4,744 matches
-
stă în brațele tatălui ei, care la rândul lui se sprijină, cu guler tare și mustață, de zidul de piatră. Se vede că începe să chelească, se văd câteva riduri. Mama bunicii poartă părul strâns într-un fel de coc, schițează un zâmbet forțat undeva între ceea ce ar trebui să fie bărbia și ceea ce ar trebui să fie nasul. Se văd pupilele, care seamănă cu cercurile de plastic cu care ne privesc păpușile. Nici unul dintre ei nu se uită la aparat
António Lobo Antunes - Ei, în grădină by Andrei Ionescu () [Corola-journal/Journalistic/13148_a_14473]
-
un om "tulburător de periculos" și că merge pe principiul "Mick Philpott vrea, Mick Philpott ia", scrie Daily Mail. Mairead Philpott și Paul Mosley au fost condamnați la 17 ani de închisoare pentru complicitate. Ea a plâns, el nu a schițat nimic- niciun gest, nicio lacrimă. Judecătoarea a subliniat că deși Mick Philpott nu a intenționat să-și omoare copiii, i-ar fi supus unui calvar terifiant. "I-ar fi trezit în miezul nopții, în mijlocul casei în flăcări, și i-ar
Și-a ucis șase copii prin incendiere. Când a auzit sentința, a râs by Covrig Roxana () [Corola-journal/Journalistic/56502_a_57827]
-
monumental. Un album de circa 350 de pagini înțesate de date reface drumul parcurs de la debutul modest la Teatrul muzical din Brașov la cariera fulminantă pe toate marile scene ale lumii, răspunzând gustului actual pentru informația precisă și năzuind să schițeze o imagine obiectivă. In peisajul muzicologic românesc lucrarea este, prin aceasta, un unicat, dar chiar și în plan internațional, compendiile dedicate cântăreților de operă, în afara unor scrieri mai degrabă romanțate, sunt rare. Planul lucrării propune înconjurul subiectului din toate direcțiile
Un premiu pentru o carte de excepție by Elena Zottoviceanu () [Corola-journal/Journalistic/6394_a_7719]
-
se poate vedea din declarațiile culese de Costin Popa de la artiștii de seamă cu care Spiess și-a intersectat drumurile, din cronici, din întâlnirile cu marile figuri ale lumii muzicale (Karajan, Christa Ludwig, Georges Prêtre), ca și din delicatul portret schițat de soția sa, d-na Gerda Spiess. Anexele, care ocupă circa jumătate din carte, oferă mult mai mult decât titlurile modeste - cronologie, discografie, repertoriu, etc. - pentru că fiecare secțiune este susținută de comentarii și explicații. Cronologia îmbrățișează un sfert de secol
Un premiu pentru o carte de excepție by Elena Zottoviceanu () [Corola-journal/Journalistic/6394_a_7719]
-
înlăturat plângerile cu un gest. Am mai comandat o cafea, mi-am scos iPadul. În câteva minute i-am găsit date despre diverse granturi. Cu privirea laterală, îi vedeam admirația. Vinerea următoare mi-a spus că a studiat materialele, a schițat un story de atașat la aplicație, s-a silit să apese pe toate butoanele cerute. Se afla, evident, sub influența mea. Eu: Dă-i drumul, Kafka! Acum e momentul! I-am spus că așa se cheamă o importantă conferință de la
Goran Stefanovski - Cearta dintre mine și Kafka by Ioana Ieronim () [Corola-journal/Journalistic/4866_a_6191]
-
intelectualului român cu pornografia. ~n cea de-a doua parte vom trece în revistă figuri de primă mărime ale psihanalizei, numite ele Ernest Jones ori Wilhelm Reich; vom face cunoștință mai îndeaproape cu psihanaliza maghiară și cu cea rusă; vom schița, printre altele, interpretări și paralele între Freud și Wittgenstein, ori între Freud și Antonin Artaud. Mi se pare în atari condiții că singura obligație de debutant real asumată - și anume fotografia de pe coperta a IV-a în care este evident
Psihanaliza aplicată (la București)... by Dorin-Liviu Bîtfoi () [Corola-journal/Journalistic/15584_a_16909]
-
