3,277 matches
-
să mă joc cu ele, colecția de cutii de chibrituri, de exemplu, n-am mai scos-o din sertar de vreun an, badminton n-am mai jucat de multă vreme, majoritatea benzilor desenate le știam pe de rost, și le răsfoiau foarte rar, dar îmi imaginam cu greu ce senzație ar fi să deschid sertarul de la cutiile de chibrituri și să-l văd gol sau să mă uit la raft și să nu-mi mai văd benzile desenate acolo. Între timp
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
piele, cu titlul, scris cu aur, Istoria enciclopedică a omenirii de la facerea lumii până în prezent, când l-a văzut, caporalul a aruncat pe jos paltonul mânjit de noroi, în buzunarele căruia începuse să cotrobăie, a luat cartea în mână, a răsfoit-o, spunând că asta fusese lectura preferată a lui taică-su, în copilărie îi povestise și lui multe din ea, pentru taică-su istoria fusese totul, însă degeaba, el personal n-a putut s-o îndrăgească nicodată, poate doar fragmentele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
nostru, dar Zsolt n-a mai spus nimic, și-a aruncat cârpa în lighean, a oftat adânc, apoi a luat-o, a stors-o de apă și a continuat să frece peretele barăcii. În timp ce noi lucram, caporalul ședea pe scaun, răsfoind cartea aia groasă de istorie, deodată am văzut că s-a ridicat în picioare, a aruncat cartea pe jos, a turnat peste ea mai bine de un litru de spirt și i-a dat foc cu un chibrit. Spirtul ardea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
găsit un pix, un blocnotes, câteva plicuri și niște timbre. Mi-am deschis carnetul de cecuri. În timp ce lucram, îmi șopteam mie și banilor. Ultima scrisoare avea adresa scrisă de mână și mi se adresa cu Domnului John Self Esquire. Pe când răsfoiam teancul kaki, în dimineața îngrozitoare a întoarcerii mele de la New York (stând în amiaza londoneză, în apartamentul pustiu, cu ceva de băut, ca, de exemplu, gin cu un pahar de apă minerală la șase a. m. - asta vrându-se o veste bună
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
Am traversat împreună strada plină de cocoloașe. Mi-a spus să aștept afară. Vitrina era înțesată cu teancuri întregi din cea mai recentă producție de-scrot-întăritoare a elitei feministe: era intitulată Nu cu viețile noastre și aparținea lai Karen Krankwinkl. Am răsfoit prezentările-reclamă de cărți xeroxate și revistele. Femeie căsătorită, cu trei copii, Karen credea că a face dragoste este echivalentul unui viol, chiar dacă nici unuia din cei doi participanți an i se pare așa. Fața ei curajoasă și radioasă era reprodusă pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
legate de trădări și îmbătrânire. M-am tolănit iar pe pat și am început să-mi fac probleme din cauza banilor. Am început, într-adevăr, să-mi fac mari probleme din cauza banilor. Mi-am scos portofelul și am început să-mi răsfoiesc cărțile de credit și cecurile de călătorie. Deocamdată, nu mai am nici un ban. Ceea ce e cu adevărat îngrijorător. Cineva a ciocănit la ușă și am sărit în picioare. Un tânăr negru de o eleganță imposibilă a tăiat-o în camera
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
mie că s-a dat rău de tot cu cititul ăsta... — Eu cred că e vorba de o treabă foarte bună. E ceva cu totul neobișnuit pentru mine, a spus el. Ținea în poală evantaiul scenariului lui Doris Arthur. Îl răsfoise plin de speranțe. — Tu ai făcut însemnările astea? Și care e problema? — Avem probleme cu personajul principal. Avem probleme cu motivația. Avem probleme cu bătaia. Avem probleme cu realismul. — Care e problema cu realismul? I-am spus. Explicația a durat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
care acopereau tot peretele, cu degetele nerăbdătoare să atingă Femeile din New York, Lenjerie victoriană, Nurlia, Pregătirea pentru perioada de probă, Paranormal, Bordello, Mătase, Imagini - și altele asemenea. Dar, în afară de istorie, literatură, filosofie, poezie și artă, nu mai era nimic! Am răsfoit copertele LP-urilor căutând muzică punk sau ceva de inimă albastră. Și, peste ce dau? Peste un teanc de peisaje daneze, stilizări de animale și zâne și o mulțime de vechituri metalice cu sprâncene de morsă și nări inteligent umflate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
spus. Care o fi, după părerea mea, scopul meu în viață? Cărțile sunt de vânzare, domnilor. Nu citiți cărțile aici. Nu le citiți aici. Luați-le acasă. Cumpărați-le. Iată-mă deci în magazinul de pornografie, încercând să descopăr soluția. Răsfoiesc o broșură cu caste tipărită pe hârtie de calitate cu miros de ceară. Bunicuțe, copilași, excremente, închisori, porci și câini. O, lume, o bani. Bănuiesc că există oameni care doresc așa ceva. Bănuiesc că există oameni cărora le place așa ceva. Cererea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
