2,862 matches
-
neconceput că motivația s] aparțin] altcuiva: vorbesc despre motivația mea și nu a surorii mele atunci cand aprind o lumânare la mormântul țâț]lui nostru numai pentru c] îmi cere ea acest lucru, pe care eu îl detest de altfel. iii. Egoismul că și cale spre binele comun Adam Smith, în lucrarea să intitulat] Avuția națiunilor (1776) aduce argumente în favoarea egoismului înțeles că ideal practic, cel puțin în domeniul economiei. A invocat libertatea întreprinz]torilor de a-și promova propriile interese (obținerea
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
la mormântul țâț]lui nostru numai pentru c] îmi cere ea acest lucru, pe care eu îl detest de altfel. iii. Egoismul că și cale spre binele comun Adam Smith, în lucrarea să intitulat] Avuția națiunilor (1776) aduce argumente în favoarea egoismului înțeles că ideal practic, cel puțin în domeniul economiei. A invocat libertatea întreprinz]torilor de a-și promova propriile interese (obținerea de profit) prin mijloace adecvate de producție, prin utilizarea forței de munc], prin vânz]ri etc.; în opinia economistului
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
deoarece interesele indivizilor sau grupurilor se pot afla în conflict în anumite condiții (cea mai evident] fiind raritatea resurselor necesare), ceea ce înseamn] c] satisfacerea interesului unei persoane va fi în detrimentul altei persoane. Aceste teorii pot fi percepute că exponentele unui egoism panegiric, ce nu contravine moralei, ci, dimpotriv], reprezint] cea mai bun] cale spre finalitatea legitim] a acesteia: binele universal. Este îndoielnic, pan] la urm], dac] vorbim, de fapt, despre egoism, din moment ce acțiunea nu folosește egoismul decât în m]sura în
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
altei persoane. Aceste teorii pot fi percepute că exponentele unui egoism panegiric, ce nu contravine moralei, ci, dimpotriv], reprezint] cea mai bun] cale spre finalitatea legitim] a acesteia: binele universal. Este îndoielnic, pan] la urm], dac] vorbim, de fapt, despre egoism, din moment ce acțiunea nu folosește egoismul decât în m]sura în care acesta constituie o strategie de atingere a binelui universal. R]mane cert faptul c] acest ideal pragmatic, fie el egoist sau nu, este fondat, în realitate, pe o afirmație
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
fi percepute că exponentele unui egoism panegiric, ce nu contravine moralei, ci, dimpotriv], reprezint] cea mai bun] cale spre finalitatea legitim] a acesteia: binele universal. Este îndoielnic, pan] la urm], dac] vorbim, de fapt, despre egoism, din moment ce acțiunea nu folosește egoismul decât în m]sura în care acesta constituie o strategie de atingere a binelui universal. R]mane cert faptul c] acest ideal pragmatic, fie el egoist sau nu, este fondat, în realitate, pe o afirmație dubioas], iar aceasta pentru c
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
blocat, cei de la urm] ar putea fi surprinși de fl]c]ri. Astfel, sistemul de coordonare elaborat s-ar putea s] nu fac] fâț] tuturor pericolelor, iar acest lucru pune probleme cu privire la abordarea pericolelor iminențe. Dac] lu]m în considerare egoismul ca mijloc de realizare a binelui comun, putem afirmă c] urm]rirea binelui individual nu asigur] promovarea binelui colectiv, ci, dimpotriv], ar putea avea consecințe dezastruoase asupra celui din urm]. iv. Egoismul raționalist și egoismul etic În încheiere m] voi
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
abordarea pericolelor iminențe. Dac] lu]m în considerare egoismul ca mijloc de realizare a binelui comun, putem afirmă c] urm]rirea binelui individual nu asigur] promovarea binelui colectiv, ci, dimpotriv], ar putea avea consecințe dezastruoase asupra celui din urm]. iv. Egoismul raționalist și egoismul etic În încheiere m] voi opri la dou] forme ale egoismului că ideal pragmatic: egoismul raționalist și egoismul etic. Spre deosebire de teoria precedent] care definește egoismul că pe o modalitate de realizare a binelui colectiv, nouă teorie nu
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
Dac] lu]m în considerare egoismul ca mijloc de realizare a binelui comun, putem afirmă c] urm]rirea binelui individual nu asigur] promovarea binelui colectiv, ci, dimpotriv], ar putea avea consecințe dezastruoase asupra celui din urm]. iv. Egoismul raționalist și egoismul etic În încheiere m] voi opri la dou] forme ale egoismului că ideal pragmatic: egoismul raționalist și egoismul etic. Spre deosebire de teoria precedent] care definește egoismul că pe o modalitate de realizare a binelui colectiv, nouă teorie nu este întemeiat] pe
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
binelui comun, putem afirmă c] urm]rirea binelui individual nu asigur] promovarea binelui colectiv, ci, dimpotriv], ar putea avea consecințe dezastruoase asupra celui din urm]. iv. Egoismul raționalist și egoismul etic În încheiere m] voi opri la dou] forme ale egoismului că ideal pragmatic: egoismul raționalist și egoismul etic. Spre deosebire de teoria precedent] care definește egoismul că pe o modalitate de realizare a binelui colectiv, nouă teorie nu este întemeiat] pe afirmații reale asupra consecințelor socio-economice ale promov]rii propriilor interese de