cel mai mult. Mult ca durată, mult ca intensitate. Este romanul Grădinile ascunse (apărut recent). M-a chinuit dulce și mult: ca durată întâi. Romanul acesta are o vârstă notabilă. Are deja un curriculum! Intr-o formă embrionară, a fost schițat prin 1973, când eram asistent universitar la Suceava. În-tr-o formă structurată, capitolată, romanul s-a născut în 1984, la București: s-a născut în același an cu fiica mea, Tamara. De altfel, nașterea fiicei a dat un alt sens proiectului
Vasile Andru "Vedetele sunt mașini de făcut bani" by Angela Baciu-Moise () [Corola-journal/Journalistic/9730_a_11055]
-
pe care-l chema Bubico, și care era sortit să treacă la nemurire în schița cu același nume". În sfîrșit, să semnalez că editorii menționează, cu valoare rectificativă, că în edițiile Zarifopol și, apoi, în cea a lui Rosetti, Cioculescu-Călin schița Dl. Goe a apărut în Universul cu titlul La 10 Mai și nu De zece mai. Și mai sînt de consemant astfel de "detalii" care fac deliciul editorului adevărat, dar nu mai am spațiul necesar relatărilor. Recomand cu căldură amatorilor
Ediția academică I.L. Caragiale by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/15627_a_16952]
-
povestiri încadrate de două tipuri de narațiuni ?extreme?: povești și amintiri. Fiecare din cărțile așa-zicînd ?recenzate? (deși eticheta e destul de improprie, fiindcă interesul criticului, dincolo de prezentarea strictu sensu, e să expună exact ?situsurile? de îmbinare din puzzle-ul literar, să schițeze, cu economie de mijloace, albume de familie) are, ca orice obiect de istorie literară, o poveste. Sau, judecînd lucrurile din perspectiva ?biografiei? ei personale, am putea concede că are amintiri. La care amintiri participă, din plin, scriitorul și vremea lui
la Povești, povestiri, amintiri by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/10883_a_12208]
-
în opoziție cu acela molatec și erotizat în pasivitate și așteptare, al ființei tolănite în nisip. Corpul agresiv construit de întîlnirea cu elementul acvatic e treptat dublat sau chiar substituit de un corp-receptacul de senzații. Plajă modernă începe să se schițeze, semnificativ de altfel, odată cu figură invalidului (de regulă presupus a proveni din Anglia), care e adus pe țărm pentru a-și petrece aici convalescenta. De altfel, inevitabil mi-am adus aminte, citînd această ipoteză lansată de Kaufmann, de filmul premiat
Cele trei corpuri ale femeii by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/17900_a_19225]
-
agață de lampă panglica cleioasă de prins muște sau o tinichea de o coadă” (Alianța biruitorilor). Sau: „Deci d-l Brătianu s-a smucit de pe fotoliu căutând să dea ființei sale plictisite și perfide aparența agerimii și a sincerității. A schițat un gest, a bâlbâit o silabă. Camera însă, unanimă, nu mai avea nervi destui pentru a suporta glasul pițigăiat și viziunea plumburie a fostului dictator, a intrigantului din culoarele Cotrocenilor. Cuvântarea i s-a oprit în gât, mimica i-a
Publicistul Vinea by Adina-Ștefania Ciurea () [Corola-journal/Journalistic/13524_a_14849]
-
Sorin Lavric Cele mai neplăcute coșmaruri sunt cele în care îți lipsește putința fugii. E vorba de starea aceea înfiorătoare cînd, pe măsură ce pericolul se apropie, ești incapabil să schițezi vreun gest de eschivă. O greutate de plumb ți se așază în membre și toată energia de care dispui, în loc să urmărească înlăturarea primejdiei, se concentrează asupra simțirii ei. E ca și cum s-ar petrece o inversare a priorităților de supraviețuire: în loc să
Cîteva bătăi de pleoapă by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/7905_a_9230]
-
in black satin, chiar dacă titlul cu rezonanțe retro (un celebru hit al formației The Moody Blues, de la sfârșitul anilor '60) ar putea sugera o mai mare implicare sentimentală. Nici un sentiment nu sparge platoșa lucidității, iar autoportretul pe care și-l schițează autoarea seamănă cu un tip de picturi cam naive care surpind prin bogăția și precizia detaliilor, dar nu stârnesc niciun fel de emoție artistică. Chiar dacă poemul se numește bolboroseli, nici măcar lectura în cheie ironică nu ajută prea mult: "m-am
