3,099 matches
-
Aceasta le liniști pe un ton acid: - Bineînțeles! Dacă nu mai aveți răbdare, doamna directoare acordă audiențe și luna viitoare... - Auzi tu, spuse Ina, cum ne încurajează dumneaei! Nu, nu, stăm astăzi până la sfârșitul programului, nu ne urnim de aici. Secretara le privi impasibilă. Gestul ei putea fi tradus în cuvinte: N-aveți decât, boboacelor! După o vreme, fetele renunțară să mai cronometreze timpul irosit în această anticameră. Numărară florile din glastră, creioanele de pe birou, ciucurii de la perdele, tablourile, absolut totul
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3121]
-
tradus în cuvinte: N-aveți decât, boboacelor! După o vreme, fetele renunțară să mai cronometreze timpul irosit în această anticameră. Numărară florile din glastră, creioanele de pe birou, ciucurii de la perdele, tablourile, absolut totul, când, într-un târziu, se auzi soneria. Secretara deschise ușa cu precauție și fetele auziră: - Să vină cele două... Iată că acum nu aveau nici nume. Erau cele două... - Intrați, le îndemnă funcționara. Acum, Ina și Olga, mai că ar fi renunțat, dar de această întâlnire cu șefa
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3121]
-
de diferite dimensiuni, absolut necesar pentru consolidarea viitoarei clădiri a judecătoriei care, în urma studiilor de geodezie, cerea asigurarea unui grad de seismicitate ridicat, mai ales că vechea clădire era așezată pe un sol macroporos. În dimineața când reveni la birou, secretara îi aduse o mapă ce gemea de corespondeță care aștepta rezolvări. Aceasta era pe cale să părăsească biroul, când își aminti că nu-l informase pe șef de unele probleme ivite în lipsa sa. - Șefu’, cât ați lipsit, în fiecare zi v-
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3121]
-
Șefii de echipă coordonau finisarea lucrărilor cuprinse în programul amenajării pe verticală. Trase cu ochiul peste întreg ansamblul, apoi intră în clădire. Pe masa sa de lucru tronau facturi, planșe, dosare cuprinzând raportul de recepție, la care tocmai atunci, o secretară mai adăugă încă o mapă cu desene și proiecte adunate de-a lungul timpului. - Șefu’ mai dorește ceva? Îl întrebă fata din cadrul ușii. - Nu, nu, mulțumesc, Vica! Secretara dispăru ca o umbră fără ca el să știe când aceasta părăsise încăperea
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3121]
-
facturi, planșe, dosare cuprinzând raportul de recepție, la care tocmai atunci, o secretară mai adăugă încă o mapă cu desene și proiecte adunate de-a lungul timpului. - Șefu’ mai dorește ceva? Îl întrebă fata din cadrul ușii. - Nu, nu, mulțumesc, Vica! Secretara dispăru ca o umbră fără ca el să știe când aceasta părăsise încăperea. Se opri din lucru și privi în jur. Se convinse că nu era nimeni în incintă. Fără să știe cum și de ce, povestea cu fluierarul redeveni o prezență
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3121]
-
și piept. Pompierii care m-au eliberat mai târziu din cabina zdrobită a mașinii au crezut că sângerez atît de tare de la o rană masivă pe cord deschis. Abia dacă eram rănit. Mergând spre casă după ce-o lăsasem pe secretara mea Renata, scăpată dintr-o tulburentă relație cu mine, și încă mai purtam centura de siguranță pe care o legasem intenționat, ca s-o scutesc de stânjeneala unei îmbrățișări. Pieptul mi se învinețise serios la impactul cu volanul, genunchii mi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
menită să etaleze silueta slabă a fetei, era deschisă și interesată. Mintea lui Catherine era străbătută de-o interesantă trăsătură lesbiană. Deseori, în timp ce făceam dragoste, îmi cerea s-o vizualizez întreținând relații sexuale cu o altă femeie - de obicei, cu secretara ei, Karen, o fată posomorâtă cu ruj de buze argintiu, care, cât ținea petrecerea de Crăciun de la birou, se uita nemișcată la soția mea ca un prepelicar în rut. Catherine mă întreba deseori cum s-ar putea lăsa sedusă de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
mașină exact așa cum o atinsese Karen pe Catherine. Erotismul posac al acesteia, distanța elegantă pe care-o așezase între vârfurile degetelor și sfârcurile soției mele, erau recapitulate în distanța dintre mine și mașină. Continuul interes erotic al lui Catherine față de secretara ei părea a fi un interes atât pentru ideea de-a face dragoste cu ea, cât și pentru plăcerile fizice ale actului sexual în sine. Chiar și așa, aceste preocupări începuseră să ne afecteze toate relațiile, deopotrivă cele dintre noi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