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
c] urm]rirea binelui individual nu asigur] promovarea binelui colectiv, ci, dimpotriv], ar putea avea consecințe dezastruoase asupra celui din urm]. iv. Egoismul raționalist și egoismul etic În încheiere m] voi opri la dou] forme ale egoismului că ideal pragmatic: egoismul raționalist și egoismul etic. Spre deosebire de teoria precedent] care definește egoismul că pe o modalitate de realizare a binelui colectiv, nouă teorie nu este întemeiat] pe afirmații reale asupra consecințelor socio-economice ale promov]rii propriilor interese de c]tre fiecare individ
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
binelui individual nu asigur] promovarea binelui colectiv, ci, dimpotriv], ar putea avea consecințe dezastruoase asupra celui din urm]. iv. Egoismul raționalist și egoismul etic În încheiere m] voi opri la dou] forme ale egoismului că ideal pragmatic: egoismul raționalist și egoismul etic. Spre deosebire de teoria precedent] care definește egoismul că pe o modalitate de realizare a binelui colectiv, nouă teorie nu este întemeiat] pe afirmații reale asupra consecințelor socio-economice ale promov]rii propriilor interese de c]tre fiecare individ; ea susține c
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
ci, dimpotriv], ar putea avea consecințe dezastruoase asupra celui din urm]. iv. Egoismul raționalist și egoismul etic În încheiere m] voi opri la dou] forme ale egoismului că ideal pragmatic: egoismul raționalist și egoismul etic. Spre deosebire de teoria precedent] care definește egoismul că pe o modalitate de realizare a binelui colectiv, nouă teorie nu este întemeiat] pe afirmații reale asupra consecințelor socio-economice ale promov]rii propriilor interese de c]tre fiecare individ; ea susține c] promovarea intereselor individuale se realizeaz] pe temeiul
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
proceda în felul acesta este irațional și necinstit întotdeauna. Cea de-a doua form] este interesat] doar de prima parte a afirmației anterioare și nu consider] c] neurm]rirea propriilor interese trebuie s] fie catalogat] întotdeauna drept irațional] și nedreapt]. Egoismul raționalist se caracterizeaz] printr-un înalt grad de credibilitate. Exist] tendința de a crede c] o acțiune contrar] intereselor personale necesit] justificare, iar aceast] justificare este obținut] tocmai dovedind c] acțiunea corespunde, la urma urmei, propriilor interese. Într-o cunoscut
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
sau cel puțin nu împotriva ei.” (Butler, 1726, predică 11, paragraful 20). Deși Butler folosește cuvântul „fericire” în locul „binelui (absolut)”, cele dou] exprimând același lucru, de vreme ce fericirea constituie, într-adev]r, binele absolut. Al]turi de o alt] premis] la fel de clar], egoismul raționalist naște ideea de egoism etic. Aceast] premis] este reprezentat] de raționalismul etic, care afirm] c], dac] o cerinț] sau o recomandare se vrea a fi justificat] și acceptabil], atunci îndeplinirea ei trebuie s] fie în concordant] cu rațiunea. Un
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
ei.” (Butler, 1726, predică 11, paragraful 20). Deși Butler folosește cuvântul „fericire” în locul „binelui (absolut)”, cele dou] exprimând același lucru, de vreme ce fericirea constituie, într-adev]r, binele absolut. Al]turi de o alt] premis] la fel de clar], egoismul raționalist naște ideea de egoism etic. Aceast] premis] este reprezentat] de raționalismul etic, care afirm] c], dac] o cerinț] sau o recomandare se vrea a fi justificat] și acceptabil], atunci îndeplinirea ei trebuie s] fie în concordant] cu rațiunea. Un splendid pasaj din Leviatanul lui
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
de raționalismul etic, care afirm] c], dac] o cerinț] sau o recomandare se vrea a fi justificat] și acceptabil], atunci îndeplinirea ei trebuie s] fie în concordant] cu rațiunea. Un splendid pasaj din Leviatanul lui Hobbes face referire atât la egoismul raționalist, cât și la cel etic: „Împ]r]ția lui Dumnezeu se dobândește prin lupt], dar dac] ar fi o lupt] nedreapt]? Ar fi oare împotriva rațiunii faptul de a dobândi în acest fel Împ]r]ția, de vreme ce nimeni nu
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
expresia binelui.” (Hobbes, 1651, capitolul 15) Astfel, dac] accept]m versiunea mai liberal] a raționalismului etic - potrivit c]reia cerințele morale sunt justificate și pot fi acceptate numai dac] îndeplinirea lor nu încalc] principiile rațiunii - si versiunea similar] (ponderat]) a egoismului raționalist - conform c]reia un anumit comportament este rațional dac] va duce la îndeplinirea telului individual care este binele absolut - trebuie, prin urmare, s] accept]m și versiunea ponderat] a egoismului etic - cerințele morale sunt justificate și acceptabile doar dac
