desăvârșită, de participarea la nenumărate eveniment și emisiuni (Tezaur folcloric, O vedetă populară, Teo etc.). Cântecele sale încântătoare pentru români și nu numai, înregistrările efectuate dăinuie și azi. Titlurile câtorva creații muzicale al Laurei Lavric: Tare-mi place ca să joc; Joacă
ÎNTÂMPLĂRI NEUITATE... DIN SATUL MEU, COSTIŞA by RĂDUŢA VASILOVSCHI-LAVRIC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1232_a_1872]
-
poștal Ion Lavric Drumețind prin Țara de Sus, prin minunatele sate bucovinene, ajungem și poposim la Costișa, meleagul nostru drag. Aici, natura și omul și-au dat mâna, având creații rare, cu valoare nepieritoare, oferind ochiului priveliști de o încântare desăvârșită. Ele grăiesc, mai presus de toate, despre oamenii vrednici și talentați ai acestui sat, binecuvântat de Dumnezeu, care au înălțat trepte spre ziua de mâine, în statornica lor aspirație către o viață mai bună. Pe aceste pitorești și străvechi meleaguri
ÎNTÂMPLĂRI NEUITATE... DIN SATUL MEU, COSTIŞA by RĂDUŢA VASILOVSCHI-LAVRIC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1232_a_1872]
-
locuri și chipuri dragi. Pământul natal este leagănul copilăriei. Locul și oamenii unde am văzut întâi lumina zilei, Costișa, adesea mi-au umplut sufletul de farmecul unor frumuseți neasemuite. Ele, prin varietate și pitoresc, oferă ochiului priveliști de o încântare desăvârșită, din crestele dantelate ale obcinilor, până la valurile neastâmpărate ale Sucevei. Pitorescul fără egal al cadrului natural, constituie pentru mine chemare la respect și prețuire, la permanentă încântare. Coasta abruptă, valea largă cu pomi fructiferi, ulițele strâmte șerpuitoare, lăcașul sfânt sau
ÎNTÂMPLĂRI NEUITATE... DIN SATUL MEU, COSTIŞA by RĂDUŢA VASILOVSCHI-LAVRIC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1232_a_1872]
-
să o apăr. Manifestul guvernului către țară, difuzat în 11 februarie 1938, detalia afirmațiile din Proclamația regelui. Un obiectiv fundamental îl reprezenta curmarea luptelor de dezbinare și a tuturor acțiunilor de ură și de ațâțare între frați, asigurarea celei mai desăvârșite ordini, toți românii fiind îndemnați să răspundă la chemarea marelui rege, să se strângă în jurul guvernului său, pentru a-l sprijini și ajuta la îndeplinirea istoricei misiuni ce i s-a încredințat și să aibă un singur jurământ: către rege
COMUNITATEA EVREILOR DIN DOROHOI by LIDIA BAROI () [Corola-publishinghouse/Memoirs/659_a_1117]
-
Mai trebuia doar ca cineva „să facă această mănăstire să o săvârșască deplin.” - Imi place încăpățânarea ta în a crede că la mazilirea lui Miron Barnovschi voievod (1629) biserica Bârnova era în picioare, cum se spune,și că trebuia doar desăvârșită... - Să vorbim mai departe despre danii, mărite Spirit. - Am să-ți citesc scrisoarea din 24 aug. 1680 (7188) a doamnei Ecaterina, văduva răposatului Istratie Dabija voievod, care, pe lângă faptul că anunță însemnate danii către mănăstirea Bârnova mai spune: „Sfânta mănăstire
Ruga de seară by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91713_a_92842]
-
a trecut „culmile” aflate în direcția spre care privește pasărea? La această dată, ochii noștri percep eronat poziția vulturului, din cauza scoaterii monumentului din axul șoselei. Imaginează-ți, dragă prietene, că monumentul se găsește în locul inițial și atunci frumusețea operei este desăvârșită. Privește, te rog, imaginea pe care ți-o trmit și spune-mi părerea ta asupra presupunerilor mele. Sper ca scrisoarea mea să nu fie prea încărcată, pentru că mai am de spus câte ceva despre Schitul Bucium sau Prodrom, aflat peste drum
Iaşii dealurilor albastre by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1211_a_1919]
-
literare. Ortodoxia nu mi-a spus niciodată nimic important (Filocalia am citit-o în limpede franceză), deși am putut face lectura lui Serghei Bulgakov și a lui Berdiaev curând, înainte de a părăsi băncile liceului și niciodată nu le-am contestat desăvârșita spiritualitate. Cu toate că n-am socotit că am dreptate, mânăstirile ortodoxe românești n-am putut să le văd decât prin prisma lui Damian Stănoiu, în vreme ce janseniștii m-au făcut totdeauna să freamăt de admirație, iar pamfletul lui Jean Calvin împotriva moaștelor
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]
-