mele mesianice îi deveniră curând evidente lui Paul Waring, partenerul meu. El și Catherine aranjară să-mi limiteze la o oră pe zi vizitele la birourile de la studio. Obosit și mereu pus pe harță, am purtat o ceartă absurdă cu secretara lui Waring. Însă toate astea păreau triviale și ireale. Mult mai importantă era livrarea noii mele mașini de la distribuitorii locali. Catherine privea cu o profundă suspiciune faptul că alesesem aceeași mărcă și același model ca ale mașinii cu care mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
distribuitorii locali. Catherine privea cu o profundă suspiciune faptul că alesesem aceeași mărcă și același model ca ale mașinii cu care mă accidentasem. Optasem de asemenea chiar și pentru aceeași marcă de oglinzi laterale și apărătoare de noroi. Ea și secretara ei mă priveau cu ochi critici din curtea birourilor de trafic comercial aerian. Karen stătea în spatele soției mele, cotul ei îndoit aproape atingându-i omoplatul, ca o cucoană tânără și ambițioasă care-și ține protector sub supraveghere cea mai recentă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
conducere neglijentă. După anchetă, m-am lăsat condus de Catherine la aeroport. Vreme de o jumătate de oră am șezut la geamul biroului ei, uitându-mă jos la sutele de mașini din parcare. Capotele lor formau un lac de metal. Secretara lui Catherine, în picioare în spatele ei, aștepta să plec. Când îi dădu lui Catherine ochelarii, am văzut că era dotată cu un ruj alb, concesie ironică, probabil, făcută acelei zile a morții. Catherine mă însoți în holul de la intrare. - James
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
color din reviste; în toate, piesa principală era, cu ușoare modificări de stil, automobilul - imagini fascinante cu tinere cupluri în relații sexuale de grup în jurul unei decapotabile americane parcate într-o pajiște liniștită; un afacerist de vârstă mijlocie gol, cu secretara pe bancheta din spate a Mercedesului său; homosexuali dezbrăcându-se reciproc la un picnic pe marginea drumului; adolescenți într-o orgie sexuală motorizată pe un auto-transportator cu două etaje, surprinși când înăuntru, când afară din mașinile legate în chingi; și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
geamul și m-am căutat în buzunare după monede. Meridianul rotofei al sânului lui Catherine stătea adăpostit în mâna lui Vaughan, cu sfârcul umflat între degetele sale, pregătit parcă să hrănească un pluton de guri masculine vorace, buzele a nenumărate secretare lesbiene. Vaughan îl lovea încet, mângâind protuberanțele supranumerare, nu mai mari ca niște delicioase zgrăbunțe, cu buricul degetului mare. Catherine coborî ochii spre sân cu o privire extaziată, de parcă l-ar fi văzut pentru prima oară, fascinată de geografia lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
haină mai divină Cine-ar putea concepe: Piciorul se termină, Iar fusta nici nu-ncepe. Mironosița Fata asta te vrăjește, Dacă vrei ceva să-i spui; Într-atâta se sfiește Că cedează orișicui.G.L.U.P.I. Raiul și iadul Cu secretara mea frumoasă Ne mai reținem „la un ceai”, La sânul ei mă simt ca-n rai... Dar iadul mă așteaptă-acasă. Secvență din prima căsătorie I-am spus frumos, ca la o soață: Să nu-mi pui coarne, că te-omor
ION DIVIZA by ION DIVIZA () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83938_a_85263]
-
fiindcă auzise că se pricepea să bată la mașina de scris; astfel, le întindea și o mâna de ajutor. - Uite ce ne-am gândit noi, cei din comitetul comunal, să o luăm pe fiica ta la primărie, un fel de secretară. Nea recomandat-o doamna directoare de la școala generală. O să aibă un program lejer, să poată avea timp de tine și de gospodăria de acasă. - S-o întrebăm și pe ea! spuse Gheorghe. Frusina a fost de acord cu această propunere
Răscrucea destinului by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91692_a_92369]
-
Frusina, bună ziua, domnule primar! - Bună ziua domnule doctor, i se adresă primarul. Nu vam mai văzut pe la primărie de mult. Cu ce treburi pe la noi? Frusina se înroși. Alexandru se adresă primarului: - Am venit de data aceasta să o văd pe secretara dumneavoastră, am o treabă personală cu ea. Și vă rog să vă adresați la persoana a doua singular, cu mine, sunt ca și copilul dumneavoastră! - Bine, Alexandru. Eu vă las, eram pe picior de plecare. Am niște treburi administrative. Frusina
Răscrucea destinului by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91692_a_92369]
-