trecut pe lista neagră, șters din toate dicționarele de artă plastică româ nească. Nici nu visam pe atunci că această carte avea să-mi deschidă calea spre Ioana. La un moment dat, prin 2007, ea a intrat în posesia albumului. Răsfoindu-l, a cuprins-o nostalgia propriului trecut. Și-a amintit cum, în copilărie, tante Marie (așa îi spunea Ioana bunicii mele) și oncle Ion Pillat veneau adesea să-i viziteze părinții, iar ea prinsese mare drag de ei. Apoi, văzându
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_978]
-
Înfiorări lirice Umbrele asfințitului pătrundeau pe ferestrele salo nu lui, făcând galbenul încăperii deodată mai palid. Dintr-o cameră alăturată, Ioana veni cu câteva albume în brațe și, punându-le cu grijă pe masa de cristal, mă invită să le răsfoiesc, dând timpul vieții ei înapoi. Într-una dintre foto grafii, alături de fetița zburdalnică, i-am recunoscut cu emoție pe tatăl meu, copil de vreo doispre zece ani, și pe Pia, sora lui, deja o adevărată domnișoară. Apoi m-am uitat
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_978]
-
magia culorilor. Semne misterioase se înfășoară și se desfășoară pe fundaluri frământate care poartă amprenta prețioasă a unor timpuri revolute. Exuberanța și prospețimea ei ne deschid o poartă spre o lume fer mecată.“ Am închis calculatorul zâmbind. Am început să răsfoiesc albumul pe care mi-l dăruise Ioana în toamnă, la plecare. Tablourile ei aveau într-adevăr un lirism de taină, iar titlurile erau profund poetice: Tăcerea iubirii, Mormântul unui înger, Misterul unui suflet, Furtună sentimentală, Remușcări galbene, Simboluri, Zăpezi albas
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_978]
-
găsiră că trimiterea nu putea avea nici o tangență cu preocupările lor. Își închiseră cărțile, se îmbrățișară și Ina spuse: - Vom mai repeta și mâine între pauze, sigur ne ascultă la biologie. Profa ne pândește de multă vreme. Ai văzut când răsfoiește catalogul!? Zăbovește un pic cu foaia răsfrântă, unde, cu siguranță, întâlnește numele noastre, apoi o întoarce, se uită peste clasă prin ochelarii ei cu multe dioptrii, gândind probabil că mai are timp, că vânatul mai trebuie alergat. Se vede că
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3121]
-
o invitație atât de directă, să-i dai curs, glumi Ina. - Ei, și tu! I-am recomandat să facă pași... ce credea el!? Intuind că dialogul lor se poate dilua, Ina luă manualul de biologie de pe noptieră, începu să-l răsfoiască, semn că era timpul să părăsească discuțiile laterale: - Olga, tu ai văzut ce mult ne-a dat să studiem la biologie? - Am venit să-ți spun de Geo, dar și pentru faptul că vreau să învățăm împreună. Se uită la
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3121]
-
alături de mine o viață! Nu știu exact cât loc ocup eu în această problemă! Cum dânsa este dotată și în domeniul matematicii, am certitudinea că împreună vom rezolva cele mai alambicate probleme ale vieții, își spuse el, și începu să răsfoiască procesul-verbal de recepție care conținea toate lucrările, munca lui și a oamenilor din subordinea sa de aproape doi ani. Găsi apoi și alte preocupări, încât ziua încărcată până la refuz trecu fără să știe când și cum. Seara, ajuns acasă, Alex
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3121]
-
trainică, nu asta i-a fost urarea!? Se va convinge atunci că răutățile lansate pe scările Poștei Centrale pot fi pietre de temelie pentru Casa aceea de piatră cu care m-a persiflat. Cumpără un ziar și începu să-l răsfoiască din mers, fără un interes anume, numai din dorința de a o alunga din gândurile sale pe Olga. O readuse în tronul clădit în inima sa pe Ina, cea care avea toate drepturile de a stăpâni împărăția sufletului său. Singură
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3121]
-
la școală cu magnetofoane de zece kile, puneau muzică și dansau în ora de franceză... Garsonelul, profesorul nostru țăcănit, le aduna pe fete-n jurul lui și le spunea cum se zice la toate por căriile în franțuzește... Vreo doi răsfoiau reviste porno suedeze în fundul clasei... Numai eu, care trăiam doar în lumea cărților, mă apucam și trân team pe tablă vreun citat din Camus sau din T.S. Eliot care se potrivea ca nuca-n perete cu atmo sfera de dezmăț
De ce iubim femeile by Mircea Cărtărescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/589_a_971]
-