apogeul. De departe, de pe crestele colinelor domoale ale Iașului, se zăresc Mănăstirea Galata, ridicată de domnitorul Petru Șchiopul, considerată, cum se spune, un veritabil compendiu de artă religioasă, apoi Mănăstirea Cetățuia, înălțată pe vremea lui Duca Vodă, cu o suplețe desăvârșită ea conferă viziunea unui ansamblu structurat organic. Și, Doamne, cum putem părăsi platoul dominat de Palatul culturii, fără a ajunge la Mănăstirea Barnovschi, fondată de voievodul martir (despre care Ion Muscalu a scris un emoționant roman), apoi la Sfântul Sava
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1462_a_2760]
-
tocmai acum când cu toții urmăream atenți pasărea măiastră de pe cer. Și pictorul și profesorul naturalist erau încântați de ceea ce vedeau. Probabil vedeau mai mult decât îmi era mie îngăduit să observ, sesizau poate sublimul mișcării, al acelei expresii într-o desăvârșită armonie cu linia plutirii în aer, o revelare a frumuseții înseși. Pe fețele lor luminate doar pleoapele se mișcau, când lent pentru ca ochii mari să cuprindă întreaga arhitectură a zborului păsării, când repede, clipirile producându-se în ritmul zbaterilor de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1462_a_2760]
-
de exprimare care au străbătut timpul, mai mult, după Șt. Augustin Doinaș, "traducerea imaginară" este locul geometric de întâlnire cu peristasul cultural plecând de la modelul englez. Poetul nostru își mărturisește experiența unică prin "dialogul imaginar" cu iubirea, cu simțirea omenească desăvârșită, atingând clipa supremă a sonetului său. Dar câți mai gustă azi iubirea platoniciană cântată de Vasile Voiculescu? 93 Înclinația spre îndoială și interogație poate să anunțe un semn al cordialității cu filozofia și apoi certitudinea intrării în zona ei. Ajuns
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1462_a_2760]
-
amintim, în acest sens, două din afirmațiile orgolioase și pline de dramatism ale lui Van Gogh: "... știu ce vreau să introduc în opera mea și mă voi strădui să-mi ating scopul, chiar dacă ar fi să mor, fiindcă am o desăvârșită încredere în artă"; "...vreau cu tot dinadinsul să merg înainte, să fiu eu însumi. De aceea mă încăpățânez și am ajuns să nu mă sinchisesc de ceea ce se spune despre mine și despre opera mea". Fiți atenți: pictorul care, pe parcursul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1462_a_2760]
-
un spirit față de care se afla la antipod : un „agnostic” ireductibil, ireligios și antimistic, pozitivist și evoluționist (dar luându-l în derâdere pe Darwin) ; pe de altă parte însă, ce e drept (și asta contează), un spirit de cea mai desăvârșită libertate, la culme de original, cu un umor tipic englezesc și de o ironie corosivă, iar la urma urmei, totuși, funciarmente creștin în morală. Mă gândeam că ar fi fost mai normal ca Ralea să-l guste pe Samuel Butler
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
apoi se comprimă în altă obsesie, decurgând din prima, dar mai directă, mai umană, aș îndrăzni să zic ; mai concretă, anume obsesia morții, ce își află apoteoza în Regele moare, piesă în care autorul a transpus de fapt, în chip desăvârșit, sub specia teatrului, acel Jurnal, august 1932, din Nu. E de remarcat că, fără să dispară, comicul propriu-zis începe să se retragă, dar rămâne grotescul și rămâne, dominant în Regele moare, carnavalul. Regele Bérenger e un rege de carnaval. Regii
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
e singura legătură a umanului cu divinul, alta nu există. Misticul sufit Ibn’ Arabi spunea că „Dumnezeu nu poate fi contemplat în afara unei ființe concrete și e văzut mai bine în ființa umană decât în oricare alta, și cel mai desăvârșit în femeie”. În cartea lui Paul Evdokimov, La sacrement de l’amour (Desclée de Brouwer, Paris), se află reprodusă imediat după pagina de gardă o icoană novgorodiană din secolul XV, minunată, reprezentând întâlnirea Sfinților Ioachim și Ana, părinții Fecioarei, în fața
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
artist cu adevărat mare, ca artist genial, să păstreze haloul poeziei eventual cu prețul unei perfecțiuni ce s-ar fi dovedit sterilă. Pe de altă parte, e tot atât de adevărat că se găsesc în postume foarte multe versuri din capul locului desăvârșite și unele fulgurații Alexandru Paleologu 130 extraordinare, dintre care pe cele mai multe poetul le-a utilizat în antume, fără ca prin aceasta să „inutilizeze”, cum spunea Ibrăileanu, textele prime de unde le-a extras, de pildă Sarmis și Gemenii, pure splendori, din care