Spleen-ul cerebral by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/8143_a_9468]
-
să bage groaza în el: o cruzime gratuită ce pregătește ființa fără apărare pentru opera sadică desăvârșită de marii maeștri cu luneta la ochi. După bâlbâiala antologică din timpul confruntării cu Băsescu, când, de bine de rău, a încercat să schițeze o explicație pentru pasiunea de a ucide, Adrian Năstase nu se mai sinchisește să-i persifleze pe cei care-ndrăznesc să-i reamintească de minima etică a vânatului. De altfel, răspunsurile sale adaugă noi dimensiuni manierei stupefiante a vorbirii în
Apa și țarcul by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/12018_a_13343]
-
fantezie. Poeziile în care o mică întîmplare centrală devine pretext de exploatare a stărilor de spirit fugare, a bucuriei devenită melancolie, a nefericirii estompate prin iubire (precum Vara, Furtuna, Artiști), nu mai amintesc prin nimic de Coșbuc: tabloul e concentrat, schițat din cîteva linii, o guașă impresionistă. Melodia discretă topește contururile, întîmplarea ajunge la noi sub forma unor vagi impresii: „Abia o creangă s-a mișcat, Și-n freamăt lung, neașteptat,/ Lumina-n zări se stinge.../ Un roi de frunze joacă
„Muzică mai presus de orice” by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Journalistic/6339_a_7664]
-
lui de spirit, specific citadină, cea a emoției provocate de o frumoasă fată întîlnită întîmplător pe stradă ori în călătorie, ca baudelairiană și iluzorie promisiune de fericire (Â une passante), reprezintă o cucerire a anului petrecut în orașul lui Baudelaire. Schițată în sonetul La Luvru, emoția devine explicită în poezia În treacăt: „Pe țărm, acolo, mică și curată,/ O casă cu ferești strălucitoare.../ In glastre rîde floare lîngă floare,/ Iar printre flori un alb profil s-arată... Stau trist la geam
„Muzică mai presus de orice” by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Journalistic/6339_a_7664]
-
o mână oferă indicații echipei demedici, în cealaltă, sprijinită pe un genunchi, se află o țigară aprinsă Postura politică de care beneficiază Kim Jong-un îi permite însă acestuia să facă orice gest își dorește, niciunul dintre medicii prezenți de față neschițând vreun gest. Fotografia liderului de la Phenian cu țigara aprinsă survine în contextul a instaurat legea marțială în Coreea de Nord, ordonând armatei sale să fie "gata de război" cu "inamicul" occidental, iar statul comunist se pregătește de al treilea test nuclear, mai
Kim Jong-un, dictatorul de la Phenian, surprins cu țigara aprinsă, pe patul de spital by Elena Badea () [Corola-journal/Journalistic/56919_a_58244]
-
pot țese o multitudine de desene diferite. Fără ca intenția auctorială să fie vreodată pe deplin clară, densitatea textului este indiscutabilă, iar bogăția viziunii, substanțialitatea ei îl prefigurează pe prozatorul de mai târziu, ale cărui manifeste in nuce pare a le schița. Frapantă este, în aceste texte aproape ermetice, continua meditație asupra distanței dintre cuvânt și realitate. În ce măsută pot cuvintele recrea/reproduce un adevăr trăit? Poetul crede că într-una prea mică, de unde tonul său adesea sceptic. În câteva rânduri
Imaterialitatea pasiunii by Simona-Grazia Dima () [Corola-journal/Journalistic/7280_a_8605]
-
la 1819, în familia unui boier de a doua categorie, urmează cursurile Colegiului Sfîntul Sava, se entuziasmează de idealurile proprii generației, se înrolează în armata română incipientă, studiază mai tîrziu în Franța: traseu tipic de pașoptist muntean. Preeminența lui se schițează doar atunci cînd, paralel cu studiul stăruitor, trece la acțiunea directă și se implică într-un complot politic riscant, așa cum nici unul dintre colegii săi nu avusese îndrăzneala să facă. De acum încolo, încearcă să-și pună de acord ideile cu
Călugăr și soldat by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Journalistic/8314_a_9639]