Îi azvârli În piept un ziar, Viața Buzăului, unicul pe care din când În când Îl citea, cu scârbă. — Uite, el a reușit. Tu?... Cine a reușit? l-a Întrebat Vasile, dar taică-său dispăruse. A desfăcut ziarul. L-a răsfoit, În capul paginii a treia fotografia lui Cristian trona urâtă, cerneala, suptă de hârtia proastă, Îi desfigurase marelui său prieten chipul. Sub ea, pe toată foaia, producția patriotică În versuri a de acum celebrului În județ Cristian Siboiu se lăbărța
Tratament împotriva revoltei by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1326_a_2709]
-
două fraze, însă fără să se răzgândească - nu ștergea niciodată nimic. Într-o zi însă plecă în grabă și uită codexul deschis pe masă, cu cerneala ultimelor rânduri încă proaspătă. Gajus se aplecă deasupra codexului și, în liniștea bibliotecii, îl răsfoi cu delicatețe; văzu că nu conținea întâmplările neînsemnate din ziua dinainte, ci povestea, oră de oră, istoria secretă a domniei lui Tiberius. Pericolul pe care-l reprezenta era incalculabil. Împărțit în paragrafe, textul era plin de date consemnate cu sârguință
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
sale inutile către Augustus, al morții sale disperate și solitare pe melancolicul țărm al Pontus-ului? De ce copia aceea a cărții se afla în biblioteca imperială? Ce anume se întâmplase și ei nu aveau să afle niciodată? Neliniștit, începu să-l răsfoiască; simți o umbră în spatele său. Astfel, scrisese un poet citat de Zaleucos, te atinge destinul ce trece în grabă. Era însă un tânăr egiptean, care din pricina războiului ajunsese sclav și care, datorită prezenței plăcute și purtărilor elegante, păruse potrivit să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
mai bun decât cuvintele folosite în cartierele rău famate pentru a descrie în cărțile lor solemne scene pe care, în realitate, nu le văzuseră niciodată. Beția lui Herodes Într-una din zilele acelea, pe când Gajus stătea sub portic, iar Helikon răsfoia codexurile pentru el, trecu în grabă, pe neașteptate, prefectul cohortelor pretoriene, Sertorius Macro. Venise de la Roma la Misenum într-una din precipitatele lui călătorii călare, oprindu-se doar pentru a schimba caii obosiți, apoi urcase pe rapida liburna a curierilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
mine mai mult decât speră să mă leg eu de el. După atâta căldură, ploua, o furtună pe mare care făcea valurile mari, înspumate să se izbească de stânci. Își petrecu după-amiaza desenând. Apoi deschise un mic codex șifonat, îl răsfoi și văzu un desen cu linii imprecise: părea un edificiu pe malul unui fluviu. — Ce-i asta? întrebă Helikon întinzându-se alături de el. Erau Nilus-ul, Iunit Tentor, zilele adolescenței, când el desena în barcă, iar Zaleucos îi ținea călimara cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
o anchetă întreprinsă printre somitățile Apusului, asupra viitorului Peninsulei Balcanice”, taxează apoi dur principala publicație oficială de promovare a literaturii române în Franța (La révue roumaine, pe care „din fericire, în Franța nu o citește nimeni. Iar în țară o răsfoiesc doar recenzenții”), obiectul criticii fiind propaganda ce „recomandă străinătății virtuțile războinice ale neamului românesc” („Răsfoind revistele“, în Rampa, an II, nr. 525, 29 septembrie 1913, semnat Eugen Vinea). Aversiunea față de critica universitară va rămîne o constantă a publicisticii sale literare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
oficială de promovare a literaturii române în Franța (La révue roumaine, pe care „din fericire, în Franța nu o citește nimeni. Iar în țară o răsfoiesc doar recenzenții”), obiectul criticii fiind propaganda ce „recomandă străinătății virtuțile războinice ale neamului românesc” („Răsfoind revistele“, în Rampa, an II, nr. 525, 29 septembrie 1913, semnat Eugen Vinea). Aversiunea față de critica universitară va rămîne o constantă a publicisticii sale literare. Ca, de altfel, și nevoia promovării literaturii (ultra)moderne. Ruptura față de academizarea „curentului nou”, patronată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
alegător, cât pe Mircea Geoană, care nici în ziua de azi, nu-i vine a crede că a țopăit degeaba, ca un prostănac veritabil, în seara de 6 decembrie a acelui an. Acum, obosind și eu ca tot omul, să răsfoiesc atâta hârțogăraie de documentare, pentru a rememora fulminanta viață a președintelui nostru, căruia majoritatea îi doresc un mare viitor, folosind o sintagmă edificatoare în acest sens, care sună așa: „Nu i-ar mai muri mulți înainte”. Înduioșătoare urare pentru iubitul
Apocalipsa după nea Grigore by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/325_a_572]