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
Câteva texte gnostice vorbesc pe larg despre Maria Magdalena, prezentându-ne-o ca un discipol aparte. De pildă, În Pistis Sophia se spune: „Isus, milostivul, răspunse și-i zise Mariei [Magdalena]: Preafericită Maria, tu, cea pe care te voi face desăvârșită [inițiindu-te] În toate tainele locuitorilor de Sus, vorbește cu Îndrăzneală, tu, a cărei inimă se Întreaptă spre Împărăția cerurilor mai mult decât frații tăi”. Din cele o sută cincisprezece Întrebări pe care ucenicii I le adresează Învățătorului, șaizeci și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
arbori Încep să-l blesteme și să-i reproșeze „trădarea”, el dă următorul răspuns: „Tăceți și domoliți-vă, că nu pricepeți adâncul tainelor. Trebuia ca cel mai vinovat cu cel mai fără de pată să se Întâlnească odată; mila cea mai desăvârșită să se reverse peste vina cea mai fără de iertare și să o copleșească; omul cel mai josnic și Dumnezeu să sufere aceleași chinuri la un loc... Eu am fost cel sortit de proorocii acestei Întâlniri binecuvântate și rânduit ca trupurile
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
urmare, numai el, păcătuind, o face pe deplin conștient, Împotriva Duhului din care s-a Împărtășit, umbrind pe veci lumina primită la botez. Pentru Origen (poate părea paradoxal, dar aceasta este viziunea elitistă asupra creștinismului, specifică secolelor II-III) numai cei desăvârșiți, numai cei perfecți păcătuiesc, iremisibil, Împotriva Sfântului Duh. Fiul este condescendent față de nedesăvârșiți. În schimb, cei desăvârșiți poartă pecetea Duhului, care, odată Întinată, declanșează un dezastru psihologic și ontologic. Atanasie: Scrisoarea a IV-a către Serapion critica teoriei origeniene prin
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
pe veci lumina primită la botez. Pentru Origen (poate părea paradoxal, dar aceasta este viziunea elitistă asupra creștinismului, specifică secolelor II-III) numai cei desăvârșiți, numai cei perfecți păcătuiesc, iremisibil, Împotriva Sfântului Duh. Fiul este condescendent față de nedesăvârșiți. În schimb, cei desăvârșiți poartă pecetea Duhului, care, odată Întinată, declanșează un dezastru psihologic și ontologic. Atanasie: Scrisoarea a IV-a către Serapion critica teoriei origeniene prin schimbarea macazului exegetic În cazul lui Atanasie contextul se schimbă. Toată viața și teologia lui sunt marcate
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
Este limpede că Fiul, fiind În Tatăl, este și În cei În care este și Tatăl (adică, ne reamintim, În creaturile animate și inanimate, În cele raționale și iraționale) și că Duhul Sfânt nu este absent, căci sfânta, preafericita și desăvârșita Treime este nedespărțită”. El Îl amendează pe Origen printr-o piruetă ingenioasă: teoria din Peri archon se situa, am văzut, pe plan gnoseologic (deși nu rupt de ontologie). Atanasie face amendamentele din unghi dogmatic, trinitar. El se așază nu În
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
și pe Fiul, și pe Tatăl. Al doilea contraargument al lui Atanasie este unul istoricist, dacă vrem. El repune logion-ul evanghelic În context, reproșându-i lui Origen lectura aeriană, inadecvată. Evanghelia vorbește despre farisei, nu despre cei botezați, despre creștinii desăvârșiți. Așadar, Înapoi la farisei și la problemele lor! Întorcându-se la evanghelie, Atanasie insistă pe distincția, importantă În ochii săi, dintre „păcat” și „blasfemie”. „Păcătosul Încalcă Legea; blasfematorul Își Întoarce necredința (asebeia) Împotriva divinității Înseși.” Isus le reproșase fariseilor o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
fi botezat. Și viceversa, mulți dintre botezați habar nu au ce vrea concret Dumnezeu de la ei. Deși teoretic ei se numesc creștini, practic viața lor se află În contrasens cu voința divină. Dar și aceștia beneficiază de un antidot: creștinii desăvârșiți le oferă modele de Îndreptare, de revenire În fire. Contraexemplu: David, care cunoștea voia Domnului și totuși păcătuiește, furând nevasta altuia. Mai departe: păcatul Împotriva Duhului comis conștient (doar acest păcat, nu orice păcat). Chestiunea care se pune aici este
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]