-
dezvoltării morale" (Mersul revoluției în istoria românilor). Modelul uman al unui asemenea călugăr-soldat, gata de jertfă, s-a aflat bine instalat în conștiința istoricului nostru. Cînd își va mărturisi, pe ocolite, propriul program de viață, Bălcescu o va face indirect, schițînd - în cîteva rînduri memorabile - portretul lui Tudor Vladimirescu, primul revoluționar modern român, în care istoricul își surprinde fără îndoială autoportretul. "Vladimirescu, care avu norocirea d-a purta glasul în numele poporului și a personifica deșteptarea lui, avu încă norocirea d-a
Călugăr și soldat by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Journalistic/8314_a_9639]
-
care iese din istoria cu majusculă, din numitorul comun al holocaustului pe care-l reprezintă meantul, anihilarea oricărui reziduu de umanitate, și care nu face obiectul unor relativizări etice. Stângace în acest sens ședințele de seminar cu studenții de la drept, schițând miza lor, suspendarea impulsului de a condamna pentru încercarea mult mai dificilă de a înțelege fapt care nu echivalează cu a ierta. Romanul ca și povestirile lui Schlink care au tangență cu holocaustul provin din această nevoie de a înțelege
Cărțile și noaptea by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/7628_a_8953]
-
sînt extrem de interesante. Înseamnă totuși că perspectiva este una singură, oricîte nuanțe i-ar despărți pe Watt de Kolakowski sau pe Habermas de Michnik. Și acum, cîteva extrase din dialogurile cu pricina. Este absolut frapantă, pentru noi, românii, analiza sociologică schițată de Watt cu privire la Polonia. Întrebarea lui Milosz fusese de ce marxismul și stînga n-au "prins" în Polonia de imediat după primul război. "Polonia nu este o națiune a maselor", răspunde Watt. Este mai degrabă o "țară a intelighenției funcționărești", avînd
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/16382_a_17707]
-
-o pare ușor mirată. Se oprește în loc, își ridică privirea și face ochii cât cepele. Se scuză politicos și mă sfătuiește să încerc la taximetriști. ”Să trăiți! Spre Baia Griviței?” Mă privește cu atenție, iar în colțul gurii i se schițează un rânjet. ”Vezi colțu’ acolo? Mergi până acolo și faci stânga la Biserică”, mă coordonează bărbatul cu dioptriile cât fundul de borcan. Pe măsură ce mergi, se ivește mahalaua plină de gunoi, graffiti și copii desculți. Pe un maidan ce odinioară părea
Agățat în Baia Griviței. Vizită la ultimul spa comunal din Capitală by Arvunescu Victor () [Corola-journal/Journalistic/21400_a_22725]
-
și Albina românească (între 1841 și 1844), meditații lirice, fabule, satire politice (sub titlul de Plutarhul Moldovei, imediat după înfrîngerea Revoluției), totul la un nivel literar plat, chiar și în raport cu media pașoptistă a acelor ani. Ca și alți moldoveni, el schițează în proză cîteva "fiziologii", înrudite ca spirit cu cele ale lui Negruzzi ori Kogălniceanu, dar prolixe și fără darul notației concrete (Provincialii și ieșenii, Vînătoria). Singurele pagini care mai pot prezenta astăzi oarecare interes sunt cele în care Ralet își
îndrăgostitul de Stambul: Dimitrie Ralet by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Journalistic/8095_a_9420]
-
de moralist discret: într-adevăr, ce-i rămîne individului cultivat, lipsit însă de talent literar, decît registrul moralist, adică notarea detașată și științifică a spectacolului uman? în pagina care deschide volumul său de debut (bucata Eu de mine), Ralet își schița autoportretul fără mare complezență, dar în același timp intuia cu exactitate genul în care ar avea ceva de spus. Autoscopia lucidă nu fusese prea mult cultivată în pașoptism; în generația sa, scriitorul face figură aparte. După cum tot figură aparte făcea
îndrăgostitul de Stambul: Dimitrie Ralet by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Journalistic/8095_a_9420]