7,832 matches
-
la criticile legate de contradicția din conceperea naratorului, din moment ce naratorul s-a prezentat în prefața romanului ("Înaintea cortinei") drept "director al spectacolului" și și-a asumat în întregime privilegiile tradiționale ale omniscienței și dreptul de a dispune de personaje ca narator auctorial. Apariția naratorului în postură de tînăr contemporan și de oaspete care vizitează orașul Pumpernickel ar trebui să presupună că el renunță la aceste privilegii de narator olimpian. De fapt, Thackeray face un oarecare gest în această direcție. În capitolul
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
de contradicția din conceperea naratorului, din moment ce naratorul s-a prezentat în prefața romanului ("Înaintea cortinei") drept "director al spectacolului" și și-a asumat în întregime privilegiile tradiționale ale omniscienței și dreptul de a dispune de personaje ca narator auctorial. Apariția naratorului în postură de tînăr contemporan și de oaspete care vizitează orașul Pumpernickel ar trebui să presupună că el renunță la aceste privilegii de narator olimpian. De fapt, Thackeray face un oarecare gest în această direcție. În capitolul LXXVI, naratorul face
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
întregime privilegiile tradiționale ale omniscienței și dreptul de a dispune de personaje ca narator auctorial. Apariția naratorului în postură de tînăr contemporan și de oaspete care vizitează orașul Pumpernickel ar trebui să presupună că el renunță la aceste privilegii de narator olimpian. De fapt, Thackeray face un oarecare gest în această direcție. În capitolul LXXVI, naratorul face aluzii la faptul că Tapeworm, însărcinat cu afaceri de la curtea din Pumpernickel, este sursa directă a cunoașterii lui detaliate a poveștii lui Becky 476
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
Apariția naratorului în postură de tînăr contemporan și de oaspete care vizitează orașul Pumpernickel ar trebui să presupună că el renunță la aceste privilegii de narator olimpian. De fapt, Thackeray face un oarecare gest în această direcție. În capitolul LXXVI, naratorul face aluzii la faptul că Tapeworm, însărcinat cu afaceri de la curtea din Pumpernickel, este sursa directă a cunoașterii lui detaliate a poveștii lui Becky 476. Oricum, perspectiva prezentării nu este în nici un fel influențată de această sugestie. Nu are loc
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
corespunzătoare referinței sursei lui. Prin urmare, trebuie să căutăm în altă parte motivul pentru schimbarea situației narative auctoriale în direcția unei situații narative la persoana întîi. Cauza reală a acestei schimbări pare să stea, așa cum am indicat deja, în nevoia naratorului auctorial de a conferi propriei personalități o existență fizică, de a se transforma dintr-un rol funcțional abstract într-o figură în carne și oase, o persoană cu o istorie individuală. Tînărul bărbat din Pumpernickel, care va spune povestea Ameliei
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
oase, o persoană cu o istorie individuală. Tînărul bărbat din Pumpernickel, care va spune povestea Ameliei și a lui Becky mulți ani mai tîrziu, nu posedă încă maturitatea și detașarea necesară, și la această vîrstă îi lipsește cinismul blînd al naratorului adult. În această conexiune nu trebuie să uităm faptul că Thackeray își face naratorul auctorial mai în vîrstă decît este el, autorul Thackeray, atunci cînd scrie de fapt romanul (apropo, Dickens procedează foarte des în mod similar). Această observație furnizează
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
povestea Ameliei și a lui Becky mulți ani mai tîrziu, nu posedă încă maturitatea și detașarea necesară, și la această vîrstă îi lipsește cinismul blînd al naratorului adult. În această conexiune nu trebuie să uităm faptul că Thackeray își face naratorul auctorial mai în vîrstă decît este el, autorul Thackeray, atunci cînd scrie de fapt romanul (apropo, Dickens procedează foarte des în mod similar). Această observație furnizează un nou argument împotriva identificării autorului cu naratorul auctorial, care este încă insinuată de
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
uităm faptul că Thackeray își face naratorul auctorial mai în vîrstă decît este el, autorul Thackeray, atunci cînd scrie de fapt romanul (apropo, Dickens procedează foarte des în mod similar). Această observație furnizează un nou argument împotriva identificării autorului cu naratorul auctorial, care este încă insinuată de majoritatea criticilor. Prezența in persona a naratorului sub forma unui bărbat tînăr în scena unuia dintre ultimele episoade ale romanului oferă, de asemenea, o justificare pentru numeroasele comentarii auctoriale, care îi atrag atenția cititorului
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