Ce-i trebuie de fapt acum ar fi o ceașcă de cafea și un cuvânt din opt litere pentru „galinacee“. Trebuie să audă ce se întâmplă pe stația de interceptare reglată pe frecvența poliției. Helen Boyle pocnește din degete până când secretara, din biroul celălalt, se uită la ea. Eroina noastră astupă cu ambele mâini microfonul telefonului și îndreaptă receptorul spre stație, spunând: — E cod nouă-unu-unu. Iar secretara ei, Mona, ridică din umeri și spune: — Așa, și? Așa că trebuie să-l caute
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1905_a_3230]
-
pe stația de interceptare reglată pe frecvența poliției. Helen Boyle pocnește din degete până când secretara, din biroul celălalt, se uită la ea. Eroina noastră astupă cu ambele mâini microfonul telefonului și îndreaptă receptorul spre stație, spunând: — E cod nouă-unu-unu. Iar secretara ei, Mona, ridică din umeri și spune: — Așa, și? Așa că trebuie să-l caute în carnetul de coduri. Iar Mona îi spune: — Stai liniștită. E doar un furt dintr-un magazin. Crime, sinucideri, criminali în serie, supradoze - nu poți să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1905_a_3230]
-
metru nouăzeci, cam vreo optzeci și cinci de kilograme. Caucazian. Castaniu; verzi. Îmi face cu ochiul și zice: — Părul e cam neglijent și nu s-a bărbierit azi, dar pare destul de inofensiv. Se înclină un pic și rostește fără voce: „Secretara mea“. În telefon zice: „Ce?“. Se dă din ușă și-mi face cu mâna liberă semn să intru. Își dă ochii peste cap până când îmi întâlnește privirea și zice: — Îți mulțumesc pentru preocupare, Mona, dar nu cred ca domnul Streator
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1905_a_3230]
-
răspunse că n-avea nimic împotrivă. Bine, atunci poftește cu noi, îi ceru liderul comunist și, ieșind din cabinet, o apucară toți trei la stânga pe coridor. Trecură pe lângă o santinelă, care salută pocnind din călcâie, apoi se încrucișară cu o secretară foarte frumoasă și foarte tânără, ducând un întreg teanc de dosare în brațele-i delicate. Când dădu ochi cu șeful cel mare se fâstâci atât de tare, încât fu cât pe-aici să scape dosarele din mână și se înroși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
ochelarist, fără să-i mai asculte explicațiile chinuite. Un bese-n cizme!... îl categorisi el râzând pe amploiat, conducându-l pe Sever înainte pe coridor și urcând după aceea scările la primul etaj și intrând într-un birou unde o secretară tânără bătea de zor ceva la mașină. V-a căutat de la radio, îi dădu de veste secretara, oprindu-se o clipă din bătut. Spune-le că sunt ocupat acum, îi dădu el instrucțiuni și, cerându-i să aducă niște cafele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
amploiat, conducându-l pe Sever înainte pe coridor și urcând după aceea scările la primul etaj și intrând într-un birou unde o secretară tânără bătea de zor ceva la mașină. V-a căutat de la radio, îi dădu de veste secretara, oprindu-se o clipă din bătut. Spune-le că sunt ocupat acum, îi dădu el instrucțiuni și, cerându-i să aducă niște cafele, deschise o ușă capitonată și-l introduse pe Sever în cabinetul său. Ia loc, îl invită, arătându
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
lume multă, dar Sever, cu firea lui insistentă și răzbătătoare, reuși să le rezolve pe toate cu bine și în plus mai află o mulțime de lucruri utile, stând de vorbă cu diverse persoane, între care și cu una dintre secretare, pe care o cunoștea de pe vremuri. Aflară astfel câți candidați se înscriseseră până atunci, câți se mai aștepta să se înscrie în continuare și chiar ce profesori era posibil să facă parte din comisiile de examen. Într-una din zile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
secretariat, nu întâlni nici o figură cunoscută. Doar profesorul Barbilian își făcu o scurtă și intempestivă apariție, pe când aștepta la secretariat. Profesorul, cu înfățișarea lui de ins distins și superior, năvăli pe ușă foarte grăbit și foarte supărat că una dintre secretare, mai tânără și mai puțin experimentată, îi încurcase rău niște liste cu studenții restanțieri, pe care urma să-i examineze chiar în acea dimineață și pe care avea de gând să-i trântească pe capete, dacă se dovedea că își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
să-i trântească pe capete, dacă se dovedea că își pierduseră vacanța fără să învețe, fiindcă, așa cum declară el deloc protocolar: Boii n-au ce să caute la școală! Vorbele fără ocolișuri ale profesorului produseră o tăcere încurcată în biroul secretarelor și produse ilaritate dincolo, printre studenții care așteptau cu diverse treburi la ghișeu. Dumneata de ce râzi, domnule student? Ce este de râs aici? îl apostrofă profesorul, dând ochi cu el, atunci când reapăru pe ușa secretariatului. Victor îl salută cu respect
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]