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
nu încalc] principiile rațiunii - si versiunea similar] (ponderat]) a egoismului raționalist - conform c]reia un anumit comportament este rațional dac] va duce la îndeplinirea telului individual care este binele absolut - trebuie, prin urmare, s] accept]m și versiunea ponderat] a egoismului etic - cerințele morale sunt justificate și acceptabile doar dac] prin îndeplinirea lor, individul urm]rește binele s]u absolut. Aceeași interpretare poate fi adus] și în cazul formelor radicale de egoism. Din nefericire, egoismul etic se afl] în conflict direct
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
prin urmare, s] accept]m și versiunea ponderat] a egoismului etic - cerințele morale sunt justificate și acceptabile doar dac] prin îndeplinirea lor, individul urm]rește binele s]u absolut. Aceeași interpretare poate fi adus] și în cazul formelor radicale de egoism. Din nefericire, egoismul etic se afl] în conflict direct cu o idee cât se poate de plauzibil]: aceea c] cerințele morale trebuie s] fie capabile s] soluționeze în mod autoritar conflictele interpersonale de interese; este ceea ce se cheam] „doctrina reglemet
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
accept]m și versiunea ponderat] a egoismului etic - cerințele morale sunt justificate și acceptabile doar dac] prin îndeplinirea lor, individul urm]rește binele s]u absolut. Aceeași interpretare poate fi adus] și în cazul formelor radicale de egoism. Din nefericire, egoismul etic se afl] în conflict direct cu o idee cât se poate de plauzibil]: aceea c] cerințele morale trebuie s] fie capabile s] soluționeze în mod autoritar conflictele interpersonale de interese; este ceea ce se cheam] „doctrina reglemet]rii conflictelor etice
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
fi în dezavantajul meu, dar spre binele bunicului, potrivit teoriei reglemet]rii conflictelor etice trebuie s] existe un criteriu etic solid care s] asigure soluționarea conflictului (cum ar fi interdicția de a ucide). Ins], în acest caz, nu funcționeaz] principiile egoismului etic, întrucât este exclus] modalitatea de soluționare autoritar] a conflictelor interpersonale de interese, din moment ce o asemenea reglementare presupune, în anumite situații, a acționa contrar intereselor proprii (din considerente de natur] etic]), iar în alte situații presupune interdicția de a acționa
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
autoritar] a conflictelor interpersonale de interese, din moment ce o asemenea reglementare presupune, în anumite situații, a acționa contrar intereselor proprii (din considerente de natur] etic]), iar în alte situații presupune interdicția de a acționa în scopul binelui personal. În acest sens, egoismul etic este incompatibil cu doctrina reglement]rii conflictelor etice, deoarece accept] doar principii sau precepte aferente autorit]ții personale; aceste principii m] pot îndrept]ți s] îmi ucid bunicul, iar pe de alt] parte îl pot determina pe bunicul meu
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
ucid] sub motivul autoap]r]rii), ins] ele nu pot preciza cu fermitate interesul c]reia dintre p]rți trebuie trecut în plan secund. Specific] principiilor morale este tocmai aceast] funcție de reglementare interpersonal]. Prin urmare, ar trebui s] accept]m egoismul etic și s] respingem doctrina reglement]rii conflictelor etice, sau s] respingem egoismul etic și, împreun] cu acesta, cel puțin una dintre cele dou] teorii - fie raționalismul etic, fie egoismul raționalist. Mulți filosofi au considerat c] nu este dificil s
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
interesul c]reia dintre p]rți trebuie trecut în plan secund. Specific] principiilor morale este tocmai aceast] funcție de reglementare interpersonal]. Prin urmare, ar trebui s] accept]m egoismul etic și s] respingem doctrina reglement]rii conflictelor etice, sau s] respingem egoismul etic și, împreun] cu acesta, cel puțin una dintre cele dou] teorii - fie raționalismul etic, fie egoismul raționalist. Mulți filosofi au considerat c] nu este dificil s] alegi între egoismul etic și doctrina reglement]rii conflictelor etice de vreme ce majoritatea au
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
funcție de reglementare interpersonal]. Prin urmare, ar trebui s] accept]m egoismul etic și s] respingem doctrina reglement]rii conflictelor etice, sau s] respingem egoismul etic și, împreun] cu acesta, cel puțin una dintre cele dou] teorii - fie raționalismul etic, fie egoismul raționalist. Mulți filosofi au considerat c] nu este dificil s] alegi între egoismul etic și doctrina reglement]rii conflictelor etice de vreme ce majoritatea au respins egoismul etic din alte motive. În mod similar, puțini au fost dispuși s] renunțe la doctrina
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]