el, autorul Thackeray, atunci cînd scrie de fapt romanul (apropo, Dickens procedează foarte des în mod similar). Această observație furnizează un nou argument împotriva identificării autorului cu naratorul auctorial, care este încă insinuată de majoritatea criticilor. Prezența in persona a naratorului sub forma unui bărbat tînăr în scena unuia dintre ultimele episoade ale romanului oferă, de asemenea, o justificare pentru numeroasele comentarii auctoriale, care îi atrag atenția cititorului asupra faptului că timpurile s-au schimbat foarte mult de la momentul întîmplărilor ficționale
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
unui bărbat tînăr în scena unuia dintre ultimele episoade ale romanului oferă, de asemenea, o justificare pentru numeroasele comentarii auctoriale, care îi atrag atenția cititorului asupra faptului că timpurile s-au schimbat foarte mult de la momentul întîmplărilor ficționale 477, iar naratorul s-a schimbat o dată cu ele. Și el a fost odată o persoană care a căutat distracție într-un bîlci al deșertăciuniulor vieții, iar în acest sens episodul Pumpernickel contribuie la conturarea personalității naratorului ca ființă umană similară nouă, o conturare
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
mult de la momentul întîmplărilor ficționale 477, iar naratorul s-a schimbat o dată cu ele. Și el a fost odată o persoană care a căutat distracție într-un bîlci al deșertăciuniulor vieții, iar în acest sens episodul Pumpernickel contribuie la conturarea personalității naratorului ca ființă umană similară nouă, o conturare care nu i-ar fi fost permisă sau poate i-ar fi fost doar într-un mod circumstanțial în spațiul atribuit naratorului auctorial. Acesta este începutul unei încercări de realizare a unei istorii
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
vieții, iar în acest sens episodul Pumpernickel contribuie la conturarea personalității naratorului ca ființă umană similară nouă, o conturare care nu i-ar fi fost permisă sau poate i-ar fi fost doar într-un mod circumstanțial în spațiul atribuit naratorului auctorial. Acesta este începutul unei încercări de realizare a unei istorii a dezvoltării și a formării naratorului auctorial. Această dezvoltare este deosebit de relevantă pentru interpretare, deoarece sugestia unei astfel de istorii a evoluției arată ceea ce, altfel, ar rămîne complet neremarcat
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
o conturare care nu i-ar fi fost permisă sau poate i-ar fi fost doar într-un mod circumstanțial în spațiul atribuit naratorului auctorial. Acesta este începutul unei încercări de realizare a unei istorii a dezvoltării și a formării naratorului auctorial. Această dezvoltare este deosebit de relevantă pentru interpretare, deoarece sugestia unei astfel de istorii a evoluției arată ceea ce, altfel, ar rămîne complet neremarcat, și anume faptul că naratorul cu adevărat auctorial nu este supus trecerii timpului. De regulă, un astfel
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
unei încercări de realizare a unei istorii a dezvoltării și a formării naratorului auctorial. Această dezvoltare este deosebit de relevantă pentru interpretare, deoarece sugestia unei astfel de istorii a evoluției arată ceea ce, altfel, ar rămîne complet neremarcat, și anume faptul că naratorul cu adevărat auctorial nu este supus trecerii timpului. De regulă, un astfel de narator spune povestea personajelor sale dintr-un punct fix în timp, avînd o personalitate fixă, adică adesea nu are o amintire personală a propriului trecut. În situația
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
Această dezvoltare este deosebit de relevantă pentru interpretare, deoarece sugestia unei astfel de istorii a evoluției arată ceea ce, altfel, ar rămîne complet neremarcat, și anume faptul că naratorul cu adevărat auctorial nu este supus trecerii timpului. De regulă, un astfel de narator spune povestea personajelor sale dintr-un punct fix în timp, avînd o personalitate fixă, adică adesea nu are o amintire personală a propriului trecut. În situația narativă la persoana întîi, așa cum apare ea în astfel de romane cvasiautobiografice precum David
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
fixă, adică adesea nu are o amintire personală a propriului trecut. În situația narativă la persoana întîi, așa cum apare ea în astfel de romane cvasiautobiografice precum David Copperfield și Heinrich cel Verde, tocmai legătura actului narativ cu experiența personală a naratorului devine principala preocupare a romanului. 7.2.2. Naratorul la persoana întîi periferic "Să faci forța demonică să treacă printr-un mediu nedemonic." (Thomas Mann, Die Entstehung des Doktor Faustus) În episodul Pumpernickel din Bîlciul deșertăciunilor întîlnim "eul" narator într-
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
propriului trecut. În situația narativă la persoana întîi, așa cum apare ea în astfel de romane cvasiautobiografice precum David Copperfield și Heinrich cel Verde, tocmai legătura actului narativ cu experiența personală a naratorului devine principala preocupare a romanului. 7.2.2. Naratorul la persoana întîi periferic "Să faci forța demonică să treacă printr-un mediu nedemonic." (Thomas Mann, Die Entstehung des Doktor Faustus) În episodul Pumpernickel din Bîlciul deșertăciunilor întîlnim "eul" narator într-un rol pe care acesta îl păstrează de la început
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
a naratorului devine principala preocupare a romanului. 7.2.2. Naratorul la persoana întîi periferic "Să faci forța demonică să treacă printr-un mediu nedemonic." (Thomas Mann, Die Entstehung des Doktor Faustus) În episodul Pumpernickel din Bîlciul deșertăciunilor întîlnim "eul" narator într-un rol pe care acesta îl păstrează de la început pînă la sfîrșit în multe romane și povestiri: naratorul martor vizual al evenimentelor, observator, contemporan al personajului principal, biograful acestuia etc. În toate aceste cazuri, naratorul însuși nu se află
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
să treacă printr-un mediu nedemonic." (Thomas Mann, Die Entstehung des Doktor Faustus) În episodul Pumpernickel din Bîlciul deșertăciunilor întîlnim "eul" narator într-un rol pe care acesta îl păstrează de la început pînă la sfîrșit în multe romane și povestiri: naratorul martor vizual al evenimentelor, observator, contemporan al personajului principal, biograful acestuia etc. În toate aceste cazuri, naratorul însuși nu se află în centrul evenimentelor, ci la periferia acestora. Din această cauză, îl voi numi narator la persoana întîi periferic, distingîndu-l
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
Bîlciul deșertăciunilor întîlnim "eul" narator într-un rol pe care acesta îl păstrează de la început pînă la sfîrșit în multe romane și povestiri: naratorul martor vizual al evenimentelor, observator, contemporan al personajului principal, biograful acestuia etc. În toate aceste cazuri, naratorul însuși nu se află în centrul evenimentelor, ci la periferia acestora. Din această cauză, îl voi numi narator la persoana întîi periferic, distingîndu-l prin urmare de naratorul la persoana întîi autobiografic, care este în același timp personaj principal, aflîndu-se în
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
în multe romane și povestiri: naratorul martor vizual al evenimentelor, observator, contemporan al personajului principal, biograful acestuia etc. În toate aceste cazuri, naratorul însuși nu se află în centrul evenimentelor, ci la periferia acestora. Din această cauză, îl voi numi narator la persoana întîi periferic, distingîndu-l prin urmare de naratorul la persoana întîi autobiografic, care este în același timp personaj principal, aflîndu-se în centrul acțiunii, și narator. Cea mai importantă funcție a naratorului periferic la persoana întîi este intermedierea sau subiectivizarea
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
evenimentelor, observator, contemporan al personajului principal, biograful acestuia etc. În toate aceste cazuri, naratorul însuși nu se află în centrul evenimentelor, ci la periferia acestora. Din această cauză, îl voi numi narator la persoana întîi periferic, distingîndu-l prin urmare de naratorul la persoana întîi autobiografic, care este în același timp personaj principal, aflîndu-se în centrul acțiunii, și narator. Cea mai importantă funcție a naratorului periferic la persoana întîi este intermedierea sau subiectivizarea evenimentelor narate. Semnificația reală a narațiunii nu se află
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
află în centrul evenimentelor, ci la periferia acestora. Din această cauză, îl voi numi narator la persoana întîi periferic, distingîndu-l prin urmare de naratorul la persoana întîi autobiografic, care este în același timp personaj principal, aflîndu-se în centrul acțiunii, și narator. Cea mai importantă funcție a naratorului periferic la persoana întîi este intermedierea sau subiectivizarea evenimentelor narate. Semnificația reală a narațiunii nu se află în natura personajului principal și a lumii acestuia luate în sine, ci mai degrabă în modul în
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
periferia acestora. Din această cauză, îl voi numi narator la persoana întîi periferic, distingîndu-l prin urmare de naratorul la persoana întîi autobiografic, care este în același timp personaj principal, aflîndu-se în centrul acțiunii, și narator. Cea mai importantă funcție a naratorului periferic la persoana întîi este intermedierea sau subiectivizarea evenimentelor narate. Semnificația reală a narațiunii nu se află în natura personajului principal și a lumii acestuia luate în sine, ci mai degrabă în modul în care sînt ele percepute de la o
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
este intermedierea sau subiectivizarea evenimentelor narate. Semnificația reală a narațiunii nu se află în natura personajului principal și a lumii acestuia luate în sine, ci mai degrabă în modul în care sînt ele percepute de la o anumită distanță de către un narator care observă, trăiește și evaluează. Această situație reflectă impresionant "viziunea epistemologică familiară nouă de la Kant încoace, conform căreia noi nu cunoaștem lumea în sine, ci mai degrabă lumea în forma în care a trecut printr-un mediul unei minți care
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]